ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ Գլուխ Թ
Գլուխ Թ
ԳԷ.
1Եւ կոչեցեալ #9։1 Ոմանք. զերկոտասանսն, այլք. զերկոտասան աշակերտս իւրզերկոտասան առաքեալսն՝՝, ետ նոցա զօրութիւն եւ իշխանութիւն ի վերայ ամենայն դիւաց, եւ բժշկել զհիւանդութիւնս։ 2Եւ առաքեաց զնոսա քարոզել զարքայութիւնն Աստուծոյ եւ բժշկել զախտաժէտս։ 3Եւ ասէ ցնոսա. Մի՛ ինչ բառնայք ի ճանապարհ, մի՛ գաւազան եւ մի՛ մախաղ, մի՛ հաց եւ մի՛ արծաթ, մի՛ երկուս հանդերձս ունիցիք։ 4Եւ յոր տուն մտանիցէք, անդ ագջիք եւ անտի գնայցէք։ 5Եւ որք ոչ ընդունիցին զձեզ, յորժամ ելանիցէք ի քաղաքէն յայնմանէ, զփոշի ոտից ձերոց թօթափեսջիք ի վկայութիւն նոցա։ 6Եւ ելեալ շրջէին #9։6 Ի բազումս պակասէընդ քաղաքս եւ՝՝ ընդ գեղս, աւետարանէին եւ բժշկէին ընդ ամենայն տեղիս։
7Լուաւ Հերովդէս չորրորդապետ զգործսն ամենայն, եւ զարմանայր վասն ասելոյն յոմանց 8եթէ Յովհաննէս յարեաւ ի մեռելոց, եւ յոմանց՝ թէ Եղիա յայտնեցաւ, եւ յայլոց թէ՝ Մարգարէ ոմն յառաջնոցն յարեաւ։ 9Ասէ Հերովդէս. ԶՅովհաննէս ես գլխատեցի, իսկ սա ո՞վ իցէ զորմէ զայսպիսի իրս լսեմ։ Եւ խնդրէր տեսանել զնա։
10Դարձան առաքեալքն եւ պատմեցին նմա զամենայն զոր արարին. եւ առեալ զնոսա՝ խուսեաց առանձինն ի տեղի անապատ քաղաքի միոյ, որում անուն էր Բեթսայիդա։ 11Եւ ժողովուրդքն իբրեւ գիտացին, գնացին զհետ նորա. եւ ընկալեալ զնոսա՝ խօսէր ընդ նոսա վասն արքայութեան Աստուծոյ, եւ որոց պէտք էին բժշկութեան՝ բժշկէր։
12Եւ օրն սկսաւ տարաժամել. մատեան երկոտասանքն եւ ասեն ցնա. Արձակեա զժողովուրդսդ, զի երթեալ շուրջ ի գեղսն եւ յագարակս, հանգիցեն եւ գտցեն կերակուր, զի աստ յանապատի տեղւոջ եմք։ 13Ասէ ցնոսա. Դուք տուք դոցա ուտել։ Եւ նոքա ասեն. Ոչ գոյր մեր աւելի քան զհինգ նկանակ եւ զերկուս ձկունս, բայց եթէ երթիցուք գնեսցուք բաւական ժողովրդեանդ կերակուր։ 14Քանզի էին արք իբրեւ հինգ հազար։ Ասէ ցաշակերտսն. Բազմեցուցէք զդոսա դասս դասս՝ յիսուն յիսուն։ 15Եւ արարին այնպէս, եւ բազմեցուցին զամենեսեան։ 16Եւ առեալ զհինգ նկանակն եւ զերկուս ձկունսն՝ հայեցաւ յերկինս, օրհնեաց եւ եբեկ եւ տայր ցաշակերտսն՝ արկանել ժողովրդեանն։ 17Կերան եւ յագեցան ամենեքեան, եւ բարձին զնշխարս կոտորոցն երկոտասան սակառի։
ԴԿ.
