Lúcás 6

Dhá Cheist faoi Dhlí na Sabóide

1Ansin, lá sabóide, nuair a bhí sé ag gabháil trí ghoirt arbhair, thosaigh a dheisceabail ag stoitheadh na ndias agus dá n-ithe, tar éis iad a chuimilt idir a mbosa. 2Dúirt cuid de na Fairisínigh: “Cad chuige a bhfuil sibh ag déanamh ruda nach dleathach a dhéanamh lá sabóide?” 3Agus dʼfhreagair Íosa iad dá rá: “An ea nár léigh sibh faoin rud úd a rinne Dáiví nuair a bhí ocras air féin agus ar a chompánaigh– 4mar a chuaigh sé isteach i dteach Dé agus thóg builíní na fianaise agus dʼith, agus thug dá chompánaigh iad, siúd is nach dleathach iad a ithe ach do na sagairt amháin?” 5Agus dúirt sé leo: “Tá Mac an Duine ina mháistir ar an tsabóid féin.”

6Ansin, lá sabóide eile, chuaigh sé isteach sa tsionagóg agus thosaigh ag teagasc. Bhí fear ann a raibh a lámh dheas seargtha. 7Bhí na scríobhaithe agus na Fairisínigh ag faire go géar air féachaint an ndéanfadh sé leigheas lá na sabóide, chun go bhfaighidís cion le cur ina leith. 8Ach bhí fios a smaointe aige agus dúirt le fear na láimhe seargtha: “Éirigh i do sheasamh os comhair cách.” Dʼéirigh sé ina sheasamh. 9Dúirt Íosa leo: “Fiafraím díbh, cé acu is dleathach a dhéanamh lá sabóide, an mhaith nó an t-olc, anam a shaoradh nó a mhilleadh?” 10Agus ar dhearcadh timpeall orthu uile, dúirt sé leis: “Sín amach do lámh.” Shín, agus bhí a lámh slán arís. 11Agus líon siad siúd de bhuile, agus bhí siad ag beartú le chéile cad a dʼfhéadfaidís a dhéanamh le hÍosa.

An Dáréag dá dToghadh

12Tharla sna laethanta sin go ndeachaigh sé amach faoin sliabh chun guí, agus thug an oíche go léir ag guí Dé. 13Agus nuair a bhí ina lá, ghair sé chuige a dheisceabail, agus thogh dáréag astu agus thug mar ainm orthu, aspail: 14Síomón, ar ar thug sé Peadar, agus Aindrias a dheartháir, Séamas agus Eoin, Pilib agus Parthalán, 15Matha agus Tomás, Séamas mac Alfáias, agus Síomón ar a nglaotar an díograiseach, 16Iúdás mac Shéamais, agus Iúdás Isceiriót a dʼiompaigh ina bhrathadóir.

17Ar theacht anuas dó in éineacht leo, sheas sé ar thalamh réidh, agus bhí ansin comh-thionól mór dá dheisceabail agus slua mór den phobal as Iúdáia go léir agus as Iarúsailéim agus as cósta na Tuíre agus Shiodón 18a tháinig ag éisteacht leis agus ag fáil leigheas ar a ngalair; agus iad seo freisin a bhí dá gcrá ag spioraid mhíghlana, bhí siad dá leigheas. 19Agus bhí an slua ar fad ag iarraidh baint leis, óir bhí cumhacht ag teacht uaidh agus dá leigheas uile.

Na Biáide agus na Mairgí

20Agus dʼardaigh sé a shúile i dtreo a dheisceabal agus dúirt:

“Is méanar daoibhse atá bocht, óir is libh ríocht Dé.

21“Is méanar daoibhse a bhfuil ocras oraibh anois, óir sásófar sibh.

“Is méanar daoibhse atá ag gol anois, óir déanfaidh sibh gáire.

22“Is méanar daoibh nuair is fuath le daoine sibh agus nuair a scarfaidh siad amach sibh agus bhur n-ainm a aithisiú agus a fhógairt mar dhrochainm, mar gheall ar Mhac an Duine. 23Bígí lúcháireach an lá sin, bígí ag léimneach le háthas, óir féach, is mór é bhur dtuarastal ar Neamh. Óir is sa chaoi chéanna a dhéanadh a n-aithreacha leis na fáithe.

24“Ach is mairg daoibhse atá saibhir, óir tá bhur sólás faighte agaibh cheana.

25“Is mairg daoibhse atá sách anois, óir beidh ocras oraibh.

“Is mairg daoibhse a dhéanann gáire anois, óir déanfaidh sibh brón agus gol.

26“Is mairg daoibh nuair a bheidh cách ag labhairt go maith oraibh. Óir is sa chaoi chéanna a dhéanadh a n-aithreacha leis na fáithe bréagacha.

