YouVersion Logo
Search Icon

เยเรมีย์ 2

2
อิสราเอล​ทอดทิ้ง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า
1 พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​กับ​ข้าพเจ้า​ว่า 2“จง​ไป​ประกาศ​ให้​ทุก​คน​ใน​เยรูซาเล็ม​รับ​รู้​ว่า พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ดัง​นี้
เรา​ระลึก​ถึง​การ​อุทิศ​ตน​เมื่อ​เจ้า​ยัง​เยาว์
ความ​รัก​ของ​เจ้า​ที่​มี​ต่อ​เรา​ราวกับ​เจ้าสาว
และ​เจ้า​ติดตาม​เรา​อย่าง​ไร​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร
ใน​แผ่นดิน​ที่​ยัง​ไม่​มี​พันธุ์​ไม้​เลย
3อิสราเอล​เคย​บริสุทธิ์​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า
ดั่ง​ผล​แรก​ของ​การ​เก็บ​เกี่ยว
ทุก​คน​ที่​กิน​ผล​แรก​ก็​จะ​มี​ความ​ผิด
และ​ได้​รับ​ความ​วิบัติ”
พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ประกาศ​ดัง​นั้น
4พวก​ท่าน​ที่​เป็น​ผู้​สืบ​เชื้อสาย​ของ​ยาโคบ และ​ตระกูล​ทั้ง​ปวง​ของ​พงศ์​พันธุ์​อิสราเอล​เอ๋ย จง​ฟัง​คำ​กล่าว​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า 5พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​กล่าว​ดัง​นี้
“บรรพบุรุษ​ของ​เจ้า​เห็น​ว่า​เรา​ทำ​สิ่ง​ใด​ผิด
จึง​ได้​ห่าง​เหิน​ไป​จาก​เรา
และ​กลับ​ติดตาม​สิ่ง​อัน​ไร้​ค่า
และ​กลาย​เป็น​คน​ไร้​ค่า
6พวก​เขา​ไม่​ได้​พูด​ว่า ‘พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​อยู่​ไหน
ผู้​ที่​นำ​พวก​เรา​ขึ้น​มา​จาก​แผ่นดิน​อียิปต์
ผู้​นำ​พวก​เรา​ใน​ถิ่น​ทุรกันดาร
ใน​แผ่นดิน​ที่​เป็น​ทะเล​ทราย​และ​เป็น​หลุม​ทราย
ใน​แผ่นดิน​แห้ง​แล้ง​และ​ปราศจาก​ชีวิต
ใน​แผ่นดิน​ที่​ไม่​มี​ใคร​เดิน​ทาง​ผ่าน
หรือ​อาศัย​อยู่’
7และ​เรา​นำ​เจ้า​เข้า​ไป​ใน​แผ่นดิน​อัน​อุดม
เพื่อ​ให้​เจ้า​สุข​สำราญ​กับ​ผลิต​ผล​และ​สิ่ง​ดีๆ ของ​แผ่นดิน
แต่​เมื่อ​เจ้า​เข้า​มา​แล้ว เจ้า​ทำ​ให้​แผ่นดิน​ที่​เรา​มอบ​ให้​เป็น​มรดก​เป็น​มลทิน
และ​ทำ​ให้​ผืน​แผ่นดิน​ของ​เรา​เป็น​ที่​น่า​รังเกียจ
8บรรดา​ปุโรหิต​ไม่​ได้​พูด​ว่า
พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​อยู่​ไหน’
บรรดา​ผู้​เชี่ยวชาญ​ด้าน​กฎ​บัญญัติ​ไม่​รู้​จัก​เรา
บรรดา​ผู้​เลี้ยง​ดู​ฝูง​แกะ​ก็​ล่วง​ละเมิด​ต่อ​เรา
บรรดา​ผู้​เผย​คำ​กล่าว​พูด​ใน​นาม​ของ​เทพเจ้า​บาอัล
และ​ไป​ติดตาม​สิ่ง​ที่​ไม่​ก่อ​ให้​เกิด​ประโยชน์”
9ฉะนั้น พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ประกาศ​ดัง​นี้
“เรา​ยัง​คัดค้าน​เจ้า​อยู่
เรา​จะ​คัดค้าน​ลูก​ของ​เจ้า​และ​ลูกๆ ของ​ลูก​เจ้า​ด้วย
10ถ้า​เจ้า​ข้าม​ไป​ยัง​ฝั่ง​ทะเล​ของ​ไซปรัส​และ​มอง​ดู
หรือ​ให้​ผู้​ใด​ไป​ยัง​เคดาร์​และ​สำรวจ​อย่าง​ระมัดระวัง
ดู​สิ​ว่า​เคย​มี​เรื่อง​เช่น​นี้​เกิด​ขึ้น​หรือ​ไม่
11มี​ประชา​ชาติ​ใด​ที่​เปลี่ยน​เทพเจ้า​บ้าง
แม้​ว่า​จะ​ไม่​ใช่​เทพเจ้า​แท้​จริง
แต่​ชน​ชาติ​ของ​เรา​ได้​เปลี่ยน​จาก​เรา​ซึ่ง​เป็น​บารมี​ของ​พวก​เขา
ไป​หา​เทพเจ้า​ซึ่ง​ทำ​สิ่ง​ใด​ให้​พวก​เขา​ไม่​ได้​เลย”
12 พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ประกาศ​ดัง​นี้​ว่า
“โอ ฟ้า​สวรรค์​เอ๋ย จง​ตื่น​ตระหนก
และ​หวาด​กลัว​จน​ตัว​แข็ง​เกร็ง​กับ​เรื่อง​ดัง​กล่าว
13ด้วย​ว่า​ชน​ชาติ​ของ​เรา​ได้​กระทำ​ความ​ชั่ว 2 ประการ​คือ
พวก​เขา​ได้​ทอดทิ้ง​เรา​ผู้​เป็น​น้ำพุ​แห่ง​ชีวิต
และ​เขา​ได้​ขุด​บ่อ​น้ำ​ให้​แก่​ตน​เอง
บ่อ​น้ำ​ที่​พัง​ซึ่ง​เก็บ​น้ำ​ไม่​ได้
14อิสราเอล​เป็น​ทาส​หรือ เป็น​ผู้​รับใช้​ที่​เป็น​ทาส​โดย​กำเนิด​หรือ
แล้ว​ทำไม​พวก​เขา​จึง​กลาย​เป็น​เหยื่อ​ที่​ถูก​ล่า
15สิงโต​ได้​คำราม​ใส่​เขา
คำราม​เสียง​ดัง
พวก​สิงโต​ทำ​ให้​แผ่นดิน​ของ​เขา​รกร้าง
เมือง​ของ​เขา​ถูก​เผา​และ​ไม่​มี​ผู้​ใด​อาศัย​อยู่
16ยิ่ง​กว่า​นั้น ชาว​เมมฟิส​และ​ทาปานเหส
ได้​โกน​ศีรษะ​ของ​พวก​เจ้า
17เจ้า​เป็น​เหตุ​ให้​เกิด​เหตุการณ์​นี้​กับ​ตัว​เจ้า​เอง
เพราะ​การ​ทอดทิ้ง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​เจ้า
ครั้ง​ที่​พระ​องค์​นำ​พวก​เจ้า​ไป​มิ​ใช่​หรือ
18และ​บัดนี้​เจ้า​จะ​ได้​ประโยชน์​อะไร​ที่​ไป​ยัง​ประเทศ​อียิปต์
เพื่อ​ไป​ดื่ม​น้ำ​จาก​แม่น้ำ​ไนล์​หรือ
หรือ​เจ้า​จะ​ได้​ประโยชน์​อะไร​ที่​ไป​ยัง​อัสซีเรีย
เพื่อ​ไป​ดื่ม​น้ำ​จาก​แม่น้ำ​ยูเฟรติส​หรือ
19ความ​ชั่วร้าย​ของ​เจ้า​จะ​ลงโทษ​เจ้า​เอง
และ​เจ้า​จะ​ได้​รับ​บท​เรียน​เมื่อ​เจ้า​หันเห​ไป​จาก​เรา
จง​รับ​รู้​ไว้​ว่า สิ่ง​เลว​ร้าย​และ​ขมขื่น​จะ​เกิด​แก่​เจ้า
ที่​ทอดทิ้ง​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​เจ้า
ความ​เกรงกลัว​ที่​มี​ต่อ​เรา​ไม่​ได้​อยู่​ใน​ตัว​เจ้า​เลย”
พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จอม​โยธา​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​ประกาศ​ดัง​นั้น
20“ด้วย​ว่า นาน​มา​แล้ว​ที่​เจ้า​หัก​แอก​ของ​เจ้า
และ​ตัด​สิ่ง​ที่​ผูก​เจ้า​ให้​หลุด​ออก​ไป
และ​เจ้า​พูด​ว่า ‘เรา​จะ​ไม่​รับใช้’
แต่​แล้ว​เจ้า​ก็​ก้ม​กราบ​ลง​อย่าง​หญิง​แพศยา​คน​หนึ่ง
บน​เนิน​เขา​สูง​ทุก​ลูก
และ​ใต้​ต้นไม้​อัน​เขียว​ชอุ่ม​ทุก​ต้น
21เรา​ปลูก​เจ้า​ให้​เป็น​ดั่ง​เถา​พันธุ์​เยี่ยม
เป็น​เมล็ด​บริสุทธิ์​แท้
แล้ว​เจ้า​กลับ​เน่า
และ​ได้​กลาย​เป็น​เถา​ที่​ไร้​ค่า
22แม้ว่า​เจ้า​จะ​ชำระ​ล้าง​ตัว​เจ้า​ด้วย​น้ำ​ด่าง
และ​ใช้​สบู่​มาก
แต่​ความ​ชั่ว​ที่​เป็น​รอย​เปื้อน​ของ​เจ้า​ก็​ยัง​อยู่​เบื้อง​หน้า​เรา”
พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ผู้​ยิ่ง​ใหญ่​ประกาศ​ดัง​นั้น
23“เจ้า​พูด​ได้​อย่าง​ไร​ว่า ‘ข้าพเจ้า​ไม่​มี​มลทิน
ข้าพเจ้า​ไม่​ได้​นมัสการ​เทพเจ้า​บาอัล’
ดู​วิถี​ทาง​ของ​เจ้า​ใน​หุบเขา​สิ
เจ้า​รู้​ว่า​เจ้า​ได้​ทำ​อะไร​ไป​บ้าง
เหมือน​กับ​อูฐ​สาว​ที่​วิ่ง​ไป​วิ่ง​มา
24ลา​ป่า​เคย​ชิน​กับ​ถิ่น​ทุรกันดาร
ลา​ตัว​เมีย​สูด​ตาม​กลิ่น​ใน​สายลม​เพื่อ​หา​คู่​ของ​มัน
ใคร​จะ​รั้ง​ความ​ต้องการ​ของ​มัน​ได้​ล่ะ
ไม่​มี​ลา​ผู้​ตัว​ใด​ที่​จำเป็น​จะ​ต้อง​เหนื่อย​จาก​การ​มอง​หา​ลา​ตัว​เมีย​เลย
เมื่อ​ถึง​เวลา​หา​คู่ ลา​ผู้​ก็​จะ​หา​มัน​พบ
25อย่า​วิ่ง​ไป​มา​จน​เท้า​ของ​เจ้า​เจ็บ
หรือ​ทำ​ให้​คอ​ของ​เจ้า​แห้ง
แต่​เจ้า​พูด​ว่า ‘ไม่​เกิด​ประโยชน์​เลย
เพราะ​ข้าพเจ้า​หลง​รัก​เทพเจ้า​ต่าง​ชาติ
และ​ข้าพเจ้า​จะ​ติดตาม​ต่อ​ไป’
26ขโมย​ที่​อับอาย​เมื่อ​ถูก​จับ​ได้​เป็น​อย่าง​ไร
พงศ์​พันธุ์​อิสราเอล​ก็​จะ​อับอาย​อย่าง​นั้น
ทั้ง​พวก​เขา บรรดา​กษัตริย์ ผู้​นำ ปุโรหิต
และ​บรรดา​ผู้​เผย​คำ​กล่าว​ของ​พวก​เขา
27ซึ่ง​เป็น​บรรดา​ผู้​ที่​พูด​กับ​ต้นไม้​ว่า
‘ท่าน​เป็น​บิดา​ของ​ข้าพเจ้า’
และ​พูด​กับ​ก้อน​หิน​ว่า
‘ท่าน​ให้​กำเนิด​แก่​เรา’
เพราะ​พวก​เขา​หัน​หลัง
แทน​ที่​จะ​หัน​หน้า​มา​หา​เรา
แต่​เมื่อ​พวก​เขา​มี​ความ​ลำบาก​ก็​พูด​ว่า
‘ขอ​พระ​องค์​ลุก​ขึ้น​และ​ช่วย​พวก​เรา​ให้​รอด​เถิด’
28แต่​พวก​เทพเจ้า​ของ​เจ้า ที่​เจ้า​ทำ​ขึ้น​เอง​อยู่​ไหน​ล่ะ
ถ้า​เขา​ช่วย​เจ้า​ให้​รอด​ได้
เมื่อ​เจ้า​มี​ความ​ลำบาก ก็​ให้​พวก​เขา​ลุก​ขึ้น​สิ
เพราะ​เทพเจ้า​ของ​เจ้า​มี​มาก
เท่า​กับ​เมือง​ของ​เจ้า โอ ยูดาห์​เอ๋ย
29 พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ประกาศ​ว่า
ทำไม​เจ้า​จึง​บ่น​กับ​เรา
พวก​เจ้า​ทุก​คน​ได้​ล่วง​ละเมิด​ต่อ​เรา
30เรา​ได้​ลงโทษ​คน​ของ​เจ้า
แต่​พวก​เขา​ก็​ไม่​รับ​เป็น​บทเรียน
เจ้า​ฆ่า​บรรดา​ผู้​เผย​คำ​กล่าว​ของ​พระ​เจ้า​ด้วย​ดาบ​ของ​เจ้า​เอง
เหมือน​กับ​สิงโต​ที่​คอย​ขม้ำ​เหยื่อ
31โอ พวก​เจ้า​ที่​อยู่​ใน​ยุค​นี้​เอ๋ย
จง​ฟัง​คำ​กล่าว​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า
อิสราเอล​เห็น​ว่า เรา​เป็น​เหมือน​ถิ่น​ทุรกันดาร
หรือ​เป็น​แผ่นดิน​อัน​มืด​ทึบ​อย่าง​นั้น​หรือ
เหตุ​ใด​ชน​ชาติ​ของ​เรา​จึง​พูด​ว่า ‘พวก​เรา​มี​อิสระ
พวก​เรา​จะ​ไม่​มา​หา​พระ​องค์​อีก’
32หญิง​สาว​จะ​ลืม​เครื่อง​ประดับ​ของ​เธอ
หรือ​เจ้าสาว​จะ​ลืม​ชุด​เจ้าสาว​ได้​อย่าง​นั้น​หรือ
ถึง​กระนั้น​ชน​ชาติ​ของ​เรา​ยัง​ได้​ลืม​เรา​เสีย​แล้ว
เป็น​เวลา​นาน​แสน​นาน
33เจ้า​ชำนาญ​ใน​การ​เลือก​หา​คน​รัก​ได้​อย่าง​ดี
แม้​แต่​พวก​หญิง​ชั่วร้าย
เจ้า​ก็​ยัง​ได้​สอน​วิถี​ทาง​ของ​เจ้า​ให้​แก่​พวก​เขา
34เสื้อ​ผ้า​ของ​เจ้า​มี​รอย​เปื้อน​เลือด​ของ​ผู้​ยากไร้​ที่​ไร้​ความ​ผิด
เจ้า​ก็​รู้​ดี​ว่า พวก​เขา​ไม่​ได้​บุก​เข้า​บ้าน
แต่​ถึง​กระนั้น​ก็​ตาม
35เจ้า​ยัง​พูด​ว่า ‘ข้าพเจ้า​ไม่​มี​ความ​ผิด
พระ​องค์​ไม่​เอา​ผิด​ข้าพเจ้า’
ดู​เถิด เรา​จะ​ตัดสิน​เจ้า​ที่​พูด​ว่า
‘ข้าพเจ้า​ไม่​ได้​ทำ​บาป’
36เจ้า​ร่อน​ไป​มา
เปลี่ยน​วิถี​ทาง​ของ​เจ้า​ได้​ง่าย​อะไร​เช่น​นี้
อียิปต์​จะ​ทำ​ให้​เจ้า​ต้อง​อับอาย
เหมือน​กับ​ที่​อัสซีเรีย​ได้​ทำ​ให้​เจ้า​อับอาย
37เจ้า​จะ​วาง​มือ​ไว้​บน​หัว
และ​หัน​กลับ​ออก​มา​จาก​อียิปต์
เพราะ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ไม่​ยอม​รับ​พวก​ที่​เจ้า​ไว้​วางใจ
และ​พวก​เขา​จะ​ไม่​สามารถ​ช่วย​อะไร​เจ้า​ได้”

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in