Ахия 10

Огъурлу сюрюучю

1«Кертисин, кертисин айтама сизге: къой оруннга эшик бла кирмеген, алай а башха жер бла тюшген адам, ол гудучуду эм аманлыкъчыды.

2Эшик бла кирген а къойлагъа сюрюучюдю:

3Анга эшик сакълаучу эшикни ачады, къойла да аны ауазына тынгылайдыла, ол да кесини къойларын, атларын айтып чакъырып, аланы чыгъарады.

4Сора, кесини къойларын чыгъаргъанлай, аланы алларында барады; къойла уа аны ызындан барадыла, нек десегиз аны ауазын таныйдыла.

5Тыш адамны ызындан а бармайдыла, алай а андан къачадыла; нек десегиз тыш адамны ауазын танымайдыла».

6Бу оюм берген таурухну Исса алагъа айтды. Алай а, Ол алагъа не айтханын, ала ангыламадыла.

7Алай бла дагъыда Исса алагъа: «Кертисин, кертисин айтама сизге: Мен къойлагъа эшикме.

8Мени аллымда аланы ненчасы келген эселе да, бары да гудучуладыла эм аманлыкъчыладыла; къойла уа алагъа тынгыламагъандыла.

9Мен эшикме. Мени юсюм бла ким кирсе да, ол къутхарыллыкъды, кирген да, чыкъгъан да этерикди, отлау да табарыкъды.

10Гудучу жаланда урлар, ёлтюрюр эм жояр ючюн келеди; Мен а адамланы жашаулары болур ючюн эм жашаулары артыгъы бла болур ючюн келгенме.

11Мен огъурлу сюрюучюме. Огъурлу сюрюучю къойла ючюн кесини жанын береди.

12Жалчы уа, къойланы сюрюучюсю эм иеси болмагъаны себепли, келген бёрюню кёрюп, къойланы къоюп къачады, бёрю да къойланы талап чачады.

13Жалчы уа жалчы болгъаны ючюн къачады, къойла ючюн къайгъырмайды.

14Мен огъурлу сюрюучюме. Меникилени таныйма, Меникиле да Мени таныйдыла.

15Ата Мени таныгъаны кибик, Мен да Атаны таныйма, жанымы да къойла ючюн береме.

16Мени бу къой орундан болмагъан башха къойларым да бардыла. Мен аланы да къой оруннга жыяргъа керекме, ала да Мени ауазыма тынгыларыкъдыла. Сора бир сюрюу, бир Сюрюучю боллукъду.

17Мен жанымы дагъыда артха алыр ючюн береме. Аны ючюн Ата Мени сюеди.

18Жанымы Менден бир киши да сыйырмайды, алай а аны Мен Кесим береме; аны берирге эркинлигим барды эм дагъыда артха алыргъа эркинлигим да барды; бу фарызны Мен Атамдан алгъанма», – деди.

19Бу сёзледен дагъыда иудейлилени арасында даулаш болду.

20Аладан кёбюсю: «Аны жин бийлеп турады, Ол шашхынлыкъ этеди; неге тынгылайсыз Анга?» – дей эдиле.

21Башхала уа: «Бу сёзле жинлини тюйюлдюле; жин сокъурну кёзлерин ачаргъа болаллыкъмыды?» – дей эдиле.

Иудейлилени ийнанмаулукълары

22Ол кезиуде Иерусалимде Жангыдан Къурау байрам#«Жангыдан Къурау байрам» – табыныучу юйню ачылгъанын эсге тюшюрюучю байрам. жетген эди, ол къыш заман эди.

23Сора Исса табыныучу юйню арбазларында Сюлеменни Колоннадасында жюрюй эди.

24Мында иудейлиле, Аны тёгерегине басынып, Анга: «Сен, бизни арсар этип, не заманнга дери турлукъса? Сен Масих эсенг, бизге ачыкъ айт», – дедиле.

25Исса алагъа: «Мен сизге айтханма, сиз а ийнанмайсыз. Атамы аты бла Мен этген ишле Мени юсюмден шагъатлыкъ этедиле.

26Алай а сиз ийнанмайсыз; нек десегиз, Мен сизге айтханым кибик, сиз Мени къойларымдан тюйюлсюз.

27Мени къойларым Мени ауазыма тынгылайдыла, Мен аланы таныйма, ала да Мени ызымдан келедиле.

28Мен алагъа ёмюрлюк жашау береме, ала ёмюрде да жоюллукъ тюйюлдюле. Мени къолумдан аланы бир киши да сыйыраллыкъ тюйюлдю.

29Аланы Манга берген Атам барындан да уллуду, бир киши да аланы Мени Атамы къолундан сыйыраллыкъ тюйюлдю.

30Мен бла Ата бирбиз», – деп жууап этди.

31Былайда дагъыда иудейлиле, Аны ёлтюрюрге, сермеп, ташла алдыла.

32Исса алагъа: «Мен сизге Атамы кючю бла кёп ахшы ишле кёргюзтгенме. Мени ташла бла тюйюп ёлтюрюрге аланы къайсы ючюн излейсиз?» – деп сорду.

33Иудейлиле Анга жууапха: «Ахшы ишинг ючюн излемейбиз Сени ташла бла тюйюп ёлтюрюрге, алай а кяфырлыкъ этгенинг ючюн эмда Сен, адам болгъанынглай, Кесинги Аллах этгенинг ючюн излейбиз», – дедиле.

34Исса алагъа: «Сизни Законугъузда: „,Сиз аллахласыз‘, – деп айтханма Мен“ деп жазылмагъанмыды?

35Аллах, алагъа Кесини сёзюн ийген адамлагъа „аллахла“ атагъан эсе, – эмда аны ючюн Китапда жазылгъан бузулмай эсе, –

36Сора: „Мен Аллахны Уланыма“ дегеним ючюн, Ата Кеси Аны сыйлы этип дуниягъа ийгеннге сиз кяфырлыкъ этесе депми айтасыз?

37Мен Атамы ишлерин этмей эсем, Манга ийнанмагъыз;

38Эте эсем а, сора, Манга ийнанмай эсегиз да, Атаны Менде болгъанын, Мен да Атада болгъанымы ангылап ийнаныр ючюн, Мени этген ишлериме ийнаныгъыз», – деп жууап этди.

39Ол заманда дагъыда Аны тутаргъа изледиле, алай а Ол аланы къолларындан ычхынып кетди.

40Эм дагъыда Иорданны ары жанына, алгъын Ахия адамланы сууда кёмюлдюрген жерге барып, анда къалды.

41Кёпле Анга келдиле; ала: «Ахия бир тюрлю илишан да этмегенди; алай а Ахияны бу Адамны юсюнден битеу айтханлары керти эди», – дей эдиле.

42Сора ол жерде кёпле Анга ийнандыла.

Currently Selected:

Ахия 10: BlkNTP

Highlight

Copy