Grá do Naimhde

27“Ach deirim libh-se atá ag éisteacht liom: bíodh grá agaibh do bhur naimhde, déanaigí an mhaith dóibh seo a thugann fuath daoibh, 28beannaígí iad seo a thugann mallacht daoibh, guígí orthu seo a dhéanann olc oraibh. 29An té a bhuaileann ar an leiceann thú, tabhair an leiceann eile leis chomh maith; agus an té a thógann uait do bhrat, ná coinnigh uaidh do chóta. 30Gach aon duine a iarrann aisce ort, tabhair dó í, agus an té a bhaineann díot do chuid, ná hiarr ar ais uaidh é. 31De réir mar ab áil libh daoine a dhéanamh daoibh, déanaigí dóibh sin mar an gcéanna. 32Má thugann sibh grá dóibh seo a thugann grá daoibh, cad é an buíochas atá oraibh? Óir tugann na peacaigh féin grá dóibh seo a thugann grá dóibh. 33Agus má dhéanann sibh an mhaith dóibh seo a dhéanann an mhaith daoibh, cad é an buíochas atá oraibh? Déanann na peacaigh féin an rud céanna. 34Agus má thugann sibh iasacht dóibh seo gur dóigh mhaith agaibh iad, cad é an buíochas atá oraibh? Fiú amháin peacaigh, tugann siad iasacht do pheacaigh chun go bhfaighidís a oiread céanna ar ais. 35Ach bíodh grá agaibh do bhur naimhde, déanaigí an mhaith agus tugaigí iasacht gan súil le cúiteamh ar bith, agus is mór é bhur dtuarastal, agus beidh sibh in bhur gclann don Té is Airde, óir bíonn seisean lách le daoine díomaíocha agus le drochdhaoine. 36Bígí sibh-se atruach amhail mar atá bhur nAthair atruach. 37Ná tugaigí breith agus ní thabharfar breith oraibh. Ná daoraigí agus ní dhaorfar sibh. Maithigí agus maithfear daoibh. 38Tugaigí agus tabharfar daoibh: tomhas maith, fuinte, craite, cruachta a chuirfear chugaibh in bhur n-ucht; óir is leis an tomhas lena dtomhaiseann sibh a thomhaisfear chugaibh ar ais.”

Conas an Chomharsa a Leasú

39Agus dúirt sé parabal leo: “An féidir do dhall a bheith ina ghiolla i gcionn daill? Nach dtitfidh siad araon sa díog? 40Níl an deisceabal os cionn an mháistir; ach nuair a bhíonn deireadh foghlamtha aige beidh gach deisceabal mar atá a mháistir. 41Cad chuige a bhfeiceann tú an cáithnín i súil do bhráthar agus nach n-airíonn tú an tsail atá i do shúil féin? 42Conas is féidir duit a rá le do bhráthair: ‘A bhráthair, fan go mbaine mé as do shúil an cáithnín atá inti,’ agus nach bhfeiceann tú an tsail atá i do shúil féin? A bhréagchráifigh, bain ar dtús an tsail as do shúil féin, agus ansin is fearrde a fheicfidh tú an cáithnín atá i súil do bhráthar a bhaint aisti. 43Óir níl crann maith a thugann drochthoradh, ná fós drochchrann a thugann toradh fónta. 44Óir is ar a thoradh féin a aithnítear gach crann. Óir ní bhaintear figí de dheilgneach, ná ní phioctar fíonchaor de dhriseog. 45Tógann an dea-dhuine an dea-rud amach as dea-stór a chroí, agus tógann an drochdhuine an droch-rud amach as a dhrochstór. Óir is as iomarca a chroí a labhraíonn a bhéal. 46Ach cad chuige a nglaonn sibh orm ‘A Thiarna, a Thiarna,’ agus nach ndéanann sibh a ndeirim?

Is gá an Teagasc a Chur i nGníomh

47“Gach aon duine a thagann chugam agus a chluineann mo bhriathra agus a dhéanann dá réir, taispeánfaidh mé daoibh cé leis a bhfuil sé cosúil. 48Tá sé cosúil le fear ag tógáil tí, a rinne romhar agus tochailt agus a leag an bonn ar an gcarraig. Agus ar theacht don tuile, bhrúcht an chaise i gcoinne an tí sin, ach níor fhéad sí é a bhogadh ar a fheabhas a bhí sé tógtha.

49“An té, áfach, a chuala agus nach ndearna, tá sé cosúil le fear a thóg teach ar an talamh gan bonn faoi, gur bhrúcht an tuile ina choinne, agus thit ar a chéile láithreach; agus ba mhór é treascairt an tí sin.”

Currently Selected:

Lúcás 6: ABN2012

Highlight

Copy