Lúcás 19

Iompú Zacháias

1Agus ar theacht isteach in Ireachó dó, bhí sé ag gabháil tríd. 2Agus fear darbh ainm Zacháias a bhí ina cheannphoibleacánach agus é saibhir, 3bhí sé ag iarraidh radharc a fháil ar Íosa, cérbh é féin; ach ní fhéadfadh de dheasca an tslua, óir bhí sé íseal ina phearsa. 4Agus rith sé roimhe chun cinn agus chuaigh in airde ar chrann seiceamair chun go bhfeicfeadh sé é, óir is thairis sin a bhí sé le gabháil. 5Nuair a tháinig Íosa go dtí an áit, bhreathnaigh sé suas agus dúirt leis: “A Zacháias, déan deifir agus tar anuas, óir is i do theachsa nach foláir dom fanacht inniu.” 6Agus tháinig sé anuas go deifreach agus chuir fáilte roimhe go háthasach. 7Ar a fheiceáil sin do chách, bhí siad ag monabhar dá rá: “Tá sé tar éis dul ar lóistín ag peacach.” 8Ach dúirt Zacháias go croíúil leis an Tiarna: “Is é a dhéanfaidh mé, a Thiarna, leath mo mhaoine a thabhairt do na boicht, agus má bhain mé aon ní go héagórach dʼaon duine, déanfaidh mé aisíoc leis faoi cheathair.” 9Dúirt Íosa leis: “Tá slánú tar éis teacht chun an tí seo inniu, mar is mac dʼAbrahám an duine seo freisin: 10óir tháinig Mac an Duine chun an rud a bhí caillte a lorg agus a shlánú.”

Parabal na nDeich Míoná

11Ag éisteacht dóibh leis an méid sin, lean sé air agus labhair parabal, de bhrí go raibh sé i ngar dʼIarúsailéim agus gur síleadh dóibh ríocht Dé a bheith le taibhsiú láithreach. 12Uime sin a dúirt: “Chuaigh duine de threibh uasal go tír i gcéin chun céim ríoga a bhaint amach dó féin agus filleadh ansin. 13Ghlaoigh sé ar dheichniúr dá sheirbhísigh agus thug dóibh deich míoná agus dúirt leo: ‘Bígí i mbun gnó go dtaga mé.’ 14Ach bhí fuath ag a chomhthírigh dó, agus chuir siad teachtaí ina dhiaidh chun a rá: ‘Ní háil linn é seo a bheith ina rí orainn.’ 15Ach ar a theacht ar ais i dtráth agus an chéim ríoga bainte amach aige, dʼordaigh sé fios a chur ar na seirbhísigh úd chuige a raibh an t-airgead tugtha aige dóibh, chun go mbeadh a fhios aige cad a bhí de bharr a ngnó acu faoi seach. 16Tháinig an chéad duine i láthair agus dúirt: ‘A Thiarna, ghnóthaigh do mhíoná deich míoná.’ 17Dúirt sé leis: ‘Is maith sin, a dhea-sheirbhísigh; de bhrí go raibh tú iontaofa faoin mbeagán, bíodh for-lámhas agat ar dheich gcathair.’ 18Tháinig an dara duine agus dúirt: ‘Rinne do mhíoná cúig mhíoná, a Thiarna.’ 19Dúirt sé leis sin chomh maith: ‘Tusa mar an gcéanna, bí i gceannas ar chúig chathair.’ 20Ach tháinig an duine eile agus dúirt: ‘A Thiarna, seo duit do mhíoná; bhí sé i gcoimeád agam i naipcín. 21Óir bhí eagla orm romhat, de bhrí gur duine dian thú; glacann tú chugat an rud nár chuir tú i dtaisce agus baineann tú an fómhar nár chuir tú a shíol.’ 22Dúirt sé leis: ‘Tabharfaidh mé breith do bhéil féin ort, a dhroch-sheirbhísigh! Bhí a fhios agat, an raibh, gur duine dian mé, ag glacadh chugam an rud nár chuir mé i dtaisce, agus ag baint an fhómhair nár chuir mé a shíol? 23Cad chuige más ea nár chuir tú mo chuid airgid ar gaimbín? Agus nuair a thiocfainn, dhéanfainn é éileamh le hús.’ 24Agus dúirt sé leo seo a bhí i láthair: ‘Bainigí de an míoná, agus tugaigí é dó seo a bhfuil na deich míoná aige.’ 25‘Ach, a Thiarna,’ ar siad sin leis, ‘tá deich míoná aige-sean .’ 26‘Deirim libh, gach aon duine a mbíonn aige, tabharfar dó, ach an té nach mbíonn aige, bainfear de fiú amháin a mbíonn aige. 27Ach na naimhde úd agam nárbh áil leo mé a bheith i mo rí orthu, seolaigí i leith iad agus déanaigí iad a choscairt i mo láthair.’”

