Joela 2
2
Joela 2
Zapowiedź nadejścia dnia PANA
1Zadmijcie w róg na Syjonie!
Zatrąbcie na alarm na mej
świętej górze!
Drżyjcie, mieszkańcy ziemi!
Nadchodzi dzień PANA!
Tak! Jest już bliski!
2To dzień ciemności i mroku,
obłoków i gęstych chmur.
Nadciąga lud! Wielki i potężny.
Zalewa góry niczym zorza#2:2 Być może: Niczym złowieszczy cień ścielący się po górach. światłem!
Podobnego nie było wcześniej
i po nim nie będzie większego —
do najdalszych pokoleń.
3Przed nim ogień, który zżera wszystko,
za nim — straszna pożoga.
Przed nim ziemia jest jak ogród Eden,
po nim jak step — spustoszona!
Nie ma też przed nim ucieczki!
4Lud ten wyglądem przypomina konie,
pędzi niczym rumaki!
5Słychać turkot rydwanów,
skaczą one po szczytach gór —
jak trzaskający płomień ognia,
gdy trawi ściernisko;
prą jak potężny lud
w zwartym szyku bitewnym.
6Ludzie przed nimi mdleją.
Twarze bledną ze strachu.#2:6 bladość, hbr. פָּארוּר (parur), hl², zob. Jl 2:6 i Na 2:11. Znaczenie niepewne, lecz łączone z blaskiem.
7A ci biegną silni i straszni,
forsują mury jak doświadczeni w boju —
i każdy idzie swą drogą.
Nie zbacza ze swojej ścieżki.
8Nie potrąca jeden drugiego.
Każdy podąża swym torem.
Jeśli któregoś powali pocisk,
inny staje w wyłomie.#2:8 Lub: poza linie obronne wpadają, ich szereg się nie łamie.
9Obiegają miasto.
Forsują mury.
Wspinają się na domy.
Włamują się przez okna jak złodzieje.
10Drży przed nimi ziemia.
Trzęsie się niebo.
Ciemnieją słońce i księżyc.
Gwiazdy tracą swój blask.
11A PAN rzuca rozkaz swojemu
wojsku —
ogromny jest Jego obóz!
Potężny wykonawca Jego rozkazu!
O tak! Wielki jest dzień PANA!
Straszny! Kto zdoła go przetrwać?
Wezwanie do opamiętania
12Lecz nawet teraz —
oświadcza PAN —
zawróćcie do Mnie całym
swoim sercem:
w poście, z płaczem i z żalem!
13Rozdzierajcie swe serca,
a nie tylko szaty!
Zawróćcie do PANA, swojego Boga,
gdyż On jest łaskawy i miłosierny,
nieskory do gniewu i pełen łaski,
litościwy w obliczu nieszczęścia!#2:13 Tj. odstępujący od zamierzonej kary.
14Kto wie? Może zmieni zdanie?
Może się zlituje,
pozostawi błogosławieństwo,
ofiarę z pokarmów i płynów
dla PANA, waszego Boga?
15Zadmijcie w róg na Syjonie!
Ogłoście święty post!
Zwołajcie zgromadzenie!
16Wezwijcie lud,
poświęćcie zebranie,
zbierzcie starszych,
zgromadźcie dzieci —
i niemowlęta karmione piersią!
Niech z komnaty wyjdzie pan młody
i panna młoda spoza zasłony!
17Niech słudzy PANA, kapłani, zapłaczą
między przedsionkiem a ołtarzem.
Zmiłuj się — niech powiedzą —
nad swym ludem, PANIE,
i nie wydawaj swego dziedzictwa
na hańbę!
Niech narody nie panują#2:17 nie panują, hbr. לִמְשָׁל (limszal), pod. G; ale raczej: (byśmy się)nie stali przysłowiem u narodów, hbr. לְמָשָׁל (lemaszal). nad nim!
Dlaczego mają drwić pomiędzy ludami:
Gdzie się podział ich Bóg?
Odpowiedź PANA
18I w PANU wezbrała żarliwość
o Jego ziemię,
postanowił oszczędzić swój lud.
19Oto, co ogłosił PAN swojemu ludowi:
Ześlę wam zboże i moszcz,
ześlę wam oliwę — i nasycicie się tym.#2:19 będziecie jeśći nasycicie się tym4QXIIc.
Nie wydam was już
na hańbę wśród narodów.
20Oddalę też od was wroga z północy.
Zapędzę go do ziemi suchej i pustej.
Jego straż przednia skończy w Morzu
Wschodnim,#2:20 Tj. w Morzu Martwym (?).
a jego tylna w Zachodnim.#2:20 Tj. Śródziemnym (?).
Rozejdzie się po nim smród,
zostanie tylko odrażająca woń,#2:20 odrażająca woń, hbr. צַחֲנָה (tsachanaʰ), występuje: Iz 34:3; Am 4:10; Jl 2:20.
bo był potężny w swym dziele.
21Nie bój się, ziemio!
Ciesz się i wesel!
Bo PAN spotężniał w swym dziele!
22Nie bójcie się, polne zwierzęta,
zielenią się pastwiska na stepie!
Drzewa wydały owoce,
obrodziły winorośl i figowiec!
23I wy, dzieci Syjonu,
radujcie się i weselcie
w PANU, waszym Bogu!
Gdyż dał wam
nauczyciela sprawiedliwości#2:23 Lub: (1) deszcz jesienny ku sprawiedliwości; (2) słuszny (l. obfity) deszcz jesienny; (3) pokarm sprawiedliwościG S.
i spuścił wam deszcz
jesienny i wiosenny#2:23 wiosenny, hbr. מַלְקוֹשׁ (malqosz), przypadający na okres marca i kwietnia. —
jak wcześniej.
24I klepiska będą pełne ziarna,
tłocznie spłyną moszczem i oliwą.
25I wynagrodzę wam straty lat,
których plony pożarła szarańcza,
konik polny, gąsienica i śnieć#2:25 Lub: arba, jelek,chasili gazam, zob. Jl 1:4. —
moje wielkie wojsko,
które wyprawiłem na was.
26Wtedy nareszcie najecie się do syta
i uwielbicie imię PANA,
waszego Boga,
który dokonał z wami cudów!
Mój lud na wieki nie zazna już wstydu.
27Wówczas przekonacie się,
że Ja jestem
pośród Izraela,
że Ja, PAN, jestem waszym Bogiem
i innego nie ma —
a mój lud nie zazna już wstydu
na wieki.
Currently Selected:
Joela 2: SNP
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej
