Lyfr y Psalmau 14
14
1“Nid oes un Duw,” medd tyb y ffol;
Mae hynny ’n ol ei frynti;
Llygredd ffieidd‐waith yw eu moes,
Nid oes a wnel ddaioni.
2O’r nef i lawr edrychodd Ion
Ar feibion dynion daear,
I wel’d oedd neb yn ceisio Duw,
Na neb yn byw ’n ddeallgar.
3Ciliasai pawb; oedd frwnt eu gwedd
Mewn llygredd a budreddi:
Yn y byd crwn nid oes un da
Nac un a wna ddaioni.
4Ac oni ŵyr gweithredwŷr drwg,
Y rhai mewn gwg a ddifant
Fy mhobl, fel bwytta bara, ’n fyw,
Ond ar eu Duw ni’s galwant?
5Ond ofn er hyn a’u daliodd hwy,
Aeth dychryn drwy eu calon;
Gwelsant fod Duw a’i rym, wrth raid,
Gerllaw, o blaid y cyfion.
6Cyngor y tlawd, a llef ei gri,
A droisoch chwi ’n waradwydd;
Am fod ei obaith yn Nuw Ner,
A’i hyder yn yr Arglwydd.
YR AIL RAN
7Pwy, pwy a weryd Israel gaeth,
Pwy rydd achubiaeth iddo,
O fynydd Sïon uwch y ser,
Lle mae Duw Ner yn trigo?
Pan ddychwel Duw gaethiwed llym
Ei bobl â grym ei allu,
Mawr fydd llawenydd Jacob wiw,
Bydd Israel Duw ’n crechwennu.
Currently Selected:
Lyfr y Psalmau 14: SC1850
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Y Psallwyr gan y Parch. Morris Williams (Nicander). Cyhoeddwyd gan H. Hughes, Llundain 1850. Cafodd y testun ei ddigideiddio gan Gymdeithas y Beibl yn 2021.
