23
يسوع مسيح پلاطس جي اڳيان
(متي 27:1-2،11-14، مرقس 15:1-5، يوحنا 18:28-38)
1تڏهن يهودي پئنچائت وارا سڀيئي اُٿي کڙا ٿيا ۽ يسوع کي يهوديہ صوبي جي رومي گورنر پلاطس وٽ وٺي آيا. 2اتي هو مٿس تهمتون هڻي چوڻ لڳا تہ ”اسان ڏٺو آهي تہ هيءُ ماڻهو اسان جي قوم کي برغلائي ٿو، ماڻهن کي قيصر جي ٽيڪس ڏيڻ کان جھلي ٿو ۽ دعويٰ ٿو ڪري تہ ’آءٌ پاڻ مسيح، يعني مخصوص ڪيل راجا آهيان.‘“ 3تڏهن پلاطس هن کان پڇيو تہ ”ڇا تون يهودين جو راجا آهين؟“ يسوع جواب ڏنس تہ ”جيئن اوهين سوچو ٿا، تيئن نہ.“ 4تنهن تي پلاطس سردار ڪاهنن ۽ ماڻهن کي چيو تہ ”هي مون کي ڪنهن بہ طرح ڏوهاري ڏسڻ ۾ نہ ٿو اچي.“ 5پر انهن تيئن زور ڏيندي چيو تہ ”سڄي يهوديہ ۾، بلڪ گليل کان وٺي هن جاءِ تائين هي ماڻهن کي باغي ڪندو رهيو آهي.“ 6جڏهن پلاطس اهو ٻڌو تڏهن پڇيائين تہ ”ڇا هي گليلي آهي؟“ 7جڏهن کيس خبر پيئي تہ هو گليل صوبي جي حڪمران #23:7 هيروديس هي راجا هيروديس اعظم جو پٽ هو.هيروديس انتپاس جي حد جو آهي، تڏهن يسوع کي ان ڏانهن موڪليائين جيڪو پڻ انهن ڏينهن ۾ يروشلم ۾ هو.
يسوع مسيح هيروديس اڳيان
8هيروديس جڏهن يسوع کي ڏٺو تہ ڏاڍو خوش ٿيو. گھڻي وقت کان هن جي اها تمنا هئي تہ يسوع کي ڏسي، ڇاڪاڻ تہ هن بابت گھڻو ڪجھہ ٻڌو هئائين ۽ چاهي پيو تہ هن کي ڪو چمتڪار ڪندي ڏسي. 9سو هو کانئس گھڻا ئي سوال پڇندو رهيو، پر يسوع کيس ڪوبہ جواب نہ ڏنو. 10سردار ڪاهنَ ۽ نيم شاستري جيڪي اتي بيٺا هئا، سي يسوع تي سختيءَ سان تهمتون هڻڻ لڳا. 11تڏهن هيروديس پنهنجي سپاهين سميت يسوع تي ٺٺوليون ڪري سندس اپمان ڪيو. پوءِ هن کي شاندار وڳو پهرائي واپس پلاطس ڏانهن موڪليائون. 12انهيءَ ئي ڏينهن پلاطس ۽ هيروديس دوست ٿي پيا، جيڪي اڳي پاڻ ۾ وڙهيل هئا.
يسوع مسيح لاءِ موت جي سزا جو حڪم
(متي 27:15-26، مرقس 15:6-15، يوحنا 18:39–19:16)
13تڏهن پلاطس سردار ڪاهنن، يهودي پئنچائت جي ٻين اڳواڻن ۽ عام ماڻهن کي سڏائي گڏ ڪيو. 14کين چيائين تہ ”اوهين هن شخص تي جيڪا تهمت هڻي هِت مون وٽ وٺي آيا آهيو تہ هو قوم کي برغلائي ٿو، تنهن لاءِ مون اوهان جي اڳيان جاچي ڏٺو آهي تہ هو اهڙي ڪنهن بہ ڏوهہ جو ڏوهاري نہ آهي، جيئن اوهين چئو ٿا. 15ان کان علاوہ نہ ئي هيروديس کي هن ۾ ڪو ڏوهہ نظر آيو، ڇاڪاڻ تہ هن کيس اسان ڏانهن واپس موڪليو آهي. سو هن اهڙو ڪوبہ ڏوهہ نہ ڪيو آهي جو کيس موت جي سزا ڏني وڃي. 16-17تنهنڪري آءٌ کيس چهبڪ هڻائي ڇڏي ٿو ڏيانس.“#23:16-17 ڪن مسودن ۾ هي جملو بہ شامل آهي: دستور موجب هر ڪنهن فصح جي تهوار تي پلاطس کي رعيت خاطر هڪڙو قيدي آزاد ڪرڻو پوندو هو (ڏسو مرقس 15:6).
