YouVersion Logo
Search Icon

ผู้วินิจฉัย 11

11
เยฟธาห์​ช่วย​อิสราเอล
1เยฟธาห์​ชาว​กิเลอาด​เป็น​นักรบ​ผู้​เก่ง​กล้า​ผู้​หนึ่ง แต่​เป็น​บุตร​ของ​หญิง​แพศยา กิเลอาด​เป็น​บิดา​ของ​เยฟธาห์ 2ภรรยา​ของ​กิเลอาด​ได้​ให้​กำเนิด​บุตร​ชาย​หลาย​คน​ด้วย เมื่อ​บุตร​เหล่า​นั้น​เติบโต​ขึ้น ก็​ได้​ขับ​ไล่​เยฟธาห์​ไป​และ​บอก​เขา​ว่า “เจ้า​จะ​ไม่​มี​ส่วน​รับ​มรดก​จาก​พงศ์​พันธุ์​ของ​บิดา​ของ​เรา เพราะ​เจ้า​เป็น​บุตร​ของ​หญิง​คน​อื่น” 3เยฟธาห์​จึง​หลบ​หนี​ไป​จาก​พี่​น้อง​และ​อาศัย​อยู่​ใน​ดินแดน​โทบ ซึ่ง​มี​พวก​นักเลง​รวม​กลุ่ม​กับ​เยฟธาห์​และ​คอย​ติดตาม​เขา​ไป
4จาก​นั้น​ต่อ​มา​ชาว​อัมโมน​ทำ​สงคราม​กับ​อิสราเอล 5เมื่อ​ชาว​อัมโมน​สู้​รบ​กับ​อิสราเอล บรรดา​หัวหน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ของ​กิเลอาด​ก็​ไป​พา​เยฟธาห์​มา​จาก​ดินแดน​โทบ 6พูด​กับ​เยฟธาห์​ว่า “มา​เป็น​หัวหน้า​นำ​พวก​เรา​เถิด เรา​จะ​ได้​สู้​รบ​กับ​ชาว​อัมโมน” 7แต่​เยฟธาห์​พูด​กับ​บรรดา​หัวหน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ของ​กิเลอาด​ว่า “พวก​ท่าน​ไม่​ได้​เกลียด​ชัง​เรา​และ​ขับ​ไล่​เรา​ออก​มา​จาก​พงศ์​พันธุ์​ของ​บิดา​ของ​เรา​หรอก​หรือ ทำไม​เดี๋ยว​นี้​เขา​จึง​มา​หา​เรา​ยาม​มี​ทุกข์​เล่า” 8บรรดา​หัวหน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ของ​กิเลอาด​พูด​กับ​เยฟธาห์​ว่า “นั่น​แหละ เรา​จึง​หัน​มา​หา​ท่าน​ใน​เวลา​นี้ ท่าน​จะ​ได้​ไป​กับ​เรา​เพื่อ​ต่อ​สู้​กับ​ชาว​อัมโมน และ​เป็น​หัวหน้า​ของ​ทุก​คน​ใน​กิเลอาด” 9เยฟธาห์​พูด​กับ​บรรดา​หัวหน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ของ​กิเลอาด​ว่า “ถ้า​พวก​ท่าน​พา​เรา​กลับ​บ้าน​อีก​เพื่อ​ต่อ​สู้​กับ​ชาว​อัมโมน และ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​มอบ​พวก​เขา​ให้​แก่​เรา เรา​จะ​เป็น​หัวหน้า​พวก​ท่าน” 10บรรดา​หัวหน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ของ​กิเลอาด​พูด​กับ​เยฟธาห์​ว่า “พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​จะ​เป็น​พยาน​ระหว่าง​เรา หาก​ว่า​พวก​เรา​ไม่​ทำ​ตาม​ที่​ท่าน​กล่าว” 11ดังนั้น​เยฟธาห์​จึง​ไป​กับ​บรรดา​หัวหน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่​ของ​กิเลอาด ประชาชน​ตั้ง​เขา​ให้​เป็น​หัวหน้า​และ​ผู้​นำ​ของ​พวก​เขา และ​เยฟธาห์​ก็​พูด​กับ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ที่​มิสปาห์​เหมือน​ที่​ได้​พูด​กับ​บรรดา​หัวหน้า​ชั้น​ผู้​ใหญ่
