ကမၻာဦး 44
44
ေပ်ာက္သြားေသာဖလား
1ေယာသပ္သည္လည္း ဝန္စာေရးကိုေခၚ၍ ထိုသူတို႔အိတ္မ်ား၌ ရိကၡာပါနိုင္သမၽွ အျပည့္ထည့္ေလာ့။ လူတိုင္းဆိုင္ေသာေငြကို မိမိတို႔အိတ္ဝတြင္လည္းေကာင္း၊ 2စပါးအဖိုးေငြႏွင့္ ငါ့ေငြဖလားကို၊ အငယ္ဆုံးေသာသူ၏အိတ္ဝတြင္လည္းေကာင္း ထည့္ထားေလာ့ဟု မွာသည္အတိုင္း ဝန္စာေရးျပဳေလ၏။ 3နံနက္မိုးလင္းေသာအခါ၊ ထိုသူတို႔ကိုျမည္းမ်ားႏွင့္တကြ လႊတ္လိုက္ေလ၏။ 4ၿမိဳ႕ျပင္သို႔ေရာက္၍ မေဝးေသးေသာအခါ၊ ေယာသပ္သည္ဝန္စာေရးကိုေခၚ၍၊ ထိုသူတို႔ကို ျမန္ျမန္လိုက္ေလာ့။ မီေသာအခါ သင္တို႔သည္ေက်းဇူးကို မေကာင္းေသာအမွုႏွင့္ အဘယ္ေၾကာင့္ဆပ္ၾကသနည္း။ 5ငါ့သခင္ေသာက္ေသာဖလားမဟုတ္ေလာ။ ထူးဆန္းေသာဉာဏ္ကိုျဖစ္ေစတတ္ေသာ ဖလားမဟုတ္ေလာ။ သင္တို႔ျပဳေသာဤအမွုသည္ မေကာင္းပါတကားဟု ေျပာဆိုေလာ့ဟု မွာသည္အတိုင္း၊ 6ဝန္စာေရးလိုက္၍မီေသာအခါ ေျပာဆိုေလ၏။ သူတို႔ကလည္း ဤစကားကို သခင္သည္ အဘယ္ေၾကာင့္ေျပာပါသနည္း။ 7ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္တို႔ႏွင့္ ထိုသို႔ေသာအမွုေဝးပါေစသတည္း။ 8ယမန္ကအိတ္ဝတြင္ ေတြ႕ေသာေငြကို၊ ခါနာန္ျပည္မွ ကိုယ္ေတာ္ထံသို႔ တစ္ဖန္ေဆာင္ခဲ့ပါၿပီ။ သို႔ျဖစ္လၽွင္ ကိုယ္ေတာ္၏သခင္အိမ္၌ေရႊေငြကို အဘယ္ေၾကာင့္ ခိုးရပါအံ့နည္း။ 9ကိုယ္ေတာ္၏ကၽြန္တို႔တြင္ မည္သူ၌ေတြ႕လၽွင္၊ ထိုသူကိုေသေစ။ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္လည္း သခင္၏ကၽြန္ခံၾကပါမည္ဟု ဆိုၾက၏။ 10ဝန္စာေရးကလည္း၊ သင္တို႔စကားအတိုင္းျဖစ္ေစ။ သို႔ေသာ္လည္း မည္သူ၌ေတြ႕လၽွင္၊ ထိုသူသည္ငါ့ကၽြန္ျဖစ္ေစ။ သင္တို႔မူကား အျပစ္လႊတ္ၾကေစဟု ဆိုေသာ္၊ 11ထိုသူအေပါင္းတို႔သည္ အသီးအသီး မိမိတို႔အိတ္မ်ားကို ေျမ၌ခ်၍ဖြင့္ၾက၏။ 12ဝန္စာေရးသည္လည္၊ အႀကီးမွစ၍ အငယ္တိုင္ေအာင္ရွာသျဖင့္ ဗယၤာမိန္အိတ္၌ဖလားကိုေတြ႕၏။ 13ထိုအခါသူတို႔သည္ မိမိအဝတ္ကိုဆုတ္၍ လူတိုင္းမိမိျမည္းေပၚမွာ ဝန္ကိုတင္ျပန္သျဖင့္ ၿမိဳ႕သို႔ျပန္သြားၾက၏။
14ယုဒႏွင့္ ညီအစ္ကိုတို႔သည္ ေယာသပ္အိမ္သို႔ေရာက္၍၊ သူသည္အိမ္၌ရွိေသးသျဖင့္၊ သူ႔ေရွ႕မွာပ်ပ္ဝပ္လ်က္ ေနၾက၏။ 15ေယာသပ္ကလည္း၊ သင္တို႔သည္ အဘယ္သို႔ျပဳၿပီးသနည္း။ ငါကဲ့သို႔ေသာေယာက္်ားသည္ ထူးဆန္းေသာဉာဏ္ရွိေၾကာင္းကို သင္တို႔မသိၾကသေလာဟု ဆို၏။ 16ယုဒကလည္း၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္သခင္အား