15
یرُوشلِیم وِچ اکٹّھ
1تے کئی یہُودیہ توں آ کے بھراواں نُوں سکھان لگّے پئی جے مُوسیٰ دی رِیت دے سببّوں تُسی سُنتی نا بَہو تے تُہاڈی نجات نئیں ہو سکدی۔ 2جد پَولُس تے برنباس دا اوہناں لوکاں نال بُہت جھگڑا تے بحث ہوئی۔ تَد ایہہ گلّ ٹھہرائی پئی پَولُس برنباس تے کئی ہور بندے اوہناں وِچوں ایس مسئلے دے پچُھّن لئی رسُولاں تے بزُرگاں دے کول یرُوشلِیم نُوں جان۔ 3سو کلِیسیا ولّوں اوہ ٹورے گئے۔ تے غیر قوماں دے اِیمان لیاؤن دا بیان کر دے ہوئے فینِیکے تے سامریہ توں لنگھ گئے۔ تے سبھناں بھراواں نُوں بُہت خُوش کِیتا۔ 4تے جد یرُوشلِیم اَپڑے۔ تَد کلِیسیا تے رسُولاں تے بزُرگاں نیں اوہناں دی خاطر کِیتی۔ تے جو کُجھ خُدا اوہناں دے نال کِیتا سی۔ سو اوہناں آکھ سُنایا۔ 5پر فرِیسیاں دے فِرقے وِچوں بعضے جیہڑے اِیمان لیائے سن اُٹھ کے آکھن لگّے پئی ضرُور اوہناں نُوں سُنتی بہن دا تے مُوسیٰ دی شریعت نُوں مَنّن دا حُکم دین۔
6تے رسُول تے بزُرگ اکٹّھے ہوئے پئی ایس گلّ نُوں سوچن۔ 7تے جد بُہت بحث ہوئی۔ پطرس اُٹھ کے اوہناں نُوں آکھن لگّا۔ اَے بھراؤ تُسی جان دے ہو۔ پئی وَاہوَا چِر ہویا اے۔ خُدا تُہاڈے وِچوں مَینُوں چُن لیا۔ پئی میری زبانی غیر قوم خُوشخبری دا کلام سُنن تے اِیمان لیاؤن۔ 8تے خُدا جیہڑا دِلاں نُوں جانن والا اے اوہناں اُتّے گواہی دِتّی۔ پئی جیویں سانُوں تے اوہناں نُوں وی اوس پاک رُوح دِتّا۔ 9تے اوہناں دے دِل اِیمان نال پاک صاف کر کے ساڈے تے اوہناں دے وِچ کُجھ فرق نا رکھیا۔ 10سو ہُن تُسی کیوں خُدا نُوں ازماؤندے ہو۔ پئی شاگِرداں دی دَھون اُتّے اجیہی پنجالی رکھو۔ جِہنُوں نا اسی چُک سکدے تے نا ساڈے پئیو دادے چُک سکدے سن؟ 11سگوں سانُوں یقِین اے۔ پئی جیویں اوہناں نُوں اوسے طرح سانُوں وی خُداوند یِسُوع دے فضل نال نجات مِلے گی۔
12تَد ساری جماعت چُپ کر گئی۔ تے برنباس تے پَولُس توں سُنن لگّے۔ پئی خُدا نے کہیو جِہیاں نشانِیاں تے کراماتاں اوہناں دی ہتّھِیں غیر قوماں وِچ وکھالِیاں سن۔ 13تے جدوں اوہ چُپ ہوئے۔ تے یعقُوب آکھن لگّا پئی بھراؤ! میری سُنو۔ 14شمعُون بیان کِیتا اے۔ پئی کِیویں خُدا پہلوں غیر قوماں اُتّے نِگاہ کِیتی۔ پئی اوہناں وِچوں اِک اُمّت نُوں اپنے ناں دے لئی چُن لَوے۔ 15تے ایس گلّ نال نبیاں دے کلام رَلدے نیں۔ جیویں لِکھیا اے۔
16پئی ایہدے توں پِچّھے مَیں فیر آواں گا۔
تے داؤد دے ڈِگّے ہوئے ڈیرے نُوں مُڑ کھلا کراں گا۔
تے اوہدے کھولے فیر کھلے کراں گا۔
تے اوہنوں مُڑ کے اُساراں گا۔
17تاں جو باقی دے بندے خُداوند نُوں لَبّھن۔
نالے سارے غیر قوم والے وی۔ جیہڑے میرے ناں دے اکھواؤندے نیں۔
18اوہ خُداوند ای ایہہ گلّاں آکھدا اے۔
جِس دُنیا دے مُڈھوں ایہناں گلّاں دی خبر دِتّی اے۔
19ایس کر کے میری صلاح اے۔ پئی اوہناں لوکاں نُوں جیہڑے غیر قوماں وِچوں خُدا ولّ مُڑ دے نیں اسی اَوکھیاں نا کریئے۔ 20پر اوہناں نُوں لِکھئے۔ پئی بُتاں دِیاں پلِیتیاں توں تے حرامکاری توں تے گل گُھٹّیاں ہویاں شیواں توں تے لہو توں بچے رہن۔ 21کیوں جو پرانے زمانے توں شہر شہر مُوسیٰ دی توریت دی منادی کرن والے ہوندے آئے نیں۔ تے اوہ ہر سبت نُوں عبادت خانیاں وِچ پڑھی جاندی اے۔
