Awit ng Tatlong Kabataan 1

Ang Panalangin ni Azarias

1Habang lumalakad ang tatlong kabataan—sina Hananias, Misael at Azarias—sa gitna ng apoy, umaawit sila ng papuri sa Diyos at dinadakila ang Panginoon. 2Huminto si Azarias at nanalangin nang malakas doon sa loob ng nagniningas na pugon,

3“Napakadakila mo, Panginoon, Diyos ng aming mga ninuno.

Purihin nawa at parangalan ang iyong pangalan magpakailanman!

4Makatarungan ka at tapat sa lahat ng ginagawa mo;

makatuwiran ang iyong landas;

walang kinikilingan ang mga hatol mo.

5Makatarungan ang naging parusa mo sa amin at sa Jerusalem,

ang banal na lunsod ng aming mga ninuno.

Oo, makatarungan lamang ang hatol mo sa mga kasalanan namin.

6Talagang kami'y nagkasala,

lumabag sa kautusan, at naghimagsik laban sa iyo.

7Hindi namin ginampanan ang iyong mga utos

na para sa kapakanan din naming lahat.

8Kaya nga, makatarungan lamang

ang mga parusang inilapat mo sa amin.

9Ipinabihag mo kami sa pinakamahigpit naming mga kaaway, lahing malulupit at kasuklam-suklam.

Inalipin kami ng isang napakasamang hari, pinakamasama sa buong sanlibutan.

10At ngayon, nauutal ang aming dila sa laki ng kahihiyan.

Kaming iyong mga alipin at tagasunod ay naging kasuklam-suklam.

11Alang-alang sa iyong karangalan, huwag mo kaming itakwil habang panahon;

huwag mong putulin ang iyong tipan sa amin.

12Muli mo kaming kahabagan,

alang-alang kay Abraham na iyong minamahal,

kay Isaac na iyong lingkod,

at kay Israel na iyong ginawang banal.

13Ipinangako mong pararamihin ang kanilang lahi

gaya ng mga bituin sa langit at ng buhanginan sa tabing-dagat.

14Subalit ngayon, Panginoon, kami ay naging pinakamaliit na bansa.

Dahil sa aming mga kasalanan, kami ang pinakaaba ngayon sa sanlibutan.

15Wala kaming hari, mga propeta, o mga pinuno ngayon.

Walang templong mapagdalhan sa mga handog na susunugin, mga hain at insenso;

wala man lamang dakong mapaghandugan upang kami ay humingi ng awa mo.

16Ngunit lumalapit kami sa iyo ngayon na nagsisisi at nagpapakumbaba.

Tanggapin mo na kami na parang nag-aalay ng mga barakong tupa at toro,

at libu-libong matatabang tupa na susunugin bilang handog sa iyong harapan.

17Tanggapin mo ang aming pagsisisi bilang handog

upang kami'y matutong sumunod sa iyo nang buong puso.

Walang nagtiwala sa iyo na nabigo.

18Simula ngayon, buong puso kaming susunod sa iyo,

sasamba at magpupuri sa iyo.

19Huwag mo kaming biguin.

Sapagkat ikaw ay maamo at mapagkalinga,

kahabagan mo kami at saklolohan.

20Muli mong iparanas sa amin ang iyong kahanga-hangang pagliligtas

upang muling dakilain ang iyong pangalan, Panginoon.

21“Mapahiya nawa ang lahat ng nananakit sa amin na iyong mga alipin;

alisin mo ang kanilang kapangyarihan,

at durugin ang kanilang lakas.

22Ipakita mong ikaw lamang ang Panginoong Diyos

na makapangyarihan at dakila sa buong sanlibutan.”

23Ang mga alipin ng hari na naghagis sa tatlong kabataang lalaki sa pugon ay patuloy na naghahagis doon ng mga pampaningas: langis, alkitran, dayami at mga sanga ng kahoy, 24anupa't tumaas nang mahigit dalawampu't dalawang metro ang apoy. 25Lumabas ang ningas at nasunog ang mga taga-Babilonia na nakatayo malapit sa pugon. 26Ngunit#Tob. 5:4. bumabâ ang isang anghel ng Panginoon at sinamahan ang tatlong kabataan. Itinulak ng anghel ang apoy papalayo sa tatlo 27at ginawang sa paligid nila'y tila may umiihip na napakalamig na hanging parang hamog. Kaya't hindi sila nalapatan ng apoy o nasaktan dahil dito.

Ang Awit ng Tatlong Kabataan

28Habang naroon sa loob ng pugon, ang tatlong kabataan ay sama-samang nagpuri at nagparangal sa Diyos,

29“Pinupuri ka namin, Panginoon; Diyos ng aming mga ninuno;

karapat-dapat po kayong parangalan

at dakilain magpakailanman!

30Purihin po ang iyong marangal at banal na pangalan.

Nararapat kang purihin at parangalan magpakailanman.

31Purihin ka sa iyong banal at marangal na tahanan;

lubhang karapat-dapat kang awitan at dakilain magpakailanman.

32Purihin ka mula sa iyong luklukan sa ibabaw ng mga kerubin,

nakikita po ninyo ang kalaliman, ang daigdig ng mga patay.

Karapat-dapat kang purihin at dakilain magpakailanman.

33Purihin ka, na nakaupo sa maningning mong trono,

karapat-dapat kang awitan at dakilain magpakailanman.

34Purihin ka sa buong sangkalangitan;

karapat-dapat kang awitan at dakilain magpakailanman.

35“Purihin ninyo ang Panginoon, kayong lahat na mga nilikha;