Nehemia 5
5
Nehemia vendos drejtësi
1Një herë populli e gratë e tyre u ankuan shumë kundër vëllezërve të vet judenj. 2Pati nga ata që thoshin: «Kemi shumë bij e bija, prandaj duhet të marrim grurë, që të hamë e të jetojmë». 3Pati edhe nga ata që thoshin: «Duhet të lëmë peng arat, vreshtat e shtëpitë, për të marrë grurë në kohë zie». 4Por pati edhe nga ata që thoshin: «Me arat e vreshtat tona huajtëm para për t'i paguar tagrin mbretit. 5Prej një mishi jemi ne e vëllezërit tanë, bijtë tanë janë si bijtë e tyre, por ja, ne po i japim skllevër bijtë e bijat tona. Disa nga bijat tona janë skllavëruar tashmë e nuk mund të bëjmë asgjë, sepse arat e vreshtat tona i kanë marrë të tjerët».
6Kur e dëgjova ankimin e tyre bashkë me këto fjalë, u zemërova shumë. 7U mendova me vete, pastaj i qortova fisnikët e zyrtarët e u thashë: «Ju u kërkuakeni kamatë vëllezërve». Atëherë thirra kundër tyre një mbledhje të madhe 8e u thashë: «Për sa kemi mundur, ne i kemi shpaguar vëllezërit tanë judenj që ishin shitur te të huajt. Mirëpo edhe ju po i shitkeni vëllezërit tuaj, të cilët, prapë do të na i shesin neve». Atëherë ata heshtën e nuk gjenin fjalë. 9Unë u thashë: «Kjo që po bëni ju, nuk është gjë e mirë. A nuk duhet të jetoni me drojën e Perëndisë sonë, që të mos tallen me ju kombet armike? 10Edhe unë, vëllezërit e mi e shërbëtorët e mi, po u japim hua grurë e para. Le të heqim dorë nga kamata. 11Ktheuani sot arat, vreshtat, ullishtat e shtëpitë, sikurse edhe një të qindtën e parave, grurit, verës e vajit, që keni marrë prej tyre». 12Ata thanë: «Do t'u kthejmë çfarë u morëm e nuk do t'ua kërkojmë më. Do të veprojmë siç po na thua ti». Atëherë thirra priftërinjtë e i bëra të betoheshin se do ta mbanin fjalën. 13Shkunda edhe kindin e petkut tim e thashë: «Kështu e shkundtë Perëndia me shtëpi e katandi këdo që nuk do ta mbajë këtë fjalë! Kështu u shkundtë e u zbraztë!». Tërë bashkësia u përgjigj: «Amen» dhe lavdëruan Zotin. Pastaj populli e mbajti këtë fjalë.
14Qëkurse mbreti më kishte caktuar qeveritar të tyre në dheun e Judës, qysh prej vitit të njëzetë e deri në vitin e tridhjetedytë të mbretit Artakserks, për dymbëdhjetë vjet, as unë, as vëllezërit e mi nuk e morëm tagrin e qeveritarit. 15Qeveritarët para meje e kishin rënduar popullin, sepse merrnin prej tij bukë e verë, përveç dyzet siklave të argjendit. Deri edhe shërbëtorët e tyre e mundonin popullin, por unë nuk veprova ashtu, sepse druaja Perëndinë. 16Unë, për më tepër, punova për meremetimin e këtij muri e nuk bleva as edhe një arë, por të gjithë shërbëtorët e mi ishin mbledhur atje për të punuar. 17Njëqind e pesëdhjetë burra, judenj e zyrtarë, shtroheshin në tryezën time, përveç atyre që vinin te ne nga kombet përreth. 18Çfarë përgatitej për një ditë, domethënë një ka, gjashtë dele të zgjedhura e shpendë, përgatitej prej meje. Çdo dhjetë ditë kishte verë për të gjithë sa të donin, megjithatë unë nuk e kërkova pjesën e ushqimit që i takonte qeveritarit, sepse puna rëndonte mbi popullin.
19Kujtoma për të mirë, o Perëndi, gjithçka bëra për këtë popull!
Currently Selected:
Nehemia 5: AL1
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Shoqëria Biblike Ndërkonfesionale e Shqipërisë 2020
© Interconfessional Bible Society of Albania 2020
