ΗΣΑΪΑΣ 17
17
Η Συρία και ο Ισραήλ οδηγούνται στην παρακμή
1Εξαγγελία για τη Δαμασκό.
Η Δαμασκός θα πάψει να είναι πόλη· θα γίνει ένας σωρός ερείπια. 2Οι πόλεις της#οι πόλεις, κατά τους Ο΄. Το εβρ. έχει: «οι πόλεις της Αροήρ». για πάντα θα εγκαταλειφθούν και στα κοπάδια θα παραδοθούν, για ν’ αναπαύονται εκεί πέρα ανενόχλητα. 3Ο Εφραΐμ#ο Εφραΐμ. Βλ. υποσ. εις κεφ. 7:2. θα χάσει τα οχυρά του κι η Δαμασκός τη βασιλική εξουσία της. Ό,τι απομείνει απ’ τη Συρία θα ξεπέσει, μαζί με τη δόξα των Ισραηλιτών. Αυτά λέει ο Κύριος του σύμπαντος.
4Την ημέρα εκείνη, η δόξα του Ιακώβ#Ο Ιακώβ, όπως και ο Εφραΐμ, συχνά στην Π.Δ. αντιπροσωπεύουν το βόρειο βασίλειο του Ισραήλ. θα ελαττωθεί και η παχιά του σάρκα θ’ αδυνατίσει. 5Θα είναι σαν να περνάει ο θεριστής και το δρεπάνι του να κόβει τα στάχυα· σαν να μαζέψανε τα στάχυα στην κοιλάδα Ρεφαΐμ. #κοιλάδα Ρεφαΐμ. Κοιλάδα κοντά στην Ιερουσαλήμ. 6Δε θα μείνουν από τον Ισραήλ παρά μόνο τα υπολείμματα, όπως συμβαίνει όταν τινάζουν την ελιά, και μένουνε δυο τρεις καρποί απάνω στην κορφή ή τέσσερις πέντε στα κλαριά του δέντρου. Αυτά λέει ο Κύριος, ο Θεός του Ισραήλ.
7Την ημέρα εκείνη ο άνθρωπος θα στρέψει το βλέμμα του προς τον Πλάστη του, θα υψώσει τα μάτια του προς τον Άγιο Θεό του Ισραήλ. 8Δε θα στρέφει πια τα μάτια του προς τα θυσιαστήρια, τα έργα που κατασκεύασε ο ίδιος με τα χέρια του· δε θ’ ατενίζει πια στις ξύλινες λατρευτικές στήλες και στα θυσιαστήρια του θυμιάματος.
9Την ημέρα εκείνη οι οχυρές πόλεις σου, Ισραήλ, θα εγκαταλειφθούν όπως οι πόλεις των Ευαίων και των Αμορραίων, που οι κάτοικοί τους τις είχαν αφήσει έρημες και φύγανε για να γλιτώσουν από σας. Όλα θα ερημωθούν.
10Λησμόνησες το Θεό, το σωτήρα σου, κι έπαψες πια να σκέφτεσαι το βράχο που σε προστατεύει. Γι’ αυτό φυτεύεις κήπους όμορφους, για να λατρεύεις ξένους θεούς μέσα σ’ αυτούς.#Πιθανός υπαινιγμός για τους «κήπους του Άδωνι» (μικρά φυτώρια εφήμερων φυτών σε δοχεία), πρακτική που οι Ισραηλίτες την είχαν δανειστεί από τις λατρείες της γονιμότητας (βλ. υποσ. εις κεφ. 1:29). 11Την ίδια μέρα που τους φυτεύεις, εκείνοι μεγαλώνουν, κι απ’ το πρωί ανθούν. Μα δε θα υπάρξει θερισμός όταν θα ’ρθεί του μαρασμού η μέρα και ο καιρός του πόνου του αγιάτρευτου.
Ανώφελη επίθεση των εθνών
12Αλίμονο! Βουή πλήθους λαών!
Βουΐζουνε σαν τη βουή της θάλασσας·
θόρυβος των εθνών,
βρυχιούνται σαν μανιασμένα κύματα.
13Τα έθνη μουγκρίζουν
σαν το μούγκρισμα των ωκεανών.#Ο προφήτης περιγράφει με ποιητική μορφή την εισβολή των ασσυριακών στρατευμάτων και την υποχώρησή τους το 701 π.Χ. (Βλ. Β΄ Βασ 18:13–19:37).
Αλλά ο Θεός θα τα απειλήσει
και θ’ απομακρυνθούν καταδιωγμένα
σαν των βουνών το άχυρο από το φύσημα του αγέρα,
καθώς του γαϊδουράγκαθου οι σπόροι απ’ τον ανεμοστρόβιλο.
14Το βράδυ τρόμος!
Πριν ακόμα χαράξει
τα έθνη δεν υπάρχουν πια!
Αυτή είναι η τύχη εκείνων που μας λεηλατούν·
αυτή είναι η μοίρα αυτών που μας ληστεύουν.
Currently Selected:
ΗΣΑΪΑΣ 17: TGVD
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.
