1 SAMUEL 20
20
Gitabangan ni Jonatan si David
1Unya si David mikagiw gikan sa Naiot sa Rama, ug miadto ug miingon sa atubangan ni Jonatan, “Unsay akong nabuhat? Unsay akong kasal-anan? Ug unsay akong sala sa atubangan sa imong amahan nga siya nagtinguha man sa akong kinabuhi?” 2Ug siya miingon kaniya, “Ipalayo kana! Dili ka mamatay. Ang akong amahan wala magbuhat sa bisan unsa, gamay man o dako, nga dili niya itug-an kanako ug nganong magtago man ang akong amahan niining butanga gikan kanako? Dili kana tinuod.” 3Apan si David nanumpa pag-usab, “Ang imong amahan nahibalo kaayo nga ako nakapahimuot sa imong mga mata ug siya miingon, ‘Ayaw pahibaloa si Jonatan niini kay tingali unya ug masubo siya.’ Sa pagkatinuod, ingon nga ang Ginoo buhi, ug ingon nga ang imong kalag buhi, usa na lamang ka lakang ang nakaulang kanako ug sa kamatayon.” 4Unya si Jonatan miingon kang David, “Bisan unsay imong isulti, buhaton ko kini alang kanimo.” 5Ug si David miingon kang Jonatan, “Ugma mao ang bag-ong subang sa bulan ug dili gayod nako pakyason ang pagtambong sa lamisa uban sa hari, apan palakta ako aron ako motago diha sa kapatagan hangtod sa gabii sa ikatulo nga adlaw. 6Kon mangita gayod kanako ang imong amahan, ingna siya, ‘Si David naghangyo pag-ayo kanako nga siya tugotan pag-adto sa Betlehem nga iyang siyudad kay adunay tinuig nga paghalad didto alang sa tibuok panimalay!’ 7Kon siya moingon ‘Maayo!’ kini maayo alang sa imong sulugoon, apan kon siya masuko, ikaw mahibalo nga daotan ang iyang gitinguha. 8Busa ayoha pagtagad ang imong sulugoon kay imong gidala ang imong sulugoon ngadto sa usa ka kasabotan sa Ginoo uban kanimo. Apan kon aduna akoy sala, pangunayi ako pagpatay, kay nganong dad-on pa man ako nimo ngadto sa imong amahan?” 9Si Jonatan miingon, “Ipalayo kana kanimo. Kon nahibaloan pa lamang nako nga maoy gitinguha sa akong amahan ang kadaotan nga modangat kanimo, dili ko ba ikaw suginlan?” 10Unya si David miingon kang Jonatan, “Kinsay mosugilon kanako kon singkahan ikaw sa imong amahan sa pagtubag?” 11Ug si Jonatan miingon kang David, “Dali, mangadto kita sa kapatagan.” Busa silang duha nangadto sa kapatagan.
12Si Jonatan miingon kang David, “Pinaagi sa Ginoo, ang Dios sa Israel, sa diha nga masuta nako ang akong amahan sa ingon niining taknaa ugma o sa ikatulo nga adlaw, kon siya maayo kang David, dili ba diay ako magpadala nganhi ug itug-an kini kanimo? 13Apan kon ikalipay sa akong amahan ang pagbuhat ug daotan kanimo, ang Ginoo maghimo sa ingon kang Jonatan, ug labaw pa gani kon dili ako motug-an kanimo ug mopakagiw kanimo aron malayo ikaw sa kakuyaw. Ang Ginoo mag-uban unta kanimo ingon nga siya nag-uban kaniadto sa akong amahan. 14Unya kon ako buhi pa, ipakita kanako ang matinud-anong gugma sa Ginoo aron ako dili mamatay. 15#2 Sam. 9:1. Ug ayaw bugtoa ang imong pagkamatinud-anon gikan sa akong balay hangtod sa kahangtoran, bisan sa diha nga puohon sa Ginoo ang tanang kaaway ni David gikan sa ibabaw sa yuta.” 16Busa si Jonatan naghimo ug kasabotan uban sa balay ni David, “Ang Ginoo manimalos unta sa mga kaway ni David.” 17Ug gipapanumpa pag-usab ni Jonatan si David nga higugmaon siya kay gihigugma man niya si David sama sa iyang kaugalingong kalag.
18Unya si Jonatan miingon kaniya, “Ugma mao ang bag-ong subang sa bulan, ug ikaw pangitaon tungod kay sa imong lingkoranan wala may maglingkod. 19Ug sa ikatulo nga adlaw, lugsong pagdali ug adto sa dapit nga imong gitagoan sa diha nga mahitabo kini ug pabilin tupad sa bato sa Esel.#20:19 bato sa Esel o tinapok nga bato. 20Ug ipana nako ang tulo ka udyong sa daplin niini, sama nga nagpana ako ug usa ka ig-onon. 21Unya ipadala nako ang bata, nga mag-ingon, ‘Lakaw, pangitaa ang mga udyong.’ Kon ako moingon sa bata, ‘Tan-awa, ang mga udyong anaa sa imong kilid, kuhaa kini,’ ikaw moduol kanako kay ingon nga ang Ginoo buhi, ikaw layo sa kakuyaw ug kadaot. 22Apan kon ako moingon ngadto sa batan-on, ‘Tan-awa, ang mga udyong anaa sa unahan nimo,’ lakaw, kay ang Ginoo nagpalakaw kanimo. 23Ug mahitungod sa mga butang nga gisabotan nimo ug nako, ang Ginoo anaa sa taliwala kanimo ug kanako hangtod sa kahangtoran.”
