ကမၻာဦး 18
18
သားရမည့္ကတိေတာ္
1ထာဝရဘုရားသည္ မံေရသပိတ္ေတာနားမွာ၊ အာျဗဟံအားထင္ရွားေတာ္မူသည္ အေၾကာင္းအရာဟူမူကား၊ ေနပူေသာအခ်ိန္တြင္ အာျဗဟံသည္ တဲတံခါးဝ၌ထိုင္လ်က္၊ 2ေမၽွာ္ၾကည့္၍၊ မိမိေရွ႕မွာ လူသုံးေယာက္ရပ္ေနၾကသည္ကိုျမင္ေသာအခါ၊ ခရီးဦးႀကိဳျပဳျခင္းငွာ တဲတံခါးဝမွေျပး၍ ေျမသို႔ဦးညႊတ္ခ်လ်က္၊#ေဟျဗဲ၊ ၁၃:၂။ 3အကၽြန္ုပ္သခင္၊ ေရွ႕ေတာ္၌အကၽြန္ုပ္သည္ မ်က္ႏွာရလၽွင္ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္မွ လြန္၍မသြားပါႏွင့္။ 4ေရအနည္းငယ္ကို ယူခဲ့ပါရေစ။ ေျခကိုေဆးၿပီးလၽွင္ သစ္ပင္ေအာက္၌ေလ်ာင္းေနၾကပါေလာ့။ 5မုန္႔အနည္းငယ္ကိုလည္းယူခဲ့ပါမည္။ အေမာအပန္းေျပေသာအခါ သြားၾကပါေလာ့။ ထိုသို႔ေသာ ေက်းဇူးေတာ္ကိုခံေစျခင္းငွာ၊ ကိုယ္ေတာ္ကၽြန္ရွိရာသို႔ ေရာက္ပါၿပီဟုဆို၏။ ထိုသူတို႔ကလည္း၊ ေျပာသည္အတိုင္းျပဳပါေလာ့ဟု ဆိုၾက၏။ 6အာျဗဟံသည္လည္း၊ တဲအတြင္း၌ရွိေသာ စာရာဆီသို႔ အလ်င္အျမန္ဝင္ၿပီးလၽွင္၊ ဂ်ဳံမုန္႔ညက္သုံးစလယ္ကို အေသာ့ျပင္၍ နယ္ပါ။ ေပါင္မုန္႔ကိုလုပ္ပါဟုဆိုေလ၏။ 7တစ္ဖန္ႏြားစုသို႔ေျပး၍ ႏုထြားေကာင္းမြန္ေသာႏြားသငယ္ကိုယူခဲ့၍၊ လုလင္၌အပ္သျဖင့္ ျမန္ျမန္ျပင္ဆင္ေစ၏။ 8ထိုေနာက္၊ နို႔ႏွင့္ နို႔ဓမ္းကိုလည္းေကာင္း၊ ျပင္ဆင္ေသာ ႏြားသငယ္ကိုလည္းေကာင္းယူ၍၊ ထိုသူတို႔ေရွ႕၌ထည့္ၿပီးလၽွင္၊ သစ္ပင္ေအာက္၊ သူတို႔အနားမွာရပ္ေန၍၊ သူတို႔သည္စားၾက၏။ 9ၿပီးေသာအခါ၊ သင္၏မယားစာရာသည္ အဘယ္မွာရွိသနည္းဟုေမးၾကလၽွင္၊ တဲအတြင္း၌ရွိပါသည္ဟု ျပန္ေျပာ၏။ 10ထိုသူတို႔တြင္ တစ္ပါးကလည္း၊ ဖြားခ်ိန္ေစ့ေသာအခါ၊ ငါသည္ သင့္ဆီသို႔ ဆက္ဆက္ျပန္လာဦးမည္။ ထိုအခါ သင္၏မယားစာရာသည္ သားကိုရလိမ့္မည္ဟု ေျပာဆို၏။ ထိုသို႔ဆိုေသာသူ၏ေနာက္၌ တံခါးဝအနားမွာ၊ စာရာရွိေသာေၾကာင့္ ထိုစကားကိုၾကား၏။#ေရာ၊ ၉:၉။ 11ထိုအခါ အာျဗဟံႏွင့္စာရာသည္ အသက္အရြယ္ႀကီးရင့္လွၿပီ။ စာရာသည္ မိန္းမတို႔၌ ဥတုေရာက္ျမဲရွိသည္အတိုင္း မေရာက္ၿပီ။ 12ထိုေၾကာင့္ စာရာက၊ ငါလည္းအိုၿပီ၊ ငါ့သခင္လည္းအိုၿပီ၊ သို႔ျဖစ္၍ ငါသည္ ေပ်ာ္ေမြ႕ျခင္းရွိလိမ့္မည္ေလာဟုဆိုလ်က္၊ တိတ္ဆိတ္စြာရယ္ေလ၏။#၂ ေပ၊ ၃:၆။ 13သင္၏မယားစာရာက၊ အကယ္၍ ငါသည္အိုၿပီးမွ၊ သားကိုဖြားလိမ့္မည္ေလာဟုဆိုလ်က္၊ အဘယ္ေၾကာင့္ ရယ္သနည္း။ 14ထာဝရဘုရားမတတ္နိုင္ေသာအမွု တစ္စုံတစ္ခုရွိသေလာ။ ခ်ိန္းခ်က္ေသာ ဖြားခ်ိန္ေစ့ေသာအခါ၊ သင့္ဆီသို႔ငါျပန္လာ၍၊ စာရာသည္ သားကိုရလိမ့္မည္ဟု ထာဝရဘုရားသည္ အာျဗဟံအားမိန္႔ေတာ္မူ၏။#လု၊ ၁:၃၇။ 15စာရာကလည္း၊ ကၽြန္မမရယ္ပါဟု၊ ေၾကာက္၍ ျငင္းေလ၏။ မဟုတ္ဘူး။ သင္ရယ္ၿပီဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ေသာဒုံၿမိဳ႕အတြက္ေလၽွာက္ျခင္း
