Psalm 14
14
XIV Psalm.
1Ann a chroidhe’ deir an tamadán,
Ni bhfuil ann Dia air bith:
Taid truaillighthe salach ’na ngiomh:
Ní ’l aóinneach a ghnidh maith.
2D’amhairc an Tighearn’ nuas o neamh,
Air chlann na ndaoine tráth;
D’féuchuin a raibh tuicse ag neach,
No d’iarrfadh Dia a ngádh.
3Chlaonadar uile ’ttaoibh air fad,
Ro thruailligh iad go léir;
Ni bhfuil aonneach ag deanamh maith,
Fiu neach da bhfhuil fo’n spérr.
4Bhfuil ag droch‐dháoin’ tuicse air bith.
Ta’g itheadh suas go dian
Mo phobalsa mar arán bhlasd’,
’Snach ail leo gairm air Dhia.
5An sin do ghabh’dar eagla mhór,
Air son go bhfuil go fíor:
Dia a nginealach a’s ag tréoir,
Na bhfíréanach do shíor.
6Cómhairle an bhoichd do náirigh sibh,
Chionn Dia na thearmann dó:
7As Shion o, go ttigeadh a mach
Slaint’ Israel gach ló!
Anuair bheir Dia air ais o bhruid,
A phobal féin le chéil;
Air Iacob biaidh gairdeachus mór,
A’s aiteas air Israel.
Currently Selected:
Psalm 14: PSA1836
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
A Londain: ar na chur na gclo re Richard Watts, 1836
