YouVersion Logo
Search Icon

ผู้วินิจฉัย 9

9
อาบีเมเลค
1อาบีเมเลค​บุตร​ของ​เยรุบบาอัล​ไป​หา​ญาติ​ฝ่าย​มารดา​ของ​เขา​ที่​เมือง​เชเคม และ​พูด​กับ​พวก​เขา​และ​ทั้ง​ตระกูล​ฝ่าย​ครอบครัว​ของ​มารดา​ว่า 2“พูด​ใส่​หู​บรรดา​ผู้​นำ​ของ​เมือง​เชเคม​ทั้ง​ปวง​ว่า ‘อะไร​ดี​กว่า​สำหรับ​ท่าน จะ​ให้​บุตร 70 คน​ของ​เยรุบบาอัล​ปกครอง​พวก​ท่าน หรือ​ให้​เพียง​คน​เดียว​ปกครอง​ท่าน’ จง​จำ​ไว้​ว่า เรา​เป็น​เลือด​เนื้อ​เชื้อไข​ของ​ท่าน​ทั้ง​หลาย”
3ญาติ​ฝ่าย​มารดา​ของ​เขา​จึง​เอา​สิ่ง​ที่​เขา​พูด​ไป​บอก​ให้​บรรดา​ผู้​นำ​ของ​เชเคม​ทราบ และ​ใจ​ของ​พวก​เขา​ก็​โน้ม​เอียง​ตาม​อาบีเมเลค เพราะ​พวก​เขา​พูด​ว่า “เขา​เป็น​พี่​น้อง​ของ​เรา​เอง” 4แล้ว​พวก​เขา​ก็​มอบ 70 เหรียญ​เงิน​จาก​วิหาร​เทพเจ้า​บาอัลเบรีท​ให้​เขา ซึ่ง​อาบีเมเลค​ใช้​เป็น​ค่า​จ้าง​พวก​นักเลง​ใจ​คะนอง​ที่​ติดตาม​เขา​ไป 5และ​เขา​ไป​ยัง​บ้าน​ของ​บิดา​ที่​โอฟราห์ ฆ่า​พี่​น้อง​ที่​เป็น​ชาย​บุตร​ของ​เยรุบบาอัล​ทั้ง 70 คน​บน​ศิลา​แผ่น​เดียว แต่​โยธาม​บุตร​คน​สุด​ท้อง​ของ​เยรุบบาอัล​แอบ​ซ่อน​ตัว จึง​หนี​รอด​ไป​ได้ 6ส่วน​บรรดา​ผู้​นำ​ของ​เมือง​เชเคม​กับ​ชาว​เมือง​เบธมิลโล​ก็​มา​รวม​ตัว​กัน​อยู่​ที่​ข้าง​ต้น​โอ๊ก​แห่ง​เสา​อนุสรณ์​ที่​เมือง​เชเคม และ​ให้​อาบีเมเลค​เป็น​กษัตริย์
7เมื่อ​มี​คน​มา​บอก​โยธาม เขา​จึง​ขึ้น​ไป​ยืน​อยู่​บน​ยอด​ภูเขา​เกริซิม และ​ตะโกน​ร้อง​บอก​พวก​เขา​ว่า “ผู้​นำ​ของ​เชเคม​ทั้ง​หลาย​จง​ฟัง​เรา เพื่อ​พระ​เจ้า​จะ​ได้​ฟัง​พวก​ท่าน 8วัน​หนึ่ง​ต้น​ไม้​หลาย​ต้น​ออก​ไป​แต่งตั้ง​กษัตริย์​ให้​มา​ปกครอง​พวก​ตน และ​พูด​กับ​ต้น​มะกอก​ว่า ‘มา​ปกครอง​พวก​เรา​เถิด’ 9แต่​ต้น​มะกอก​พูด​กับ​ต้น​ไม้​อื่นๆ ว่า ‘เรา​ควร​จะ​ทิ้ง​ความ​อุดม​สมบูรณ์​ของ​เรา​ไป​อย่าง​นั้น​หรือ ทั้ง​บรรดา​เทพเจ้า​และ​คน​ทั้ง​หลาย​ก็​ใช้​เรา​ใน​การ​ถวาย​เกียรติ แล้ว​จะ​ให้​เรา​เอน​ไป​เอน​มา​อยู่​เหนือ​ต้น​ไม้​อื่นๆ งั้น​หรือ’ 10แล้ว​พวก​ต้น​ไม้​ก็​ไป​พูด​กับ​ต้น​มะเดื่อ​ว่า ‘ท่าน​มา​ปกครอง​พวก​เรา​เถิด’ 