Sędziów 3
3
Sędziów 3
Narody niepodbite
1A oto narody, które PAN pozostawił w spokoju, aby przez nie doświadczyć Izraelitów, tych wszystkich, którzy nie uczestniczyli w wojnach o Kanaan. 2Uczynił to tylko po to, by kolejne pokolenia Izraelitów nauczyły się sztuki wojennej — uczynił to więc ze względu na tych, którzy w tych wojnach nie uczestniczyli.
3Pozostało zatem pięciu książąt filistyńskich i wszyscy Kananejczycy, Sydończycy i Chiwici mieszkający na pogórzu Libanu, począwszy od góry Baal-Hermon aż po Lebo-Chamat.#3:3 Lebo-Chamat, hbr. לְבוֹא חֲמָת, lub: aż do wejścia do Chamat. 4Pozostali oni po to, aby przez nich doświadczyć Izraela i aby stało się jasne, czy Izraelici będą słuchać przykazań PANA, które nadał ich ojcom za pośrednictwem Mojżesza, czy też nie.
5Izraelici mieszkali zatem wśród Kananejczyków, Chetytów, Amorytów, Peryzytów, Chiwitów i Jebuzytów, 6brali sobie ich córki za żony, a swoje córki wydawali za mąż za ich synów — i służyli ich bogom.
7Izraelici postępowali więc niegodziwie w oczach PANA, zapomnieli wręcz o PANU, swoim Bogu, a służyli baalom i aszerom.
Sędzia pierwszy: Otniel Uwolnienie spod wpływów Aramu
8Wówczas PAN rozgniewał się na Izraela i wydał go w moc Kuszan-Riszataima,#3:8 Kuszan-Riszataim, hbr. כּוּשַׁן רִשְׁעָתַיִם, czyli: Kuszyta podwójnie niegodziwy. króla Aram-Naharaim.#3:8 Tj. króla Aramu Mezopotamskiego. Izraelici służyli mu przez osiem lat! 9A gdy zaczęli wołać do PANA, PAN wzbudził im wybawcę w postaci Otniela,#3:9 Otniel, hbr. עָתְנִיאֵל (‘otni’el), czyli: (1) Bóg jest moją mocą;(2) Bóg moją ochroną(od amoryckiego עֹתֶן), Judejczyk, Joz 15:17; Sdz 1:13; 3:9-11; 1Krn 4:13; 27:15. syna Kenaza, młodszego brata Kaleba. 10Na Otnielu spoczął Duch PANA, tak że sądził Izraela, a gdy wyruszył na wojnę, PAN wydał Kuszan-Riszataima w jego ręce i król Aramu musiał mu ulec. 11Potem zapanował w ziemi pokój na czterdzieści lat, do śmierci Otniela, syna Kenaza.
Sędzia drugi: Ehud Uwolnienie spod wpływów Moabu
12Izrael jednak nadal postępował niegodziwie w oczach PANA, dlatego PAN sprawił, że Eglon,#3:12 Eglon, hbr. עֶגְלוֹן (‘eglon), czyli: cielak, może przezwisko? król Moabu, stał się mocniejszy od Izraela. Stało się tak dlatego, że — w oczach PANA — Izraelici postępowali niegodziwie. 13Eglon skupił przy sobie Ammonitów i Amalekitów, ruszył na Izraela, podbił go i jego wojska przejęły Miasto Palm. 14Potem Izraelici służyli Eglonowi, królowi Moabu, przez osiemnaście lat.
