Sant Matiéu 27
27
CHAPITRE VINT-E-SETEN
Aduson Jèsu vers Pilato. — Desesperanço e mort de Judas. — Barrabas e Jèsu. — La sentènci de mort e lou courounamen d'espino. — Simoun de Cireno. — Jèsu en crous emè li larroun. — Sa mort: proufessioun de fe dóu centenié. — Jóusè d'Arimatìo ensevelis Noste-Segne. — Li gàrdi manda au sepucre pèr li Judiéu.
1Tre que fugue jour, tenguèron counsèu li Prince di prèire e lis Ancian dóu pople contro Jèsu#27.1 Acò 'ro lou Sanedrin o grand counsèu di Judiéu coumpausa de setanto mèmbre., pèr sa coundanacioun à mort.
2L'aguènt estaca, l'enmenèron e l'aduguèron à Pons Pilato, lou gouvernour#27.2 Pilato gouvernavo la Judèio au noum de Cesar. Éu soulet poudié counfierma la sentènci pourtado contro Jèsu pèr lou Sanedrin..
3Alor, Judas lou trahidou, de vèire qu'èro coundana soun mèstre, fuguè pres dóu regrèt e venguè rèndre li trento denié d'argènt i Prince di prèire em' i majourau,
4Disènt: Ai peca, en vendènt lou sang dóu Juste. Mai éli ié diguèron: Que nous fai, nautie? Tu, te regardo.
5E jitant sis argènt dins lou Tèmple, éu se retirè, s'enanè prene un feisset e se penjè.
6Mai li Prince di prèire, aguènt pres lis argènt, diguèron: Noun es permés de metre acò dins lou tresor#27.6 Lou tresor dóu Tèmple., qu'es lou pres dóu sang.
7S'estènt counseia, n'en croumpèron lou champ d'un terraié, pèr i'enseveli lis estrangié.
8D'aqui vèn que dounèron à-n-aquéu champ lou noum d'Haceldama, valènt-à-dire la terro dóu sang, que vuei encaro se noumo ansin.
9Alor s'acoumpliguè la paraulo dóu proufèto Jeremìo: An reçaupu li trento denié d'argènt, qu'es lou' pres que l'an vendu, que l'an estima li fiéu d'Israèl;
10E lis an douna pèr lou champ d'un terraié, ansin qne me l'a fa saupre lou Segnour#27.10 Vèire Jeremìo xviii, 2 e seg.; xxxii, 8 e seg.; Zacario, xi, 12 que S. Matiéu a coumbina ensèmble..
11Jèsu pamens fuguè cita davans lou gouvernour e lou gouvernour ansin l'interrouguè: Siés lou Rèi di Judiéu? Jèsu ié faguè: Tu lou dises.
12L'acusèron pièi li Prince di prèire emai lis Ancian; éu noun respoundeguè rèn.
13Alor Pilato de ié dire: Noun auses tóuti li depousicioun que fan contro tu?
14Mai noun ié respoundeguè un soulet mot, e n'èro espanta lou gouvernour coume se pòu pas mai.
15Or, pèr la soulennita#27.15 La soulennita pascalo. èro d'usage que lou gouvernour dounèsse au pople la liberta d'un presounié, d'aquéu que voulien.
16N'i'avié alor un famous que ié disien Barrabas.
17Adounc, coume tóuti' se trouvavon acampa, Pilato faguè: Quau voulès que deliéure, Barrabas o Jèsu que ié lison lou Crist?
18Sabié, dóumaci, qu'èro pèr jalousié que l'avien remés entre si man.
19Enterin qu'èro asseta sus soun tribunau, sa mouié ié mandè dire: Te mescles en rèn d'aquéu juste; siéu estado bravamen desaviado vuei pèr un sounge qu'ai fa sus éu.
20Pamens li Prince di prèire e li majourau counseièron à la poupulasso de demanda Barrabas e de mena perdre Jèsu.
21Lou gouvernour ié diguè à-n-éli: Quau di dous voulès que vous deliéure? Éli respoundeguèron: Barrabas!
22Pilato ié venguè: Que farai dounc de Jèsu que ié dison lou Crist?
23Tóuti respoundeguèron: A la crous! Lou gouvernour ié diguè: Que mau a fa? Mai éli cridavon encaro mai: A la crous!
24De vèire, Pilato, que gagnavo rèn, e que lou chafaret creissié de mai en mai, se faguè adurre d'aigo, se lavè li man davans lou pople, disènt: Siéu innoucènt, iéu, dóu sang d'aquéu juste; acò 's voste afaire.
25E, pèr responso, tout lou poupulas cridè: Toumbe soun sang sus nautre e sus nòstis enfant!
26Em'acò boutè en liberta Barrabas e i'abandounè Jèsu, après l'avé fa flagela, pèr qu'en crous lou clavelèsson.
27Alor li sóudard dóu gouvernour menèron Jèsu dins lou pretòri, e, acampant à soun entour touto la troupo,
28Lou desabihèron, l'agouloupèron d'un mantèu d'escarlato;
29Pièi, aguènt trena 'no courouno d'espino, ié pausèron sus sa tèsto, em' uno cano dins sa man drecho. E plegavon lou geinoui davans éu, se trufant e disènt: Salut, Rèi di Judiéu.
30Em' acò i'escupissien dessus, agantavon la cano e n'i'en tabassavon la tèsto.
31Quouro se fuguèron proun trufa d'éu, ié levèron lou mantèu, ié meteguèron mai si vièsti, e l'enmenèron pèr lou clavela sus la crous.
32En sourtènt, rescountrèron un ome de Cireno, nouma Simoun, e zóu! lou fourcèron de carga la crous, de Jèsu.
