Yohanes 4
4
Yésus lan wong wadon Samaria
4:1-42
1Bareng Yésus weruh yèn wong Farisi wis pada krungu kabar yèn Panjenengané pada olèh murid lan enggoné mbaptis luwih okèh tenimbang Yohanes, 2- senajan duduk Yésus déwé sing mbaptis, nanging para muridé - 3Panjenengané terus ninggalké Yudéa, lunga mulih menyang Galiléa.
4Panjenengané kudu ngliwati Samaria. 5#Wi 33:19; Yos 24:32Terus teka ing sakwijiné kuta ing Samaria, sing diarani Sikar, tyedak karo lemah sing mbiyèn dikèkké karo Yakub marang Yosèf, anaké. 6Ing kono ana sumuré Yakub. Yésus krasa kesel sangka enggoné mlaku, terus njagong ing pinggir sumur kono. Nalika semono kira-kira jam rolas. 7Terus ana wong wadon Samaria teka arep ngangsu. Yésus ngomong marang wong mau: “Aku wènèhana ngombé!” 8Awit para muridé wis pada menyang kuta tuku pangan. 9#Ez 4:1-5; Neh 4:1, 2Wong wadon Samaria mau terus ngomong: “Kepriyé Panjenengan, wong Ju kok njaluk ngombé marang kula wong Samaria?” [Awit wong Ju ora srawung karo wong Samaria.]#4:9 Awit wong Ju…Tèks sing ana [ ], ana ing manuskrip lawas. Edisi modern teks Yunani sing mèlu pertaling iki, ora nduwé [ ], awit luwih ngajèni manuskrip sing lawas. 10Yésus nyauri, tembungé: “Yèn kowé mangertèni pawèhé Gusti Allah, lan sapa Panjenengané sing ngomong marang kowé: Aku wènèhana ngombé, mesti kowé sing njaluk marang Panjenengané, terus kowé dikèki banyu urip.” 11Semauré wong wadon mau: “Gusti, Panjenengan ora nduwé timba, nanging sumuré jeru, sangka ngendi anggèn Panjenengan olèh banyu urip kuwi? 12Apa Panjenengan ngluwihi leluhur kita Yakub sing ngekèkké sumur kuwi marang bangsa kita? Piyambaké uga ngombé sangka sumur kuwi, semono uga para anak uga kéwané.” 13Yésus nyauri, tembungé: “Sapa waé sing ngombé banyu iki bakal ngelak menèh, 14nanging sapa waé sing ngombé banyu pawèh-Ku, bakal ora ngelak tekan sak lawas-lawasé. Malah banyu pawèh-Ku mau ing njeruhné wong kuwi bakal dadi sumber, sing mantyur terus tekan urip langgeng.” 15Semauré wong wadon mau: “Gusti, kula kèki banyu kuwi, supaya aja nganti ngelak, lan ora susah ngangsu mréné menèh!” 16Tembungé Yésus: “Lungaa, undangen bojomu, terus balia mréné!” 17Semauré wong wadon mau: “Kula ora nduwé bojo.” Tembungé Yésus: “Bener omongmu, yèn kowé ora nduwé bojo. 18Awit enggonmu bebojoan wis dibalèni kaping lima, nanging sing saiki kuwi duduk bojomu. Pantyèn bener omongmu sing mengkono kuwi.” 19Semauré wong wadon mau: “Gusti, saiki kula wis tyeta, yèn Panjenengan kuwi nabi. 20Para leluhur kita enggoné sujut ana gunung kuwi, nanging Panjenengan ngomong, yèn Yérusalèm panggonané wong pada ngabekti.” 21Tembungé Yésus: “Ngandela marang Aku, hé, wong wadon, bakal tekan ing wantyiné kowé pada ngabekti marang Bapak, ora ing gunung iki, lan ya ora ing Yérusalèm. 22Kowé kuwi pada ngabekti marang sing ora pada kok kenal. Kita iki pada ngabekti marang sing pada kita kenal. Awit keslametan kuwi tekané sangka bangsa Ju. 23Nanging bakal ana wantyiné, malah saiki wis tekan wantyiné para wong ngabekti sing sejati kuwi enggoné pada ngabekti marang Bapak ing sak njeruhné Roh lan kabeneran, awit para wong sing kaya mengkono kuwi sing dikarepké karo Bapak. 24Gusti Allah kuwi Roh, lan sapa waé sing pada ngabekti marang Panjenengané, enggoné ngabekti kuwi kudu ing sak njeruhné roh lan kabeneran.” 25Tembungé wong wadon mau: “Kula ngerti yèn Mésias arep teka, sing uga disebut Kristus; kuwi tekané arep nduduhké samubarang marang kita.” 26Tembungé Yésus: “Ya Aku iki Panjenengané sing omongan karo kowé.”