12ครั้น​แล้ว​เยฟธาห์​ก็​ให้​พวก​ผู้​ส่ง​ข่าว​ไป​ยัง​กษัตริย์​ของ​ชาว​อัมโมน โดย​กล่าว​ว่า “มี​สิ่ง​ใด​ที่​ทำ​ให้​ท่าน​ต่อต้าน​พวก​เรา​จน​ถึง​กับ​โจมตี​ประเทศ​เรา” 13กษัตริย์​ของ​ชาว​อัมโมน​ตอบ​พวก​ผู้​ส่ง​ข่าว​ของ​เยฟธาห์​ว่า “เพราะ​เมื่อ​อิสราเอล​แยก​ตัว​ออก​มา​จาก​ประเทศ​อียิปต์ ก็​ได้​ยึด​ดินแดน​ของ​เรา​ไป ตั้งแต่​อาร์โนน​ถึง​ยับบอก และ​ถึง​แม่น้ำ​จอร์แดน บัดนี้​จง​คืน​ดินแดน​นั้น​มา​โดย​สันติ​เถิด” 14เยฟธาห์​จึง​ให้​พวก​ผู้​ส่ง​ข่าว​ไป​ยัง​กษัตริย์​ของ​ชาว​อัมโมน 15และ​กล่าว​กับ​ท่าน​ว่า “เยฟธาห์​กล่าว​ดังนี้​ว่า อิสราเอล​ไม่​ได้​ยึด​ดินแดน​โมอับ หรือ​ดินแดน​ของ​ชาว​อัมโมน 16แต่​เมื่อ​พวก​เขา​แยก​ตัว​ออก​มา​จาก​อียิปต์ อิสราเอล​ผ่าน​ไป​ทาง​ถิ่น​ทุรกันดาร​เพื่อ​ไป​ยัง​ทะเล​แดง และ​มา​ถึง​คาเดช 17จาก​นั้น​อิสราเอล​จึง​ให้​พวก​ผู้​ส่ง​ข่าว​ไป​ยัง​กษัตริย์​แห่ง​เอโดม โดย​กล่าว​ว่า ‘โปรด​ให้​พวก​เรา​ผ่าน​ทาง​ดินแดน​ของ​ท่าน’ แต่​กษัตริย์​แห่ง​เอโดม​ไม่​ฟัง พวก​เขา​ส่ง​คำ​ขอ​ไป​ยัง​กษัตริย์​แห่ง​โมอับ​ด้วย แต่​ท่าน​ก็​ปฏิเสธ ฉะนั้น​อิสราเอล​จึง​อยู่​ที่​คาเดช
18แล้ว​พวก​เขา​เดิน​ทาง​ผ่าน​ไป​ทาง​ถิ่น​ทุรกันดาร และ​อ้อม​ดินแดน​เอโดม​และ​ดินแดน​โมอับ มา​ถึง​ด้าน​ตะวัน​ออก​ของ​ดินแดน​โมอับ และ​ตั้ง​ค่าย​อยู่​อีก​ฟาก​ของ​อาร์โนน แต่​พวก​เขา​ก็​ไม่​ได้​เข้า​ไป​ใน​อาณาเขต​ของ​โมอับ เพราะ​อาร์โนน​เป็น​พรมแดน​โมอับ 19อิสราเอล​จึง​ให้​พวก​ผู้​ส่ง​ข่าว​ไป​ยัง​สิโหน​กษัตริย์​ของ​ชาว​อาโมร์ กษัตริย์​แห่ง​เฮชโบน และ​อิสราเอล​พูด​กับ​ท่าน​ว่า ‘โปรด​ให้​พวก​เรา​ผ่าน​ดินแดน​ของ​ท่าน​เพื่อ​ไป​ยัง​ประเทศ​ของ​เรา​เถิด’ 20แต่​สิโหน​ไม่​ไว้​ใจ​ให้​อิสราเอล​ผ่าน​ทาง​อาณาเขต​ของ​ท่าน ดังนั้น​สิโหน​จึง​รวบ​รวม​คน​ของ​ท่าน​และ​ตั้ง​ค่าย​อยู่​ที่​ยาฮาส และ​ได้​ต่อ​สู้​กับ​อิสราเอล 21พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​อิสราเอล​จึง​มอบ​สิโหน​และ​คน​ของ​ท่าน​ทั้ง​หมด​ไว้​ใน​มือ​ของ​อิสราเอล