အဘယ္စကားျဖင့္ ေလၽွာက္ရပါအံ့နည္း။ အဘယ္သို႔ေျပာရပါအံ့နည္း။ ဤအမွုႏွင့္ အဘယ္သို႔လြတ္နိုင္ပါအံ့နည္း။ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္တို႔၏အျပစ္ကို ဘုရားသခင္စစ္၍ ေတြ႕ေတာ္မူၿပီ။ အၾကင္သူ၌ ဖလားေတာ္ကိုေတြ႕၏။ ထိုသူမွစ၍ ကၽြန္ေတာ္တို႔ရွိသမၽွသည္ သခင္၏ကၽြန္ျဖစ္ၾကပါ၏ဟု ေလၽွာက္ေလေသာ္၊ 17ထိုသို႔ငါမျပဳရ။ အၾကင္သူ၏လက္၌ ငါ့ဖလားကိုေတြ႕၏။ ထိုသူသည္ ငါ့ကၽြန္ျဖစ္ေစ။ သင္တို႔မူကား အဘထံသို႔ ၿငိမ္ဝပ္စြာသြားၾကေလာ့ဟု စီရင္ေလ၏။
ဗယၤာမိန္အတြက္အသနားခံျခင္း
18ထိုအခါ ယုဒသည္ခ်ဥ္းကပ္လ်က္၊ သခင္ဘုရား၊ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္သည္ စကားတစ္ခြန္းျဖင့္ နားေတာ္ေလၽွာက္ရေသာအခြင့္ကို ေပးေတာ္မူပါ။ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္၌ အမ်က္ထြက္ေတာ္မမူပါႏွင့္။ ကိုယ္ေတာ္သည္ ဖာေရာဘုရင္ကဲ့သို႔ ျဖစ္ေတာ္မူ၏။ 19သခင္က၊ သင္တို႔သည္အဘရွိသေလာ။ ညီရွိသေလာဟု ကၽြန္ေတာ္တို႔အား ေမးေတာ္မူလၽွင္၊ 20ကၽြန္ေတာ္တို႔က၊ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဘ အသက္ႀကီးေသာသူရွိပါ၏။ အဘအသက္ႀကီးစဥ္အခါရေသာ သားငယ္တစ္ေယာက္ရွိပါ၏။ သူ၏အစ္ကိုေသပါၿပီ။ သူ႔အမိဖြားေသာသားတို႔တြင္ သူတစ္ေယာက္တည္းက်န္ရစ္ပါ၏။ ထိုေၾကာင့္ သူ၏အဘသည္သူ႔ကိုခ်စ္ပါ၏ဟု သခင္အား ျပန္ေလၽွာက္ေလေသာ္၊ 21ကိုယ္ေတာ္က၊ ထိုသူကိုငါၾကည့္ရွုရေအာင္ ငါ့ထံသို႔ေခၚခဲ့ၾကဟု ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္တို႔အား မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 22ကၽြန္ေတာ္တို႔က ထိုသူငယ္ကို အဘႏွင့္မခြာနိုင္ပါ။ အဘႏွင့္ခြာလၽွင္ အဘေသပါလိမ့္မည္ဟု သခင္အားေလၽွာက္ေသာ္လည္း၊ 23ကိုယ္ေတာ္က၊ သင္တို႔ညီမပါလၽွင္ သင္တို႔သည္ ငါ့မ်က္ႏွာကိုေနာက္တစ္ဖန္မျမင္ရဟု ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္တို႔အား မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 24ထိုေနာက္ကၽြန္ေတာ္တို႔သည္ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္တည္းဟူေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဘထံသို႔ ျပန္၍ေရာက္ေသာအခါ၊ သခင္စကားေတာ္ကို အဘအားျပန္ၾကားပါ၏။ 25ကၽြန္ေတာ္တို႔အဘကလည္း၊ တစ္ဖန္သြား၍ ငါတို႔စားစရာအနည္းငယ္ကို ဝယ္ၾကပါဟုဆိုေသာအခါ၊ 26ကၽြန္ေတာ္တို႔က၊ အကၽြန္ုပ္တို႔သည္ မသြားနိုင္ပါ။ ညီပါလၽွင္သြားနိုင္ပါ၏။ ညီမပါလၽွင္ ထိုသူ၏မ်က္ႏွာကိုမျမင္ရပါဟု ျပန္ေျပာပါ၏။ 27ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္၊ ကၽြန္ေတာ္အဘကလည္း၊ သင္တို႔သိသည္အတိုင္း ငါ့မယားသည္ ငါ့အားသားႏွစ္ေယာက္ကိုဖြား၏။ 28တစ္ေယာက္ကား ငါ့ထံမွထြက္သြား၏။ အကယ္စင္စစ္ သူသည္ အပိုင္းအပိုင္းကိုက္ျဖတ္ျခင္းကို ခံရပါၿပီတကားဟု ငါဆိုရ၏။ ထိုကာလမွစ၍ သူ႔ကိုငါမျမင္ရ။ 29ဤသူကိုလည္း ငါ့ထံမွယူသြား၍ သူ၌ေဘးေရာက္လၽွင္၊ သင္တို႔သည္ ငါ့ဆံပင္ျဖဴကို ဝမ္းနည္းျခင္းႏွင့္တကြ မရဏာနိုင္ငံသို႔ သက္ေရာက္ေစၾကလိမ့္မည္ဟု ကၽြန္ေတာ္တို႔အားဆိုပါ၏။ 30သို႔ျဖစ္၍ ကၽြန္ေတာ္သည္ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္၊ ကၽြန္ေတာ္အဘထံသို႔ေရာက္ေသာအခါ၊ သူငယ္မပါလၽွင္ အဘ၏အသက္သည္ သူငယ္၏အသက္၌ မွီလ်က္ရွိေသာေၾကာင့္၊ 31သူငယ္မရွိသည္ကိုျမင္ေသာအခါ အဘေသပါလိမ့္မည္။ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္တို႔သည္၊ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္တည္းဟူေသာ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဘဆံပင္ျဖဴကို ဝမ္းနည္းျခင္းႏွင့္တကြ မရဏာနိုင္ငံသို႔ သက္ေရာက္ေစၾကပါလိမ့္မည္။ 32ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္က၊ အကၽြန္ုပ္သည္ တစ္ဖန္သူငယ္ကို အဘထံသို႔ ျပန္၍မေဆာင္ခဲ့လၽွင္၊ အစဥ္မျပတ္ အဘေရွ႕မွာအျပစ္ကိုခံပါေစဟုဆိုသျဖင့္၊ အဘထံမွာ သူငယ္၏အာမခံျဖစ္ပါ၏။ 33သို႔ျဖစ္၍ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္သည္ သူငယ္အတြက္ေနရစ္၍ သခင္ထံကၽြန္ခံရေသာအခြင့္၊ သူငယ္ကိုကား အစ္ကိုတို႔ႏွင့္အတူ သြားရေသာအခြင့္ကို ေပးေတာ္မူပါ။ 34သူငယ္သည္ ကၽြန္ေတာ္၌မပါလၽွင္၊ ကၽြန္ေတာ္အဘထံသို႔ အဘယ္သို႔ကၽြန္ေတာ္သြားနိုင္ပါမည္နည္း။ သို႔ျပဳလၽွင္ ကၽြန္ေတာ္အဘ၌ေရာက္လတၱံ့ေသာ ေဘးဥပဒ္ကို ကၽြန္ေတာ္ျမင္ရပါလိမ့္မည္တကားဟု ေလၽွာက္ေလ၏။
Currently Selected:
ကမၻာဦး 44: JBZV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Judson Bible Myanmar Language Edition Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.