Лука 1

1Бизни арабызда болгъан ишлени юсюнден кёпле,

2(Болуннганланы) башындан башлап кёзлери бла кёргенле эм (Аллахны) Сёзюн билдирип къуллукъ этгенле бизге айтханлары кибик, хапар жыйышдырып башлагъандыла.

3Алай бла мен да, юйретилген окъууну къаты мурдорун сен билир ючюн,

4Къаты тинтиу бла барын да башындан башлап, кезиу бла, хурметли Теофил, санга суратлап жазаргъа тийишли кёрдюм.

Ахия файгъамбарны тууарыгъы алгъындан билдириледи

5Иудеяны патчахы Иродну заманында Абияны къауумундан Зекерия атлы дин къуллукъчу бар эди. Аны къатыны да Харунну тукъумундан эди, аны аты Элизабет эди.

6Ала экиси да, Аллахны аллында тюзлюклю болуп, Раббийни битеу фарызларын эм жорукъларын айыпсыз тутуучу эдиле.

7Аланы сабийлери жокъ эди, нек десегиз Элизабет къаратон эди, ала экиси да энди жыллары келгенле эдиле.

8Бир жолда Зекерия, кесини къауумуну кезиуюнде, Аллахны аллында къуллукъ этген заманда,

9Дин къуллукъчулада болуучу адет бла, чёп атып, ладан ийис чыгъарыр ючюн, анга Раббийни табыныучу юйюне кирирге тюшген эди.

10Ладан ийис чыгъаргъан заманда битеу жамауат тышында тилек эте эди.

11Ол заманда Раббийни бир мёлеги, ладан кюйдюрюлюучю жерни онг жанында сюелип, Зекериягъа кёрюндю.

12Зекерия аны кёргенде жунчуду эмда анга къоркъуу тюшдю.

13Мёлег’а анга: «Къоркъма, Зекерия! Нек десенг сени тилегинг къабыл болгъанды, сени къатынынг Элизабет санга улан табарыкъды, анга Ахия атарыкъса.

14Санга къууанч эм жарыкълыкъ боллукъду, аны туугъанына кёпле къууанырыкъдыла.

15Нек десенг ол Раббийни аллында уллу боллукъду, чагъыр эм эсиртиучю ичги ичерик тюйюлдю, анасыны къарынында заманындан окъуна Сыйлы Нюрден толлукъду.

16Ол Израильни уланларындан кёбюсюн аланы Раббий Аллахларына къайтарлыкъды.

17Аталаны жюреклерин сабийлерине бурур ючюн, бойсунмагъанланы да тюзлюклюле бла бир акъыллы этер ючюн, Раббийге халкъны хазырлап тапдырыр ючюн, Раббийни аллында Илиясны нюрю бла эм кючю бла келликди», – деди.

18Сора Зекерия мёлекге: «Мен муну неден билейим? Нек десенг мен къартма, къатынымы да жылы келгенди», – деди.

19Мёлек анга жууапха: «Мен Аллахны аллында тургъан Жабраилме эм сени бла сёлеширге, бу хайыр хапарны санга билдирирге жиберилгенме.

20Ма, белгили заманларында къабыл боллукъ сёзлериме ийнанмагъанынг ючюн, быланы толлукъ кюнлерине дери сен тынгылап турлукъса эмда сёлеширге амалынг боллукъ тюйюлдю», – деди.

21Ол заманда халкъ Зекерияны сакълай эди эм аны табыныучу юйде мычыгъанына сейирсине эди.

22Ол а чыкъгъанында алагъа сёлешалмады, сора ала, ол табыныучу юйде кёрюнюу кёргенин ангыладыла. Ол, болуннганны алагъа белгиле бла ангылатды эмда тилсиз болуп турду.

23Аны къуллукъ этген кюнлери бошалгъандан сора уа, кесини юйюне къайтды.