27Nalika semono para muridé teka, lan pada nggumun awit Yésus omong-omongan karo wong wadon. Nanging ora ana siji sing ngomong: “Apa sing Panjenengan karepaké?” Utawa: “Wong kuwi Panjenengan omongi apa?” 28Wong wadon mau terus ninggal kendiné ing kono, terus lunga menyang kuta lan tyrita marang wong-wong ing kono: 29“Hayuk pada delengen, ing kana ana wong sing ngomongké marang aku sak kabèhé lelakon. Apa sajaké wong kuwi Kristus?” 30Wong-wong mau terus pada budal menyang sak njabané kuta nemoni marang Yésus.
31Nalika semono para muridé ngomong marang Panjenengané, tembungé: “Rabbi, hayuk Panjenengan mangan!” 32Nanging Panjenengané nyauri, tembungé: “Aku nduwé pangan sing ora pada kok mangertèni.” 33Para muridé terus pada rerasanan: “Apa ana wong sing wis ngekèki mangan marang Panjenengané?” 34Tembungé Yésus: “Sing dadi pangan-Ku ya kuwi enggon-Ku nglakoni karepé Panjenengané sing ngutus Aku lan ngrampungké penggawéan-Né. 35Apa ora ana omongmu ngéné: Kurang patang sasi terus panèn. Nanging Aku ngomong marang kowé: Pada delengen ing kiwa-tengenmu lan tamatna tegalan-tegalan, sing wis kétok kuning kuwi waktuné dienèni. 36Saiki uga sing pada derep wis nampa bawon, lan nglumpukké woh sing tumuju marang urip langgeng, terus sing nyebar lan sing derep loro-loroné pada bungah. 37Awit kanggo iki, bener bebasan sing ngéné: Sing siji nyebar, sijiné sing manèni. 38Kowé pada Tak utus manèni sing duduk garapanmu. Wong liyané sing pada nggarap, lan kowé sing pada ngunduhi pametuné garapané.”
39Sak kabèhé wong Samaria ing kuta kono kuwi pada pertyaya marang Panjenengané awit sangka paseksiné wong wadon mau: “Panjenengané wis mbedèk sak kabèhé lelakonku.” 40Wong-wong Samaria mau bareng wis nemoni Yésus, pada nduwé penjaluk, supaya gelem manggon ing omahé. Panjenengané ya terus manggon ing kono rong dina, 41lan mundak okèh menèh sing pada dadi pertyaya awit sangka tembungé, 42lan pada ngomong marang wong wadon mau: “Kita wis pada pertyaya ora awit sangka omongmu kuwi, awit kita déwé wis pada ngrungokké Panjenengané, lan kita wis pada mengertèni, yèn Panjenengané kuwi nyata Juruslameté jagat.”
Mulih menyang Galiléa
4:43-45
43Sakwisé rong dina Yésus lunga sangka kono menyang Galiléa, 44#Mat 13:57; Mrk 6:4; Luk 4:24awit Yésus déwé wis nyeksèni yèn nabi kuwi ora kajèn ing negarané déwé. 45#Yoh 2:23Sak tekané ing Galiléa, wong-wong ing kono terus pada nampani Panjenengané, awit wis pada weruh sak kabèhé penggawéané ing Yérusalèm nalika riyaya awit wong-wong mau uga mèlu nekani riyaya kuwi.
Anaké pegawéné kraton diwaraské
4:46-54
Mat 8:5-13; Luk 7:1-10
46 #
Yoh 2:1-11
Yésus terus teka menèh ing Kana, bawah Galiléa, panggonan nalika Panjenengané nggawé banyu dadi anggur. Lan ing Kapernaum ana pegawéné kraton nduwé anak lanang sing ijik lara. 47Nalika pegawéné mau krungu kabar yèn Yésus sangka Yudéa teka ing Galiléa, terus nemoni Panjenengané lan njaluk supaya gelem teka maraské anaké, awit anaké kuwi wis mèh mati. 48Yésus ngomong marang pegawéné mau: “Yèn ora weruh tanda lan mujijat, kowé ora pertyaya.” 49Semauré pegawéné mau: “Gusti, supaya gelem teka sak durungé anak kula mati.” 50Tembungé Yésus: “Balia, anakmu urip.” Pegawéné mau pertyaya marang tembungé Yésus, terus bali. 51Nalika ijik ing dalan, pegawéné mau kepetuk abdi-abdiné sing pada nyusul ngabari, yèn anaké urip. 52Terus pada ditakoni, wantyi apa anaké wiwit waras. Semauré: “Waktu wingi awan jam siji, enggoné waras panasé.” 53Bapaké mau terus kèlingan yèn ing wantyi kuwi diomongi Yésus: “Anakmu urip.” Pegawéné kraton mau uga sak brayaté kabèh terus pada pertyaya.
54Kuwi tanda sing kaping pindo sing ditindakké karo Yésus, nalika mulih sangka Yudéa menyang Galiléa.
Currently Selected:
Yohanes 4: KJS17
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Tèks © Surinaams Bijbelgenootschap 2018
