ΕΞΟΔΟΣ 15
15
Ο ύμνος του Μωυσή
1Τότε ο Μωυσής και οι Ισραηλίτες έψαλαν τον ύμνο αυτό στον Κύριο:
Στον Κύριο θα ψάλω: Κέρδισε
νίκη λαμπρή και ένδοξη·
άλογα και καβαλάρηδες
στη θάλασσα τους έριξε.
2Ο Κύριος είναι η δύναμή μου
κι αυτόν υμνώ·
εκείνος μ’ έσωσε.
Αυτός είν’ ο Θεός μου,
θα τον δοξολογώ·
και του πατέρα μου ο Θεός,
θα τον εγκωμιάζω.
3Είναι πολεμιστής ο Κύριος·
Κύριος τ’ όνομά του.
4Στη θάλασσα έριξε τις άμαξες
και το στρατό του Φαραώ.
Τους εκλεκτούς πολεμιστές του η Ερυθρά Θάλασσα τους κατάπιε.
5Τα κύματα τους σκέπασαν·
μέσα στα βάθη τα απύθμενα
βουλιάξανε σαν πέτρες.
6Η δεξιά σου, Κύριε,
δοξάστηκε σε δύναμη·
η δεξιά σου, Κύριε,
σύντριψε τον εχθρό.
7Με τη μεγαλοσύνη σου την άφθαστη
τους αντιπάλους σου αφανίζεις.
Σαν τα καλάμια καίγονται
μες στης οργής σου τη φωτιά.
8Εφύσηξες όλο θυμό
και τα νερά σωρεύτηκαν·
όρθια σαν τείχη στάθηκαν πλήθος τρεχούμενα νερά,
και πήξανε οι άβυσσοι στης θάλασσας τα βάθη.
9Ο εχθρός σκεφτόταν: «Θα ριχτώ
πίσω τους, θα τους πιάσω·
και θα μοιράσω λάφυρα,
θα χορτάσει η ψυχή μου.
Θα τραβήξω το ξίφος μου, το χέρι μου θα φέρει την καταστροφή τους».
10Με την πνοή σου φύσηξες
κι η θάλασσα τους σκέπασε·
σαν το μολύβι βούλιαξαν στα μανιασμένα τα νερά.
11Ποιος, Κύριε, απ’ τους θεούς
συγκρίνεται μ’ εσένα;
Ποιος είναι σαν εσένα
στην αγιοσύνη ένδοξος,
στα έργα φοβερός
και τεχνουργός θαυμάτων;
12Τη δεξιά σου άπλωσες
κι η γη τους εκατάπιε.
13Με την αγάπη σου οδήγησες
το λαό τούτον που τον λύτρωσες·
με την ισχύ σου τους κατεύθυνες στην ιερή σου γη.
14Οι λαοί τ’ άκουσαν και τρόμαξαν.
Φόβος κυρίεψε της Παλαιστίνης τους κατοίκους.
15Αλαφιαστήκαν οι ηγεμόνες της Εδώμ,
τους πολεμάρχους της Μωάβ
τους έπιασε τρεμούλα·
οι κάτοικοι της Χαναάν όλοι παρέλυσαν.
16Φόβος και τρόμος τούς κυρίεψε.
Μπρος στις δυναμικές σου ενέργειες
μείναν βουβοί σαν πέτρες,
ώσπου ο λαός σου, Κύριε, να διαβεί,
να περάσει ο λαός που τονε κέρδισες.
17Θα τον πας στης κληρονομιάς σου το βουνό
κι εκεί θα τον φυτέψεις
στον τόπο που ετοίμασες για κατοικία σου, Κύριε,
στο Ιερό σου, Κύριε,
τα χέρια σου που ιδρύσαν.
18Θα βασιλεύεις, Κύριε, παντοτινά
στους αιώνες τους ατέλειωτους.
19Όταν τα άλογα του Φαραώ, οι άμαξες και οι αναβάτες του προχώρησαν μέσα στη θάλασσα, ο Κύριος γύρισε πάνω τους τα νερά, ενώ οι Ισραηλίτες πέρασαν μέσα από τη θάλασσα πατώντας σε στεριά.
20Τότε η προφήτισσα Μαριάμ, αδερφή του Ααρών, πήρε στο χέρι της το τύμπανο κι όλες οι γυναίκες την ακολούθησαν με τύμπανα στο χορό. 21Η Μαριάμ τραγουδούσε πρώτη και οι άλλες επαναλάμβαναν:
«Ψάλτε στον Κύριο, γιατί κέρδισε νίκη λαμπρή και ένδοξη·
άλογα και καβαλάρηδες
στη θάλασσα τους έριξε».
Το πικρό νερό της Μερά
22Ύστερα απ’ αυτά πήρε ο Μωυσής τους Ισραηλίτες κι έφυγαν από την Ερυθρά Θάλασσα. Ακολούθησαν το δρόμο για την έρημο Σουρ και βάδισαν στην έρημο τρεις μέρες δρόμο, χωρίς να βρουν νερό. 23Μετά έφτασαν στη Μερά, αλλά δεν μπόρεσαν να πιουν απ’ τα νερά της γιατί ήταν πικρά· γι’ αυτό και την είχαν ονομάσει Μερά (πικρός, πικρία).
24Τότε ο λαός τα ’βαλε με το Μωυσή και τον ρωτούσε: «Τι θα πιούμε τώρα;» 25Ο Μωυσής προσευχήθηκε με δυνατή φωνή στον Κύριο, κι αυτός του υπέδειξε ένα κομμάτι ξύλο· ο Μωυσής το ’ριξε στα νερά και τα νερά έγιναν γλυκά.
Εκεί ο Κύριος έδωσε στους Ισραηλίτες νόμους και εντολές. Εκεί επίσης τους δοκίμασε. 26Ο Κύριος τους είπε: «Αν υπακούτε σ’ εμένα, τον Κύριο, το Θεό σας, και κάνετε ό,τι εγώ θεωρώ σωστό, αν υπακούτε στις εντολές μου και εφαρμόζετε όλους τους νόμους μου, δε θα σας στείλω κανένα από τα πλήγματα εκείνα που έστειλα στους Αιγύπτιους. Εγώ είμαι ο Κύριος, αυτός που σας γιατρεύει».
27Κατόπιν έφτασαν στην Αιλίμ, όπου υπήρχαν δώδεκα νεροπηγές κι εβδομήντα φοίνικες. Εκεί στρατοπέδευσαν κοντά στα νερά.
Currently Selected:
ΕΞΟΔΟΣ 15: TGVD
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Copyrighted by the Hellenic Bible Society, 1997, 2003.