24Ол кюнледен сора аны къатыны Элизабет бууаз болду эмда беш айны жашырып туруп:

25«Муну манга этген Раббийди. Бу кюнледе Ол манга жазыкъсынып, адамланы арасында бедишни мени юсюмден алгъанды», – деди.

Масих Иссаны тууарыгъы алгъындан билдириледи

26(Элизабетни) алтынчы айында уа Жабраил мёлек Аллахдан, Назарет атлы галилеялы шахаргъа,

27Дауутну юйюрюнден, Юсюп атлы кишиге сёз тауусхан къызгъа жиберилгенди. Къызны аты уа Мариям эди.

28Мёлек, анга келип: «Къууан, санга шафауат берилгенди! Раббий сени блады, тиширыуланы арасында сен алгъышлыса», – деди.

29Мариям а аны кёргенде, аны сёзлеринден жунчуп къалды, бу не салам бериу болур деп сагъыш этди.

30Мёлек анга: «Къоркъма, Мариям, сен Аллахда шафауат тапханса.

31Ма, бууаз болуп, Улан табарыкъса, Анга Исса атарыкъса.

32Ол уллу боллукъду, Анга Аллаху-Тааланы Уланы аталлыкъды. Раббий Аллах, Аны атасы Дауутну тахтасын Анга берликди.

33Ол Якъупну юйюрюне ёмюрге да патчахлыкъ этерикди, Аны Патчахлыгъыны ахыры боллукъ тюйюлдю», – деди.

34Мариям а мёлекге: «Бу къалай боллукъду, мен эр сынамагъанма», – деди.

35Мёлек анга жууапха: «Санга Сыйлы Нюр тюшерикди эмда Аллаху-Тааланы кючю сени жабарыкъды. Ол себепден, туугъан Сыйлыгъа да Аллахны Уланы аталлыкъды.

36Ма, къаратон аталгъан Сени жууугъунг Элизабетни да къартлыгъында къарынына улан тюшгенди, ол энди алтынчы айындады.

37Нек десенг Аллахны бир сёзю да кючсюз къаллыкъ тюйюлдю», – деди.

38Ол заманда Мариям: «Мен Раббийни къулума; сени айтханынг манга болсун», – деди. Сора мёлек аны къатындан кетди.

Мариям Элизабетни кёрюрге барады

39Мариям а, туруп, бу кюнледе ашыгъышлыкъ бла тау къыралгъа Яхуданы бир шахарына барды.

40Эм, Зекерияны юйюне кирип, Элизабетге салам берди.

41Элизабет Мариямны салам бергенин эшитген заманда, аны къарынындагъы сабий ойнакълады. Элизабет да Сыйлы Нюрден толуп

42Эмда уллу ауаз бла къычырып: «Алгъышлыса сен тиширыуланы арасында, сени къарын баланг да алгъышлыды!

43Раббийими анасы манга келди! Бу (насып) манга къайдан болду?!

44Ма, сени салам бергенинги ауазы мени къулагъыма жетген заманда, къарынымда сабий къууанып ойнакълады.

45Ийнаннган тиширыу насыплыды, Раббийни анга айтханлары толлукъдула», – деди.

46Сора Мариям: «Мени жаным Раббийге махтау салады,

47Мени Къутхарыучу Аллахыма мени нюрюм къууанады.

48Ол Кесини къулуну бойсунмакълыгъына къарагъанды, нек десегиз бюгюнден арысында битеу тукъумла мени насыплыгъа санарыкъдыла.

49Къудуретли (Аллах) манга уллу иш этгенди, Аны аты сыйлыды.

50Андан къоркъгъанлагъа Аны мархаматы тукъумдан тукъумгъады.

51Кесини билек кючюн кёргюзтгенди: ёхтемлени аланы жюреклерини ойлашыулары бла чачханды.

52Оноучуланы тахталарындан тюшюргенди, бойсуннганланы уа ёрге кётюргенди.

