Salmau 10
10
SALM X.
M. H.
1Pa’m, Arglwydd, ’rwyt yn ymbellhau
Pan mae cyfyngder yn nesau?
2Pâr gael o’r balch annuwiol ddyn
Ei ddal yn ei fwriadau ’i hun.
3Ymffrostio yn ei ddrwg a wna,
Yn mryd ei galon llawenhâ;
Bendithia ef y cybydd gau,
Yr hwn mae’r Arglwydd yn gasau.
4Gan uchder ffroen ni cheisia Dduw:
Duw yn ei feddwl ef nid yw;
5Ei ffyrdd sydd flin, mae barnau’r nef
Yn uchel iawn o’i olwg ef.
6O fewn ei galon dywed e’,
‘Ni syflir mo’nwyf byth o’m lle,
Ni welaf ddrygfyd — caf fwynhau
Heddwch a gwynfyd i barhau.’
7Ei enau o felldith sydd yn llawn;
A thwyll, a dichell creulawn iawn,
A chamwedd, ac anwiredd sydd
O dan ei dafod nos a dydd.
8Cynllwyn ger llaw’r pentrefi bydd,
Gan lechu mewn dirgelfan gudd:
Ei lygaid dremiant ar y tlawd,
Mewn awydd am gael rhwygo’i gnawd.
9Fel llew’n ei ffau, cynllwyno mae
I ddal y tlawd, a’i ddwyn i’w ffau;
Ac yn ei rwyd, y truan gwan,
A ddeil ond odid yn y man.
10Ymlecha fel tu ol i berth
I wylio’i ddyrys faglau certh,
Nes gwelo dorf o druain rai
Yn syrthio ynddynt er eu gwae.
11Ac iaith ei galon ynfyd yw,
‘Diogel wyf: anghofiodd Duw;
Ei wyneb guddiodd:— ef ni’m gwel,
Mi wnaf f’ ewyllys, doed a ddêl.’
Rhan II.
12O Arglwydd! cyfod o’r nef draw,
Dyrcha, O Dduw! d’ alluog law;
A chofia di’r cystuddiol rai,
A brysia atynt i’w rhyddhau.
13Pa ham dirmyga’r anwir Dduw?
Pa hyd fel hyn y caiff ef fyw?
Dywedodd yn ei galon ffol,
Nid ymofyni ar fy ol.
14Ti welaist y drygionus ddyn
I roddi tâl â’th law dy hun;
Am hyny, ar dy gadarn fraich
Y pwysa gweiniaid dan eu baich.
15Tòr fraich y traws annuwiol ddyn,
A chais ei feiau bob yr un;
Tâl iddo ’nol haeddiannau ’i ddrwg,
A chwymped dan dy gyfiawn ŵg.
16Iehofah sydd yn frenin byth,
Ar ei orseddfa lân ddilyth;
Yr holl genhedloedd, â’i fraich gref,
Dyfethwyd hwy o’i randir ef.
17Duw! clywaist gŵyn y tlodion rai,
A pharotoi eu calon wnai
I alw arnat dan eu clwy’,
A’th glust a wrendy arnynt hwy.
18I farnu pob amddifad un,
A’r gorthrymedig, druan ddyn,
Fel na chwanego’r traws yn hwy
I beri ofn na blinder mwy.
Nodiadau.
Nid oes o flaen y salm hon na theitl nac enw ei hawdwr; a hyny, fe ddichon, o herwydd mai parhâd o’r salm o’r blaen ydyw: ac un salm yw y ddwy yn y Deg a Thrigain a’r Vulgate; ond yn yr Hebraeg gwreiddiol y maent yn ddwy, fel y maent genym ni. Ond myn rhai nad Dafydd yw ei hawdwr: ei bod yn ddiweddarach na’i amser ef. Y mae llawer o ddelw Dafydd arni, fodd bynag; ac y mae yn dwyn llawer o gyffelybrwydd i’r salm o’i blaen. Calon a buchedd y traws a’r gorthrymwr creulawn sydd yn cael eu dynoethi yn eu holl erchylldod ger ein bron yn y salm hon. Olrheinir holl greulonderau a thrawsder y gorthrymwr a bortreadir yma i’w gwreiddiau — balchder, ac annuwiaeth ei galon. “Nid yw Duw yn ei holl feddyliau ef;” fel y barnwr anghyfiawn yn y ddammeg, “yr hwn nid ofnai Dduw, ac ni pharchai ddyn.” Y galon amddifad o ofn Duw nid oes ynddi barch i ddyn chwaith. Y mae rhyw gymmaint a rhyw fath o ofn Duw yn meddwl dyn yn well na’r amddifadrwydd hollol o hono; gan y gwna, i ryw fesur, ffrwyno ac attal llygredigaeth y galon i dori allan yn ei lawn rwysg. “Y mae y cythreuliaid hefyd yn credu ac yn crynu.” Y mae y dyn a ddisgrifir yma yn waeth na’r cythreuliaid: canys nid ydyw efe yn ofni nac yn crynu dim. Gweddïa y Salmydd yn daer yn erbyn y gŵr traws hwn, ac am ei gwymp buan; a hyny mewn modd y byddai llaw Duw i’w gweled yn amlwg ynddo. Anaml y mae dynion o fath yr hwn a ddisgrifir yma yn cael myned o’r byd hwn heb i’r Arglwydd roddi tâl iddynt â’i law ei hun (fel y dywed y Salmydd yma), mewn arwyddion amlwg o’i anfoddlonrwydd i’w herbyn. Torwyd ymaith fel hyn aml i orthrymydd ac erlidiwr creulawn yn Nghymru o dro i dro.
Currently Selected:
Salmau 10: SC1875
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Tŵr Dafydd gan y Parch. William Rees (Gwilym Hiraethog). Cyhoeddwyd gan Thomas Gee, Dinbych 1875. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.
