Эхин 24

Исаагай гэрлэлгэ

1Эзэн Абраһаамые бүхы үйлэ хэрэгтэнь үршөөн үреэн байба. Үндэр наһатай болоходоо, тэрэ 2гэр байрынь түлөө харюусадаг ахалагша зарасаяа нэгэтэ дуудаад, иигэжэ хэлэбэ:

— Хоёр гуяымни хоорондо гараа табяад#24.2 Бэлгэдээ гараа табин тангариглаха гээшэ үри һадаһадайнгаа үнэржэхэ шанараар тангариглаха гэһэн удхатай., 3Исаак хүбүүндэмни һамга оложо үгэхэб гэжэ огторгой газар хоёрые бүтээһэн Эзэн Бурханай нэрээр тангаригла. Тиихэдэ минии мүнөө ажаһуужа байгша орон нютагай, энэ ханаһаан обог зоной басага бэшэ, 4харин минии түрэһэн нютаг Месопотами руу, түрэлнүүдтэмни ошожо, тэндэһээ Исаагта һамга асархаш.

5Ахалагша зарасань асууба:

— Хэрбээ басаганай намтай иишэ, энэ газар руу ерэхэ дурагүй һаа, яахабиб? Танай хүбүүе гаража ерэһэн анханай нютагтатнай абаашажа болохо гү?

6— Тиигэжэ огто болохогүй! — гэжэ Абраһаам харюусаба. — Минии хүбүүе тиишэнь бү эльгээ! 7Эзэн, юртэмсын Бурхан, намайе түрэһэн нютаг, түрэл гэрһээм хариин газар абаашахадаа, «Би шинии үри һадаһадта энэ орон нютагые үмсын эдлэлэй болгон үгэнэб» гэжэ тангариглаа юм. Эзэн Бурхан Огторгойн элшэеэ эльгээн, шинии аян зам заажа үгэхэ, зохёохо бэзэ. Тиихэдэнь ши тэндэһээ хүбүүндэмни һамга олохо бэзэш. 8Хэрбээ басаганай наашаа ерэхэһээ татагалзаа һаань, ши үгэһэн тангаригһаа сүлөөб гэжэ өөрыгөө тоолоорой. Харин минии хүбүүе энэ орон нютагһаа гаргажа, тиишэнь абаашан байрлуулжа яабаш болохогүй!

9Эзэнэйнгээ хоёр гуяын хоорондо гараа табяад, зарасань захяаень бэелүүлхэб гэжэ тангариглаба.

10Һүүлээрнь ахалагша зарасань эзэнэйнгээ мал һүрэгһөө арбан тэмээ, зөөриһөөнь янза бүриин бэлэг болохо эд абаад, хэдэн зарасатай хамта Месопотами ошожо, Абраһаамай аха Нахоорой байдаг хото руу шэглэбэ.

11Үдэшэлэн тээшэ тэрэ хотын захада оршодог худагай хажууда ерээд, тэмээнүүдээ һэхэрүүлэн байлгаба. Тэрэ үедэ хэдэн эхэнэрнүүд худагта уһанда ерэжэ ябаба. 12Тиихэдэнь Абраһаамай зараса иигэжэ Эзэниие гуйба:

— Эзэн Бурхан, минии эзэн Абраһаамай Бурхан! Абраһаам эзэндэмни үршөөл хайраяа үзүүлжэ, зориһон хэрэгыемни мүнөөдэр бүтэмжэтэй болгыт! 13Харыт, би мүнөө худагай дэргэдэ байнаб. Энэ хотын басагад худагһаа уһа абахань. 14Эдэ басагадай хэн нэгэндэ «домбоһоошни уһа уухыем зүбшөөгыш» гэхэб. Хэрбээ тэрэ басаганай «уугыт. Энэ һамбаанда би тэмээдыетнай уһалхаб» гэжэ хэлээ һаань, Исаагта Танай үршөөгшэ басаганай энэ мүн байһые танихаб. Тиигэжэ Та минии эзэндэ үршөөл хайраяа үзүүлжэ, хүсэлынь бэелүүлһыетнай би лаб ойлгохоб.

