لوقا 8

مَثِل کِشاوِرز

1پس از اون عیسی شهر به شهر و ده به ده شییه و پادشاهی خِدا رِه بشارت داهه. اون دِوازده شاگِرد هِم با وِ دَینه 2وَ چندتا از زنها که از ارواح ناپاک و مریضی‌ها شفا بَیی‌ته بینه وِنه هِمراه دَیینه: مَریِم که و رِه گاتِنه مجدلیه که وِنجه هفت روح ناپاک بیرون بی‌یمو بی‌یِه، 3یونا خوزا زِنا، «هیرودیس زیردست» سوسن و خَلِه از زنهای دیگه. این زنها شه دارایی رِه در اختیار عیسی و وِنه شاگِردون بییِشتنه.

4وقتی مردِم از خَلِه شهرها برای بدیینه عیسی بی‌یَمونه و جمعیت زیاد بیّه، عیسی این مَثِل رِه ویشونسته بیارده: 5«اَتّا روز کِشاورزی برای دونه بپاشیین بورده بیرون. وقتی دون پاشییه، بعضی راه دِله دَکِتِنه و لو بَخارده و پرنده‌های آسمون اوناره بَخاردِنه. 6بعضی دیگه سَنگها دِله دَکِتِنه و وقتی نوچ بَزوهه، خِشک بَییه، اینِسّه که نم نِداشته. 7بعضی هِم تَلی‌ها دِله دَکِلِسّنه و تَلی‌ها با دونه‌ها رشد هاکاردِنه، اوناره خفه هاکاردِنه. 8اما بعضی از دونه‌ها خار خاک دِله دَکِتنه و رشد هاکارده و صدبرابر زیاد بَییه.» وقتی ایناره بائوته، وَنگ هادا: «هرکی گوش شنوا دانّه، بشنوهه.»

9شاگِردون معنی این مَثِل رِه وِنجه بَپورسینه. 10بائوته: «بفَهمِسّنه اسرار پادشاهی خِدا به شِما هاداهه بَییه، اما با دیگرون اینِسّه با مَثِل صحبِت کامبه، تا:

«‹هرچند اِشننه، اما نوینّه؛

هرچند اِشنانّه، اما نِفَهمِنّه.›

11«معنی این مَثِل این هَسّه: دونه، کِلام خِدا هَسّه. 12دونه‌هایی که راه دِله کَفِنه، کسانی هسّنه که کِلام رِه اِشنانّه، اما شیطون اِنه و اونا رِه ویشونه دِل دلجه دِزّنه، تا نتونند ایمان بیارِن و نجات پِدا هاکانند. 13دونه‌هایی که سَنگها دِله کَفِنه، کسانی هستنه که وقتی کِلام رِه اِشناننه اون رِه با شادی قَبول کانّه، اما ریشه نِدارِنه. اینها مدت کمی ایمان دارِننه، اما آزمایش موقع شه ایمان رِه از دست دِنّه. 14دونه‌هایی که تَلی‌ها دِله کَفِنه، کسانی هسّنه که اِشنانّه و ایمان یارِننه، اما نگِرونی‌ها، مال و منال، و کیف زندگی اوناره خفه کانده و نییلنه اون ایمان ثمر هاده. 15اما دونه‌هایی که خارِ خاکِ دِله کَتِنه، کسانی هسّنه که کِلام رِه با دل پاک و نیکو اِشنانّه و اونرِه قایِم گِرِنّه، وتا آخِر موندِننه و ثمر یارِنّه.

مَثِل چراغ

16«هیچ‌کس چراغ رِه روشن نَکانده تا اونتا سَر سرپوش بی‌یِله، یا اون رِه تخت زیر بی‌یِله! بلکه چراغ رِه یِنّه چراغدونِ دِله، تا هر کی دِله اِنه، وِنه نور رِه بَوینه. 17هیچ چیز پِنهونی نی‌یه که پدیدار نَووهه، و هیچ چیز پِنهونی نی‌یه که آشکار نَووهه. 18پس توجه هاکانین که چیجوری اِشنانّی، اینِسّه که به اون تا که دانّه، ویشتِر هادا وونه، و از اون تا که ندانّه، همون هِم که گِمون کانده دانّه، بَیی‌ته وونه.»

