۵
فصل پنجم
طومار و بره
1 #حِزقیال ۲: ۹، ۱۰ و اشعیا ۲۹: ۱۱ آنگاه دیدم که تخت نشین، طوماری در دست راست دارد که هر دو طرف آن نوشته شده و با هفت مُهر، بسته شده بود. 2 من فرشتۀ نیرومندی را دیدم که با صدای بلند فریاد زد: «چه کسی سزاوار آن است که طومار را باز کند و مُهرهایش را بردارد؟» 3 اما هیچ کس در آسمان یا روی زمین و یا زیر زمین قادر نبود که طومار را باز کند و ببیند در آن چه نوشته شده است. 4 من زار زار گریه می کردم، زیرا کسی یافت نشد که سزاوار آن باشد که طومار را باز کند و یا به داخل آن ببیند. 5 #پیدایش ۴۹: ۹ و اشعیا ۱۱: ۱، ۱۰ اما یکی از بزرگان به من گفت: «گریه مکن، زیرا آن شیر از قبیلۀ یهودا و نهالی از نسل داوود پیروز شده است که طومار را باز کند و آن هفت مُهرش را بردارد.»
6 #اشعیا ۵۳: ۷ و زِکَریا ۴: ۱۰ آنگاه دیدم که در مرکز آن تخت پادشاهی و در میان آن موجودات آسمانی و بزرگان، بره ای ایستاده بود که علامت برۀ قربانی شده را داشت. آن بره دارای هفت شاخ و هفت چشم بود. هفت چشمی که هفت روح از جانب خدا هستند و نزد همۀ جهان فرستاده شده اند. 7 پس بره پیش آمد و طومار را از دست راست کسی که بر تخت پادشاهی نشسته بود، گرفت. 8 #مزامیر ۱۴۱: ۲ همین که طومار را گرفت، آن چهار موجود آسمانی و آن بیست و چهار بزرگان، نزد بره رو به خاک افتادند. هر یک از آنها یک چنگ و ظرف طلایی پُر از خوشبویی که عبارت از دعاهای مقدسین یعنی دعاهای ایمانداران است، با خود داشتند. 9 #مزامیر ۳۳: ۳، ۹۸: ۱ و اشعیا ۴۲: ۱۰ آنها سرود جدیدی می خواندند:
«تو سزاوار هستی که آن طومار را بگیری،
و مُهرهایش را باز کنی.
زیرا تو کُشته شدی، و با خون خود مردم را از هر قبیله و زبان،
هر قوم و ملت برای خدا خریدی.
10 #خروج ۱۹: ۶ و مکاشفه ۱: ۶ تو آنها را به سلطنت رسانیدی تا به عنوان کاهنان،
خدای ما را خدمت کنند و آنها بر زمین سلطنت خواهند کرد.»
11 #دانیال ۷: ۱۰ آنگاه دیدم و صدای فرشته گان بی شماری را که هزاران هزار بودند، شنیدم. آنها گرداگرد آن تخت پادشاهی و موجودات آسمانی و بزرگان ایستاده بودند 12 و با صدای بلند می گفتند:
«سزاوار است آن برۀ قربانی شده،
تا قدرت، ثروت، حکمت، توانایی،
عزت، جلال و ستایش را دریافت کند.»
13 آنگاه شنیدم هر مخلوقی که در آسمان و بر روی زمین، در زیر زمین، در بحر و همه چیزهایی که در آنهاست، با صدای بلند چنین سرودند:
«ستایش، عزت، جلال و قدرت،
بر آن کسی که بر تخت پادشاهی نشسته است،
و بر آن بره تا به ابد باد!»
14 و آن چهار موجود آسمانی گفتند: «آمین!» و بزرگان سجده نموده، او را پرستش کردند.
