22
ویاہ دے کھانے دی تمثِیل
1تے یِسُوع نیں فیر تمثِیلاں وِچ اوہناں نُوں جواب دِتّا۔ 2پئی اسمان دی بادشاہی اِک بادشاہ وانگر اے جِس اپنے پُتر دا ویاہ کِیتا۔ 3تے اوس اپنے نَوکراں نُوں گھلّیا۔ پئی میلِیاں نُوں ویاہ وِچ سَدّن۔ پر اوہ آؤن نُوں راضی نا ہوئے۔ 4فیر اوس ہور نَوکراں نُوں ایہہ آکھ کے گھلّیا۔ پئی میلِیاں نُوں آکھو۔ پئی ویکھو مَیں اپنا کھانا تیار کر لیا اے میرے ڈھگّے تے پلے ہوئے جنَور کُہس گئے نیں تے سبھو کُجھ تیار اے۔ تُسی ویاہ وِچ آؤ۔ 5پر اوہ بے پرواہی کر کے چلّے گئے۔ اِک اپنی پَیلی ولّ دُوجا اپنے وَنج بِپار نُوں۔ 6تے باقِیاں نیں اوہدے نَوکراں نُوں پھڑیا تے اوہناں دی پَتّ لاہی تے مار سُٹّیا۔ 7تَد بادشاہ نُوں غُصّہ آیا تے اوس اپنی فَوج نُوں گھل کے اوہناں خُونِیاں دا ناس کروا دِتّا تے اوہناں دا شہر پُھوک دِتّا۔ 8تے اپنے نَوکراں نُوں آکھیا ویاہ تے تیار اے پر میلی نالائق نِکلے۔ 9سو تُسی چورستیاں وِچ جاؤ تے جِنّے تُہانوں مِلن ویاہ وِچ سَدّ لیاؤ۔ 10تے اوہ نوکر باہر جا کے راہاں اُتّے بُرے بھلے جِنّے ٹکّرے سبھناں نُوں اکٹّھے کر کے لے آئے تے ویاہ والا گھر پَروہنیاں نال بھر گیا۔
11تے جد بادشاہ پَروہنیاں نُوں ویکھن لئی اندر آیا اوس اِک بندے نُوں اوتھے ویکھیا جِس ویاہ والا کپڑا پایا ہویا نئیں سی۔ 12تے اوہنوں آکھن لگّا بھرا تُوں ویاہ والے کپڑے باہجوں ایتھے کِیویں آ وڑیا۔ اوہ تے چُپ رہ گیا۔ 13تَد بادشاہ نَوکراں نُوں آکھیا۔ ایہدے ہتّھ پَیر بَنّھ کے ایہنوں باہر ہنیرے وِچ سُٹ آؤ۔ اوتھے رونا تے کچیچیاں وٹنا ہوئے گا۔ 14کیوں جو سَدّے ہوئے تے بُہت نیں پر چُنے ہوئے تھوڑے۔
جزیہ دین دے بارے سوال
15تَد فرِیسیاں جا کے صلاح کِیتی پئی کِسے طرح اوہنوں گلّاں وِچ پھسایئے۔ 16تے اوہناں اپنیاں شاگِرداں نُوں ہیرودیاں سَنے اوہدے کول گھلّیا پئی اوہنوں آکھن اَے اُستاد سانُوں معلُوم اے۔ پئی تُوں سَچّا ایں تے سچیائی نال خُدا دا راہ دسنا ایں تے تینُوں کِسے دی پرواہ نئیں کیوں جو تُوں بندیاں دے مُنھ دا لحاظ نئیں کر دا۔ 17سانُوں دس تُوں کِیہ سمجھنا ایں۔ پئی قَیصر نُوں جزیہ دینا چاہیدا اے کہ نئیں؟ 18پر یِسُوع نے اوہناں دی شرارت جاچ کے آکھیا اَے مکّارو تُسی مَینُوں کیوں ازماؤندے اوہ؟ 19جزیے دا سِکّہ مَینُوں وکھاؤ۔ اوہ اوہدے کول اِک دینار لے آئے۔ 20تے اوس اوہناں نُوں آکھیا۔ ایہہ مُورت تے ایہہ لِکھت کِہدی اے؟ 21اوہ اوہنوں آکھن لگّے قَیصر دی۔ تَد اوہ اوہناں نُوں آکھن لگّا۔ فیر جو قَیصر دا اے قَیصر نُوں دیو تاں جو خُدا دا اے خُدا نُوں۔ 22تے اوہناں ایہہ سُن کے تعجُّب کِیتا تے اوہنوں چھڈ کے ٹُر گئے۔