16ထိုလူတို႔သည္ ထိုအရပ္ကထ၍ ေသာဒုံၿမိဳ႕သို႔ မ်က္ႏွာျပဳလ်က္သြားၾက၏။ အာျဗဟံသည္လည္း သူတို႔ကိုပို႔ျခင္းငွာ လိုက္ေလ၏။ 17ထာဝရဘုရားကလည္း၊ ငါျပဳမည္အမွုကို အာျဗဟံအား မေဖာ္မျပဘဲ ဝွက္ထားရမည္ေလာ။ 18အာျဗဟံသည္ႀကီးျမတ္၍၊ တန္ခိုးႏွင့္ျပည့္စုံေသာလူမ်ိဳးျဖစ္လိမ့္မည္။ လူမ်ိဳးအေပါင္းတို႔သည္ သူ႔အားျဖင့္ေကာင္းခ်ီးမဂၤလာကို ခံရၾကလိမ့္မည္။ 19အေၾကာင္းမူကား၊ သူသည္ မိမိေနာက္၌ျဖစ္ေသာသားမ်ား၊ အိမ္သူမ်ားတို႔အား ပညတ္မည္အရာကို ငါသိ၏။ သူတို႔သည္လည္း ထာဝရဘုရား၏တရားလမ္းသို႔လိုက္၍၊ ဟုတ္မွန္ေျဖာင့္မတ္စြာ က်င့္ၾကလိမ့္မည္။ သို႔ျဖစ္၍ ကတိေတာ္ရွိသည္အတိုင္း၊ ထာဝရဘုရားသည္ အာျဗဟံ၌ျပဳရေသာ အခြင့္ရွိလိမ့္မည္ဟု အႀကံေတာ္ရွိ၏။ 20တစ္ဖန္ထာဝရဘုရားက၊ ေသာဒုံၿမိဳ႕၊ ေဂါေမာရၿမိဳ႕၌ ေႂကြးေၾကာ္ေသာအသံသည္ႀကီး၍၊ အလြန္အျပစ္ေလးေသာေၾကာင့္၊ 21ယခုငါသြား၍ ငါ့ေရွ႕သို႔ေရာက္ခဲ့ၿပီးေသာ ေႂကြးေၾကာ္ျခင္းရွိသည္အတိုင္း၊ သူတို႔သည္ အမွန္ျပဳသည္ မျပဳသည္ကို ငါၾကည့္ရွုမည္။ မျပဳလၽွင္ မျပဳေၾကာင္းကို ငါသိမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 22ထိုသူတို႔သည္ ထိုအရပ္မွမ်က္ႏွာလွည့္၍ ေသာဒုံၿမိဳ႕သို႔သြားၾက၏။ အာျဗဟံမူကား၊ ထာဝရဘုရားေရွ႕ေတာ္၌ ရပ္ေနလ်က္ရွိေသး၏။
23ထိုအခါ အာျဗဟံခ်ဥ္းကပ္၍၊ ကိုယ္ေတာ္သည္ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔ကို၊ မတရားေသာသူတို႔ႏွင့္တကြ ဖ်က္ဆီးေတာ္မူမည္ေလာ။ 24ထိုၿမိဳ႕တြင္ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူငါးဆယ္ရွိလၽွင္၊ ဖ်က္ဆီးေတာ္မူမည္ေလာ။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူ ငါးဆယ္ပါေသာၿမိဳ႕ကို သူတို႔အတြက္မႏွေျမာဘဲ ဖ်က္ဆီးေတာ္မူမည္ေလာ။ 25ထိုသို႔ျပဳ၍ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔ကို မတရားေသာသူတို႔ႏွင့္တကြ ကြပ္မ်က္ျခင္းအမွုသည္ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ ေဝးပါေစသတည္း။ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူတို႔ကို