An Imrim Chaithréimeach

28Nuair a bhí an méid sin ráite aige, ghluais sé roimhe ag dul suas go hIarúsailéim. 29Agus nuair a bhí sé ag teacht i ngar do Bhéatfaigé agus do Bhéatáine, i dtreo an chnoic ar a dtugtar ‘Cnoc na nOlóg’, chuir sé uaidh beirt de na deisceabail, ag rá: 30“Téigí isteach sa bhaile thall, agus ag dul isteach ann daoibh, gheobhaidh sibh searrach ceangailte nach raibh duine ar bith riamh ar a mhuin; scaoiligí agus tugaigí libh é. 31Agus má fhiafraíonn aon duine díbh: ‘Cad chuige a bhfuil sibh dá scaoileadh?’ is é a déarfaidh sibh: ‘Mar go bhfuil gá ag an Tiarna leis.’” 32Dʼimigh na teachtairí agus fuair siad de réir mar a dúirt sé leo. 33Le linn dóibh a bheith ag scaoileadh an tsearraigh, dúirt na húinéirí leo: “Cad chuige a bhfuil sibh ag scaoileadh an tsearraigh?” 34Dúirt siad: “Mar go bhfuil gá ag an Tiarna leis,” 35agus thug siad go dtí Íosa é, agus tar éis dóibh a mbrait a chaitheamh ar an searrach, chuir siad Íosa ar a mhuin. 36Agus ag gluaiseacht dó, bhí siad ag leathadh a mbrat ar an mbóthar. 37Bhí sé faoin am seo ag teacht i ngar do chliathán Chnoc na nOlóg síos, nuair a thosaigh lánchuallacht na ndeisceabal, agus iad lán dʼáthas, ag moladh Dé de ghlór ard mar gheall ar a raibh de mhíorúiltí feicthe acu, 38dá rá:

“Is beannaithe an té atá ag teacht ina rí, in ainm an Tiarna!

Síocháin sna flaithis, agus glóir in uachtar Neimhe.”

39Agus cuid de na Fairisínigh a bhí sa slua, dúirt siad leis: “A Mháistir, cuir ceartú ar do dheisceabail.” 40Dʼfhreagair sé agus dúirt: “Deirim libh, má bhíonn siad seo ina dtost, screadfaidh na clocha amach.”

41Nuair a tháinig sé i ngar don chathair agus radharc aige uirthi, ghoil sé mar gheall uirthi, 42ag rá: “Dá mbeadh a fhios agat-sa freisin, sa lá seo, na nithe atá de dhíth chun síochána! ach is amhlaidh atá siad i bhfolach ó do shúile. 43Óir béarfaidh na laethanta ort nuair a chuirfidh do naimhde páil léigir umat, nuair a thimpeallóidh siad thú agus cúngrach a dhéanamh ort ó gach taobh; 44nuair a bhascfaidh siad ar lár thú féin agus do chlann atá ionat, gan cloch ar mhuin cloiche a fhágáil ionat, de bhrí nár aithin tú aimsir dʼa fhiosraithe.”

45Ansin, ar dhul isteach sa Teampall dó, thosaigh sé ag tiomáint na ndíoltóirí amach, 46ag rá leo: “Tá scríofa: ‘Beidh mo theach ina theach urnaithe’; ach tá uaimh robálaithe déanta agaibh-se de.”

47Bhíodh sé ag teagasc gach lá sa Teampall. Bhí uachtaráin na sagart agus na scríobhaithe ag iarraidh é a mhilleadh, agus cinn an phobail chomh maith; 48ach ní raibh a fhios acu cad a dhéanfaidís, óir bhí an pobal uile ar bís ag éisteacht leis.

Currently Selected:

Lúcás 19: ABN2012

Highlight

Copy