15Ахалагша зарасын иигэжэ Эзэниие гуйжа байтар мүр дээрээ домботой Ривкаа басаган худагта дүтэлбэ. Ривкаа болбол Абраһаамай аха Нахоор болон Милкаа һамганайнь түрэһэн хүбүүн Бэтуһээлын басаган бэлэй. 16Тэрэ айхабтар сэбэрхэн, эрэ хүниие үшөө мэдээгүй басаган байгаа. Худагһаа домбоёо уһаар тэрэ дүүргээд, дээшэлбэ. 17Абраһаамай ахалагша зараса хойноһоонь гүйжэ ошоод, гуйба:

— Домбоһоошни уһа уухыемни зүбшөөгыш!

18Ривкаа зүбшөөжэ, домботой уһаяа гарһаа табингүй, тэрэниие ундалуулба. 19Һүүлээрнь тэрэ иигэжэ хэлэбэ:

— Би мүнөө тэмээнүүдтэтнай уһа асархаб, тэдэ дураараа ууг.

20Домбо соо үлэһэн уһые худагай хажууда байһан тэбшэдэ тэрэ юулээд, худаг хэдэн дахин ябажа, тэмээнүүдыень уһалба.

21Ахалагша зараса үгэ хүүргүй тэрэниие адаглан хаража, «Эзэн энэ басага шэлээ гү, сохом үнэн гү?» гэжэ досоогоо шэбшэжэ байгаа һэн.

22Тэмээнүүдэй садатараа уһалуулһанай һүүлээр тэрэ ахалагша зараса басаганда хахад шекель хэмжүүрэй алтан сахариг, арбан шекель хэмжүүрэй хоёр алтан бугааг үгөөд, 23асууба:

— Хэнэй басаган гээшэбши, хэлыш? Танай гэртэ хонохо газар олдохо гү?

24Тэрэнь харюусаба:

— Би Бэтуһээлын басагамби. Минии аба Бэтуһээл хадаа Нахоор Милкаа хоёрой түрэһэн хүбүүн юм. 25Хашаа соомнай үбһэ тэжээл элбэг. Гэртэмнай хонохошье газар олдохо. Манайда ошогты.

26Тиихэдэнь Абраһаамай зараса үгыень һайшаажа, Эзэндэ һүгэдэн мүргөөд, 27иигэжэ хэлэбэ:

— Эзэн Бурхан, минии эзэн Абраһаамай Бурхан, эзэнииемни орхёогүй байһандатнай баясан мүргэнэб! Та минии эзэндэ үршөөл хайраяа бэлэглэжэ, найдуулһанаа бата гэршэлбэт! Намайе эзэнэймни түрэл саданарта сэхэ асараат!

28Ривкаа гэртээ бушуу гүйжэ, эжынгээ түрэлнүүдтэ бултыень хөөрэбэ. 29-30Ривкаагай түрэһэн аха Лаваан дүү басаганайнгаа һиихэ, бугааг хараад, ерэгшэ хүн юун тухай хэлээб гэжэ дуулаад, худаг тээшэ яаран ошобо. Абраһаамай зараса худагай дэргэдэ тэмээдтэеэ байһаар һэн. 31Лаваан тэрээндэ иигэжэ хэлэбэ:

— Эзэнэй үреэлтэй та юундэ хээрэ зогсонобта? Манайда ошогты. Би таниие гэртээ оруулжа, тэмээдтэтнай тэжээл үгэхэб, хашаа бэлэн байна.

32Абраһаамай зарасанар гэртэнь ошожо оробо. Лаваан тэмээнүүдэйнь ашаа буулгаад, үбһэ тэжээлтэй хашаа руу оруулба. Тиигээд тэрэ айлшандаа мүн суг ябаһан зондонь хүлөө угааха уһа үгэбэ. 33Удаань тэрэ айлшадта эдеэ табиба, зүгөөр Абраһаамай ахалагша зараса иигэжэ хэлэбэ:

— Зориһон хэрэгээ хэлэнгүй би эдеэлхэгүйб.

— Хэлыт, — гэжэ харюу үгтэбэ.

