YouVersion Logo
Search Icon

เยเรมีย์ 4

4
1 พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ประกาศ​ดัง​นี้​ว่า
“โอ อิสราเอล​เอ๋ย ถ้า​เจ้า​จะ​กลับ​มา
เจ้า​ก็​จง​กลับ​มา​หา​เรา
ถ้า​เจ้า​กำจัด​สิ่ง​ที่​น่าชัง​ให้​พ้น​หน้า​เรา
และ​ไม่​หลง​ผิด​อีก
2และ​ถ้า​เจ้า​สาบาน​ด้วย​ความ​จริง ความ​เป็น​ธรรม และ​ความ​ชอบธรรม​ว่า
‘ตราบ​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​มี​ชีวิต​อยู่​ฉันใด’
แล้ว​บรรดา​ประชา​ชาติ​จะ​ได้​รับ​พระ​พร​ใน​พระ​องค์
และ​พวก​เขา​จะ​ยินดี​ใน​พระ​องค์”
3 พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​ประชาชน​ชาว​ยูดาห์​และ​เยรูซาเล็ม​ดัง​นี้​ว่า
“จง​พรวน​ผืน​ดิน​ของ​เจ้า​ที่​ถูก​ปล่อย​ทิ้ง​ไว้
และ​อย่า​หว่าน​ใน​ดง​ไม้​หนาม
4จง​เข้า​สุหนัต​เพื่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า
จง​ตัด​เนื้อ​ปลาย​หัวใจ​ของ​เจ้า​ออก
โอ ประชาชน​ชาว​ยูดาห์​และ​ผู้​อยู่​อาศัย​ของ​เยรูซาเล็ม​เอ๋ย
มิ​ฉะนั้น การ​ลงโทษ​ของ​เรา​จะ​เป็น​เหมือน​กับ​ไฟ
ที่​ลุก​ไหม้​จน​ไม่​มี​ผู้​ใด​ดับ​ได้
เพราะ​การ​กระทำ​อัน​ชั่วร้าย​ของ​เจ้า”
ความ​วิบัติ​จาก​ทิศ​เหนือ
5จง​ประกาศ​ใน​ยูดาห์ และ​ให้​เป็น​ที่​รู้​ใน​เยรูซาเล็ม​ว่า
“จง​เป่า​แตร​งอน​ทั่ว​แผ่นดิน
ส่ง​เสียง​ร้อง​ดัง​และ​พูด​ว่า
‘จง​มา​รวม​กัน​ให้​พร้อม​หน้า
และ​เข้า​ไป​ใน​เมือง​ต่างๆ ที่​คุ้ม​กัน​ไว้​อย่าง​แข็ง​แกร่ง’
6ยก​ธง​ขึ้น​สู่​ศิโยน
แล้ว​รีบ​หนี​เพื่อ​ความ​ปลอดภัย อย่า​รอ​ช้า
เพราะ​เรา​นำ​ความ​วิบัติ​จาก​ทิศ​เหนือ
และ​ความ​พินาศ​มา”
7สิงโต​ตัว​หนึ่ง​ได้​ขึ้น​ไป​จาก​ที่​ซ่อน​ของ​มัน
ผู้​ทำลาย​ผู้​หนึ่ง​ของ​บรรดา​ประชา​ชาติ​ได้​เริ่ม​เดิน​ออก​ไป​แล้ว
เขา​ได้​ออก​ไป​จาก​ที่​ของ​เขา​แล้ว
เพื่อ​ทำ​ให้​แผ่นดิน​ของ​ท่าน​รก​ร้าง
เมือง​ต่างๆ ของ​ท่าน​จะ​พัง​ลง
และ​ไม่​มี​ผู้​อยู่​อาศัย
8จง​สวม​ผ้า​กระสอบ
ร้อง​รำพัน และ​ร้องไห้​ฟูมฟาย
เพราะ​ความ​กริ้ว​อัน​ร้อน​แรง​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า
ที่​มี​ต่อ​เรา​ยัง​ไม่​ลด​ลง
