ΨΑΛΜΟΙ 50 [49]
50 [49]
Ο Κύριος εμφανίζεται για ν’ αναγγείλει την κρίση του
1Ψαλμός του Ασάφ.#Κατά το Α΄ Χρ 6:16-17,24· 25:1· Β΄ Χρ 35:15 κλπ. ο Ασάφ ήταν ένας από τους υπευθύνους της ιερής μουσικής και υμνωδίας την εποχή του Δαβίδ. Μαζί του υπεύθυνοι ήταν οι Αιμάν (υποσ. εις Ψλ 88:1) και ο Ιεδουθούν (υποσ. εις Ψλ 39:1). Άλλοι Ψαλμοί του Ασάφ είναι οι 73 έως 83.
Θεός θεών ο Κύριος,
μίλησε και κάλεσε τη γη
απ’ την ανατολή του ήλιου ως τη δύση.
2Απ’ τη Σιών
–της ομορφιάς το στέμμα–
έλαμψε ο Θεός.
3Θα ’ρθεί ο Θεός μας και δεν θα αδρανήσει·
μπροστά του πάει φωτιά που κατακαίει,
τριγύρω του μεγάλη ανεμοθύελλα.
4Καλεί τους ουρανούς, καλεί τη γη
σαν μάρτυρες, για να δικάσει το λαό του.
5«Μαζέψτε μπρος μου τους πιστούς μου»,
είπ’ ο Θεός,
«που δέχτηκαν τη διαθήκη μου
και την επισφραγίσανε
προσφέροντας θυσία».
6Οι ουρανοί κηρύττουν τη δικαιοσύνη του·
Θεός είναι ο κριτής αυτός.
(Διάψαλμα)
7«Άκου, λαέ μου, θα μιλήσω·
Ισραήλ, θα μαρτυρήσω εναντίον σου·
εγώ ο Θεός, ο Θεός σου.
8Θυσίες μού προσφέρεις.
Δε σε κατηγορώ γι’ αυτές·
τα ολοκαυτώματά σου διαρκώς είναι μπροστά μου.
9Αλλά δε θα δεχτώ μοσχάρι από το στάβλο σου,
ούτε μου χρειάζονται τραγιά απ’ το μαντρί σου.
10Γιατί δικά μου είναι τα ζώα όλα του δάσους,
τ’ αγρίμια όλα που ζουν απάνω στα βουνά.
11Γνωρίζω όλα τα πουλιά στις κορυφές ψηλά
κι ό,τι σαλεύει μέσα στους αγρούς σ’ εμένα ανήκει.
12Αν ήταν να πεινάσω δε θα ερχόμουν να σ’ το πω,
γιατί δική μου είν’ η γη
και ό,τι τη γεμίζει.
13Μήπως εγώ το κρέας τρώω των βοδιών
και μήπως το αίμα πίνω εγώ των τράγων;
14Πρόσφερε μάλλον την ευχαριστία σου
σ’ εμένα το Θεό
κι εκπλήρωσε τα τάματά σου
σ’ εμέ τον Ύψιστο.
15Επικαλέσου με στης θλίψης σου τη μέρα·
θα σε λυτρώσω και θα με δοξάσεις».
(Διάψαλμα)
16Είπε στον απειθή ο Θεός:
«Τι ωφελεί τις εντολές μου ν’ απαγγέλλεις;
να ’χεις τη διαθήκη μου στο στόμα σου,
17εσύ, που δεν ανέχεσαι να σε διορθώνω
κι αψήφιστα παίρνεις τα λόγια μου;
18Όταν βλέπεις τον κλέφτη,
μαζί του συντροφιάζεσαι·
με τους μοιχούς έχεις δοσοληψίες.
19Για το κακό, το στόμα σου είν’ ορθάνοιχτο·
κι η γλώσσα σου υφαίνει την απάτη.
20Κάθεσαι και κακολογείς το διπλανό σου
κι αναίσχυντα συκοφαντείς
της μάνας σου το γιο.
21Αυτά όλα έκανες εσύ, κι εγώ ήμουν σιωπηλός.
Νόμισες μήπως όμοιος ότι έγινα μ’ εσένα;
Αλλά θα σ’ επιπλήξω,
κι όλα θα τ’ αραδιάσω στα μάτια σου μπροστά.
22»Ετούτα στοχαστείτε τα
εσείς που μ’ έχετε ξεχάσει·
μήπως και σας αρπάξω
και σωτήρας δε βρεθεί.
23Ευχαριστία,
αυτή είν’ η προσφορά που με δοξάζει·
κι όποιος το δρόμο του ευθύ χαράζει
σ’ αυτόν θα δείξω τη σωτηρία μου».
Currently Selected:
ΨΑΛΜΟΙ 50 [49]: TGVD
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.