18Եւ եղեւ ի կալն նորա յաղօթս առանձինն, էին ընդ նմա եւ աշակերտքն նորա. եհարց զնոսա եւ ասէ. Զո՞ ոք ասեն զինէն ժողովուրդքն թէ իցեմ։ 19Եւ նոցա պատասխանի տուեալ ասեն. ԶՅովհաննէս մկրտիչ. եւ այլք՝ ԶԵղիա. իսկ այլք թէ՝ Մարգարէ ոք յառաջնոցն յարեաւ։ 20Ասէ ցնոսա. Իսկ դուք զո՞ ոք ասէք զինէն թէ իցեմ։ Պատասխանի ետ Պետրոս եւ ասէ. ԶՔրիստոսն Աստուծոյ։ 21Նա սաստեաց ի նոսա, եւ պատուիրեաց մի՛ ումեք ասել զայն։ 22Եւ ասէ թէ՝ Պարտ է Որդւոյ մարդոյ բազումս չարչարել եւ անարգել ի քահանայապետից եւ ի ծերոց եւ ի դպրաց, եւ սպանանել եւ յերիր աւուր յառնել։ 23Եւ ասէր առ ամենեսին. Եթէ ոք կամի զկնի իմ գալ, ուրասցի զանձն եւ առցէ զխաչ իւր հանապազ եւ եկեսցէ զհետ իմ։ 24Զի որ կամիցի զանձն իւր կեցուցանել՝ կորուսցէ զնա, եւ որ կորուսցէ զանձն իւր վասն իմ՝ կեցուսցէ զնա։ 25Զի՞նչ օգուտ է մարդոյ եթէ #9։25 Յոյնն. զաշխարհ ամենայնզաշխարհ շահեսցի, եւ զանձն իւր կորուսցէ կամ տուժեսցի։ 26Զի որ ամօթ համարեսցի զիս եւ զբանս իմ, զնա եւ Որդի մարդոյ յամօթ արասցէ յորժամ գայցէ փառօք իւրովք եւ Հօր եւ հրեշտակաց սրբոց։ 27Բայց արդարեւ ասեմ ձեզ եթէ են ոմանք ի դոցանէ որ այդր կան, որք մի՛ ճաշակեսցեն զմահ, մինչեւ տեսցեն զարքայութիւնն Աստուծոյ։
28Եւ եղեւ յետ այսց բանից իբրեւ աւուրք ութ, առեալ զՊետրոս եւ զՅակովբոս եւ զՅովհաննէս՝ ել ի լեառն կալ յաղօթս։ 29Եւ ի կալն նմա յաղօթս՝ եղեւ տեսիլ երեսաց նորա այլակերպ, եւ փոխեցաւ հանդերձ նորա եւ եղեւ սպիտակ փայլուն։ 30Եւ ահա արք երկու խօսէին ընդ նմա, որ էին Մովսէս եւ Եղիա, 31երեւեալ փառօք, եւ ասէին զելիցն նորա զոր կատարելոց էր յԵրուսաղէմ։ 32Իսկ Պետրոս եւ որ ընդ նմայն էին՝ ծանրացեալք ի քնոյ, զարթեան եւ տեսին զփառսն նորա եւ զերկուս արսն որ կային առ նմա։ 33Եւ եղեւ ի մեկնելն նոցա ի նմանէ, ասէ Պետրոս ցՅիսուս. Վարդապետ, բարւոք է մեզ աստ լինել, եւ արասցուք երիս տաղաւարս, մի քեզ եւ մի Մովսիսի եւ մի Եղիայի։ Եւ ոչ գիտէր զինչ խօսէր։ 34Եւ իբրեւ զայս ասաց, եկն ամպ եւ հովանի եղեւ ի վերայ նոցա. եւ երկեան ի մտանելն նոցա ընդ ամպովն։ 35Ձայն եղեւ յամպոյն եւ ասէ. Դա է Որդի իմ #9։35 Ոմանք. սիրելիընտրեալ, դմա լուարուք։ 36Եւ ընդ լինել բարբառոյն՝ գտաւ Յիսուս միայն. եւ ինքեանք լռեցին, եւ ոչ ումեք պատմեցին յաւուրսն յայնոսիկ եւ ոչինչ յորոց տեսինն։
ԴԲ.
