Ахия 11

Лазарьны ёлюмю

1Бейтхиниден, Мариям бла аны эгечи Марта жашагъан элден, Лазарь атлы биреу ауруй эди.

2Мариям, Раббийге ариу ийисли жауну жакъгъан эм Аны аякъларын кесини чачлары бла сюртген тиширыу эди. Ауруп тургъан Лазарь Мариямны къарындашы эди.

3Эгечле Анга: «Раббий! Ма, ол Сен сюйюучю ауруп турады», – деп айтдырыргъа адамла ийген эдиле.

4Исса, муну эшитип: «Бу ауруу ёлюмге тюйюлдю; Аллахны махтауунады, аны юсю бла Аллахны Уланы махтаулу болур ючюндю», – деди.

5Исса уа Мартаны да, аны эгечин да, Лазарьны да сюйюучю эди.

6Аны ауругъанын эшитген заманында уа, тургъан жеринде эки кюн къалды.

7Андан сора уа сохталарына: «Энтда Иудеягъа барайыкъ», – деди.

8Сохтала Анга: «Устаз! Сени иудейлиле ташла бла тюйюп ёлтюрюрге излегенли кёпмю болады, Сен дагъыда ары бараса?» – дедиле.

9Исса алагъа: «Кюн онеки сагъат тюйюлмюдю? Кюндюз жюрюген адам абынмайды, нек десегиз бу дунияны жарыгъын кёреди.

10Кече жюрюген адам а, аны биргесине жарыкъ болмагъаны себепли абынады», – деп жууап этди.

11Муну айтхандан сора алагъа: «Шуёхубуз Лазарь жукълагъанды, алай а Мен аны уятыргъа барама», – деди.

12Аны сохталары уа: «Раббий! Жукълагъан эсе, сора сау болур», – дедиле.

13Исса Лазарьны ёлгенини юсюнден айтхан эди, ала уа Ол бош жукъуну юсюнден айтхан суннган эдиле.

14Ол заманда Исса алагъа: «Лазарь ёлгенди;

15Сиз Манга ийнаныр ючюн, Мени анда болмагъаныма сизни ючюн къууанама; алай а анга барайыкъ», – деп ачыкъ айтды.

16Ол заманда, атыны магъанасы Эгиз болгъан Тома, сохталагъа: «Биз да, барып, Аны бла ёлейик», – деди.

Мартаны бла Мариямны бушуулары

17Исса, келип, Лазарь энди тёрт кюн къабырда болгъанын билди.

18Бейтхини уа Иерусалимге къаршы, онбеш стадияда эди.

19Эмда иудейлиледен кёбюсю Мартагъа бла Мариямгъа аланы къарындашлары ючюн къайгъы сёз берирге келген эдиле.

20Марта, Иссаны келгенин эшитип, Аны аллына чыкъды; Мариям а юйде олтура эди.

21Ол заманда Марта Иссагъа: «Раббий! Сен мында болсанг эди, къарындашым ёлмез эди;

22Алай а энтда, Сен Аллахдан не тилесенг да, Аллах Санга берлигин билеме», – деди.

23Исса анга: «Къарындашынг тиргизилликди», – деди.

24Марта уа Анга: «Билеме ахыр кюн тиргизилиуде тиргизиллигин», – деди.

25Исса анга: «Тиргизилиу да, жашау да Менме; Манга ийнаннган, ёлсе да, жашарыкъды.

26Жашагъан эм Манга ийнаннган хар бир адам ёмюрде да ёллюк тюйюлдю. Анга ийнанамыса?» – деди.

27Марта Анга: «Алайды, Раббий! Сен дуниягъа келген, Аллахны Уланы Масих болгъанынга мен ийнанама», – деди.

28Муну айтханлай, барып кесини эгечи Мариямны жашыртын чакъырып: «Устаз мындады, Ол сени чакъырады», – деди.

29Мариям, муну эшитгенинлей, терк окъуна туруп, Иссаны аллына барды.

30Исса, алыкъа элге кирмегенлей, Марта Анга тюбеген жерде эди.

31Мариям бла юйде болуп, аны жапсаргъан иудейлиле, Мариямны ашыгъышлы туруп чыкъгъанын кёргенлеринде, ол жиляргъа къабыргъа баргъан сунуп, аны ызындан тебиредиле.

32Мариям а, Исса болгъан жерге келип, Аны кёргенлей, Аны аякъларына аууп, Анга: «Раббий! Сен мында болсанг эди, къарындашым ёлмез эди», – деди.

