YouVersion Logo
Search Icon

โยบ 37

37
1เรื่องนี้กระทำให้หัวใจของข้าพเจ้าสั่นรัว
สะทกสะท้านขวัญหนีดีฝ่อ
2จงฟัง จงฟังเสียงกัมปนาทของพระองค์
และเสียงกระหึ่มที่ออกมาจากพระโอษฐ์ของพระองค์
3พระองค์ทรงปล่อยให้ไปทั่วใต้ฟ้าทั้งสิ้น
และฟ้าแลบของพระองค์ไปถึงสุดปลายแผ่นดินโลก
4พระสุรเสียงของพระองค์ครางกระหึ่มตามไป
พระองค์ทรงแผดพระสุรเสียงอันโอฬารึกของพระองค์
พระองค์มิได้ทรงหน่วงเหนี่ยวฟ้าแลบ เมื่อได้ยินพระสุรเสียงของพระองค์
5พระเจ้าทรงสำแดงกัมปนาทอย่างประหลาดด้วยพระสุรเสียงของพระองค์
พระองค์ทรงกระทำการใหญ่โตซึ่งเราเข้าใจไม่ได้
6เพราะพระองค์ตรัสกับหิมะว่า <ตกลงบนแผ่นดินซี>
และในทำนองเดียวกันก็ตรัสกับฝน
และกับห่าฝนอันหนักของพระองค์
7พระองค์ทรงมัดมือของมนุษย์ทุกคน
เพื่อทุกคนซึ่งพระองค์ทรงสร้างจะรู้ได้
8แล้วสัตว์ป่าจึงเข้าไปสู่รังของมัน
และพักอยู่ในถ้ำของมัน
9พายุออกมาจากห้องทิศใต้
และความหนาวมาจากลมเหนือ
10พระเจ้าประทานน้ำแข็งด้วยลมหายใจของพระองค์
และน้ำกว้างใหญ่ก็แข็งตัว
11พระองค์ทรงบรรทุกความชุ่มชื้นไว้ที่เมฆทึบ
พระองค์ทรงกระจายเมฆแห่งฟ้าแลบออกไป
12มันหันไปๆตามการนำของพระองค์
เพื่อให้สำเร็จกิจทั้งสิ้นซึ่งพระองค์ทรงบัญชามัน
ที่เหนือผิวพิภพที่มนุษย์อาศัยอยู่ได้
13ไม่ว่าจะเป็นเพื่อการตีสอน หรือเพื่อแผ่นดินของพระองค์
หรือเพื่อความรักมั่นคง พระองค์ทรงกระทำให้สิ่งเหล่านี้เกิดขึ้น
14<<ท่านโยบเจ้าข้า ขอฟังข้อนี้
จงนิ่งพิจารณาการกระทำอันอัศจรรย์ของพระเจ้า
15ท่านทราบหรือว่าพระเจ้าทรงกำชับมันอย่างไร
และกระทำให้ฟ้าแลบแห่งเมฆของพระองค์มีแสง
16ท่านทราบถึงการทรงตัวของเมฆหรือ
เป็นพระราชกิจอันประหลาดของพระองค์ผู้สมบูรณ์ในความรู้
17ตัวท่าน ผู้ที่เสื้อผ้าของตนร้อน
เมื่อแผ่นดินโลกซบเซาเพราะลมทิศใต้
18ท่านแผ่ฟ้าออกไปอย่างพระองค์ได้หรือ
ให้แข็งอย่างคันฉ่องหลอม
19จงสอนเรามาว่าเราควรจะทูลพระองค์อย่างไร
เพราะความมืดเราจึงร่างสำนวนของเราไม่ได้
20จะทูลพระองค์ได้ไหมว่า ข้าพเจ้าอยากจะทูล
มีใครเคยคิดไหมว่าเขาอยากจะตาย
21<<ฝ่ายมนุษย์เพ่งดูแสงสว่างไม่ได้
เมื่อมันสุกใสอยู่ในท้องฟ้า
เมื่อลมผ่านไปกวาดให้กระจ่าง
22แสงทองส่องมาจากทิศเหนือ
พระเจ้าทรงฉลองพระองค์ด้วยความโอ่อ่าตระการ อย่างน่าคร้ามกลัว
23องค์ผู้ทรงมหิทธิฤทธิ์นั้น เราจะค้นพบพระองค์ไม่ได้
พระองค์ใหญ่ยิ่งในเรื่องฤทธานุภาพ
ความยุติธรรมและความชอบธรรมอันมากยิ่งพระองค์ จะไม่ทรงฝ่าฝืน
24เพราะฉะนั้นมนุษย์จึงยำเกรงพระองค์
พระองค์ไม่ทรงนับถือผู้ใดที่ถือตัวว่ามีปัญญา>>

Currently Selected:

โยบ 37: TH1971

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in