15W tym czasie Izraelici zaczęli wołać do PANA i PAN wzbudził im wybawcę — Ehuda,#3:15 Ehud, hbr. אֵהוּד (’ehud), skrócone od אֲחִיהוּד (?), czyli: brat sławy, sławny(Sławomir). syna Gery, syna Beniamina, człowieka leworęcznego.#3:15 człowieka leworęcznego, hbr. אִישׁ אִטֵּר יַד־יְמִינוֹ, hl², zob. Sdz 20:16, idiom: człowieka o związanej prawej ręce. Być może łączyło się to ze świadomą taktyką nauki walki leworęcznej, zob. Sdz 20:16. Za jego pośrednictwem wysłali swój haracz do króla Moabu Eglona. 16Przed wyruszeniem jednak Ehud sporządził sobie miecz. Był to miecz obosieczny długości jednego łokcia.#3:16 Tj. 45 cm. Ehud przypasał go sobie u prawego boku, pod płaszczem, 17i tak uzbrojony przybył z haraczem do króla Moabu Eglona. Eglon zaś był człowiekiem bardzo otyłym. 18Kiedy więc Ehud skończył składanie haraczu, odesłał tych, którzy go nieśli, 19sam zaś zawrócił od posążków stojących przy Gilgal i przekazał królowi: Chciałbym ci, królu, wyjawić pewną tajemnicę. Król zarządził więc: Cisza! Wtedy ci, którzy mu towarzyszyli, wyszli, tak że pozostał sam. 20Ehud podszedł do niego.#3:20 Lub: wszedł do środka. Król siedział wówczas w górnej, chłodnej komnacie, przeznaczonej wyłącznie dla niego. Przybywam do ciebie z przesłaniem od Boga — rozpoczął Ehud. Usłyszawszy to, Eglon podniósł się z tronu. 21Wtedy Ehud wyciągnął lewą rękę, chwycił za miecz u prawego boku i wbił go Eglonowi w brzuch tak głęboko, 22że za ostrzem weszła też rękojeść, a za wszystkim zamknął się tłuszcz, ponieważ Ehud nie wyciągnął mu miecza z brzucha. Ciało króla spłynęło nieczystościami. 23Ehud tymczasem zaryglował drzwi górnej komnaty i wyszedł na krużganek. 24Po jego wyjściu do górnej komnaty pośpieszyli słudzy, lecz gdy przekonali się, że jej drzwi są zaryglowane, uznali, że król zapewne załatwia się w chłodnej komnacie.#3:24 Idiom: zasłania sobie stopy w chłodnej komnacie. 25Lecz gdy się już dość nadreptali przy drzwiach, zakłopotani, a on wciąż nie otwierał, wzięli klucz, otworzyli drzwi, spojrzeli — ich pan leżał na ziemi martwy!
26Ehud tymczasem, gdy oni tracili czas przy drzwiach, oddalił się, minął miejsce, gdzie stały posągi, i schronił się w Seira. 27Gdy tylko przybył do miasta, zadął w róg na pogórzu Efraima i Izraelici, z nim na czele, zeszli z pogórza. 28Ruszajcie za mną! — wezwał Ehud. — PAN wydał waszych wrogów, Moabitów, w wasze ręce! Zeszli więc za nim, zdobyli miejsca przepraw przez Jordan wiodące do Moabu i nikomu nie pozwalali tamtędy przejść. 29W tym czasie wybili około dziesięciu tysięcy Moabitów, ludzi silnych i zdolnych do walki, tak że nikt nie ocalał. 30Tego dnia Moab został mocno upokorzony przez Izrael i w ziemi zapanował spokój na osiemdziesiąt lat.
Sędzia trzeci: Szamgar Wyzwolenie spod wpływów filistyńskich
31Po Ehudzie nastał Szamgar,#3:31 Szamgar, hbr. שַׁמְגַּר (szamgar), czyli: [sługa] słońca, imię pochodzenia huryckiego i pochodzące od imienia huryckiego bóstwa słońca; syn Anatalub: syn Anat(?), od imienia kananejskiej bogini wojny. syn Anata. Pobił on sześciuset Filistynów ościeniem do poskramiania bydła. W ten sposób on także wybawił Izraela.
Currently Selected:
Sędziów 3: SNP
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
Polish Bible © Ewangeliczny Instytut Biblijny, 2018
Wydanie cyfrowe przy współpracy z Platformą SzukajacBoga.pl. Dodatkowe informacje o SNP oraz wykaz skrótów użytych w przypisach znajdziesz klikając poniżej