عیسی مار و برارون

19در این موقع، عیسی مار و برارون بی‌یَمونه تا وِ رِهِ بَوینِند، اما خَله شلوغ بی‌یِه و نتونِسّنه به وِ نزدیک بَووئِن. 20پس عیساره خَوِر هادانه که: «ته مار و برارون بیرون اِسّانه و خانّه ته رِه بَوینند.» 21در جِواب بائوته: «مه مار و برارون اونایی هَسِّنه که کِلام خِدا رِه اِشنانّه و اون رِه عمل کانّه.»

آروم هاکاردنه توفان دِریا

22اَتّا روز عیسی شه شاگِردون رِه بائوته: «بوریم اونوَرِ دریاچه.» پس سِوار قایق بَیی‌نه و راه دَکِتِنه. 23و هَمینتی که شینه، عیسی بَخاته. اَدّفه اَتّا تِنده‌وا شِروع به بَزّن هاکارده، اَنده که قایق اووجه پِر بَییه و ویشونه جان در خطر دَکِته. 24شاگِردون عیسی پَلی بوردِنه و وِ رِه بیدار هاکاردِنه، بائوتِنه: «ای اِستا، ای اِستا، اندِه نَموندِسّه غرق بَووئیم!» عیسی خو جه راست بَییه و باد و موج سر داد بَزوهه. توفان هِنیشتِه و همه جا آروم بَییه. 25پس ویشونه بائوته: «شِمه ایمان کوهه؟» شاگِردون با تعجب و ترس همدیگه جه پرسینه: «اینتا کی هَسّه که حتی باد و اوو رِه دستور دِنه و اونا وِنه حرف رِه اِطاعِت کانّه.»

شفای اتا مرد دیوبَزّه

26پس به ناحیۀ جِدریان بَرِسینه که اون وَرِ دریاچه روبِروی جلیل قِرار داشته. 27وقتی عیسی بورده ساحل دِله با اَتّا مردی دیوبَزّه که از مردمون اون شهر بی‌یِه، روبرو بَییه. وِ خَلِه وقت بی‌یِه که لباس نَپوشی بی‌یِه و سِره‌ای دِله زندگی نکارده بی‌یِه، بلکه گورها دِله زندگی کارده. 28وقتی عیسی رِه بَدییه، جیغ بِلندی بَکِشییه و وِنه لینگه سَر دَکِته و با صدای بِلِند داد زوهه: «ای عیسی، خدای متعال ریکا، مِن و ته باهم چیکار دارِمبی؟ اِلتماس کامبه، مه رِه عذاب نده!» 29اینِسّه که عیسی به روح ناپاک دستور هادا بی‌یِه وِنجه بیرون بی‌یِه. اون روح چند دفعه وِره بَییته بی‌یِه، وَ با اینکه وِنه دست و لینگه با زنجیر وَندَسّنه و وِنجه نگهبانی کاردِنه، زنجیرها رِهِ پاره کارده و دیو وِ رِه به جایهای خلوت وَرده. 30عیسی وِنجه بَپِرسیه: «ته نوم چی شیه؟» جِواب هادا: «لَشکَر» اینِسّه که اَتّا خَله دیو وِنه دِله بورده بینه. 31اونا خواهش‌کنون عیسی جه بخاسّنه که، ویشونه دستور نده تا به جَهَندِم بردَگِردِن.

32در اون نزدیکی، اَتّا گلّه خی تپه‌زیر دَیی‌نه چرا کاردِنه. دیوها عیسی جه خواهش هاکاردِنه، اجازه هاده، بورِن خی‌ها دِله، و وِ هِم اجازه هادا. 33پس اون مردی جه بیرون بی‌یَمونه و بوردِنه خی‌ها دِله. و خی‌ها سرازیریِ تپه‌جه هجوم بَوردنه دِریاچه دِله و غرق بَیی‌نه.

