लूका 6:27-49
लूका 6:27-49 GCMB
“छतसि ङए ताँ थेब्मैंने ङ बिमुँ, ह्रोंसए शत्तुरमैंलाज्यै या म्हाँया लद्, धै क्हेमैंलाइ हेल लब्मैंलाज्यै छ्याँब लद्। क्हेमैंए फिर सराप पिंब्मैंलाज्यै आशिक पिंन्, धै क्हेमैंए फिर गाल् केब्मैंए ल्हागिर परमेश्वरने क्षमा ह्रिसि प्राथना लमिंन्। खाबज्यै क्हिए क्हाँबोर ल्हिस्याँ अर्को क्हाँबो या तोमिंन्, छलेन खाबज्यै क्हिए बक्खु प्हेंवास्याँ ह्रेंगै या बोल् पिंन्। क्हिने बालु ह्रिब्मैंलाइ पिंन्, धै क्हिए समनमैं बोयाब्मैंने धबै आह्रिद्। “म्हिमैंइ ह्रोंसने छ्याँब् लरिगे ङ्हाँस्याँ क्हेमैंज्यै या चमैंने छ्याँबन् लद्। ह्रोंसने म्हाँया लब्मैंने मत्त्रे म्हाँया लइ बिस्याँ क्हेमैंलाइ तो फयादा तइ? तलेबिस्याँ पापिमैंज्यै या ह्रोंसने म्हाँया लब्मैंने मत्त्रे म्हाँया लम्। ह्रोंसलाइ छ्याँब लब्मैंलाइ मत्त्रे छ्याँब लइ बिस्याँ, क्हेमैंलाइ तो फयाद तइ? तलेबिस्याँ पापिमैंज्यै या छान् लम्। फोल् खाँबै म्हिमैंलाइ मत्त्रे छे पिंइ बिस्याँ, क्हेमैंइ तो इनाम योंम् रो? तलेबिस्याँ पापिमैंज्यै छे फोल् खाँबै पापिमैंलाइ छे पिंम्। छले आङिं, ह्रोंसए शत्तुरमैंलाज्यै या म्हाँया लद्, चमैंए फिर ल्हयो खद्, एल् आखाँबै म्हिमैंलाज्यै या छे पिंन्। छलस्याँ परमेश्वरङाँइँले क्हेमैंइ थेबै इनाम योंब्मुँ। धै क्हेमैं ताँन् भन्दा थेबै परमेश्वरए च्ह-च्हमि ठर्दिब्मुँ, तलेबिस्याँ परमेश्वरजी बैगुनिमैं नेरो दुष्टमैं फिर ल्हयो खम्। क्हेमैंए परमेश्वर आबाजी ताँनए फिर ल्हयो खब् धोंले क्हेमैंज्यै या ताँनए फिर ल्हयो खद्। “आगुए फिर छ्याब् आल्हैदिद्, आगुने चम् आछ्याँबै के लबै म्हि ग आबिद्। छलस्याँ परमेश्वरज्यै या क्हेमैंए फिर छ्याब् ल्हैदिरिब् आरे। अरूलाइ क्षमा पिंन्, धै परमेश्वरज्यै या क्हेमैंलाइ क्षमा पिंब्मुँ। ह्रोंसने मुँबै सैमैं अरूलाज्यै या पिंन् छलस्याँ खाँदि-खाँदिसि, म्युरुरुले ङेयाल्ले परमेश्वरजी झन् ल्हें सैमैं क्हेमैंलाइ पिंब्मुँ। क्हेमैंइ खैले क्होंएँसि पिमुँ, छलेन परमेश्वरजी क्हेमैंलाज्यै या क्होंएँसि पिंब्मुँ।” येशूजी चमैंने अहान् घ्रि बिइ, “कन घ्रिइ अर्को कन डोरेल् खाँम्मा? कनइ कन डोरेस्याँ ङ्हिंना ङ्हिंन् होंल्दोंर आपाय वा? चेला ह्रोंसए गुरु भन्दा थेब आत, दिलेया गुरुइ लोमिंबै ताँमैं ह्रल् खाँबै लिउँइँ मत्त्रे च गुरु धोंब तल् खाँम्। “क्हिइ ह्रोंसए अलिए मिर्बै कसिं म्रोंम्, दिलेया ह्रोंसए मिर्बै म्हुँडा बिस्याँ तले आम्रों? क्हिइ ह्रोंसए मिर्बै म्हुँडा आम्रोंस्याँ, ह्रोंसए अलिने ‘ओ अलि क्हिए मिर कसिं मुँन तेमिंले ओ,’ बिसि क्हिइ खैले बिल् खाँम्? ओ फिब्लो पार्दिब्मैं! ओंसों ह्रोंसए मिर्बै म्हुँडा तेद्, धै बल्ल ह्रोंसए अलिए मिर्बै कसिं तेबर क्हिइ छेन्ले म्रोंल् खाँम्। “छ्याँबै सिं धुँर न्होंह्याबै रो आरो। छलेन आछ्याँबै सिं धुँर छ्याँबै रो आरो। सिं धुँ खैब मुँ, रो या छाबन् तम्। रो म्रोंसि सिं धुँ खैब मुँन बिब था सेम्। पुजुए धुँउँइँले म्हिमैंइ तुँबुए रो थुल् आखाँ, छलेन पुलुए धुँउँइँले पलाँ थुल् आखाँ। छ्याँबै सैं प्ह्याबै म्हिइ ह्रोंसए सैंर मुँबै छ्याँबै सैमैंउँइँले छयाँबै ताँमैं पोंम्, धै आछ्याँबै सैं प्ह्याबै म्हिइ ह्रोंसए सैंर मुँबै आछ्याँबै सैंउँइँले आछ्याँबै ताँमैंन् पोंम्। तलेबिस्याँ सैंर तो मुँ चन् म्हिए सुँउँइँले त्होंम्।” येशूजी धबै अर्को ताँ बिइ, “ङइ बिबै ताँ आङिंस्याँ क्हेमैंइ तले ङने ‘ओ प्रभु, प्रभु’ बिमुँ? खाब् म्हि ङ ङाँर खसि ङइ बिबै ताँ थेसि ङइ खै बिमुँ छान् लमुँ, च म्हि खैबै तम् बिसि ङ क्हेमैंने बिमुँ: च म्हि धिं बनेबै म्हि धों तब् ग। च म्हिइ गैरु जग त्हासि पारए फिर जग झोंइ। झाइले नाँ बाडि तसि थेबै प्हँले च धिंए फिर उँयालेया च धिं तोइ आत, तलेबिस्याँ चइ भोंन्ले धिं बनेल। दिलेया खाबइ ङए ताँ थेसेया ङइ बिब् धों आल, च म्हि अर्को धिं बनेबै म्हि धों तब् ग। च म्हिइ गैरु जग आतल्ले सए फिर्न धिं बनेइ। धै च धिंए फिर प्हँले युमा युनन् फुयाम्। झाइले चला थेबै नोक्सन् तयाइ।”