Księga Jeremiasza 51

Sąd Pana nad Babilonem

1Tak mówi Pan: Oto Ja wzbudzę przeciwko Babilonowi

i mieszkańcom Chaldei

wiatr złowrogi

2I poślę przeciwko Babilonowi wiejaczy, którzy go przewieją

i spustoszą jego kraj,

gdy rozłożą się zewsząd przeciwko niemu w dniu niedoli.

3Niech łucznik nie opada z sił

i niech nie nuży się ten, kto jest odziany w pancerz!

Nie oszczędzajcie jego młodzieńców,

wytępcie doszczętnie całe jego wojsko!

4Niech padną polegli w ziemi chaldejskiej,

a ciężko ranni na jego ulicach!

5Gdyż nie jest Izrael ani Juda opuszczony jak wdowa przez swojego Boga, Pana Zastępów,

natomiast ich ziemia pełna jest winy wobec Świętego Izraelskiego.

6 # Izaj. 48,20; Jer. 50,8; Obj. 18,4 Uchodźcie z pośrodka Babilonu

i niech każdy ratuje swoje życie,

abyście nie zginęli przez jego winę,

gdyż jest to czas pomsty dla Pana,

On odda mu to, na co zasłużył!

7Babilon jest złotym kubkiem w ręku Pana,

upijającym całą ziemię.

Z jego wina piły narody,

dlatego też narody oszalały.

8 # Izaj. 21,9 Babilon padł znienacka i został rozbity.

Biadajcie nad nim,

weźcie balsamu na jego ból,

może da się go uleczyć.

9 # Obj. 18,5 Leczyliśmy Babilon,

ale nie dało się go uleczyć;

zostawcie go! Chodźmy każdy do swojego kraju,

gdyż jego sąd niebios sięga

i wznosi się aż do obłoków!

10Pan ujawnił słuszność naszej sprawy;

pójdźmy i opowiadajmy na Syjonie o dziele Pana, naszego Boga!

11 # Jer. 50,29; Izaj. 13,17 Wyostrzcie strzały, namaśćcie tarcze!

Pan pobudził ducha królów medyjskich,

gdyż jego plan skierowany jest przeciwko Babilonowi, aby go zniszczyć;

taka jest bowiem pomsta Boga, pomsta za jego świątynię.

12Podnieście sztandar przeciwko murom Babilonu,

wzmocnijcie straż, postawcie warty, wystawcie czaty,

bo jak umyślił Pan, tak spełnia to, co powiedział

o mieszkańcach Babilonu!

13 # Obj. 17,1 Ty, co mieszkasz nad wielką wodą

i jesteś bogaty w skarby,

nadszedł twój kres;

nić twojego żywota przecięta.

14 # Am. 6,8 Pan Zastępów przysiągł na swe życie:

Zaprawdę, choćbyś był pełen ludzi jak szarańczy,

jednak podniosą przeciwko tobie okrzyk wojenny.

15 # Jer. 10,12—16 Ten, który stworzył ziemię swoją mocą,

założył okrąg świata swoją mądrością

i swoim rozumem rozpostarł niebiosa —

16 # Ps. 135,7 Gdy On wyda swój głos, to szumią wody na niebie,

obłoki unoszą się od krańców ziemi,

On tworzy błyskawice na deszcz

i wyprowadza wiatr ze swoich komór.

17Głupi jest każdy człowiek, gdy nie rozumie,

że każdy złotnik okryty jest hańbą z powodu bałwana,

gdyż oszustwem jest to, co ulał,

i nie ma w tym ducha.

18Są one marnością, robotą wartą śmiechu,

zginą, gdy przyjdzie na nie kara.

19Innym niż one jest dział Jakuba:

On jest bowiem stwórcą wszystkiego,

a Izrael jest dziedzicznym jego plemieniem,

jego imię Pan Zastępów.

20 # Jer. 50,23 Jesteś moim młotem, moim orężem wojennym;

tobą miażdżę narody

i tobą niszczę królestwa.

21I tobą miażdżę rumaka i jego jeźdźca,

i tobą miażdżę wóz i jego woźnicę.