غیر یہُودی مُریداں دے ناں خط
22تَد رسُولاں تے بزُرگاں نیں ساری کلِیسیا سَنے ہَچھّا جانیا۔ پئی اپنے وِچوں کُجھ بندے چُنن تے پَولُس تے برنباس دے نال انطاکیہ نُوں گھلّن۔ یعنی یہُوداہ نُوں جیہڑا برسبّا اکھواؤندا اے۔ تے سِیلاس نُوں جیہڑے بھراواں وِچ وڈّے بندے سن۔ 23تے اوہناں دے ہتّھ ایہہ لِکھ گھلّیا۔ پئی اوہناں بھراواں نُوں۔ جیہڑے انطاکیہ تے سُوریہ تے کِلِکیہ وِچ رہندے نیں تے غیر قوماں وِچوں نیں۔ رسُولاں تے بزُرگ بھراواں دا سلام۔ 24اساں سُنیا پئی ساڈے وِچوں کئیاں جا کے گلّاں نال تُہانوں گھبرا دِتّا۔ تے تُہاڈے دِلاں نُوں وگاڑیا پر اساں اوہناں نُوں حُکم نئیں سی دِتّا۔ 25ایس واسطے اساں اِک دِل ہو کے ہَچھّا جانیا پئی کئی بندیاں نُوں چُن کے اپنے پیارے برنباس تے پَولُس دے نال۔ 26جیہڑے ایس قِسم دے بندے نیں جِنہاں اپنیاں جاناں نُوں ساڈے خُداوند یِسُوع مسِیح دے ناں اُتّے خطرے وِچ پا دِتّا۔ تُہاڈے کول گھلِئے۔ 27سو اساں یہُوداہ تے سِیلاس نُوں گھلّیا اے۔ اوہ آپ ایہہ گلّاں مُنھ زبانی دسن گے۔ 28کیوں جو پاک رُوح نُوں تے سانُوں چَنگا لگّا۔ پئی ایہناں ضرُوری گلّاں دے بِناں تُہاڈے اُتّے ہور کُجھ بھار نا پائیے۔ 29پئی تُسی بُتاں دے چڑھاویاں توں۔ تے لہو توں۔ تے گل گُھٹّیاں ہویاں شیواں توں۔ تے حرامکاری توں بچے رہو۔ جے تُسی ایہناں شیواں توں اپنے آپ نُوں بچائے رکھو گے۔ تاں چَنگا کرو گے۔ سلامت رہو۔
30سو اوہ بھیجوا کے انطاکیہ نُوں آئے۔ تے جماعت نُوں اکٹّھیاں کر کے اوہناں نُوں چِٹّھی دِتّی۔ 31اوہ اوہنوں پڑھ کے تسلّی دی گلّ توں بُہت خُوش ہوئے۔ 32تے یہُوداہ تے سِیلاس نے کیوں جو اوہ وی نبی سن بھراواں نُوں بُہت سارِیاں گلّاں دی نصِیحت دے کے تگڑیاں کِیتا۔ 33تے اوہ کُجھ چِر رہ کے اپنے گھلّن والیاں دے کول راضی خُوشی بھراواں کولوں بھیجوائے۔ 34[پر سِیلاس نُوں اوتھے رہنا چَنگا لگّا۔] 35تے پَولُس تے برنباس انطاکیہ وِچ رہ گئے تے بتھیریاں ہورناں لوکاں سَنے خُداوند دے کلام دی تعلِیم تے خُوشخبری دیندے رہے۔
پَولُس تے برنباس وِچ تکرار تے وکھرا
36تے کُجھ دِناں پِچّھوں پَولُس نے برنباس نُوں آکھیا۔ پئی چلّئے تے ہر اِک شہر وِچ جِتّھے کِتّھے اساں خُدا دا کلام سُنایا اے۔ فیر بھراواں دی خبر لئیے۔ پئی اوہناں دا کِیہ حال اے۔ 37تے برنباس دی صلاح سی پئی یُوحنّا نُوں وی۔ جیہڑا مرقس اکھواؤندا اے۔ اپنے نال لے جاوے۔ 38تے پَولُس ٹھیک نا جانیا پئی اوہنوں نال لے جاوے کیوں جو اوہ پمفِیلیہ وِچ اوہناں توں وَکھ ہوگیا۔ تے کمّ کرن نُوں اوہناں دے نال نئیں سی گیا۔ 39تے اوہناں وِچ ایڈی اَن بَن ہوگئی۔ پئی اوہ اِک دُوجے توں وکھرے ہوگئے تے برنباس مرقس نُوں نال لے کے جہاز اُتّے چڑھیا تے کُپرُس نُوں ٹُرگیا۔ 40پر پَولُس سِیلاس نُوں چُنیا۔ تے بھراواں توں خُدا دے فضل دے حوالے ہو کے ٹُرپیا۔ 41تے کلِیسیاواں نُوں مضبُوط کر دا ہویا سُوریہ تے کِلِکیہ وِچوں لنگھیا۔