مُردیاں دی قیامت دے بارے سوال
23اوسے دِن صدوقی جیہڑے آکھدے نیں پئی قیامت نئیں ہونی اوہدے کول آئے تے ایہہ آکھ کے اوہدے کولوں سوال پُچھیا۔ 24پئی اَے اُستاد! مُوسیٰ نے آکھیا سی پئی جد کوئی بے اولادا مر جائے تَد اوہدا بھرا اوہدی بیوی نُوں کر لَئے تے اپنے بھرا دے لئی نسل پَیدا کرے۔ 25سو ساڈے وِچ سَتّ بھرا سن۔ تے پہلا ویاہ کر کے مر گیا پر اوہدی کوئی نسل نئیں سی اوہ اپنی بیوی نُوں اپنے بھرا لئی چھڈ گیا۔ 26تے ایسے طرح دُوجے کِیتا تے تِیجے وی ستویں تِیکر۔ 27تے ساریاں دے پِچّھوں اوہ عورت وی مر گئی۔ 28سو قیامت نُوں ایہہ اوہناں ستّاں وِچوں کِہدی بیوی ہوئے گی؟ کیوں جو ساریاں اوہنوں کِیتا سی۔
29تے یِسُوع اوہناں نُوں جواب دِتّا۔ تُسی گُمراہ اوہ کیوں جو تُسی کِتاباں تے خُدا دی قُدرت توں ناواقِف اوہ۔ 30کیوں جو قیامت وِچ نا ویاہ کر دے نیں تے نا ویاہے جاندے نیں۔ پر اسمان دے فرِشتیاں وانگُوں نیں۔ 31پر مُردیاں دی قیامت دی بابت تُساں ایہہ نئیں پڑھیا جو خُدا تُہانوں آکھیا۔ 32پئی ”مَیں ابرہام دا خُدا تے اِضحاق دا خُدا تے یعقُوب دا خُدا آں“ خُدا مُردیاں دا نئیں پر جِیوندیاں دا خُدا اے۔ 33تے لوک ایہہ سُن کے اوہدی تعلِیم توں حَیران ہوگئے۔
سبھ توں وَڈا حُکم
34تے فرِیسیاں جد سُنیا پئی اوس صدوقیاں دا مُنھ بند کر دِتّا تَد اوہ اِک تھاں اکٹّھے ہوگئے۔ 35تے اوہناں وِچوں اِک نیں جیہڑا شریعت سکھان والا سی اوہدے ازمان لئی سوال پُچھیا۔ 36پئی اَے اُستاد شریعت وِچ وَڈا حُکم کیہڑا اے۔ 37اوس اوہنوں آکھیا پئی تُوں خُداوند اپنے خُدا نُوں اپنے سارے دِل نال تے اپنی ساری جان نال تے اپنی ساری عقل نال پیار کر۔ 38وَڈا تے پہلا حُکم ایہو ای اے۔ 39تے دُوجا جیہڑا اوہدے وانگُوں ایہہ اے پئی تُوں اپنے گوانڈھی نُوں اپنے جِہیا پیار کر۔ 40ایہناں دوہاں حُکماں وِچ ساری شریعت تے نبی آ جاندے نیں۔
مسِیحِ مَوعُود دے بارے سوال
41تے جدوں فریسی اکٹّھے ہوئے یِسُوع اوہناں کولوں ایہہ آکھ کے سوال پُچھیا۔ 42پئی مسِیح دی بابت تُہاڈا کِیہ خیال اے۔ اوہ کِہدا پُتر اے؟ اوہ اوہنوں آکھن لگّے داؤد دا۔ 43اوہ اوہناں نُوں آکھن لگّا۔ فیر کِس طرح داؤد رُوح دی راہِیں اوہنوں ایہہ آکھ کے خُداوند آکھدا اے؟
44پئی خُداوند نے میرے خُداوند نُوں آکھیا
تُوں میرے سَجّے پاسے بَیہہ جا
جد تِیکر مَیں تیرے وَیرِیاں نُوں تیرے پیراں ہیٹھ نا کر دیواں۔
45سو جد داؤد اوہنوں خُداوند آکھدا اے۔ تے اوہ اوہدا پُتر کِیویں ہویا؟ 46پر ایس گلّ دا جواب کوئی اوہنوں دے نا سکیا۔ تے نا اوس دِن توں کِسے دا حَوصلہ پیا پئی اوہدے کولوں سوال پُچھے۔