11แต่​ต้น​มะเดื่อ​พูด​ตอบ​ว่า ‘เรา​ควร​จะ​ทิ้ง​ความ​หวาน​ของ​เรา​กับ​ผล​อัน​งาม​ของ​เรา แล้ว​จะ​ให้​เรา​เอน​ไป​เอน​มา​อยู่​เหนือ​ต้น​ไม้​อื่นๆ งั้น​หรือ’ 12แล้ว​พวก​ต้น​ไม้​ก็​ไป​พูด​กับ​เถา​องุ่น​ว่า ‘ท่าน​มา​ปกครอง​พวก​เรา​เถิด’ 13แต่​เถา​องุ่น​พูด​ตอบ​ว่า ‘เรา​ควร​จะ​ทิ้ง​เหล้า​องุ่น​ของ​เรา​ที่​ทำ​ให้​พระ​เจ้า​และ​มนุษย์​ยิน​ดี แล้ว​ให้​เรา​เอน​ไป​เอน​มา​อยู่​เหนือ​ต้น​ไม้​อื่นๆ งั้น​หรือ’ 14แล้ว​พวก​ต้น​ไม้​ก็​ไป​พูด​กับ​พืช​พันธุ์​ไม้​มี​หนาม​ว่า ‘ท่าน​มา​ปกครอง​พวก​เรา​เถิด’ 15พืช​พันธุ์​ไม้​มี​หนาม​พูด​ตอบ​ว่า ‘ถ้า​ท่าน​ต้อง​การ​เจิม​เรา​ให้​เป็น​กษัตริย์​ปกครอง​พวก​ท่าน ก็​จง​มา​พักพิง​ใน​ที่​ร่ม​ของ​เรา​เถิด มิ​ฉะนั้น​ก็​ให้​ไฟ​ลุก​ขึ้น​จาก​พืช​พันธุ์​ไม่​มี​หนาม และ​เผา​ผลาญ​ต้น​ไม้​ซีดาร์​ใน​เลบานอน​เถิด’
16ฉะนั้น ถ้า​ท่าน​ตั้ง​อาบีเมเลค​ให้​เป็น​กษัตริย์​ด้วย​ความ​จริง​ใจ​อย่าง​แท้​จริง และ​ถ้า​ท่าน​ได้​กระทำ​ต่อ​เยรุบบาอัล​และ​ครอบครัว​ของ​ท่าน​ดี​แล้ว และ​กระทำ​ต่อ​ท่าน​ตาม​ที่​ท่าน​ควร​ได้​รับ 17ด้วย​เหตุ​ว่า บิดา​ของ​เรา​ได้​ต่อ​สู้​เพื่อ​ท่าน อีก​ทั้ง​เสี่ยง​ชีวิต​และ​ช่วย​ท่าน​ให้​รอด​พ้น​จาก​มือ​ของ​ชาว​มีเดียน 18และ​ท่าน​ได้​ลุก​ขึ้น​ต่อ​ต้าน​ครอบครัว​ของ​บิดา​ของ​เรา​ใน​วัน​นี้ และ​ได้​ฆ่า​บรรดา​บุตร​ของ​ท่าน คือ 70 คน​บน​ศิลา​แผ่น​เดียว และ​ได้​ตั้ง​อาบีเมเลค​บุตร​ของ​หญิง​ผู้​รับใช้​ของ​ท่าน​ให้​เป็น​กษัตริย์​เหนือ​บรรดา​ผู้​นำ​ของ​เชเคม เพราะ​ว่า​เขา​เป็น​ญาติ​ของ​พวก​ท่าน 19ถ้า​ท่าน​กระทำ​ด้วย​ความ​จริง​ใจ​อย่าง​แท้​จริง​ต่อ​เยรุบบาอัล​และ​ครอบครัว​ของ​ท่าน​ใน​วัน​นี้ ก็​จง​ยินดี​ใน​ตัว​อาบีเมเลค​เถิด และ​ให้​เขา​ยินดี​ใน​ตัว​ท่าน​ด้วย 20แต่​ถ้า​ท่าน​ไม่​ได้​กระทำ​เช่น​นั้น ก็​ขอ​ให้​ไฟ​ออก​มา​จาก​อาบีเมเลค และ​เผา​ผลาญ​บรรดา​ผู้​นำ​ของ​เชเคม​และ​เบธมิลโล และ​ให้​ไฟ​ออก​มา​จาก​บรรดา​ผู้​นำ​ของ​เชเคม​และ​เบธมิลโล​เผา​ผลาญ​อาบีเมเลค​ด้วย” 21แล้ว​โยธาม​ก็​หลบ​หนี​ไป​ยัง​เบเออร์ และ​อาศัย​อยู่​ที่​นั่น เพราะ​กลัว​อาบีเมเลค​พี่​ชาย​ของ​ตน