34Тиихэдэнь тэрэ хөөрэжэ эхилбэ:

— Би Абраһаамай зарасанарайнь нэгэн гээшэб. 35Минии эзэниие Эзэнэй үреэһэн ушарһаа тэрэ угаа баян хүн боложо, һүрэг олон малтай, алта мүнгөөр элбэг, эрэ, эхэнэр зарасанараар олон болоо. 36Сарра, минии эзэнэй һамган, эзэнэймни үндэр наһатай болоод байхада, хүбүү тэрээндээ түрэжэ үгөө һэн. Тиигээд минии эзэн хамаг олоһон эд зөөриеэ, баялигаа хүбүүндээ дамжуулан үгөө. 37Эзэмни тэрэ хүбүүндээ һамга олгуулхаяа намайе иишэнь ябуулаа. Хэлэһэнэйнь ёһоор хэрэг бүтээхэб гэжэ би тэрээндэ тангариглаа һэм. «Минии мүнөө ажаһуужа байгааша Ханаһаан нютагай басага хүбүүндэмни хадамлажа болохогүй. 38Харин түрэһэн орон нютагтам ошоод, тэндэһээ хүбүүндэмни һамга оложо ерээрэй» гэжэ тэрэ захираа. 39Би эзэнһээ асуугаа һэм: «Хэрбэеэ басаганай намтай ябахаа арсаа һаань, яахабиб?» 40Тиихэдэмни тэрэ иигэжэ харюусаа һэн: «Бүхы наһандам Эзэн намда үршөөл хайраяа үзүүлэн байгаа. Тэрэ элшэеэ шамда эльгээжэ, зориһон хэрэгыеш урагшатай болгохо ушарһаа ши эсэгымни түрэл саданар сооһоо минии хүбүүндэ һамга оложо шадахаш. 41Зүгөөр тэндэһээ шинии олоһон басагые түрэлхидэйнь наашань табихагүй байгаа һаань, ши намда үргэһэн тангаригһаа сүлөө болохош». 42Тиигээд мүнөөдэр худагта ерээд байхадаа, би Эзэниие иигэжэ гуйгааб: «Эзэн Бурхамни, минии эзэн Абраһаамай Бурхан! Та мүнөөдэр хэрэгыемни бүтээлсэжэ үгыт. 43Минии эндэ, худагай хажууда байхада худагһаа уһа абахаяа басаганай ерэбэл, «домботой уһанһаашни уухыем зүбшөөгыш» гэжэ гуйхаб. 44«Уугыт. Танай тэмээнүүдшье уһа ууг» гэжэ харюусаһан тэрэ басагые эзэнэймни хүбүүнэй һамган болгохоор Танай зааһан басаган мүн гэжэ ойлгохоб». 45Иигэжэ минии досоогоо Эзэн Бурхантай хөөрэлдэжэ байхада Ривкаа басаган мүр дээрээ домбо табинхай ерэжэ, худагһаа уһа абаба. Би тэрээнһээ уһа эрибэб. 46Басаган тэрэ дороо домбоёо мүрһөө буулгажа, хэлэбэ: «Уугыт. Би тэмээнүүдыетнай уһалхам». Би ундаа харяабаб, тэрэмни уһа асаржа, тэмээнүүдыемни ундалуулба. 47«Хэнэй басаган болонош?» — гэжэ асуухадам, «Бэтуһээлын басагамби. Бэтуһээл Нахоор Милкаа хоёрой хүбүүн», — гээд тэрэ харюусаа. Тиихэдэнь би басаганда хамарай һиихэ мүн хоёр бугааг үгөөб. 48Тиигээд һүгэдэн унажа, Эзэндэ зальбарааб. Эзэн Бурхандаа, минии эзэн Абраһаамай Бурханда, намай сэхэ замаар иишэнь асаржа, эзэнэймни хүбүүндэ тэрэнэй угай басага һамган болгожо абаашахыем үреэн үршөөн байһандань баяр хүргэн мүргэбэб, ёһолон магтабаб. 49Мүнөө таанадай харюу хүлеэнэб: минии эзэндэ үнэн шударга, һайхан сэдьхэлтэйгээр хандажа, хүбүүндэнь һамган болгон Ривкаае үгэхэ гүт? Үгэхэгүй, ябуулхагүй гээ һаа, нюунгүй хэлэжэ үгэгты. Танай харюуе хүлеэн байнаб.

