JEREMIAS 2
2
Ang Ginoo Nagapakilooy sa Nagatalikod nga Israel
1Ang polong sang Ginoo nag-abut sa akon, nga nagasiling, 2“Lakat, kag isinggit sa mga idulungug sang Jerusalem, Amo ini ang ginasiling sang Ginoo,
Ginadumdum ko nga sa imo ang pag-ayo sang imo pagkapamatan-on,
ang gugma sang imo mga pagkasal,
kon paano nga nagsonod ka sa akon sa kamingawan,
sa duta nga wala masab-ugi.
3Ang Israel sadto pagkabalaan sa Ginoo,
ang nahauna nga mga bunga sang iya patubas.
Ang tanan nga nagalamon sa iya kabigon nga malinapason;
ang malaut magaabut sa ila,
nagasiling ang Ginoo.”
4Pamatii ninyo ang polong sang Ginoo, O panimalay ni Jacob, kag ang tanan nga panimalay sang balay sang Israel. 5Amo ini ang ginasiling sang Ginoo:
“Ano bala nga dipagkamatarung ang nakita sang inyo mga ginikanan sa akon
nga nagpalayo sila sa akon,
kag nagsonod sa kadayawan, kag nanginwala sing pulus?
6Wala sila magsiling, ‘Dilin bala ang Ginoo
nga nagpataklad sa aton gikan sa duta sang Egipto,
nga nagpalatas sa aton sa kamingawan,
paagi sa duta sang mga desierto kag sang mga boho,
paagi sa duta nga namalhan kag sang landong sang kamatayon,
paagi sa duta nga wala gid malatasi,
kag wala sing tawo nga nagpuyo?’
7Kag ginpasulud ko kamo sa duta nga bugana
sa pagkaon sang iya bunga kag sang iya kaayohan.
Apang sang pagsulud ninyo gindagtaan ninyo ang akon duta,
kag ginhimo nga kangil-aran ang akon panublion.
8Ang mga sacerdote wala magsiling,
‘Diin bala ang Ginoo?’
Ang mga nagahikot sang kasogoan wala makakilala sa akon;
ang mga manugdumala man naglalis sa akon;
ang mga manalagna nagtagna tungud kay Baal,
kag nagsonod sa mga butang nga wala sing kapuslanan.
9“Busa magapakigsuay pa ako sa inyo,
nagasiling ang Ginoo,
kag sa mga anak sang inyo mga anak magapakigsuay ako.
10Kay tabok kamo sa kapuloan sang Kitim kag magtan-aw,
kag magpadala sa Cedar kag magpatugsiling sing maid-id;
tan-awa kon may yara nga subong nga butang.
11May pungsud bala nga nagbaylo sang iya mga dios,
nga indi gid mga dios?
Apang ang akon katawohan nagbaylo sang ila himaya
tungud sa wala sing kapuslanan.
12Maorongan, O kamo nga mga langit, sa sini,
magkahadluk kamo nga may kahanguyus, magmamingaw kamo sing tama,
nagasiling ang Ginoo,
13kay ang akon katawohan naghimo sing duha ka malaut:
ginbayaan nila ako,
ang tuburan sang mga tubig nga buhi,
kag nagkutkut nga sa ila sing mga suluptan sing tubig,
mga suluptan sing tubig nga tahus,
nga indi makasuput sing tubig.
14“Alagad bala ang Israel? Ulipon bala sia nga natawo sa balay?
Ngaa bala nangin-inagaw sia?
15Ang totoy nga mga leon nagngurub sa iya,
sila nagsiagit.
Ginlaglag nila ang iya duta;
ang iya mga banwa nasonog, nga wala sing pumuluyo.
16Ang mga anak man sang Memphis kag sang Tapanes
nagboong sang alimpuduan sang imo olo.
17Wala mo bala maagum ini sa imo kaugalingon
nga ginbayaan mo ang Ginoo nga imo Dios,
sang gintuytuyan ka niya sa dalanon?
18Kag karon ano bala ang imo himoon sa dalanon pa Egipto,
sa pag-inum sang mga tubig sang Sihor?
Ukon ano bala ang imo himoon sa dalanon pa Asiria,
sa pag-inum sang mga tubig sang Suba?
19Ang imo kaugalingon nga pagkamalaut magatudlo sa imo,
kag ang imo mga pag-isul magasabdong sa imo.
Busa kilalaha kag tan-awa nga ini butang nga malaut kag mapait
nga nagbiya ka sa Ginoo nga imo Dios;
ang akon kahadluk wala sa imo,
nagasiling ang Ginoong Dios sang mga kasoldadosan.