22อาบีเมเลค​ปกครอง​อิสราเอล​ได้ 3 ปี 23พระ​เจ้า​ให้​วิญญาณ​ร้าย​ก่อ​ปัญหา​ระหว่าง​อาบีเมเลค​กับ​บรรดา​ผู้​นำ​ของ​เชเคม บรรดา​ผู้​นำ​ของ​เชเคม​จึง​ทรยศ​ต่อ​อาบีเมเลค 24เพื่อ​ว่า​สิ่ง​เลว​ร้าย​ที่​เกิด​ขึ้น​กับ​บุตร​ชาย​ของ​เยรุบบาอัล 70 คน​จะ​สนอง​กลับ​คืน และ​โลหิต​ของ​พวก​เขา​จะ​ตก​อยู่​กับ​อาบีเมเลค​ตัว​ฆาตกร​ผู้​เป็น​พี่​น้อง​ของ​เขา​เอง และ​กับ​ชาว​เมือง​เชเคม​ที่​ช่วย​อาบีเมเลค​ใน​การ​ฆ่า​พี่​น้อง​ของ​เขา 25บรรดา​ผู้​นำ​ของ​เชเคม​ให้​คน​ดัก​ซุ่ม​บน​ยอด​ภูเขา​เพื่อ​ต่อต้าน​เขา และ​ได้​ปล้น​คน​ที่​เดิน​ผ่าน​ไป​ทาง​นั้น และ​มี​คน​เอา​เรื่อง​นี้​ไป​บอก​อาบีเมเลค
26กาอัล​บุตร​ของ​เอเบด​กับ​ญาติ​ของ​เขา​ย้าย​ไป​อยู่​ใน​เมือง​เชเคม บรรดา​ผู้​นำ​ของ​เมือง​เชเคม​ก็​เชื่อ​มั่น​ใน​ตัว​เขา 27พวก​เขา​ออก​ไป​ที่​สวน​องุ่น เก็บ​องุ่น​มา​ย่ำ แล้ว​จัด​งาน​ฉลอง​ใน​วิหาร​ของ​เทพเจ้า​ของ​พวก​เขา กิน​และ​ดื่ม​กัน​ไป​พลาง​สาป​แช่ง​อาบีเมเลค​ไป 28แล้ว​กาอัล​บุตร​ของ​เอเบด​พูด​ขึ้น​ว่า “อาบีเมเลค​เป็น​ใคร และ​พวก​เรา​ชาว​เชเคม​เป็น​ใคร​ที่​จะ​ต้อง​อยู่​ภาย​ใต้​การ​ควบคุม​ของ​เขา เขา​ไม่​ใช่​บุตร​ของ​เยรุบบาอัล​หรือ เศบุล​เป็น​ผู้​แทน​ของ​เขา​ไม่​ใช่​หรือ เรา​จง​รับใช้​คน​ของ​ฮาโมร์​บิดา​ของ​เชเคม ควร​แล้ว​หรือ​ที่​เรา​จะ​รับใช้​อาบีเมเลค 29หาก​ว่า​คน​เหล่า​นี้​อยู่​ใต้​บังคับ​บัญชา​ของ​เรา เรา​ก็​จะ​กำจัด​อาบีเมเลค​เสีย​สิ้น เรา​จะ​พูด​กับ​อาบีเมเลค​ว่า ‘เพิ่ม​กำลัง​ทัพ​ของ​ท่าน และ​ออก​มา​เถิด’”
30เมื่อ​เศบุล​ผู้​ปกครอง​เมือง​ได้ยิน​ว่า​กาอัล​บุตร​ของ​เอเบด​พูด​ดังนั้น​ก็​โกรธ 31เขา​จึง​ให้​บรรดา​ผู้​ส่ง​ข่าว​ไป​ยัง​อาบีเมเลค​เป็น​การ​ลับ และ​บอก​ว่า “ดู​เถิด กาอัล​บุตร​ของ​เอเบด​มา​อยู่​ที่​เมือง​เชเคม​กับ​พวก​ญาติๆ ของ​เขา​แล้ว พวก​เขา​กำลัง​ก่อกวน​คน​ใน​เมือง​ให้​ต่อต้าน​ท่าน 32ฉะนั้น บัดนี้​ท่าน​กับ​คน​ของ​ท่าน​ที่​อยู่​กับ​ท่าน​ควร​ออก​ไป​ใน​เวลา​กลาง​คืน และ​ดัก​ซุ่ม​อยู่​ใน​ทุ่ง​นา 33พอ​รุ่ง​เช้า ทัน​ที​ที่​ดวง​อาทิตย์​ขึ้น ตื่น​แต่​เช้า​ตรู่​รีบ​ไป​ใน​เมือง และ​เวลา​กาอัล​กับ​พรรค​พวก​ออก​มา​ต่อต้าน​ท่าน ท่าน​ก็​ใช้​กำลัง​ต้าน​พวก​เขา​กลับ​ไป​ได้”
