YouVersion Logo
Search Icon

Rut 1

1
Rut 1
Dzieje rodziny Elimeleka
1W czasach, gdy rządzili sędziowie, nastał w kraju głód. Wówczas z Betlejem#1:1 Betlejem, hbr. בֵּית לֶחֶם (bet lechem), czyli: dom chleba. w Judzie wyszedł pewien człowiek wraz z żoną i dwoma synami, aby jako cudzoziemiec zatrzymać się na polach Moabu. 2Człowiek ten miał na imię Elimelek,#1:2 Elimelek, hbr. אֱלִימֶלֶךְ (’elimelech), czyli: mój Bóg jest królem. jego żona miała na imię Noemi,#1:2 Noemi, hbr. נָעֳמִי (no‘omi), czyli: moja miła(l. kochana). a dwaj synowie Machlon#1:2 Machlon, hbr. מַחְלוֹן (machlon), od חלה, czyli: chorowity, lub od מחל, czyli: wybaczający. i Kilion.#1:2 Kilion, hbr. כִּלְיוֹן (kiljon), od כָלָה: czyli: delikatny, wątły(zob. Pwt 28:65; Iz 10:22). Byli oni Efratejczykami#1:2 Efrata: wioska w sąsiedztwie Betlejem, często z nim identyfikowana. z Betlejem judzkiego. Przybyli zatem na pola Moabu i tam się zatrzymali.
3Po pewnym czasie Elimelek, mąż Noemi, zmarł i pozostawił ją wraz z dwoma synami. 4Ci wzięli sobie za żony Moabitki. Jednej było na imię Orpa,#1:4 Orpa, hbr. עָרְפָּה (‘orpaʰ): (1) od ערף, czyli: uparta; (2) od arab. ‘urfat, czyli: kobieta o pięknych włosach; (3) od arab. ‘arf(at), czyli: pachnąca; (4) od עָפְרָה, czyli: młoda gazela. a drugiej Rut.#1:4 Rut, hbr. רוּת (rut), forma רְעוּת (re‘ut), czyli: przyjaciółka. Mieszkali tam około dziesięciu lat. 5Ale Machlon i Kilion również umarli — i tak Noemi pozostała bez swoich dwojga dzieci i bez męża.
6Gdy to się stało, Noemi wraz z synowymi postanowiła wrócić z Moabu. Szczególnie że — jak tam usłyszała — PAN zatroszczył się o swój lud i znów zaopatrzył go w chleb. 7Wyruszyła więc z miejsca swojego pobytu w drogę powrotną do ziemi judzkiej, a wraz z nią wyruszyły obie jej synowe. 8Po drodze jednak Noemi zwróciła się do nich z taką radą: Niech każda z was wraca do swojej matki. Niech PAN okaże wam łaskę, jak wy okazałyście ją zmarłym oraz mnie. 9Niech PAN obdarzy was też spokojem w nowej rodzinie i u boku męża. Po tych słowach ucałowała je, a one głośno zapłakały. 10Powiedziały do niej: Wolimy wrócić z tobą, do twojego ludu. 11Noemi jednak nalegała: Zawróćcie, moje córki! Po co macie iść ze mną? Czy ja jestem w stanie urodzić synów, którzy mogliby stać się waszymi mężami? 12Zawróćcie, moje córki. Jestem za stara, aby wyjść za mąż. A choćby nawet była dla mnie nadzieja, choćbym wyszła za mąż jeszcze tej nocy i urodziła synów, 13to czy czekałybyście, aż dorosną? Czy miałybyście dla nich wyrzec się ponownego zamążpójścia? Nie, moje córki. Przykro mi, że to, jak PAN postąpił ze mną, dotyka was tak boleśnie. 14Na te słowa znów gorzko zapłakały.
Potem Orpa ucałowała teściową na pożegnanie.#1:14 G dodaje: i wróciła do swego ludu. Rut jednak do niej przylgnęła. 15Spójrz — przekonywała Noemi — twoja szwagierka zawróciła do swojego ludu i do swojego boga. Idź za nią i ty. 16Lecz Rut odpowiedziała: Nie nalegaj na mnie, bym cię opuściła, abym zawróciła i nie szła za tobą. Dokąd pójdziesz ty, pójdę i ja. Gdzie ty osiądziesz, i ja osiądę. Twój lud będzie moim ludem, a twój Bóg — moim Bogiem. 17Gdzie ty umrzesz, tam i ja umrę — i tam złożą mnie do grobu. Niech PAN postąpi ze mną choćby najsurowiej — tylko śmierć oddzieli mnie od ciebie. 18Gdy Noemi zobaczyła, że Rut tak obstaje przy tym, aby iść razem z nią, przestała ją przekonywać. 19Ruszyły obie i dotarły do Betlejem.
A gdy przybyły do Betlejem, z ich powodu poruszyło się całe miasto! Kobiety śpieszyły się upewnić: Czy to ty, Noemi? 20A ona odpowiedziała: Nie nazywajcie mnie już Noemi. Nie jestem, jak dawniej, Kochana. Mówcie na mnie Mara.#1:20 Mara, hbr. מָרָא (mara’), czyli: zgorzkniała. Wszechmocny#1:20 Wszechmocny, hbr. שַׁדַּי (szaddaj), czyli: (1) Ten, który wystarcza, suwerenny, samowystarczalny, wszechmocny; (2) Ten, który działa gwałtownie. Wg G: παντοκράτωρ, wszechmocny. sprawił, że jestem Zgorzkniała. 21Wyszłam stąd ze wszystkim. PAN sprowadził mnie z niczym. Dlaczego miałabym być dla was Noemi, skoro PAN był mi przeciwny i Wszechmocny doprowadził do mojego nieszczęścia?
22Tak to Noemi powróciła z Moabu, a wraz z nią jej synowa Rut, Moabitka. Przybyły one do Betlejem na początku żniw jęczmienia, [w połowie marca].

Currently Selected:

Rut 1: SNP

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in