YouVersion Logo
Search Icon

ΣΟΦΙΑ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ 2

2
1Είπαν λοιπόν μέσα τους χωρίς να σκεφτούν σωστά: «Σύντομη και γεμάτη λύπες είναι η ζωή μας· ο θάνατος του ανθρώπου δεν μπορεί να αποτραπεί· μήπως γνωρίσαμε κανέναν που να γύρισε απ’ τον άδη; 2Τυχαία δημιουργηθήκαμε· και μετά το θάνατο θα πάμε στην ανυπαρξία. Η αναπνοή μας είναι σαν την πάχνη κι οι σκέψεις μας είναι σπίθες που πετάγονται καθώς χτυπάει η καρδιά μας. 3Όταν αυτή η σπίθα σβήσει, στάχτη το σώμα μας θα γίνει και σαν αδύναμο αεράκι το πνεύμα μας θα σκορπιστεί. 4Με τον καιρό οι άνθρωποι θα μας ξεχάσουν· κανείς δε θα θυμάται πια τα έργα μας. Η ζωή μας σαν σύννεφο θα περάσει και σαν καταχνιά θα σκορπιστεί κυνηγημένη από του ήλιου τις αχτίδες, διαλυμένη απ’ τη θερμότητά του. 5Η ζωή μας περνάει σαν σκιά και η στιγμή του τέλους μας δεν επαναλαμβάνεται. Το τέλος μας είναι προκαθορισμένο κι από το θάνατο δεν υπάρχει γυρισμός.
6«Εμπρός λοιπόν, να χαρούμε τη ζωή!» σκέφτονται. «Όλα να τ’ απολαύσουμε σ’ αυτό τον κόσμο με την ανεμελιά της νιότης μας! 7Ας τρέξει άφθονο το εκλεκτό κρασί και τα αρώματα· ας μη χάσουμε κανένα ανοιξιάτικο λουλούδι. 8Γιορντάνια ας φτιάξουμε με ροδοπέταλα πριν μαραθούν· 9Κανένας να μη μείνει απ’ έξω απ’ το τρελό ξεφάντωμά μας. Παντού ας αφήσουμε τα ίχνη της ξέφρενης χαράς μας. Γι’ αυτά είμαστε πλασμένοι στη ζωή.
10»Τι κι αν καταπιέσουμε», λένε, «τον φτωχό, που ζει σύμφωνα με του Θεού το θέλημα; Ποιος για τη χήρα νοιάζεται ή για το γέροντα τον ασπρομάλλη; 11Η δύναμή μας είναι νόμος που ρυθμίζει τι είναι δίκαιο· ο αδύναμος τίποτα δεν αξίζει». 12Έτσι, λοιπόν, αποφασίζουν να παγιδέψουν τον ευσεβή. «Αυτός δεν είναι του χεριού μας», σκέφτονται. «Εναντιώνεται στα έργα μας, μας κατηγορεί ότι παραβαίνουμε το νόμο κι ότι ξεφύγαμε απ’ τις αρχές μας. 13Προσποιείται ότι γνωρίζει το Θεό και αυτοαποκαλείται δούλος Κυρίου. 14Μας κακίζει για τον τρόπο που σκεφτόμαστε· ακόμα και η παρουσία του μας ενοχλεί· 15πράγματι, η ζωή του ευσεβή δεν είναι σαν όλων των άλλων, συμπεριφέρεται διαφορετικά. 16Μας θεωρεί κίβδηλους· μας αποφεύγει σαν να ’μαστε κοπριά· μακαρίζει τα τέλη των δικαίων και καυχάται πως έχει πατέρα το Θεό.
17»Ας δοκιμάσουμε, λοιπόν», λένε οι ασεβείς, «αν τα λόγια αυτού του δίκαιου θα βγουν αληθινά κι ας δούμε ποιο θα είναι το τέλος του. 18Αν πράγματι είναι δούλος του Θεού, θα τον βοηθήσει ο Θεός. Θα τον γλιτώσει απ’ τους εχθρούς του. 19Με προσβολές και με βασανιστήρια μπορούμε να τον δοκιμάσουμε και να δούμε πόσο πράος είναι κι ανεξίκακος. 20Θα τον καταδικάσουμε σε θάνατο ντροπιαστικό, και να δούμε τότε αν θα τον προστατέψει ο Θεός, όπως λέει».
Η ελπίδα των ευσεβών
21Αυτά σκέφτηκαν μέσα στην πλάνη τους οι ασεβείς. Αλλά τους τύφλωσε η κακία τους 22και δεν εννόησαν τα ανεξερεύνητα σχέδια του Θεού, ούτε διανοήθηκαν πως οι δίκαιοι θα ανταμείβονταν για την τελειότητά τους, δεν πίστεψαν στην επιβράβευση των δικαίων. 23Ο Θεός δημιούργησε τον άνθρωπο για την άφθαρτη ζωή· τον έφτιαξε σύμφωνα με τη δική του εικόνα, την εικόνα του αιώνιου Θεού. 24Όμως, από το φθόνο του διαβόλου μπήκε ο θάνατος στον κόσμο, κι όσοι στο διάβολο ανήκουν, θα υποστούν το θάνατο.

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in