18تنهن تي سڀني وٺي رڙيون ڪيون تہ ”انهيءَ کي ماري ڇڏيو ۽ برابا کي اسان جي خاطر ڇڏي ڏيو.“ 19برابا نالي انهيءَ شخص کي يروشلم شهر ۾ ڪنهن فساد ۽ خون ڪرڻ سبب جيل ۾ وڌو هئائون. 20پلاطس جي مرضي هئي تہ يسوع کي ڇڏي ڏجي. سو هن وري بہ هڪ دفعو ميڙ کي چيو. 21پر هو گوڙ ۽ رڙيون ڪندي چوندا رهيا تہ ”سوليءَ تي چاڙهيوس، سوليءَ تي.“ 22تڏهن پلاطس ٽيون دفعو چين تہ ”ڇو؟ هن ڪهڙو ڏوهہ ڪيو آهي؟ آءٌ هن کي موت جي سزا ڏيڻ لاءِ ڪوبہ سبب نہ ٿو ڏسان، تنهنڪري آءٌ کيس چهبڪ هڻائي ڇڏي ٿو ڏيان.“ 23پر اهي واڪا ڪري زور رکي چوندا رهيا تہ ”سوليءَ تي چاڙهيوس.“ ائين گوڙ ڪري اهي پنهنجي ڳالهہ مڃائي ويا. 24تنهن تي پلاطس فيصلو ڏنو تہ ”سندن وينتي قبول پوي.“ 25سو هن سندن مرضيءَ تي انهيءَ ماڻهوءَ کي ڇڏي ڏنو، جيڪو فساد ۽ خون ڪرڻ ڪري جيل ۾ پيو هو. پر يسوع کي انهن جي مرضي پوري ڪرڻ لاءِ سپاهين جي حوالي ڪيائين.
يسوع مسيح کي سوليءَ تي چاڙهڻ
(متي 27:32-44، مرقس 15:21-32، يوحنا 19:17-27)
26جيئن سپاهي يسوع کي وٺي پئي ويا تہ کين شمعون نالي هڪڙو ماڻهو مليو، جيڪو ڪريني شهر جو رهاڪو هو ۽ ٻهراڙيءَ کان شهر ڏانهن پئي آيو، تنهن کي پڪڙي سولي کڻي مٿانئس رکيائون تہ هو اها کڻي يسوع جي پٺيان هلي.
27يسوع جي پٺيان ماڻهن جو هڪ وڏو ميڙ هو. انهن ۾ ڪي ناريون بہ هيون جيڪي هن لاءِ روئنديون ۽ سينا پٽينديون پئي آيون. 28يسوع ڦري هنن کي چيو تہ ”اي يروشلم جون نياڻيون! منهنجي لاءِ نہ روئو، بلڪ پنهنجي لاءِ ۽ پنهنجن ٻچن لاءِ روئو، 29ڇاڪاڻ تہ اهي ڏينهن اچن پيا جڏهن ماڻهو چوندا تہ ’سڀاڳيون آهن اهي سنڍ ناريون جن ڪڏهن بہ ٻار نہ ڄڻيا آهن ۽ نہ ڪڏهن ٿڃ پيئاري اٿائون.‘ 30#هوس 10:8، آڪ 6:16 انهيءَ وقت ماڻهو پهاڙن کي چوندا تہ ’اسان مٿان ڪِري پئو‘ ۽ ٽڪرن کي چوندا تہ ’اسان کي پوري ڇڏيو،‘ 31ڇاڪاڻ تہ جيڪي سائي وڻ سان هيئن ٿا ڪن تہ سڪي وڻ سان ڇا ڇا نہ ڪندا؟“
32ٻيا ٻہ ماڻهو جيڪي ڏوهاري هئا، تن کي بہ اهي يسوع سان گڏ مارڻ لاءِ وٺيو پئي ويا. 33جڏهن اهي يروشلم کان انهيءَ جاءِ تي پهتا جنهن کي ”کوپري“ سڏين ٿا، تڏهن انهن سپاهين يسوع ۽ ٻنهي ڏوهارين کي سوليءَ تي چاڙهي ڪوڪا هنيا، هڪ سندس ساڄي ۽ ٻيو سندس کاٻي پاسي هو. 34#زب 22:18 يسوع چيو تہ ”اي پتا! هنن کي بخش، ڇاڪاڻ تہ هي نہ ٿا ڄاڻن تہ هو ڇا ڪري رهيا آهن.“ پوءِ اهي هن جا ڪپڙا پاڻ ۾ ورهائڻ لاءِ پُکا وجھڻ لڳا. 35#زب 22:7 ماڻهن بيٺي ڏٺو. تڏهن يهودين جي اڳواڻن مٿس ٺٺوليون ڪندي چيو تہ ”هون، ٻين کي ٿي بچايائين. جيڪڏهن هي ايشور جو مسيح ۽ سندس مخصوص ڪيل آهي تہ هاڻي پاڻ کي تہ بچائي.“ 36#زب 69:21 سپاهي بہ مٿس ٺٺوليون ڪرڻ لڳا ۽ وٽس ويجھو اچي سادي مئي آڇيندي 37کيس چوڻ لڳا تہ ”جيڪڏهن تون يهودين جو راجا آهين تہ پاڻ کي بچاءِ.“ 38هن جي مٿان هڪ تختي بہ لڳائي ويئي، جنهن تي لکيل هو تہ ”هي آهي يهودين جو راجا.“
