መሓልየ መሓልይ ዘሰሎሞን 2
2
1እኔ የዱር ጽጌረዳ፥ የቈላም የሱፍ አበባ ነኝ።
2በእሾህ መካከል እንዳለ የሱፍ አበባ፥
እንዲሁ ወዳጄ በቈነጃጅት መካከል ነሽ።
3በዱር እንዳለ እንኮይ፥
እንዲሁ ውዴ በወንድሞች#ግሪክ ሰባ. ሊ. “በልጆች” ይላል። መካከል ነው።
ከጥላው በታች እጅግ ወድጄ ተቀመጥሁ፥
ፍሬውም ለጕሮሮዬ ጣፋጭ ነው።
4ወደ ወይን ቤት አገቡኝ፥
በእኔም ላይ ፍቅርን አደረጉ።
5በሽቱ አጸኑኝ፥#ዕብ. “በዘቢብ አጸኑኝ” ይላል።
በእንኮይም አበረታቱኝ፥
በፍቅሩ ተነድፌአለሁና።
6ቀኙ ታቅፈኛለች።
ግራውም ከራሴ በታች ናት፥
7እናንተ የኢየሩሳሌም ቈነጃጅት ሆይ፥
ወድዶ እስኪነሣ ድረስ፥
ፍቅሬን እንዳትቀሰቅሱትና እንዳታስነሡት፥
በምድረ በዳው ኀይልና ጽናት አምላችኋለሁ።
8እነሆ፥ የልጅ ወንድሜ ቃል#ዕብ. እና ግሪክ ሰባ. ሊ. “የወንድሜ ቃል” ይላል። በተራሮች ላይ ሲዘልል፥
በኮረብቶችም ላይ ሲወረወር ይመጣል።
9ልጅ ወንድሜ በቤቴል ተራሮች ላይ ሚዳቋን ወይም የዋሊያን እንምቦሳ ይመስላል፤
እነሆ፥ በመስኮቶች ሲጐበኝ፥
በዐይነ ርግብም ሲመለከት፥
እርሱ ከቅጥራችን በኋላ ቆሞአል።
10ልጅ ወንድሜ እንዲህ ብሎ መለሰልኝ፦
ወዳጄ ሆይ፥ ተነሺ፥
መልካምዋ ርግቤ ሆይ፥ ነዪ።
11እነሆ፥ ክረምቱ ዐለፈ፥
ዝናሙም አልፎ ሄደ፤
12አበባ በምድር ላይ ታየ፥
የመከርም ጊዜ ደረሰ፥#ዕብ. “የዜማ ጊዜ ደረሰ” ይላል።
የቍርዬውም ቃል በምድራችን ተሰማ።
13በለሱ ጐመራ፥ ወይኖችም አበቡ፥
መዓዛቸውንም ሰጡ፤
ወዳጄ ሆይ፥ ተነሺ፤
መልካምዋ ርግቤ ሆይ፥ ነዪ።
በዐለት ንቃቃትና በገደል መሸሸጊያ ወዳለው ጥላ ነዪ።
14ፊትህን አሳየኝ፥
ቃልህንም አሰማኝ፤#ዕብ. “ፊትሽን አሳይኝ ቃልሽንም አሰሚኝ ቃልሽ ያማረ ፊትሽም የተዋበ ነውና” ይላል።
ቃልህ ያማረ፥
ፊትህም የተዋበ ነውና።
15የወይን ቦታችን ያብብ ዘንድ፥
የወይናችንን ቦታ የሚያጠፉትን
ጥቃቅኑን ቀበሮች አጥምዳችሁ ያዙልን።
16ልጅ ወንድሜ የእኔ ነው፥ እኔም የእርሱ ነኝ፤
በሱፍ አበባዎች መካከልም መንጋውን ያሰማራል።
17ልጅ ወንድሜ ሆይ፥ ቀኑ እስኪነፍስ፥
ጥላውም እስኪሸሽ ድረስ ተመለስ፤
በቅመም ተራራ ላይ ሚዳቋውን
ወይም የዋላውን እንቦሳ ምሰል።
Currently Selected:
መሓልየ መሓልይ ዘሰሎሞን 2: አማ2000
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