33Arriba que fuguèron à l'endré, que ié dison Goulgouta, qu'acò 's lou Calvàri,
34Ié faguèron béure un vin mescla de fèu; mai, tre n'avé tasta, n'en vouguè ges béure#27.34 Aquelo bevèndo amaro, aquéu vin de mierro, coume dis S. Marc, xv, 23, se dounavo d'abitudo i coundana pèr lis endourmi o lis engourdi. Es, proubable, li sànti femo que ié pourgiguèron aquéu béure. (Knab.).
35Quand l'aguèron crucifica, partejèron si vièsti e li tirèron au sort, pèr que se coumpliguèsse la paraulo dóu proufèto: Se soun parteja mi vièsti e an mes ma raubo au sort#27.35 Saume xxi, 19..
36E d'asseta lou gardavon.
37E boutèron en dessus de sa tèsto un escritèu de sa coundanacioun: Acò 's Jèsu, lou Rèi di Judiéu.
38En meme tèms, crucifiquèron em' éu dous larroun, un à sa drecho, e un à sa gaucho.
39Or, li gènt que passavon, blasfemavon contro éu, cabessejant,
40E disènt: Hòu! tu que demoulisses lou. Tèmple de Diéu e qu'en tres jour lou rebastisses, sauvo te dounc! Se siés lou Fiéu de Diéu, davalo de la crous.
41Tambèn li Prince di prèire se trufavon emé lis Escribo e li Majourau, e disien:
42A sauva lis autre, em' acò noun pòu se sauva éu. S'es lou Rèi d'Israèl, que davale subran de la crous, e creiren en éu.
43A fisanço en Diéu; que lou deliéure aro, se vòu; car a di: Siéu lou Fiéu de Diéu.
44Tant n'en fasien li larroun qu'èron clavela em' éu, e vague de l'escarni.
45Pamens, desempièi l'ouro sieisenco fin-qu'à la nouvenco#27.45 De miejour à tres ouro., la sournuro s'esperlounguè sus touto la terro.
46Vers l'ouro nouvenco, cridè Jèsu d'uno voues forto: Eli, Eli, lamma sabacthani? qu'acò vòu dire: Moun Diéu, moun Diéu, perqué m'avès abandouna#27.46 Saume xxi, 1.?
47Quàuquis-un di gènt qu'èron aqui e que l'ausiguèron, disien: Ve, que sono Elìo.
48E quatecant n'i'aguè un que se despachè d'ana querre uno espoungo; l'empliguè de vinaigre e, la metènt au bout d'uno cano#27.48 Vèire S. Jan, xix, 29., lou faguè béure.
49Mai lis autre disien: Leissas, veguen un pau se vendra Elìo lou deliéura.
50Or, Jèsu, trasènt mai un grand crid, rendeguè l'amo.
51E veici que lou vèu dóu Tèmple#27.51 Acò 'ro un grand ridèu que desseparavo la nau o lou Sant d'emé lou santuàri o lou Sant di Sant. s'escouiscendeguè d'aut en bas, e la terro tremoulè, e li roucas se fendasclèron.
52Em' acò li toumbèu se durbiguèron, e li cors de mai d'un sant, aqui jasènt, ressuscitèron;
53E, sourtènt dóu cros après la resurreicioun dóu Sauvaire, venguèron dins la vilo santo, que ié fuguèron vist de forço persouno.
54Pamens lou centenié e tambèn si coulègo que gardavon Jèsu, tre vèire lou terro-tremo e li causo que se passavon, n'aguèron un gros esfrai, e disien: Veramen èro lou Fiéu de Diéu, aquéu-d'aqui.
55Se vesié peraqui de-long quàuqui femo, aquéli qu'avien acoumpagna Jèsu d'en Galilèio pèr èstre à soun service:
56Avias Marìo Madaleno, Marìo maire de Jaque e de Jóusè, emé la maire dis enfant de Zebediéu.
57Or, sus lou sero, venguè 'n ome, un richas d'Arimatìo que ié disien Jóusè e qu'èro, éu peréu, un disciple de Jèsu.
58Aquest anè trouva Pilato e ié reclamè lou cors de Jèsu. Em' acò Pilato ourdounè que ié remeteguèsson lou cors.
59Aguènt dounc pres poussessioun dóu cors, Jóusè l'agouloupè dins un linçòu bèn blanc.
60L'entre-pausè, pièi, dins uno toumbo siéuno, cavado de nòu dins lou roucas. E faguè redoula 'n gros queiroun à la bouco dóu cros, em' acò s'enanè.
61Mai Marìo Madaleno se tenié aqui, e tambèn l'autro Marìo, assetado contro lou sepucre.
62L'endeman, qu'èro lou jour après la Preparacioun#27.62 Li Judiéu apelavon ansin la vèio dóu sabat o di jour de fèsto., li Prince di prèire e li Farisen venguèron ensèn trouva Pilato,
63Disènt: Segne, nous revèn en tèsto qu'aquel impoustour a di, quand èro encaro en vido: Après tres jour, ressuscitarai.
64Coumandas dounc que se garde lou sepucre enjusquo au jour tresen, cregnènço que vèngon si disciple d'éu, em'acò raubon soun cors e vagon dire au pople: A ressuscita d'emé li mort; sarié, aquelo darriero troumparié, piro que la proumiero.
65Pilato ié diguè: Avès de gàrdi; anas, e gardas-lou coume l'entendrés.
66S'enanèron dounc, sarrèron emé siuen lou sepucre, n'en sagelèron la pèiro e ié boutèron de gàrdi.
Currently Selected:
Sant Matiéu 27: PROV
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Historical text printed in 1903, maintained by the British and Foreign Bible Society.
