วิวรณ์ 9
9
1ครั้นทูตองค์ที่ห้าเป่าแตรขึ้นแล้ว, ข้าพเจ้าได้เห็นดาวดวงหนึ่งตกจากฟ้าลงมาถึงแผ่นดินโลก และประทานให้ดาวนั้นมีลูกกุญแจสำหรับเหวอันลึกนั้น. 2เมื่อเปิดเหวอันลึกนั้นแล้ว, มีควันพลุ่งขึ้นมาจากเหวดุจควันที่เตาใหญ่ และดวงอาทิตย์และอากาศก็มืดไป เพราะเหตุควันที่ขึ้นมาจากเหวนั้น. 3มีฝูงจักจั่นออกจากควันนั้นมาที่แผ่นดินโลก และจักจั่นนั้นมีกำลังดุจกำลังแมลงป่องที่แผ่นดินโลก. 4และมีคำสั่งแก่มันไม่ให้ทำร้ายแก่หญ้าที่แผ่นดินโลก, หรือสิ่งเขียวสดใดๆ หรือต้นไม้ใดๆ, แต่ให้กระทำร้ายแก่คนเหล่านั้นที่ไม่ได้รับตราของพระเจ้าที่หน้าผากของเขาเท่านั้น. 5และไม่ยอมให้ฆ่าคนเหล่านั้น, แต่ให้ทรมานเขาครบห้าเดือน และการทรมานนั้นเหมือนอย่างแมลงป้องต่อยคน. 6ในเวลาวันเหล่านั้น คนทั้งหลายจะแสวงหาความตายและจะไม่พบ เขาจะอยากตาย, แต่ความตายจะหนีไปจากเขา. 7จักจั่นนั้นมีรูปร่างเหมือนอย่างม้าที่ผูกเครื่องพร้อมสำหรับการศึก, และที่เศียรมันมีเหมือนมงกุฎทองคำ, และหน้ามันเหมือนหน้ามนุษย์. 8และผมมันเหมือนผมผู้หญิง, และฟันมันดุจสิงห์โต. 9และกันมีเกล็ดเหมือนเกราะเกล็ด และเสียงปีกมันเหมือนเสียงรถเทียมม้าเป็นอันมากวิ่งเข้ารบข้าศึก. 10และมันมีหางดุจหางแมลงป่อง และหางมันนั้นมีเหล็กใน และมันมีอำนาจจะทำร้ายแก่มนุษย์ตลอดห้าเดือน. 11มันมีกษัตริย์อยู่องค์หนึ่งครอบครองมันกษัตริย์นั้น คือทูตแห่งเหวอันลึกนั้น. ชื่อกษัตริย์นั้นตามภาษาเฮ็บรายเรียกว่าอะบาโดน แต่ตามภาษาเฮเลนเรียกว่าอะโปลุโอน
12วิบัติอันหนึ่งพ้นไปแล้ว จงดูเถิด, ยังมีวิบัติสองประการที่จะมาภายหน้านั้น
ทูตสวรรค์องค์ที่หกเป่าแตรขึ้น
13ครั้นทูตสวรรค์องค์ที่หกเป่าแตรขึ้น, ข้าพเจ้าก็ได้ยินสุรเสียงออกมาจากเชิงงอนมุมทั้งสี่แห่งแท่นทองคำนั้น ที่อยู่ฉะเพาะพระเจ้า. 14สุรเสียงนั้นสั่งแก่ทูตสวรรค์ที่หกที่ถือแตรนั้นว่า, “จงแก้ปล่อยทูตสวรรค์ทั้งสี่ที่ถูกมัดไว้ ณ แม่น้ำใหญ่นั้น คือแม่น้ำฟะราธ.” 15และทูตสวรรค์ทั้งสี่ที่เตรียมไว้สำหรับโมง, วัน, เดือน, และปีนั้นๆ ก็ถูกแก้ปล่อยไป, เพื่อมนุษย์แบ่งเป็นสามส่วน จะได้ถูกฆ่าเสียส่วนหนึ่ง. 16และพลทหารม้านั้นประมาณได้ยี่สิบโกฏิ ข้าพเจ้าได้ยินว่าเป็นจำนวนเท่านั้น. 17อย่างนั้นแหละ ข้าพเจ้าได้นิมิตต์เห็นม้าทั้งหลาย, และคนที่ทั้งบนหลังม้านั้นและคนเหล่านั้น มีเกราะอกเป็นแสงไฟ และแสงเพ็ชร์สีนํ้าเงิน และสีกำมะถัน และเศียรม้าทั้งหลายนั้นเหมือนเศียรสิงห์โต และไฟกับควันและกำมะถันก็พลุ่งออกมาจากปากของมัน. 18มนุษย์แบ่งเป็นสามส่วน ถูกฆ่าเสียส่วนหนึ่งด้วยเครื่องวิบัติ, สามอย่างนี้คือ ไฟกับควันและกำมะถันที่พลุ่งออกมาจากปากม้านั้น. 19ฝ่ายม้านั้นมีฤทธิ์อยู่ที่ปากและหาง ด้วยว่าหางมันเหมือนงู, คือมีหัว และมันทำร้ายได้ด้วยหัวนั้น
มนุษย์ไม่ได้กลับใจเสียใหม่จากการชั่ว
20และมนุษย์ทั้งหลายที่เหลืออยู่นั้น, ที่มิได้ถูกฆ่าด้วยเหตุอันตราย, ยังไม่ได้กลับใจเสียใหม่จากการชั่วที่มือเขาได้กระทำ, เพื่อจะได้เว้นขาดจากการบูชาผีและการบูชารูปเคารพ, ที่ทำด้วยทองคำ และเงิน และทองเหลือง และหิน และไม้, ที่เห็นไม่ได้, ฟังไม่ได้, เดินไม่ได้. 21และเขามิได้กลับใจเลิกจากการฆ่ากัน, และการทำเล่ห์กล, และการล่วงประเวณี และการลักขะโมยที่เขากระทำกัน
Currently Selected:
วิวรณ์ 9: TH1940
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society