မတရားေသာသူတို႔ကဲ့သို႔ခံေစေသာအမွုသည္ ကိုယ္ေတာ္ႏွင့္ ေဝးပါေစသတည္း။ ေျမႀကီးလုံးကို စီရင္ေတာ္မူေသာသခင္သည္၊ တရားသျဖင့္ ျပဳေတာ္မူမည္ မဟုတ္ေလာဟု ေလၽွာက္ဆို၏။ 26ထာဝရဘုရားကလည္း၊ ေသာဒုံၿမိဳ႕၌ ေျဖာင့္မတ္ေသာသူငါးဆယ္ကိုငါေတြ႕လၽွင္၊ သူတို႔အတြက္ ထိုအရပ္လုံးကိုငါႏွေျမာမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 27တစ္ဖန္အာျဗဟံက၊ အကၽြန္ုပ္သည္ေျမမွုန္႔ႏွင့္ ျပာသက္သက္ျဖစ္ေသာ္လည္း၊ ဘုရားရွင္ကိုယခုေလၽွာက္မည္ဟု အားထုတ္ပါ၏။ 28ေျဖာင့္မတ္ေသာသူငါးဆယ္တို႔တြင္ ငါးေယာက္မျပည့္လၽွင္၊ ထိုငါးေယာက္မျပည့္ေသာအတြက္ေၾကာင့္၊ ထိုၿမိဳ႕လုံးကို ဖ်က္ဆီးေတာ္မူမည္ေလာဟု ေမးေလၽွာက္ျပန္ေသာ္၊ ထိုၿမိဳ႕၌ေလးဆယ့္ငါးေယာက္ကိုငါေတြ႕လၽွင္၊ ငါမဖ်က္ဆီးဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 29တစ္ဖန္တုံ၊ ထိုၿမိဳ႕၌ ေလးဆယ္ကိုေတြ႕ေကာင္းေတြ႕ေတာ္မူလိမ့္မည္ဟု ေလၽွာက္ဆိုျပန္လၽွင္၊ ထိုေလးဆယ္အတြက္ ငါမျပဳဘဲေနမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 30တစ္ဖန္တုံ၊ အိုဘုရားရွင္၊ စိတ္ရွိေတာ္မမူပါႏွင့္၊ အကၽြန္ုပ္ေလၽွာက္ပါရေစ။ ထိုၿမိဳ႕၌သုံးဆယ္ကို ေတြ႕ေကာင္းေတြ႕ေတာ္မူလိမ့္မည္ဟု ေလၽွာက္ဆိုျပန္လၽွင္၊ ထိုၿမိဳ႕၌ သုံးဆယ္ကိုငါေတြ႕လၽွင္၊ ငါမျပဳဟုမိန္႔ေတာ္မူ၏။ 31တစ္ဖန္တုံ၊ အကၽြန္ုပ္သည္ ထာဝရဘုရားကို ယခုေလၽွာက္မည္ဟု အားထုတ္ပါ၏။ ထိုၿမိဳ႕၌ ႏွစ္ဆယ္ကိုေတြ႕ေကာင္းေတြ႕ေတာ္မူလိမ့္မည္ဟု ေလၽွာက္ဆိုျပန္လၽွင္၊ ႏွစ္ဆယ္အတြက္ ငါမဖ်က္ဆီးဘဲေနမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 32အိုဘုရားရွင္၊ စိတ္ရွိေတာ္မမူပါႏွင့္။ သည္တစ္ႀကိမ္ အကၽြန္ုပ္ေလၽွာက္ပါရေစဦး။ ထိုၿမိဳ႕၌တစ္ဆယ္ကို ေတြ႕ေကာင္းေတြ႕ေတာ္မူလိမ့္မည္ဟု ေလၽွာက္ဆိုျပန္လၽွင္၊ တစ္ဆယ္အတြက္ ငါမဖ်က္ဆီးဘဲေနမည္ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။ 33ထာဝရဘုရားသည္၊ အာျဗဟံႏွင့္ ႏွုတ္ဆက္ျခင္းအမွုကုန္စင္ၿပီးမွ၊ ႂကြသြားေတာ္မူ၏။ အာၿဗံဟံသည္လည္း မိမိေနရာအရပ္သို႔ ျပန္ေလ၏။
Currently Selected:
ကမၻာဦး 18: JBZV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Judson Bible Myanmar Language Edition Zawgyi Version © Bible Society of Myanmar, 2020.