33Исса, аны жилягъанын эм аны бла келген иудейлилени жилягъанларын кёрген заманында, Кеси да бушуу этип, кёлю толуп,

34Алагъа: «Аны къайры салгъансыз?» – деди. Ала уа Анга: «Раббий! Бар да, къара», – дедиле.

35Иссаны жилямукълары келди.

36Ол заманда иудейлиле: «Къара, Ол аны къалай сюе эди!» – дей эдиле.

37Аладан бир къауумлары уа: «Сокъурну кёзлерин ачхан бу Адам Лазарь да ёлмезча бир мадар эталлыкъ тюйюлмю эди?» – дедиле.

Исса Лазарьны тиргизеди

38Исса уа, дагъыда ичинден бушуу этип, къабыргъа барды. Къабыр а дорбун эди, аны аллына да таш салынып эди.

39Исса алагъа: «Ташны алыгъыз», – деди. Ёлгенни эгечи Марта, Анга: «Раббий! Энди ийис этеди: ол къабыргъа салыннганлы тёрт кюн болады», – деди.

40Исса Мартагъа: «Ийнансанг, Аллахны аламатлыгъын кёрлюксе деп айтмагъанмамы Мен санга?» – деди.

41Алай бла ёлген асыралгъан дорбундан ташны алдыла. Исса уа, кёзлерин кёкге кётюрюп: «Эй Ата! Сен Мени тилегими къабыл этгенинг ючюн, Санга шукур этеме.

42Сен хар заманда да Мени тилегими къабыл этгенинги Мен биле эдим; алай а муну, былайда тургъан халкъ ючюн, Мени Сен ийгенинге ала ийнаныр ючюн айтдым», – деди.

43Муну айтып, Исса уллу ауаз бла: «Лазарь! Бери чыкъ!» – деп чакъырды.

44Сора ёлген къоллары да, аякълары да кебинле бла байланып чыкъды, аны бети да жаулукъ бла байланып эди. Исса алагъа: «Аны кебинлерин тешип, жюрюрге къоюгъуз», – деди.

Иссаны ёлтюрюрге таша тиллешиу

45Ол заманда Мариямгъа келген эм Иссаны этген ишлерин кёрген иудейлиледен кёбюсю Анга ийнандыла.

46Аладан бир къауумлары уа, фарисейлеге барып, алагъа Иссаны не этгенин айтдыла.

47Ол заманда баш дин къуллукъчула бла фарисейле кенгеш жыйып: «Биз не этейик? Бу адам кёп илишанла этеди.

48Аны алай къойсакъ, Анга барысы да ийнанырла; сора римлиле, келип, бизни жерибизни да, миллетибизни да жокъ этерле», – дедиле.

49Аладан бирлери, кеси да ол жылгъа баш дин къуллукъчу болгъан Къаяфа, алагъа: «Сиз бир зат да билмейсиз.

50Битеу миллет жоюлгъандан эсе, бир адамны халкъ ючюн ёлгени бизге#«Бизге» – эм эски текстледе: «сизге». иги боллугъун ангыламайсыз», – деди.

51Муну ол кеси-кесинден айтмагъан эди, алай а, ол жылгъа ол баш дин къуллукъчу болуп, Иссаны иудей халкъ ючюн ёллюгюн

52Эм жаланда ол халкъ ючюн тюйюл, Аллахны чачылып айланнган сабийлерин да бирге жыяр ючюн ёллюгюн алгъындан айтхан эди.

53Ол кюнден башлап Иссаны ёлтюрюрге бегим этдиле.

54Ол себепден Исса энди иудейлилени арасында ачыкъ жюрюмеди, андан а къум тюзге жууукъ жерни Эфраим атлы шахарына барып, сохталары бла анда турду.

55Иудейлилени Къутхарылыу байрамлары жууукълашхан эди эмда дин адетге кёре тазаланыр ючюн, байрамны аллында битеу къыралдан кёпле Иерусалимге келген эдиле.

56Ол заманда Иссаны излей эдиле эм, табыныучу юйде туруп, бир-бирлерине: «Сиз къалай ойлайсыз? Ол байрамгъа келмезми?» – дей эдиле.

57Баш дин къуллукъчула бла фарисейле уа, Иссаны тутар ючюн, Аны къайда болгъанын билген адам билдирсин деп буйрукъ берген эдиле.

Currently Selected:

Ахия 11: BlkNTP

Highlight

Copy