อิสราเอล​ได้​ชัย​ชนะ จึง​ได้​ยึด​ดินแดน​ทั้ง​หมด​ที่​ชาว​อาโมร์​อาศัย​อยู่​ไว้​เป็น​เจ้า​ของ 22เขา​ได้​ยึด​อาณาเขต​ของ​ชาว​อาโมร์​ทั้ง​หมด นับ​ตั้งแต่​อาร์โนน​ถึง​แม่น้ำ​ยับบอก และ​จาก​ถิ่น​ทุรกันดาร​ถึง​แม่น้ำ​จอร์แดน 23ฉะนั้น พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​อิสราเอล​ได้​ขับ​ไล่​ชาว​อาโมร์​ไป​ต่อ​หน้า​ชาว​อิสราเอล​คน​ของ​พระ​องค์ แล้ว​พวก​ท่าน​จะ​มี​สิทธิ์​ยึด​ไว้​อย่าง​นั้น​หรือ 24ท่าน​จะ​ไม่​ยึด​สิ่ง​ที่​เคโมช ซึ่ง​เป็น​เทพเจ้า​ของ​ท่าน​มอบ​ให้​ท่าน​เป็น​เจ้า​ของ​หรือ ส่วน​ทุก​คน​ที่​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า พระ​เจ้า​ของ​เรา​ได้​ขับ​ไล่​ออก​ไป​ต่อ​หน้า​เรา เรา​ก็​จะ​ยึด​ที่​ของ​เขา​ไว้​เป็น​กรรมสิทธิ์ 25พวก​ท่าน​ดี​กว่า​บาลาค​บุตร​ศิปโปร์​กษัตริย์​แห่ง​โมอับ​หรือ ท่าน​เคย​วิวาท​กับ​ชาว​อิสราเอล​หรือ หรือ​ว่า​พวก​ท่าน​เคย​ทำ​สงคราม​กับ​พวก​เขา 26เป็น​เวลา 300 ปี​ที่​ชาว​อิสราเอล​อาศัย​อยู่​ที่​เมือง​เฮชโบน​และ​ชาน​เมือง และ​ที่​เมือง​อาโรเออร์​และ​ชาน​เมือง และ​ที่​เมือง​ต่างๆ ที่​อยู่​บน​ฝั่ง​แม่น้ำ​อาร์โนน ทำไม​พวก​ท่าน​จึง​ไม่​ยึด​ไว้​ใน​ช่วง​เวลา​นั้น​เล่า 27ฉะนั้น เรา​ไม่​ได้​กระทำ​ผิด​ต่อ​ท่าน แต่​ท่าน​เป็น​ฝ่าย​กระทำ​ผิด​ต่อ​เรา​ที่​ทำ​สงคราม​กับ​เรา พระ​ผู้​เป็น​เจ้า ผู้​เป็น​ผู้​พิพากษา​จะ​ตัดสิน​ระหว่าง​ชาว​อิสราเอล​และ​ชาว​อัมโมน​ใน​วัน​นี้” 28แต่​กษัตริย์​ของ​ชาว​อัมโมน​ไม่​ใส่​ใจ​ใน​คำ​ของ​เยฟธาห์​ที่​ส่ง​ไป
คำ​สัญญา​อัน​โศกเศร้า​ของ​เยฟธาห์
29ครั้น​แล้ว​พระ​วิญญาณ​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ก็​สถิต​กับ​เยฟธาห์ และ​เขา​จึง​ข้าม​ไป​ทาง​กิเลอาด​และ​มนัสเสห์ แล้ว​ผ่าน​ต่อ​ไป​จน​ถึง​มิสปาห์​แห่ง​กิเลอาด จาก​มิสปาห์​แห่ง​กิเลอาด​เขา​ก็​ได้​ผ่าน​ต่อ​ไป​จน​ถึง​ที่​ของ​ชาว​อัมโมน 30และ​เยฟธาห์​ให้​คำ​สัญญา​ต่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ว่า “ถ้า​หาก​ว่า​พระ​องค์​จะ​มอบ​ชาว​อัมโมน​ไว้​ใน​มือ​ของ​ข้าพเจ้า 31แล้ว​ผู้​ใด​ก็​ตาม​ที่​ออก​มา​จาก​ประตู​บ้าน​ของ​ข้าพเจ้า