34وقتی خی‌بونا این واقعه رِه بَدینه، پا به فرار بییِشتِنه و در شهر و نواحی اطراف، ماجرا رِه بائوتِنه. 35پس مردِم بیرون بی‌یَمونه تا اونچه اتّفاق دَکِته بی‌یِه رِه بَوینند. وقتی عیسی پَلی بَرِسینه و بدینه اون مردی که دیوها وِنجه بیرون بی‌یَمونه، عاقل بَییه و لباس دَپوشیه و عیسی لینگه پَلی نیشته، بَتِرسینه. 36اونایی که ماجرا رِهِ شه چش جه بَدی‌یه بینه، ویشونسّه بائوتِنه که مرد دیوبَزّه چی جوری شفا بَیی‌ته. 37پس تموم مردِم ناحیۀ جِداریان عیسی جه بخاستِنه که ویشون پَلی جه بوره، اینِسّه که خَله بَتِرسینه. پس وِ سِوار قایق بَییه و بوردِه. 38اونتا مردی که دیوها وِنجه بیرون بی‌یَمونه، عیسی جه خواهش هاکارده که بی‌یِله و با وِ هِمراه بَووهه. اما عیسی وِ رِه راهی هاکارده و بائوته: 39«بر دَگِرد شه سِره و اونچه خِدا تِسه هاکارده، مردِمِسّه بائور.» پس وِ بورده و در همه جای شهر اعلام هاکارده که عیسی وِنِسّه چیکار هاکارده.

یائروس کیجا و زن مبتلا به خونریزی

40وقتی عیسی بَردَگِردِسته جَلیل، مردِم به‌گرمی وِنجه استقبال هاکاردِنه اینِسّه که همه چشم به‌راهه وِ بینه. 41در این موقع اِتا مردی یایروس نام که رئیس کنیسه بی‌یِه بییَمو و عیسی لینگه سَر دَکِته و خواهش هاکارده که وِنه سِره بوره 42اینِسّه که وِنه یکدونه کیجا که حِدود دِوازده سال داشته، در حال مرگ بی‌یِه.

اون زِمان که عیسی راه دِله دَییه مردِم از هر طَرِف بر وِ فشار یاردِنه. 43در اون میون زنی دَییه که دِوازده سال مبتلا به خونریزی بی‌یِه و با اینکه تِمومِ شه دارایی رِه صرف دکترها هاکارده بی‌یِه کسی رِه توان درمان وِ نَییه. 44وِ از پِشتِ سر به عیسی نزدیک بَییه و لبۀ ردا وِ رِه لمس هاکارده و در‌دم وِنه خونریزی قطع بَییه. 45عیسی بَپِرسیه: «کی مه رِه دست بَزوهه؟» وقتی همه انکار هاکاردِنه پِطرُس بائوته: «ای اِستا مردِم از هر طَرِف ته دور رِه بَییتِنه و بر ته فشار یارِننه!» 46اما عیسی بائوته: «کی مه رِه لمس هاکارده! برای اینکه بَفَهمَستِمه اتا نیرو مه‌جه بیرون بییَمو!» 47اون زِنا وقتی بَدییه نَتتونده جا بَخاره، با ترس و لرز جلو بییَمو و وِنه لینگه سَر دَکِته وهمه جلو بائوته چه ایسته وِ رِه لمس هاکارده و چجوری در‌دَم شفا بَییته. 48عیسی وِ رِه بائوته: دِتِر ته ایمان ته رِه شفا هادا. به‌سِلامت بور.

49عیسی هنوز حرف زوهه که اتا نفر یایروس رییس کنیسه سِره جه بییَموهه و بائوته: «ته کیجا بَمِرده، دیگه اِستا رِه زحمت نده.» 50عیسی وقتی اینا رِه بشناسّه یایروس بائوته: «نترس! فقط ایمان داشته بوش! ته کیجا شفا پدا کانده.» 51وقتی یایروس سِره بَرِسینه، نییِشته هیچ کس جز پِطرُس و یوحنا و یعقوب و کیجا مار و پی‌یِر با وِ سِره دِله بورِن. 52تموم مردِم کیجاسّه برمه و زاری کاردِنه. عیسی بائوته: «بِرمه نَکانین اینِسّه که وِ نمرده بلکه خوو دَره.» 53اونا وِ رِه خَنده بَزونه، اینِسّه که اونا دونِستِنه کیجا بَمِرده. 54اما عیسی کیجا دست رِه بَییته و بائوته: «دِتِر راست بَووش!» 55وِنه روح بَر دَگِردسته و در‌دَم شه جا جه راست بَییه. عیسی بائوته وِ رِه خوراک هادِن. 56کیجایه مار و پی‌یِر هَمینتی مات بَموندِستِنه اما وِ ویشونه دَستور هادا که ماجرا رِه هیچ کس رِه نایرِن.

Currently Selected:

لوقا 8: Maz

Highlight

Copy