53Ач болгъанланы насыпдан толтургъанды, байыкъгъанланы уа къурулай ийгенди.

54Кесини къулу Израильге болушханды.

55Аталарыбызгъа айтханыча, Ибрахимге бла аны урлугъуна ёмюрге дери этерик мархаматын эсине тюшюргенди», – деди.

56Мариям, Элизабет бла юч ай чакълы туруп, сора юйюне къайтды.

Ахия файгъамбарны туугъаны

57Элизабетге уа сабий табар заманы жетди да, ол улан тапды.

58Раббий анга уллу мархамат этгенин, аны къоншулары бла жууукълары да эшитип, аны бла бирге къууандыла.

59Сегизинчи кюн сабийге сюннет этерге келдиле. Аны атасыны аты бла, анга Зекерия атаргъа мурат этдиле.

60Мынга аны анасы: «Угъай, аны аты Ахия боллукъду», – деди.

61Ала анга: «Сени жууукъларынгда бу аты болгъан бир киши да жокъду», – дедиле.

62Сора ол анга не ат атаргъа сюеди деп, сабийни атасына белгиле бла сордула.

63Зекерия къангачыкъ тилеп алып: «Аны аты Ахияды», – деп жазды. Бары да сейирсиндиле.

64Сора олсагъат Зекерияны ауузу да, тили да бошланды эмда ол Аллахха шукур этип, сёлешип башлады.

65Эмда Аланы тёгереклеринде жашагъанланы барына да къоркъуу тюшдю эм битеу бу болуннганны юсюнден Иудеяны тау къыралыны хар жеринде айта эдиле.

66Битеу эшитгенле муну кеси жюреклерине салып: «Бу сабий не боллукъ болур?» – дей эдиле. Раббийни къолу да аны бла эди.

Зекерияны шукур зикири

67Аны атасы Зекерия Сыйлы Нюрден толуп, файгъамбарлыкъ этип:

68«Израильни Раббий Аллахы алгъышлыды! Ол Кесини халкъына болушургъа келип, аны къутхаргъанды.

69Ёмюрден бери Кесини сыйлы файгъамбарларыны ауузлары бла билдиргени кибик,

70Ол Кесини къулу Дауутну юйюрюнден бизге кючлю Къутхарыучу#«Кючлю Къутхарыучу» – грекча: «къутхарыу мюйюз» (мюйюз кючню символуду). чыгъаргъанды.

71Бизни душманларыбыздан эм битеу бизни кёрюп болмагъанланы къолларындан къутхарыуну мажаргъанды.

72Бизни аталарыбызгъа мархамат этип, Кесини сыйлы кесаматын эсине тюшюргенди.

73(Бу кесамат) Ол бизни атабыз Ибрахимге этген антды.

74Ол, бизни душманларыбызны къолларындан къутхаргъандан сора,

75Бизни битеу жашау кюнлерибизде Кесини аллында сыйлылыкъ бла эм тюзлюк бла Кесине къоркъуусуз къуллукъ этдирирге айтханды.

76Сабий, санга да Аллаху-Тааланы файгъамбары аталлыкъды. Сен, Раббийге жолланы хазырлар ючюн, Аны аллында барлыкъса,

77Аны халкъына гюняхларыны кечилиую бла къутхарыллыкъларын билдирликсе.

78Бизни Аллахыбыз уллу жумушакъ жюреклилиги бла (бизни кечерикди). Алай бла, бийикледен туугъан Кюн,#Кюн – Масих Исса.

79Къарангыда, ёлюмню ауанасында олтургъанланы жарытыр ючюн, бизни аякъларыбызны ырахатлыкъны жолуна бурур ючюн, бизге болушургъа келгенди», – деп айтды.

80Сабий а ёсюп, нюр бла кючлю бола эди, сора кесини Израильге кёрюннген кюнюне дери адам жашамагъан жерледе турду.

Currently Selected:

Лука 1: BlkNTP

Highlight

Copy