มา​พบ​ข้าพเจ้า​เวลา​ที่​ข้าพเจ้า​กลับ​มา​อย่าง​ปลอดภัย​จาก​ชาว​อัมโมน ผู้​นั้น​จะ​เป็น​ของ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า และ​ข้าพเจ้า​จะ​มอบ​ให้​เป็น​ของ​ถวาย” 32แล้ว​เยฟธาห์​ข้าม​ไป​สู้​รบ​กับ​ชาว​อัมโมน พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​มอบ​พวก​เขา​ไว้​ใน​มือ​ของ​เขา 33และ​เขา​ก็​ได้​ฆ่า​ฟัน​ชาว​อัมโมน​จน​ราบ​เป็น​หน้า​กลอง ตั้ง​แต่​อาโรเออร์​ไป​จน​ถึง​ละแวก​ใกล้​เคียง​ของ​มินนิท 20 เมือง และ​ไป​ไกล​จน​ถึง​อาเบลครามิม ดังนั้น​ชาว​อัมโมน​จึง​อยู่​ใต้​บังคับ​ชาว​อิสราเอล
34จาก​นั้น​เยฟธาห์​ก็​กลับ​ไป​บ้าน​ที่​มิสปาห์ ดู​เถิด บุตร​หญิง​ของ​เขา​ถือ​รำมะนา​ใบ​เล็ก​ร่าย​รำ​ออก​มา​พบ​เขา เธอ​เป็น​บุตร​คน​เดียว​ของ​เขา นอก​จาก​เธอ​แล้ว เขา​ไม่​มี​บุตร​ชาย​หรือ​บุตร​หญิง​อื่น​อีก 35ทันที​ที่​เขา​เห็น​เธอ เขา​ก็​ฉีก​เสื้อ​ผ้า​ของ​ตน​และ​กล่าว​ว่า “อนิจจา ลูก​สาว​ของ​เรา เจ้า​ทำ​ให้​พ่อ​เศร้า​ยิ่ง​นัก ทำ​ให้​พ่อ​เป็น​ทุกข์ เพราะ​พ่อ​เปิด​ปาก​บอก​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​แล้ว พ่อ​จะ​คืน​คำ​สัญญา​ก็​ไม่​ได้” 36เธอ​จึง​พูด​กับ​เขา​ว่า “พ่อ​ของ​ลูก พ่อ​เปิด​ปาก​บอก​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​แล้ว โปรด​ทำ​ไป​ตาม​สิ่ง​ที่​พ่อ​พูด​เถิด ใน​เมื่อ​พระ​ผู้​เป็น​เจ้า​ได้​แก้​แค้น​ชาว​อัมโมน​ที่​เป็น​ศัตรู​ของ​พ่อ​แล้ว” 37เธอ​พูด​กับ​บิดา​ของ​เธอ​อีก​ว่า “ขอ​ให้​ลูก​ได้​ทำ​สิ่ง​หนึ่ง​เถิด ปล่อย​ให้​ลูก​อยู่​ตาม​ลำพัง​สัก 2 เดือน ลูก​จะ​ขึ้น​ไป​อยู่​ตาม​แถบ​ภูเขา ไป​ร้องไห้​ถึง​ความ​เป็น​พรหมจารี​กับ​เพื่อนๆ” 38เขา​กล่าว​ว่า “ไป​เถิด” แล้ว​เขา​ก็​ให้​เธอ​จาก​ไป​เป็น​เวลา 2 เดือน เธอ​เดิน​ทาง​ไป​พร้อม​กับ​เพื่อน​ของ​เธอ และ​ได้​ร้องไห้​ถึง​ความ​เป็น​พรหมจารี​บน​ภูเขา 39เมื่อ​ใกล้​เวลา 2 เดือน​แล้ว เธอ​จึง​กลับ​ไป​หา​บิดา เขา​ก็​ปฏิบัติ​ตาม​คำ​สัญญา​ที่​ได้​ให้​ไว้ เธอ​ไม่​เคย​มี​เพศ​สัมพันธ์​กับ​ชาย​ใด และ​จาก​นั้น​มา​ก็​เป็น​ธรรมเนียม​ของ​อิสราเอล 40คือ​หญิง​สาว​อิสราเอล​จะ​ร้องไห้​แสดง​ความ​เศร้า​ให้​บุตร​สาว​ของ​เยฟธาห์​ชาว​กิเลอาด​ปี​ละ 4 วัน

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in