22I tobą miażdżę mężczyznę i kobietę,

i tobą miażdżę starca i dziecko,

i tobą miażdżę młodzieńca i dziewicę.

23I tobą miażdżę pasterza i jego trzodę,

i tobą miażdżę rolnika i jego zaprzęg,

i tobą miażdżę namiestników i urzędników.

24Ale odpłacę Babilonowi i wszystkim mieszkańcom Chaldei

za wszystko ich zło,

które popełnili na Syjonie na oczach waszych — mówi Pan.

25Oto Ja wystąpię przeciwko tobie,

góro zniszczenia — mówi Pan —

która zniszczyłaś całą ziemię;

i wyciągnę moją rękę przeciwko tobie,

i strącę cię ze skał,

i zamienię cię w górę płonącą.

26I nie wezmę z ciebie kamienia na narożnik

ani kamienia do fundamentów,

gdyż będziesz wieczną ruiną — mówi Pan.

27 # Izaj. 13,2 Podnieście sztandar na ziemi,

zadmijcie na rogu między narodami,

wyznaczcie przeciwko niemu narody,

wezwijcie przeciwko niemu królestwa Ararat, Minni i Aszkenaz,

wyznaczcie przeciwko niemu dowódcę!

Sprowadźcie rumaki jak włochatą szarańczę!

28Wyznaczcie przeciwko niemu narody,

królów medyjskich, ich namiestników i wszystkich ich urzędników,

i cały obszar ich władztwa!

29Trzęsie się ziemia i drży,

gdyż spełnia się plan Pana dotyczący Babilonu,

aby obrócić ziemię babilońską w pustynię bez mieszkańców!

30Przestali walczyć rycerze Babilonu,

siedzą w warowniach,

siła ich wyczerpała się,

zniewieścieli;

podpalone są jego siedziby,

złamane jego zawory.

31Goniec biegnie za gońcem, zwiastun za zwiastunem,

by donieść królowi babilońskiemu,

że jego miasto zdobyte ze wszystkich stron,

32 # Jer. 50,38 Że brody są obsadzone, bastiony spalone,

a wojownicy zdjęci strachem.

33Albowiem tak mówi Pan Zastępów, Bóg Izraela:

Córka babilońska jest jak klepisko w czasie, gdy się je ubija;

już wkrótce, a przyjdzie dla niej czas żniwa.

34Pożarł mnie, zniszczył mnie Nebukadnesar, król babiloński,

odstawił mnie jak puste naczynie,

pochłonął mnie jak potwór,

napełnił mną swój brzuch,

wypędził mnie z mojej rozkosznej ziemi,

35Gwałt mnie zadany i mój upadek niech dotkną Babilon — tak niech powiedzą mieszkańcy Syjonu!

Moja krew na mieszkańców Chaldei — tak niech powie Jeruzalem!

36 # Jer. 50,38 Dlatego tak mówi Pan:

Oto Ja poprowadzę twoją sprawę

i dokonam pomsty za ciebie.

Wysuszę jego morze i sprawię, że wyschną jego źródła.

37I stanie się Babilon kupą gruzów,

siedliskiem szakali,

miejscem grozy i gwizdania,

bez mieszkańców.

38Będą ryczeć razem jak lwy,

warczeć jak lwie szczenięta.

39Gdy się rozochocą, przygotuję dla nich ucztę

i upiję ich, aż pomdleją

i zasną snem wiecznym, z którego się nie obudzą — mówi Pan.

40Ściągnę ich jak owce na rzeź,

jak barany razem z kozłami.

41 # Jer. 25,26 Hej, Babilon zdobyty

i wzięta chwała całej ziemi!

Babilon przedmiotem grozy wśród narodów!

42Morze podeszło pod sam Babilon,

przykryło go naporem swoich fal.

43Jego miasta stary się pustynią,

ziemią suchą i stepem;

krajem, w którym nikt nie mieszka

i przez który nie przechodzi żaden człowiek.

44 # Jer. 50,2 I nawiedzę Bela w Babilonie,

i wyciągnę z jego paszczy, co pochłonął.