9 พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ประกาศ​ดัง​นี้​ว่า “ใน​วัน​นั้น กษัตริย์​และ​บรรดา​ผู้​นำ​จะ​ท้อ​ถอย บรรดา​ปุโรหิต​จะ​ตื่น​ตระหนก และ​บรรดา​ผู้​เผย​คำ​กล่าว​จะ​แปลกใจ” 10แล้ว​ข้าพเจ้า​พูด​ว่า “โอ พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่ พระ​องค์​ได้​ทำ​ให้​ประชาชน​เหล่า​นี้​และ​เยรูซาเล็ม​หลงกล​จริงๆ โดย​กล่าว​ว่า ‘ทุก​อย่าง​จะ​เป็น​ไป​ด้วย​ดี​กับ​เจ้า’ ใน​ขณะ​ที่​ดาบ​จ่อ​อยู่​ที่​คอ​พวก​เขา”
11ใน​เวลา​นั้น ชน​ชาติ​นี้​และ​เยรูซาเล็ม​จะ​ได้ยิน​คำ​ที่​กล่าว​กับ​พวก​เขา​ว่า “ลม​ร้อน​จาก​เนิน​เขา​สูง​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร​พัด​ไป​ทาง​ประชาชน​อัน​เป็น​ที่​รัก​ของ​เรา ไม่​ใช่​ลม​แผ่ว​เบา​ที่​ใช้​ฝัด​ร่อน​หรือ​ชำระ​ล้าง 12ลม​แรง​กล้า​ขนาด​นี้​มา​จาก​เรา เป็น​เรา​นั่น​แหละ​ที่​ประกาศ​โทษ​แก่​พวก​เขา”
13ดู​เถิด เขา​ปรากฏ​ตัว​ขึ้น​เหมือน​เมฆ
รถ​ศึก​ของ​เขา​เหมือน​พายุ​หมุน
ม้า​ของ​เขา​ว่องไว​ยิ่ง​กว่า​นก​อินทรี
วิบัติ​เกิด​แก่​พวก​เรา เพราะ​พวก​เรา​ย่อยยับ​แล้ว
14“โอ เยรูซาเล็ม​เอ๋ย จง​ชำระ​จิตใจ​ของ​เจ้า​ให้​พ้น​จาก​ความ​ชั่ว
เพื่อ​เจ้า​จะ​ได้​รอด​พ้น
ความ​คิด​ชั่วร้าย​ของ​เจ้า​จะ​ฝัง​อยู่
กับ​เจ้า​นาน​แค่​ไหน
15ด้วย​ว่า มี​เสียง​ประกาศ​จาก​ดาน
และ​ประกาศ​ความ​วิบัติ​จาก​ภูเขา​เอฟราอิม
16จง​เตือน​บรรดา​ประชา​ชาติ​ว่า เขา​กำลัง​มา
จง​ประกาศ​แก่​เยรูซาเล็ม​ว่า
‘ผู้​ล้อม​เมือง​มา​จาก​แดน​ไกล
พวก​เขา​ร้อง​ตะโกน​เสียง​ดัง​เพื่อ​โจมตี​เมือง​ต่างๆ ของ​ยูดาห์
17พวก​เขา​ตี​วง​ล้อม​อย่าง​ผู้​ดูแล​รักษา​ไร่​นา
เพราะ​เมือง​นั้น​ได้​ดื้อดึง​ต่อ​เรา’”
พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ประกาศ​ดัง​นั้น
18“วิถี​ทาง​และ​การ​กระทำ​ของ​เจ้า
เป็น​เหตุ​ให้​สิ่ง​นี้​เกิด​ขึ้น​กับ​ตัว​เจ้า​เอง
เป็น​ความ​พินาศ​ที่​เกิด​ขึ้น​กับ​เจ้า
และ​มัน​ขมขื่น
ทิ่ม​แทง​ใจ​ของ​เจ้า”
ความ​ปวด​ร้าว​มี​ต่อ​ยูดาห์
19ความ​ปวด​ร้าว​ของ​ข้าพเจ้า ความ​ปวด​ร้าว​ของ​ข้าพเจ้า
ข้าพเจ้า​บิด​ตัว​ด้วย​ความ​เจ็บ​ปวด​แสน​สาหัส
ใจ​ข้าพเจ้า​ทุกข์​ระทม​และ​สะอื้น
ข้าพเจ้า​นิ่ง​เงียบ​ไม่​ได้​แล้ว
เพราะ​ข้าพเจ้า​ได้ยิน​เสียง​แตร​งอน
ซึ่ง​เป็น​เสียง​เตือน​ศึก
20สิ่ง​เลว​ร้าย​เกิด​ขึ้น​ซ้ำ​แล้ว​ซ้ำ​อีก
ทั่ว​ทั้ง​แผ่นดิน​พัง​พินาศ
ทันที​ทันใด​กระโจม​ของ​ข้าพเจ้า​ถูก​ทำลาย
