EZEQUIEL 5

1“Kag ikaw, anak sang tawo, kuha ka sing espada nga matalum; subong sang nabaha sang manuggunting magkuha ka nga sa imo kag ikiskis ini sa imo olo kag sa imo bungot; niyan kuha ka sing timbangan sa pagtimbang, kag bahinbahinon ang bohok. 2Ang ikatlong bahin sonogon mo sa kalayo sa tunga sang banwa, kon matuman ang mga adlaw sang pagkibon; kag kuhaon mo ang ikatlong bahin kag ilabo mo sa palibut sini ang espada; kag ang ikatlong bahin iwarawag mo sa hangin, kag gabutan ko sing espada sa olihi nila. 3Kag magkuha ka sini sing pila ka bilog, kag putson sila sa imo panapton. 4Kag sa ila sini magkuha ka liwat, kag idap-ung sila sa tunga sang kalayo, kag sonogon sila sa kalayo; gikan diri magagowa ang kalayo pakadto sa bug-os nga panimalay sang Israel. 5Amo ini ang ginasiling sang Ginoong Dios: Ini amo ang Jerusalem; ginbutang ko sia sa tunga sang mga pungsud, ang mga duta yara sa palibut niya. 6Kag nagbato sia sa akon mga pagsolondan sa paghimo sing pagkamalaut labi pa sa mga pungsud kag mga duta nga yara sa palibut niya, kay ginsikway nila ang akon mga pagsolondan kag nahanungud sa akon mga palatukuran wala sila maglakat sa ila. 7Busa amo ini ang ginasiling sang Ginoong Dios: Bangud nga magansal kamo labi pa sa mga pungsud nga yara sa palibut ninyo, kag wala maglakat sa akon mga palatukuran ukon magbantay sang akon mga pagsolondan, kag wala maghimo sono sa mga pagsolondan sang mga pungsud nga yara sa palibut ninyo; 8busa amo ini ang ginasiling sang Ginoong Dios: Yari karon, ako, ako gid, batok sa imo; kag magahikot ako sing mga paghukom sa tunga nimo sa itololok sang mga pungsud. 9Kag himoon ko sa imo ang wala ko mahimo, kag sa sini indi na ako maghimo sang kaangay, bangud sang tanan nimong kalangil-aran. 10Busa ang mga ginikanan magakaon sang mga anak sa tunga nimo, kag ang mga anak magakaon sang ila mga ginikanan; kag magahikot ako sing mga paghukom sa imo, kag iwarawag ko sa tanan nga hangin ang bug-os mo nga salin. 11Busa, sa nagakabuhi ako, nagasiling ang Ginoong Dios, sa pagkamatuud, bangud nga gindagtaan mo ang akon santuario sang tanan mong kahigkoan kag kalangil-aran, busa buhinan ko ikaw; indi magpasaylo ang akon mata, kag ako man indi magkaawa. 12Ang ikatlo nga bahin nimo mapatay sa kamatay kag sa tiggulutum papason sila sa tunga nimo; ang ikatlo nga bahin mapukan sa espada sa palibut nimo; kag ang ikatlo nga bahin iwarawag ko sa tanan nga hangin, kag sa olihi nila gabuton ko ang espada.

13“Sa sini matuman ang akon kaakig, kag papahuwayon ko nayon sa ila ang akon kasingkal kag lipayon ako; kag mahibaloan nila nga Ako, ang Ginoo, nagpamolong sa akon kakugi, kon matuman ko sa ila ang akon kasingkal. 14Labut pa himoon ko ikaw nga mamingaw kag kahuluy-an sa tunga sang mga pungsud nga yara sa palibut nimo kag sa itololok sang tanan nga nagaagi. 15Gani ini manginkahuluy-an kag kabulungan, paandam kag kalahadlukan, sa mga pungsud nga yara sa palibut nimo, kon ako maghikot sing mga paghukom sa imo sa kaakig kag sa kasingkal, kag sa mga pagsabdong nga masingkal—Ako, ang Ginoo, nagpamolong— 16kon ipana ko sa ila ang malaut nga mga baslay sang tiggulutum, nga sa kalaglagan, nga ipadala ko sa paglaglag sa inyo, kag dugangan ko ang tiggulutum sa inyo, kag balion ko ang inyo sakdag nga kalan-on. 17Ipadala ko sa inyo ang tiggulutum kag ang malaut nga mga sapat kag pakalisdon nila ikaw; kag ang kamatay kag ang dugo magaagi sa imo; kag dalhon ko sa imo ang espada.#Bug. 6:8. Ako, ang Ginoo, nagpamolong sini.”

Currently Selected:

EZEQUIEL 5: ABHIL82

Highlight

Copy