I już nie będą tłumnie płynąć do niego narody.

Padł także mur Babilonu.

45 # Jer. 50,8; 51,6; Izaj. 48,20; Obj. 18,4 Wyjdź z jego pośrodka, mój ludu,

i niech każdy ratuje swoje życie przed żarem gniewu Pana!

46Lecz niechaj nie wątpi wasze serce, nie lękajcie się na wieść słyszaną w kraju, gdy w jednym roku rozchodzi się jedną wieść, a w następnym roku wieść inna i gwałt panuje w kraju, i władca występuje przeciwko władcy!

47Dlatego oto idą dni, gdy nawiedzę bałwany Babilonu; i cały jego kraj okryje się hańbą, i wszyscy jego pobici padną pośród niego.

48Wtedy wykrzykiwać będzie radośnie nad Babilonem niebo i ziemia, i wszystko, co jest na nich, albowiem z północy przyjdą przeciwko niemu pustoszyciele — mówi Pan.

49Również Babilon musi upaść za pobitych Izraela tak, jak za Babilon padli pobici całej ziemi.

50Wy, ocaleni od jego miecza, uchodźcie, a nie zatrzymujcie się! Pamiętajcie o Panu na obczyźnie, a Jeruzalem miejcie w sercu!

51Wstyd nas ogarnął, gdy usłyszeliśmy o zniewadze i rumieniec wstydu okrył nasze oblicze, że cudzoziemcy weszli do świętych miejsc przybytku Pana.

52Dlatego oto dni idą — mówi Pan, gdy nawiedzę jego bałwany, a w całym jego kraju jęczeć będą pobici.

53 # Izaj. 14,13 Choćby Babilon wstąpił na niebiosa i choćby swoją twierdzę zbudował na niedostępnej wysokości, jednak ode mnie przyjdą do niego pustoszyeiele — mówi Pan.

54Krzyk słychać z Babilonu i wieść o wielkim zniszczeniu z ziemi chaldejskej,

55Gdyż Pan niszczy Babilon i usuwa z niego wielki gwar; choćby ich fale huczały jak potężne wody i rozlegał się hałaśliwy ich głos,

56Gdyż pustoszyciel przybył do Babilonu i jego bohaterowie zostali wzięci do niewoli, ich łuki złamane, Pan jest bowiem Bogiem odpłaty, On rzetelnie odpłaca.

57Upiję jego książąt i jego mędrców, i jego namiestników, i urzędników, i jego bohaterów, i zasną snem wiecznym, i już się nie obudzą — mówi Król; jego imię Pan Zastępów.

58Tak mówi Pan Zastępów: Mury obszernego Babilonu będą doszczętnie zburzone, a jego wysokie bramy ogniem spalone. W ten sposób ludy trudzą się dla marności, a narody mozolą się dla ognia.

59Słowo, które zlecił prorok Jeremiasz Serajaszowi, synowi Neriasza, syna Machsejasza, gdy udał się z Sedekiaszem, królem judzkim, do Babilonu w czwartym roku jego panowania. Serajasz był kwatermistrzem.

60A Jeremiasz spisał na jednym zwoju wszystkie klęski, które miały spaść na Babilon, wszystkie owe słowa, napisane o Babilonie.

61I rzekł Jeremiasz do Serajasza: Gdy przyjdziesz do Babilonu, dopilnuj tego, by przeczytać głośno wszystkie te słowa,

62I powiedz: Panie, Ty powiedziałeś o tym miejscu, że je zniszczysz, tak że nie będzie w nim mieszkał ani człowiek, ani bydło, lecz będzie pustkowiem po wieczne czasy.

63A gdy głośno przeczytasz cały ten zwój, przywiąż do niego kamień i wrzuć go do Eufratu,

64 # Obj. 18,21 Mówiąc: Tak niechaj utonie Babilon i niechaj nigdy nie podniesie się z nieszczęścia, które Ja nań sprowadzę! „I mozolą się…” — dotąd są słowa Jeremiasza.

Currently Selected:

Księga Jeremiasza 51: BW1975

Highlight

Copy