ม่าน​ของ​ข้าพเจ้า​เสียหาย​ใน​พริบตา
21ข้าพเจ้า​จะ​ต้อง​เห็น​ธง
และ​ได้ยิน​เสียง​แตร​งอน​นาน​แค่​ไหน
22“ด้วย​ว่า ชน​ชาติ​ของ​เรา​โง่​เขลา
พวก​เขา​ไม่​รู้จัก​เรา
เขา​เป็น​เด็ก​โง่
ไม่​มี​ความ​เข้าใจ
พวก​เขา​ชำนาญ​ใน​การ​กระทำ​ความ​ชั่ว
และ​ไม่​รู้​ว่า​กระทำ​ความ​ดี​ได้​อย่าง​ไร”
23ข้าพเจ้า​มอง​ดู​แผ่นดิน​โลก
ดู​เถิด มัน​ยัง​ไม่​เป็น​รูป​เป็น​ร่าง อีก​ทั้ง​ยัง​ว่าง​เปล่า
และ​มอง​ดู​ฟ้า​สวรรค์
ซึ่ง​ไม่​มี​แสง​สว่าง
24ข้าพเจ้า​มอง​ดู​ภูเขา
ดู​เถิด มัน​กำลัง​สั่น​ไหว
และ​เนิน​เขา​ทุก​ลูก​ขยับ​ไป​มา
25ข้าพเจ้า​มอง​ดู ดู​เถิด ไม่​มี​มนุษย์
และ​นก​ใน​อากาศ​ทุก​ตัว​บิน​หนี​ไป​แล้ว
26ข้าพเจ้า​มอง​ดู ดู​เถิด แผ่นดิน​อัน​อุดม​กลาย​เป็น​ถิ่น​ทุรกันดาร
และ​เมือง​ทั้ง​หมด​ถูก​พัง​ทลาย​ลง
ณ เบื้อง​หน้า​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า เบื้อง​หน้า​ความ​กริ้ว​อัน​ร้อน​แรง​ของ​พระ​องค์
27เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ดัง​นี้​ว่า “ทั่ว​ทั้ง​แผ่นดิน​จะ​เป็น​ที่​รก​ร้าง แต่​เรา​จะ​ไม่​ทำลาย​จน​หมด​สิ้น
28แผ่นดิน​โลก​จะ​ร้อง​คร่ำครวญ​ให้​กับ​สิ่ง​นี้
และ​ฟ้า​สวรรค์​เบื้อง​บน​มืด​ลง
เพราะ​เรา​ได้​กล่าว​ไว้ เรา​ได้​ตัดสิน​ใจ​แล้ว
เรา​ไม่​ได้​เปลี่ยน​ใจ และ​เรา​จะ​ไม่​หัน​กลับ”
29ผู้​คน​ของ​ทุก​เมือง​เผ่น​หนี
เมื่อ​ได้ยิน​เสียง​ทหาร​ม้า​และ​นัก​ธนู
พวก​เขา​เข้า​ไป​ซ่อน​ใน​พุ่ม​ไม้​ทึบ
ปีน​ขึ้น​บน​ก้อน​หิน
ทิ้ง​เมือง​ให้​ร้าง​ไว้
ไม่​มี​ใคร​อยู่​ใน​เมือง​เลย
30โอ ผู้​ที่​หายนะ
เจ้า​หมาย​ความ​ว่า​อย่าง​ไร​ที่​เจ้า​สวม​เครื่อง​นุ่ง​ห่ม​สี​แดง​สด
และ​ประดับ​ด้วย​เครื่อง​ประดับ​ทองคำ
เจ้า​ใช้​สี​ทา​ตา​ให้​ดู​โต​ขึ้น
เจ้า​แต่ง​ตัว​ให้​สวย​โดย​ไร้​ประโยชน์
บรรดา​คน​รัก​ของ​เจ้า​ดู​หมิ่น​เจ้า
พวก​เขา​ต้องการ​เอา​ชีวิต​เจ้า
31ด้วย​ว่า ข้าพเจ้า​ได้ยิน​เสียง​ร้อง​ราว​กับ​หญิง​ที่​เจ็บ​ครรภ์
ปวด​ร้าว​ราวกับ​คน​ที่​คลอด​ลูก​คน​แรก
เสียง​ร้อง​ของ​ธิดา​แห่ง​ศิโยน​พยายาม​สูด​ลม​หายใจ​เข้า
ยื่น​มือ​ออก​พลาง​พูด​ว่า
“วิบัติ​จง​เกิด​แก่​ข้าพเจ้า
ข้าพเจ้า​จะ​เป็น​ลม​ต่อ​หน้า​พวก​ฆาตกร”

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in