34ดังนั้น​อาบีเมเลค​และ​ทุก​คน​ที่​อยู่​กับ​เขา​จึง​ไป​กัน​ใน​เวลา​กลาง​คืน และ​แบ่ง​คน​เป็น 4 กอง​ดัก​ซุ่ม​คอย​โจมตี​เชเคม 35ฝ่าย​กาอัล​บุตร​ของ​เอเบด​ก็​ออก​ไป​ยืน​อยู่​ที่​ทาง​เข้า​ประตู​เมือง ขณะ​ที่​อาบีเมเลค​และ​พรรค​พวก​ที่​อยู่​กับ​เขา​ออก​มา​จาก​ที่​ซ่อน 36เมื่อ​กาอัล​เห็น​พวก​เขา จึง​พูด​กับ​เศบุล​ว่า “ดู​สิ มี​คน​กำลัง​ลง​มา​จาก​ยอด​เขา” เศบุล​พูด​ตอบ​เขา​ว่า “ท่าน​เข้า​ใจ​ผิด​ว่า​เงา​ภูเขา​เป็น​คน” 37กาอัล​พูด​อีก​ว่า “ดู​สิ มี​คน​กำลัง​ลง​มา​จาก​ใจ​กลาง​แผ่นดิน และ​คน​จำนวน​กอง​หนึ่ง​กำลัง​มา​จาก​ทาง​ต้น​โอ๊ก​ของ​บรรดา​ผู้​ทำ​นาย” 38เศบุล​พูด​กับ​เขา​ว่า “เวลา​นี้​ปาก​ของ​ท่าน​อยู่​ที่​ไหน ท่าน​เป็น​คน​พูด​ว่า ‘อาบีเมเลค​เป็น​ใคร​กัน​ที่​เรา​ควร​จะ​อยู่​ภาย​ใต้​การ​ควบคุม​ของ​เขา’ เขา​เหล่า​นี้​ไม่​ใช่​คน​ที่​ท่าน​หมิ่น​ประมาท​หรอก​หรือ ออก​ไป​ต่อ​สู้​กับ​พวก​เขา​เดี๋ยว​นี้” 39ดังนั้น​กาอัล​จึง​นำ​หน้า​ชาว​เชเคม​ออก​ไป และ​ต่อ​สู้​กับ​อาบีเมเลค 40อาบีเมเลค​ไล่​ตาม​กาอัล จน​เขา​ต้อง​หนี​ไป หลาย​คน​บาด​เจ็บ​ขณะ​วิ่ง​หนี​ไป​จน​ถึง​ทาง​เข้า​ประตู​เมือง 41อาบีเมเลค​อาศัย​อยู่​ที่​อารูมาห์ เศบุล​ขับ​ไล่​กาอัล​และ​ญาติ​พี่​น้อง​ของ​เขา​ไป และ​ไม่​ให้​พวก​เขา​อยู่​ที่​เชเคม
42วัน​รุ่ง​ขึ้น ชาว​เมือง​เชเคม​ออก​ไป​ที่​ทุ่ง​นา และ​มี​คน​ไป​บอก​อาบีเมเลค 43เขา​แบ่ง​คน​ของ​เขา​ออก​เป็น 3 พวก​ไป​ดัก​ซุ่ม​ที่​ทุ่ง​นา เขา​เห็น​ว่า​มี​คน​กำลัง​ออก​มา​จาก​เมือง เขา​จึง​ลุก​ขึ้น​โจมตี​และ​ฆ่า​เสีย 44อาบีเมเลค​และ​พวก​ที่​ติดตาม​เขา​ไป​จำนวน 1 กอง​รีบ​รุด​ออก​ไป​ยืน​ที่​ทาง​เข้า​ประตู​เมือง ขณะ​ที่​พรรค​พวก​อีก 2 กอง​รุด​โจมตี​ทุก​คน​ที่​อยู่​ใน​ทุ่ง​นา​และ​ฆ่า​เสีย 45อาบีเมเลค​โจมตี​เมือง​นั้น​ตลอด​ทั้ง​วัน เขา​ยึด​เมือง​และ​ฆ่า​คน​ที่​อยู่​ใน​เมือง ทำลาย​เมือง​และ​หว่าน​เกลือ​ทั่ว​เมือง
46เมื่อ​ชาว​บ้าน​หอคอย​เชเคม​ทราบ​เรื่อง จึง​เข้า​ไป​หลบ​อยู่​ใน​ที่​หลบ​ภัย​ของ​วิหาร​ของ​เอลเบรีท 47มี​คน​บอก​อาบีเมเลค​ว่า​ชาว​บ้าน​ทุก​คน​ของ​หอคอย​เชเคม​รวม​อยู่​ด้วย​กัน 48อาบีเมเลค​กับ​พรรค​พวก​ที่​อยู่​ด้วย​กัน​จึง​ขึ้น​ไป​ยัง​ภูเขา​ศัลโมน เขา​ใช้​ขวาน​ตัด​กิ่ง​ไม้​และ​หาม​ไว้​บน​บ่า พูด​กับ​พวก​ที่​อยู่​ด้วย​ว่า “เจ้า​เห็น​เรา​ทำ​อะไร ก็​จง​ทำ​ตาม​ที่​เรา​ทำ” 49ดังนั้น​ทุก​คน​จึง​ตัด​กิ่ง​ไม้​ตาม​อาบีเมเลค​ไป และ​กอง​ไว้​ที่​หลบ​ภัย แล้ว​จุด​ไฟ​เผา​ที่​หลบ​ภัย​ให้​ไหม้​พวก​ชาว​บ้าน ชาย​และ​หญิง​ประมาณ 1,000 คน​ที่​หอคอย​เชเคม​นั้น​ตาย​สิ้น​ทุก​คน
50จาก​นั้น​อาบีเมเลค​ไป​ยัง​เมือง​เธเบศ ใช้​กำลัง​ล้อม​เมือง​และ​ยึด​ไว้​ได้ 51แต่​ภาย​ใน​เมือง​มี​หอคอย​ที่​มั่น​คง​อยู่​แห่ง​หนึ่ง ซึ่ง​บรรดา​ชาย​หญิง​และ​ชาว​เมือง​ทุก​คน​ได้​หลบ​หนี​ไป​อยู่ โดย​ได้​ใส่​กุญแจ​ประตู และ​ปีน​ขึ้น​ไป​อยู่​บน​หลัง​คา​หอคอย​นั้น 52ฝ่าย​อาบีเมเลค​มา​ถึง​หอคอย และ​โจมตี​เข้า​ใกล้​ประตู​หอคอย​เพื่อ​จะ​ใช้​ไฟ​เผา 53หญิง​คน​หนึ่ง​ทุ่ม​หิน​โม่​ลง​ที่​ศีรษะ​ของ​อาบีเมเลค​จน​กะโหลก​แตก 54เขา​จึง​รีบ​ร้อง​บอก​ให้​ชาย​หนุ่ม​ที่​ถือ​อาวุธ​ของ​เขา​ว่า “ชัก​ดาบ​ของ​เจ้า แล้ว​ฆ่า​เรา​เสีย มิ​ฉะนั้น​คน​จะ​พูด​ถึง​เรา​ว่า ‘ผู้​หญิง​ฆ่า​เขา’” ชาย​หนุ่ม​ของ​เขา​ก็​แทง​เขา​ทะลุ​จน​สิ้น​ชีวิต 55เมื่อ​ชาว​อิสราเอล​เห็น​ว่า​อาบีเมเลค​สิ้น​ชีวิต​แล้ว ต่าง​ก็​กลับ​บ้าน​ไป 56เช่น​นั้น​แหละ​พระ​เจ้า​สนอง​กลับ​ความ​ชั่ว​ร้าย​ของ​อาบีเมเลค ที่​เขา​กระทำ​ต่อ​บิดา​ของ​เขา​ด้วย​การ​ฆ่า​พี่​น้อง 70 คน 57พระ​เจ้า​ทำ​ให้​ชาย​ชาว​เชเคม​รับ​ผล​จาก​ความ​ชั่ว​ที่​กระทำ​ด้วย คือ​คำ​สาป​แช่ง​ของ​โยธาม​บุตร​ของ​เยรุบบาอัล​ก็​เป็น​จริง

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in

YouVersion uses cookies to personalize your experience. By using our website, you accept our use of cookies as described in our Privacy Policy