37Եւ եղեւ ի վաղիւն մինչ իջանէին նոքա ի լեռնէ անտի, ընդ առաջ եղեւ նմա ժողովուրդ բազում։ 38Եւ ահա այր մի ի ժողովրդենէ անտի աղաղակեաց եւ ասէ. Վարդապետ, աղաչեմ զքեզ, հայեաց յորդի իմ, զի միամօր է ինձ։ 39Եւ ահա այս հարկանի ի նմա, եւ յանկարծ գոչէ. եւ զարկուցանէ զնա թաւալեցուցանէ զնա եւ փրփրեցուցանէ, եւ հազիւ մեկնի ի նմանէ՝ խորտակեալ զնա. 40եւ աղաչեցի զաշակերտսն քո զի հանցեն զնա, եւ ոչ կարացին։ 41Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ. Ով ազգ անհաւատ եւ թեւր, մինչեւ յե՞րբ եղէց ընդ ձեզ եւ անսայցեմ ձեզ. մատո այսր զորդին քո։ 42Եւ մինչդեռ մատչէր, զարկոյց զնա դեւն եւ շարժլեաց։ 43Սաստեաց Յիսուս այսոյն պղծոյ, եւ բժշկեաց զմանուկն եւ ետ զնա ցհայր իւր։ 44Եւ զարմանային ամենեքեան ի վերայ մեծամեծացն Աստուծոյ։
Եւ ի զարմանալն ամենեցուն ի վերայ ամենայնի զոր առնէր, ասէ ցաշակերտսն իւր. Դիք դուք ի լսելիս ձեր զբանս զայսոսիկ, զի Որդի մարդոյ մատնելոց է ի ձեռս մարդկան։
45Եւ նոքա ոչ գիտէին զբանն, եւ էր ծածկեալ ի նոցանէ զի մի՛ գիտասցեն. եւ երկնչէին հարցանել զնա վասն բանին այնորիկ։
46Եմուտ խորհուրդ ի նոսա թէ ո՛ արդեւք մեծ իցէ ի նոցանէ։ 47Յիսուս իբրեւ ծանեաւ զխորհուրդս սրտից նոցա, առ մանուկ մի, կացոյց ի մէջ նոցա առ իւր, 48եւ ասէ ցնոսա. Որ ոք ընկալցի զմանուկս զայս յանուն իմ՝ զիս ընդունի, եւ որ զիս ընդունիցի՝ ընդունի զառաքիչն իմ. զի որ փոքրիկն է յամենեսին ի ձեզ՝ նա եղիցի մեծ։
ԴԳ.
49Պատասխանի ետ Յովհաննէս եւ ասէ. Վարդապետ, տեսաք զոմն որ յանուն քո դեւս հանէր, եւ արգելաք զնա, զի ոչ շրջի ընդ մեզ։ 50Ասէ ցնոսա Յիսուս. Մի՛ արգելուք զնա, զի որ ոչն է #9։50 Ոմանք. մերձեր թշնամի՝ ի #9։50 Ոմանք. մերձեր կողմն է։
51Եւ եղեւ ի կատարել աւուրց վերանալոյ նորա, եւ ինքն զերեսս հաստատեաց երթալ յԵրուսաղէմ։ 52Եւ առաքեաց հրեշտակս առաջի երեսաց իւրոց. եւ իբրեւ չոգան, մտին ի գեղ մի Սամարացւոց՝ պատրաստել ինչ նմա։ 53Եւ ոչ ընկալան զնա, զի դէմ եդեալ էր նորա երթալ յԵրուսաղէմ։ 54Իբրեւ տեսին աշակերտքն, Յակովբոս եւ Յովհաննէս, ասեն. Տէր, կամի՞ս զի ասասցուք, եւ իջցէ հուր յերկնից եւ սատակեսցէ #9։54 Ոմանք. զնոսա, որպէս արար Եղիազնոսա։ 55Դարձաւ սաստեաց #9։55 Ոմանք. ի նոսա։ (56) Եւ գնացին յայլ գեղի նոսա եւ ասէ. Ոչ գիտէք որոյ հոգւոյ էք դուք. 56զի Որդի մարդոյ ոչ եկն զոգիս մարդկան կորուսանել, այլ՝ կեցուցանել։ Եւ գնացին յայլ գեղ՝՝։ 57Եւ մինչդեռ երթային նոքա ի ճանապարհի, ասէ ոմն ցնա. Եկից զկնի քո յոր վայր եւ երթիցես։ 58Ասէ ցնա Յիսուս. Աղուեսուց որջք գոն, եւ թռչնոց երկնից՝ դադարք, եւ Որդւոյ մարդոյ ոչ գոյ ուր դիցէ զգլուխ։
59Ասէ ցմեւս եւս. Եկ զկնի իմ։ Եւ նա ասէ. Տէր, հրաման տուր ինձ երթալ նախ թաղել զհայր իմ։ 60Ասէ ցնա Յիսուս. Թող զմեռեալսն թաղել զմեռեալս իւրեանց, եւ դու երթ պատմեա զարքայութիւն Աստուծոյ։
61Ասէ եւ այլ ոմն. Եկից զկնի քո, Տէր, բայց նախ հրաման տուր ինձ հրաժարել ի տանէ իմմէ։ 62Ասէ ցնա Յիսուս. Ոչ ոք արկանէ ձեռն զմաճով եւ հայիցի յետս, եթէ յաջողեալ իցէ արքայութեան Աստուծոյ։
Currently Selected:
ԱՒԵՏԱՐԱՆ ԸՍՏ ՂՈՒԿԱՍՈՒ Գլուխ Թ: ԳՐԲ1895
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Հայաստանի Աստվածաշնչային Ընկերություն, 2018
Bible Society of Armenia, 2018