39جيڪي ڏوهاري يسوع سان گڏ سوليءَ تي ٽنگيل هئا، تن مان هڪڙي طعنو هڻندي چيس تہ ”تون مسيح نہ آهين ڇا؟ پوءِ پاڻ کي ۽ اسان کي بچاءِ.“ 40پر ٻئي انهيءَ کي ڇينڀي چيو تہ ”ڇا تو کي ايشور جو بہ خوف نہ آهي، جيتوڻيڪ تون بہ تہ ساڳي سزا پيو ڀوڳين؟ 41اسان کي جيڪا سزا ملي آهي سا حقي واجبي آهي، ڇو تہ اسين پنهنجو ڪيتو پيا لوڙيون، پر هن تہ ڪوبہ ڏوهہ نہ ڪيو آهي.“ 42پوءِ هن يسوع کي چيو تہ ”اي يسوع! جڏهن اوهين راجا ٿي اچو، تڏهن مون کي ياد ڪجو.“ 43يسوع ان کي چيو تہ ”آءٌ تو کي سچ ٿو چوان تہ اڄ ئي تون مون سان گڏ سُرڳ ۾ هوندين.“
يسوع مسيح جو مِرتيو
(متي 27:45-56، مرقس 15:33-41، يوحنا 19:28-30)
44-45 #
خر 26:31-33
پوءِ سج ڪاراٽجي ويو ۽ منجھند جي مهل کان وٺي اٽڪل ٽي بجي تائين سڄي ملڪ تي اونداهي ڇانيل رهي. تڏهن هيڪل جو پوِتر ترين جاءِ وارو پردو ڦاٽي ٻہ اڌ ٿي پيو 46#زب 31:5 ۽ يسوع وڏي آواز سان رڙ ڪري چيو تہ ”اي پتا! آءٌ پنهنجي آتما تنهنجي هٿن ۾ ٿو سونپيان.“ بس، ايترو چئي دم ڏنائين.
47اهو ڏسي فوجي صوبيدار ايشور جي مهما ڪرڻ لڳو ۽ چيائين تہ ”بيشڪ هي هڪ نيڪ ماڻهو هو.“ 48جيڪي ماڻهو هن واقعي کي ڏسڻ لاءِ اچي گڏ ٿيا هئا، سي هي ڏسي پنهنجا سينا پٽيندا گھرن ڏانهن موٽيا. 49#لو 8:2-3 جڏهن تہ گليل علائقي کان ساڻس گڏجي آيل ناريون ۽ ٻيا ماڻهو جيڪي سڀ يسوع کي ذاتي طرح ڄاڻين پيا تن پري کان بيٺي اهي ڳالهيون ٿيندي پئي ڏٺيون.
يسوع مسيح جو ڪفن دفن
(متي 27:57-61، مرقس 15:42-47، يوحنا 19:38-42)
50-51اتي يوسف نالي هڪڙو شخص هو، جيڪو يهوديہ جي شهر ارمٿيا جو رهاڪو هو. هو يهودي پئنچائت جو نيڪ ۽ مانوارو ڪارڪن هو ۽ ايشور جي راڄ جي انتظار ۾ هو. پئنچائت جي ڪارڪن هوندي بہ هو انهن جي راءِ ۽ عمل ۾ شريڪ نہ ٿيو هو. 52هو پلاطس جي درٻار ۾ ويو ۽ وينتي ڪري کانئس يسوع جو لاش گھريائين. 53پوءِ هن لاش هيٺ لهرايو ۽ اُچي ڪفن ۾ ويڙهي هڪ قبر ۾ رکيائين، جيڪا ٽڪر ۾ غار نموني کوٽيل هئي ۽ اڳ استعمال نہ ٿيل هئي. 54اهو جمعي جو ڏينهن، يعني يهودين جي #23:54 تياريءَ جو ڏينهن هن مان مراد سبت يا ڪنهن تهوار کان اڳ وارو ڏينهن آهي. ان ڏينهن يهودي کاڌو وغيرہ تيار ڪندا هئا. انهيءَ دور ۾ ٻئي ڏينهن جي شروعات سج لهڻ کان ئي ٿيندي هئي.تياريءَ جو ڏينهن هو ۽ سبت شروع ٿيڻ وارو هو.
55جيڪي ناريون گليل کان يسوع سان گڏجي آيون هيون، تن يوسف جو پيڇو ڪري اها قبر ڏٺي ۽ اهو بہ تہ يسوع جو لاش ڪيئن ان ۾ رکيو ويو آهي. 56#خر 20:10، شر 5:14 پوءِ هو گھر واپس ويون ۽ لاش لاءِ سرهاڻيون ۽ عطر تيار ڪيائون.
تڏهن هنن نيم جي حڪم موجب سبت جي ڏينهن آرام ڪيو.