24Busa si David mitago didto sa kapatagan ug sa diha nga miabot na ang bag-ong subang sa bulan, ang hari milingkod aron mokaon. 25Ang hari milingkod sa iyang lingkoranan, sama sa ubang mga panahon, sa lingkoranan nga duol sa bungbong, ug si Jonatan nagtindog ug si Abner milingkod tupad kang Saul, apan sa dapit ni David walay naglingkod.
26Bisan pa niana si Saul walay gisulti bisan unsa niadtong adlawa, kay naghunahuna siya, “Adunay nahitabo kaniya, dili siya hinlo, sa pagkatinuod siya dili hinlo.” 27Apan sa ikaduha nga adlaw, sa pagkaugma human sa bag-ong subang sa bulan, sa dapit ni David walay naglingkod, ug si Saul miingon kang Jonatan nga iyang anak, “Ngano nga ang anak ni Jesse wala man moanhi aron mokaon, kagahapon o karong adlawa?” 28Ug mitubag si Jonatan kang Saul, “Si David mihangyo pag-ayo kanako nga moadto siya sa Betlehem. 29Siya miingon, ‘Paadtoa ako, kay ang among panimalay may usa ka paghalad didto sa siyudad ug ang akong igsoon nga lalaki nagsugo kanako sa pag-adto didto. Busa karon, kon nakapahimuot ako sa imong mga mata, paadtoa ako ug paduawa sa akong mga igsoon.’ Mao kanay hinungdan nga wala siya makatambong sa lamisa sa hari.”
30Unya ang kasuko ni Saul misilaob batok kang Jonatan ug giingnan niya siya, “Ikaw anak sa usa ka daotan ug masupilon nga babaye, wala ba ako mahibalo nga gipili nimo ang anak ni Jesse alang sa imong kaulawan, ug sa kaulawan sa pagkahubo sa imong inahan? 31Kay samtang ang anak ni Jesse buhi sa ibabaw sa yuta, ikaw o ang imong gingharian dili mapahiluna. Busa karon pasugoi ug dad-a siya ngari kanako, kay siya mamatay gayod.” 32Unya si Jonatan mitubag kang Saul nga iyang amahan, “Nganong patyon man siya? Unsay iyang nabuhat?” 33Apan gilabay ni Saul ang iyang bangkaw aron sa pagbangkaw kaniya. Tungod niana nahibaloan ni Jonatan nga ang iyang amahan nagtinguha sa pagpatay kang David. 34Busa si Jonatan mitindog gikan sa kan-anan nga hilabihan gayong sukoa ug wala mokaon sa ikaduhang adlaw sa bulan kay siya nasubo alang kang David tungod kay ang iyang amahan nagpakaulaw kaniya.
35Sa pagkabuntag, si Jonatan miadto sa kapatagan sa panahon nga gikasabotan uban kang David, ug uban kaniya ang usa ka batang lalaki. 36Ug giingnan niya ang iyang bata, “Dagan ug pangitaa ang udyong nga akong gipana.” Sa nagdagan ang bata iyang gipana ang usa ka udyong sa unahan niya. 37Ug sa diha nga naabot na ang bata sa dapit nga gitugpahan sa udyong nga gipana ni Jonatan, si Jonatan misinggit sa bata, ug miingon, “Dili ba ang udyong atua sa unahan nimo?” 38Ug si Jonatan misinggit sa bata, “Pagdali, ayaw paglangan ug ayaw paghunong.” Ug gihipos sa bata ang mga udyong ug miadto sa iyang agalon. 39Apan ang bata walay nasayran, si Jonatan lamang ug si David ang nasayod sa maong butang. 40Ug gihatag ni Jonatan ang iyang mga hinagiban ngadto sa bata niya, ug miingon kaniya, “Lakaw ug dad-a kini ngadto sa siyudad.” 41Sa paglakaw na sa bata, si David mibarog gikan sa usa ka dapit padulong sa habagatan ug mihapa sa yuta ug miyukbo sa makatulo ug naghinagkanay sila ug naghinilakay sila, apan labaw gayod ang paghilak#20:41 labaw…paghilak: Ang Hebreo niini lisod sabton. ni David. 42Unya si Jonatan miingon kang David, “Lakaw uban ang kalinaw tungod kay kita nakapanumpa na sa ngalan sa Ginoo, nga nag-ingon, ‘Ang Ginoo nagpataliwala kanako ug kanimo ug sa akong kaliwat ug sa imong kaliwat hangtod sa kahangtoran.’ ” Ug siya mitindog ug milakaw ug si Jonatan misulod sa siyudad.
Currently Selected:
1 SAMUEL 20: ABCEB
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
©Philippine Bible Society, 2011