50Ривкаагай эсэгэ Бэтуһээл, ахань Лаваан иигэжэ харюусабад:

— Энэ Эзэнэй үршөөгшэ хэрэг һэн тула бидэ юу хэлэхэбибди. 51Ривкаа басаган урдатнай байна. Тэрэниие абаад ошогты. Эзэнэй заяата шиидхэбэри бэелэг, тиигээд эзэнэйтнай хүбүүн басагаарнай һамга хэг лэ.

52Энэниие дуулаад, Абраһаамай зараса Эзэндэ мүргэн һүгэдэбэ. 53Тиигээд тэрэ зараса үнэтэй һайхан хубсаһа, алта мүнгөөр хэһэн гоёолто гаргажа, Ривкаагай аха эжы хоёрто бэлэг болгон бариба.

54Тиигэһэнэй һүүлээр тэдэ зарасанар тэндэ эдижэ, уужа һайн хоноод, үглөөгүүрынь бодожо, иигэжэ хэлэбэ:

— Бидэ Ривкаае абажа, гэртээ бусахамнай.

55Ривкаагай аха эжы хоёрынь харюусаба:

— Бү яарыт даа. Басагамнай маанадаар арбаншье хоног байг лэ. Тиигээд лэ ябана бэзэ.

56— Эзэн бидэндэ ехэ туһалжа, аян замыемнай зохёогоо һэн тула маанадые һаатуулаагүй һаатнай дээрэ байха. Бидэ эзэндээ түргөөр бусаха ёһотойбди, — гэжэ Абраһаамай ахалагша зараса хэлэбэ.

57— Басагаяа дуудая, — гэжэ тэдэнь дурадхабад. — Тэрэ өөрөө шиидэг.

58Тэдэ Ривкаае дуудаад, иигэжэ асууба:

— Энэ хүнтэй ошолдохо гүш?

Тэрэнь хэлэбэ:

— Ошохоб.

59Тиигээд аха эжы хоёрынь Ривкаа басагаяа Абраһаамай зарасанартай хамта ябуулха болобо. Басаганай нарай нялха байхада хүхөө хүхүүлһэн эхэнэр, мүн хэдэн шэбэгшэнэр тэрээнтэй хамта ошолсохо болобо.

60Ривкаае түрэлхидынь иигэжэ үреэбэ:

— Басагамнай, үри хүүгэдээр үнэр үдхэн болоорой. Уг удамшни тооложо барашагүй олон боложо, дайсадаа даража, тоонто нютагыень эзэлхэнь болтогой!

61Тиигээд Ривкаа болон шэбэгшэнэрынь аян замда гарахаар бэлэн боложо, тэмээнүүдые унажа, Абраһаамай зарасанарые дахан, тэдэнэй нютаг руу шэглэбэ.

62Олон хоногой туршада аян замда ябажа, тэдэ Ханаһаан орон нютагтаа бусажа ерэбэ. Тэрэ үедэ Исаак Ханаһаанай урда зүгтэ байгша Бээр-Лахай-Ройн ойрохоно хээрэ талада ерээд байгаа.

63Нэгэтэ үдэшэ Исаак гүн бодолдо абтан, хээрэ газараар сэнгэжэ ябахадаа, холоһоо ерэжэ ябаһан тэмээн хамбы обёорбо.

64Тэмээ унаһан Ривкаа Исаагые хараад, тэмээнһээ бууба. 65Тиигээд тэрэ Абраһаамай зарасые дуудажа, асууба:

— Манай урдаһаа ерэжэ ябагша хүн хэн гээшэб?

— Энэ минии эзэн Исаак гээшэ, — гээд зараса харюусаба. Тиихэдэнь Ривкаа нэмэргэ абаад, тэрээгээр нюураа бүтүүлбэ.#24.65 Гэрлэхэеэ байһан хүбүүн түрэ хуримаа хээгүй дээрээ тэрэ басаганай нюур хараха ёһогүй байгаа.

66Абраһаамай зараса Исаагтай уулзаад, ябадалаа хөөрэжэ үгэбэ. 67Удаань Исаак Ривкаае эжынгээ ажаһуудаг байһан гэрэй богоһоор оруулжа, һамган болгон, тэрээндэ угаа ехээр дурлаба. Иигэжэ Исаак эхынгээ наһа бараһанһаа хойшонхи уй гашуудалтай иигэжэ хахасаа бэлэй.

Currently Selected:

Эхин 24: BurOTp

Highlight

Copy