20“Kay kutub sa dumaan nga tion ginbali ko ang imo gota
kag ginbugras ang imo mga gapus;
kag nagsiling ka, ‘Indi ako mag-alagad.’
Kay sa tagsa ka mataas nga bakolod
kag sa idalum sang tagsa ka kahoy nga madabung
nagyaub ka nga nagapakamahilawason.
21Apang gintanum ko ikaw nga dungganon nga uvas,
bug-os nga maayo nga binhi.
Paano niyan nga nagbaylo ka
nga dimaayo nga mga sanga sang dumuloong nga uvas sa akon?
22Kay bisan pa magpanghugas ka sang lehia
kag maggamit sing madamu nga habon,
apang ang imo kalautan maathag sa akon atubangan,
nagasiling ang Ginoong Dios.
23Paano bala nga makasiling ka, ‘Wala ako madagtai,
wala ako magsonod sa mga Baal’?
Tan-awa ang imo dalan sa nalupyakan;
kilalaha ang imo nahimo—
ikaw madasig nga dromedario nga nagaagi sa iya mga dalanon,
24asno nga talonon nga naanad sa kamingawan,
nga nagapaningo-singo sang hangin sa iya kailigbon!
Sa iya panag-on sin-o bala ang makapaliso sa iya?
Tanan sila nga nagapangita sa iya indi magpabudlay sa ila kaugalingon;
makita nila sia sa iya binulan.
25Dili pagpawad-i sing sapin ang imo tiil
kag ang imo totonlan dili pagpauhawi.
Apang nagsiling ka, ‘Wala sing pulus,
kay nahagugma ako sa mga dumoloong,
kag magasonod ako sa ila.’
26“Subong nga ang makawat mahuya kon masapwan sia,
sa amo ang panimalay sang Israel mahuya:
sila, ang ila mga hari, ang ila mga principe,
ang ila mga sacerdote, kag ang ila mga manalagna,
27nga nagsiling sa kahoy, ‘Amay ko ikaw,’
kag sa bato, ‘Gin-anak mo ako.’
Kay nagtalikod sila sa akon,
kag wala mag-atubang.
Apang sa tion sang ila kalisdanan magasiling sila,
‘Tindug ka kag luwasa kami!’
28Apang diin bala ang imo mga dios
nga ginhimo mo sa imo?
Patinduga sila, kon makaluwas sila sa imo,
sa tion sang imo kalisdanan;
kay sono sa kadamuon sang imo mga banwa amo ang imo mga dios, O Juda.
29“Ngaa bala magapakigsuay kamo sa akon?
Kamo tanan naglalis sa akon,
nagasiling ang Ginoo.
30Wala sing pulus ang pagsakit ko sang inyo mga anak,
wala sila makabaton sing pagtudlo;
ang inyo kaugalingon nga espada naghalunhon sang inyo mga manalagna
kaangay sang leon nga nagalaglag.
31O kaliwatan, tan-awa ninyo ang polong sang Ginoo.
Nanginkamingawan bala ako sa Israel,
ukon duta sang pitipit nga kadudulman?
Ngaa bala nagasiling ang akon katawohan, ‘Nakabuhi kami,
indi na kami magkadto sa imo’?
32Makalipat bala ang ulay sang iya mga puni,
ukon ang nobya sa iya panapton?
Apang ang akon katawohan nalipat sa akon
sa dimaisip nga mga adlaw.
33“Daw ano ang pagkaayo mo sang imo dalanon
sa pagpangita sing gugma!
Busa bisan ang malaut nga mga babayi
gintudloan mo sang imo mga dalanon.
34Sa imo mga sidsid man nakita
ang dugo sang mga kalag sang mga makalolooy nga wala sing sala;
wala mo sila makita nga nagapangguhab.
Walay sapayan sini tanan nga butang,
35apang ikaw nagsiling, ‘Wala ako sing sala;
sa pagkamatuud ang iya kaakig nagpalayo sa akon.’
Yari karon, magasulud ako sa hukmanan upud sa imo
bangud nga nagasiling ka, ‘Wala ako makasala.’
36Ngaa bala nagadalangdalang ka gid sing tama,
sa pagbaylo sang imo mga dalanon!
Magkahuya ka sang Egipto man
subong nga nagkahuya ka sang Asiria.
37Kutub niyan magalakat ka man,
nga ang imo mga kamut yara sa ibabaw sang imo olo,
kay ginsikway sang Ginoo ang imo mga ginasaligan,
kag indi ka mag-uswag upud sa ila.
Currently Selected:
JEREMIAS 2: ABHIL82
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Ang Biblia ©1982 Philippine Bible Society
