ISAIAS 51
51
Gidasig ang Jerusalem
1“Pamati kanako, kamo nga buot maluwas,
kamo nga nangita sa Ginoo,
tan-aw kamo sa bato diin kamo sapsapa,
ug sa lungag sa gahong diin kamo kubkoba.
2Tan-aw kamo kang Abraham nga inyong amahan,
ug kang Sara nga nanganak kaninyo;
kay sa siya pa lamang usa gitawag nako siya,
ug gipanalanginan nako siya, ug gipadaghan.
3Kay ang Ginoo maghupay sa Zion;
iyang hupayon ang tanan niyang mga dapit
nga nangaguba, ug himoon niya ang iyang kamingawan nga sama sa Eden,
ug ang iyang disyerto nga sama sa tanaman sa Ginoo;
kalipay ug kasadya makaplagan diha kaniya,
ang pagpasalamat ug ang tingog sa huni.
4“Pamati kanako, akong katawhan,
ug patalinghogi ako, akong nasod,
kay usa ka balaod mogula gikan kanako
ug ang akong hustisya alang sa usa ka kahayag ngadto sa mga katawhan.
5Ang akong pagkamatarong duol na,
ang akong pagluwas migula na,
ug ang akong mga bukton maghukom sa mga katawhan,
ang kapuloan maghulat kanako, ug sa akong bukton sila maglaom.
6Iyahat ang inyong mga mata sa kalangitan,
ug sud-onga ang yuta sa ubos;
kay ang kalangitan mahanaw sama sa aso,
ang yuta magabok sama sa usa ka bisti,
ug sila nga nagpuyo diha niini mangamatay nga sama sa langaw;#51:6 sama sa langaw o sa samang paagi.
apan ang akong pagluwas hangtod sa kahangtoran,
ug ang akong pagkamatarong dili gayod taposon.
7“Pamati kanako, kamo nga nahibalo sa pagkamatarong,
ang katawhan nga sa ilang kasingkasing anaa ang akong balaod;
ayaw ninyo kahadloki ang pagtamay sa mga tawo,
o mangaluya kamo tungod sa ilang mga pagbiaybiay.
8Kay ang anunugba magkutkot kanila sama sa usa ka bisti,
ug ang ulod mokaon kanila sama sa balhibo sa karnero;
apan ang akong pagkamatarong hangtod sa kahangtoran,
ug ang akong pagluwas hangtod sa tanang kaliwatan.”
9Pagmata, pagmata, paglig-on,
O bukton sa Ginoo;
pagmata ingon sa karaan nga mga adlaw,
mga kaliwatan sa karaang panahon.
Dili ba ikaw mao ang nagtagodtagod kang Rahab,
ang nagdunggab sa dragon?
10Dili ba ikaw mao ang nagpauga sa dagat,
sa katubigan sa dakong kahiladman;
nga naghimo sa mga kahiladman sa dagat nga usa ka dalan
aron agian sa mga linukat?
11Ug ang mga linukat sa Ginoo mamalik,
ug moabot nga mag-awit didto sa Zion;
ang walay kataposan nga kalipay maanaa sa ilang mga ulo,
sila makabaton ug kasadya ug kalipay;
ug ang kasubo ug ang pagpanghupaw mobiya.
12“Ako, ako mao siya nga naghupay kaninyo;
kinsa ba ikaw nga mahadlok man ikaw sa tawo nga mamatay,
sa anak sa tawo nga gihimo sama sa balili,
13ug nalimot sa Ginoo nga imong Magbubuhat
nga naghikyad sa kalangitan
ug nagpahiluna sa mga patukoranan sa yuta,
ug nahadlok sa kanunay sa tibuok nga adlaw
tungod sa kabangis sa malupigon,
sa dihang mag-andam na siya aron sa paglaglag?
Ug hain na man ang kabangis sa malupigon?
14Ang hininginlan nga binihag buhian sa madali;
ug siya dili mamatay ug dili manaog ngadto sa Gahong,
o magkulang ang iyang pan.
15Kay ako mao ang Ginoo nga imong Dios,
nga nagkutaw sa dagat aron ang mga balod niini magdahunog—
si Yahweh sa mga panon mao ang iyang ngalan.
16Ug gibutang nako ang akong mga pulong diha sa imong baba,
ug nagtago kanimo diha sa landong sa akong kamot,
nagpahimutang sa kalangitan,
ug magpahiluna sa mga patukoranan sa yuta,
ug nag-ingon sa Zion, ‘Ikaw mao ang akong katawhan.’ ”
Ang Kataposan sa Pag-antos sa Jerusalem
17 #
Pin. 14:10; 16:19. Pagmata, pagmata,
tindog, O Jerusalem,
ikaw nga nakainom diha sa kamot sa Ginoo
sa kupa sa iyang kaligutgot,
ikaw nga nakainom sa linugdang
sa panaksan sa pagpasapinday.
18Walay bisan kinsa nga makagiya kaniya
sa tanan nga mga anak nga iyang gipanganak;
walay bisan kinsa nga makaagak kaniya sa kamot
sa tanan nga mga anak nga iyang gimatuto.
19Kining duha ka butang nahitabo kanimo,
kinsa bay maglipay kanimo?—
pagkaguba, kalaglagan, gutom ug espada;
kinsay maghupay kanimo?
20Ang imong mga anak nangaluya,
sila nanghigda sa ulohan sa tanang kadalanan,
sama sa usa ka lagsaw sulod sa usa ka lit-ag,
sila puno sa kaligutgot sa Ginoo,
sa pagbadlong sa imong Dios.
21Busa pamatia kini, ikaw nga sinakit,
nga hubog, apan dili sa bino:
22Kini mao ang gisulti sa imong Ginoo, ang Ginoo,
ang imong Dios nga nangaliyupo mahitungod sa iyang katawhan,
“Tan-awa, nakuha na nako gikan sa imong kamot
ang kupa sa pagsusapinday,
ang panaksan sa akong kaligutgot,
ikaw dili na gayod moinom niini;
23ug ibutang nako kini ngadto sa kamot nila nga nagsakit kanimo,
nga nag-ingon kanimo,
‘Duko, aron kami makaagi’;
ug imo nga gihimo ang imong bukobuko sama sa yuta,
ug sama sa dalan aron sila makaagi.”
Currently Selected:
ISAIAS 51: ABCEB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
©Philippine Bible Society, 2011
