11
پطرس یرُوشلِیم وِچ کلِیسیا نُوں خبر دیندا اے
1تَد اوہناں رسُولاں تے بھراواں نُوں جیہڑے یہُودیہ وِچ سن خبر ہوئی۔ پئی غیر قوماں نیں وی خُدا دے کلام نُوں قبول کِیتا۔ 2تے جدوں پطرس یرُوشلِیم وِچ آیا۔ اوہ جیہڑے سُنتی بَیٹھے ہوئے سن اوہدے نال جھگڑن لگّے۔ 3پئی تُوں اوہناں بندیاں کول گیا جیہڑے سُنتی نئیں بَیٹھے ہوئے۔ تے اوہناں دے نال کھادا۔ 4پر پطرس مُڈھ توں اوہناں دے اگّے ترتیب نال بیان کِیتا۔ 5پئی مَیں یافا دے شہر وِچ دُعا پیا منگدا ساں۔ تے بے خود ہو کے اِک رویا ویکھی۔ تے اسمانوں چَوہاں پَلیاں توں لمکائی ہوئی کِسے وڈّی چادر جِہی اِک شے اُتر دی میرے تِیکر آئی۔ 6مَیں اوہنوں دھیان کر کے سوچیا تے زمین دے ڈنگر تے بیابانی جنَور تے کِیڑے کاڑے تے وَا دے پنچھیاں نُوں ویکھیا۔ 7تے مَیں اِک اواز وی سُنی جیہڑی مَینُوں آکھدی سی اَے پطرس اُٹھ ہلال کر کے کھا۔ 8مَیں آکھیا اَے خُداوند کدی نئیں کیوں جو کوئی ناپاک یا پلِیت شے کدی میرے مُنھ وِچ نئیں گئی۔ 9تے جواب وِچ دُوجی وار اسمانوں اواز آئی۔ پئی جِہنُوں خُدا پاک کِیتا اے اوہنوں تُوں ناپاک نا بنا۔ 10ایہہ تِنّ واری ہویا۔ فیر سبھ کُجھ اسمان ولّ کھِچّیا گیا۔ 11تے ویکھو اوسے ویلے تِنّ بندے جیہڑے قَیصریہ توں میرے کول گھلّے گئے سن۔ اوس گھر اگّے جِتّھے اسی ساں پہنچ گئے۔ 12تے رُوح مَینُوں آکھیا۔ تُوں جھجھگیا نا کر۔ اوہناں دے نال ٹُر جا۔ تے ایہہ چھ بھرا میرے نال ٹُر پئے۔ تے اسی اوس بندے دے گھر وِچ گئے۔ 13تے اوس سانُوں دسیا پئی کِیویں اوس اِک فرِشتے نُوں اپنے گھر وِچ کھلوتا ویکھیا۔ جِس اوہنوں آکھیا۔ پئی یافا وِچ گھل تے شمعُون نُوں جیہڑا پطرس اکھواؤندا اے سَدّ۔ 14اوہ تینُوں اجیہاں گلّاں سُنائے گا جِنہاں توں تینُوں تے تیرے سارے گھرانے نُوں وی نجات مِلے گی۔ 15تے جیویں مَیں بیان کرن لگّا۔ تَد پاک رُوح اوہناں دے اُتّے اُتریا۔ جیویں پہلاں ساڈے اُتّے وی اُتریا سی۔ 16تَد مَینُوں خُداوند دی گلّ جیہڑی اوس آکھی یاد آئی۔ پئی یُوحنّا تاں پانی نال بپتِسمہ دِتّا۔ پر تُہانوں پاک رُوح نال بپتِسمہ مِلے گا۔ 17سو جدوں خُدا اوہناں نُوں اوہی نِعمت دِتّی جیہڑی سانُوں دِتّی گئی۔ جِس ویلے اسی خُداوند یِسُوع مسِیح اُتّے اِیمان لیائے تاں مَیں کون ساں جیہڑا خُدا نُوں روک سکدا؟ 18اوہ ایہہ سُن کے چُپ کر گئے۔ تے خُدا دی وڈیائی کر کے آکھن لگّے۔ تَد تے غیر قوماں نُوں وی خُدا زِندگی لئی تَوبہ بخشی اے۔
انطاکیہ دی کلِیسیا
19تے جیہڑے بندے اوس دُکھ مُصِیبت دے سببّوں جیہڑی ستِفنُس دے سبّب نال پئی سی کھِلّر گئے سن۔ سو فینِیکے کُپرُس تے انطاکیہ تِیکر اَپڑے۔ تے یہُودِیاں باہجوں کِسے نُوں کلام نئیں سن سُناندے۔ 20تے اوہناں وِچوں کئی کُپرُسی تے کئی کُرینی سن جِنہاں انطاکیہ وِچ آن کے یُونانِیاں نال وی کلام کِیتا۔ تے خُداوند یِسُوع دی خُوشخبری سُنائی۔ 21تے خُداوند دا ہتّھ اوہناں دے اُتّے سی۔ تے بتھیرے لوک جیہڑے اِیمان لیائے خُداوند ولّ پِھرے۔ 22تے اوہناں دی بابت یرُوشلِیم دی کلِیسیا دے کنّ وِچ خبر آئی۔ تَد اوہناں برنباس نُوں انطاکیہ تِیکر گھلّیا۔ 23جد اوہ اَپڑیا تے خُدا دا فضل ویکھیا۔ تَد خُوش ہویا۔ تے اوس اوہناں سبھناں نُوں نصِیحت کِیتی پئی دِل لا کے خُداوند نال مِلے رہن۔ 24کیوں جو اوہ چَنگا بندہ سی تے پاک رُوح تے اِیمان نال بھریا ہویا سی۔ تے بتھیرے لوک خُداوند دی کلِیسیا نال آ رَلے۔ 25تے ساؤُل نُوں لَبّھن لئی اوہ تَرسُس نُوں ٹُر گیا۔ تے اوہنوں لَبّھ کے انطاکیہ وِچ لے آیا۔ 26تے ایویں ہویا پئی اِک سال تِیکر اوہ کلِیسیا دے نال اکٹّھے رہے۔ تے بُہت لوکاں نُوں تعلِیم دیندے سن۔ تے شاگِرد پہلاں انطاکیہ وِچ ای مسِیحی اکھوائے۔
27اونہی دِنیں کئی نبی یرُوشلِیم توں انطاکیہ وِچ آئے۔ 28اوہناں وِچوں اِک اَگَبُس کر کے اُٹھیا۔ تے رُوح دی راہِیں خبر دِتّی۔ پئی ساری دُنیا وِچ بڑا کال پَین والا اے۔ تے کلَودِیُس دے سَمے وِچ ایہہ کال پَے گیا۔ 29تَد شاگِرداں وِچوں ہر اِک نے اپنی اپنی توفِیق دے سببّوں ایہہ ٹھہرایا۔ پئی اوہناں بھراواں کول جیہڑے یہُودیہ وِچ رہندے نیں کُجھ مدد واسطے گھلِئے۔ 30تے اوہناں ایویں کِیتا تے برنباس تے ساؤُل دی ہتّھِیں بزُرگاں کول گھل دِتّا۔
