เยเนซิศ 8

1พระเจ้าทรงระลึกถึงโนฮากับสรรพสัตว์ที่มีชีวิต และสัตว์ใช้ทั้งหลายที่อยู่ด้วยโนฮาในนาวานั้น, จึงทรงบันดาลให้ลมพัดมาเหนือแผ่นดิน, และน้ำทั้งปวงก็กลับลดลง. 2ตาน้ำและบ่อน้ำพุทั้งหลายที่พลุ่งขึ้นจากบาดาล และช่องฟ้าสวรรค์ทั้งปวงก็ปิด, ฝนจากฟ้าก็หยุด, 3น้ำก็กลับลดลงจากแผ่นดินเสมอทุกวัน. เมื่อร้อยห้าสิบวันนั้นล่วงไปแล้ว น้ำก็ยุบลงแห้ง. 4ถึง ณ วันที่สิบเจ็ดของเดือนที่เจ็ดนาวาก็ค้างอยู่ที่ยอดภูเขาอะราราด. 5น้ำนั้นก็ลดน้อยลงทุกวัน ๆ จนถึงเดือนที่สิบ: เมื่อเดือนที่สิบขึ้นค่ำหนึ่งก็พอแลเห็นยอดภูเขาต่าง ๆ ได้

6ครั้นอยู่มาครบสี่สิบวันแล้ว. โนฮาก็เปิดหน้าต่างที่ทำไว้ในเรือนั้น. 7ปล่อยกาไปตัวหนึ่ง; กาก็บินไปมาจนน้ำลดแห้งจากแผ่นดิน. 8โนฮาก็ปล่อยนกเขาตัวหนึ่งจะใคร่รู้ว่าน้ำลดถึงพื้นแผ่นดินแล้วหรือยัง. 9แต่นกเขานั้นไม่มีที่จะจับอาศัยอยู่ได้จึงบินกลับมาหาโนฮาที่นาวา เพราะน้ำยังท่วมพื้นแผ่นดินอยู่; โนฮาจึงยื่นมือออกไปจับนกเขานั้นเข้ามาไว้ด้วยกันในนาวา. 10โนฮาคอยอยู่อีกเจ็ดวันจึงปล่อยนกเขาไปจากนาวาอีก; 11ครั้นเวลาเย็น นกเขาก็กลับมายังโนฮา, และนี่แน่ะนกนั้นคาบใบมะกอกเทศเขียวสดมา: โนฮาจึงรู้ว่าน้ำลดถอยจากแผ่นดินแล้ว. 12โนฮาคอยอยู่อีกเจ็ดวันจึงปล่อยนกเขานั้นไป: นกนั้นก็ไม่กลับมาหาโนฮาอีกเลย

13เมื่อโนฮาอายุได้หกร้อยเอ็ดปี, เป็นวันที่หนึ่งของเดือนต้นปีนั้น, น้ำก็แห้งจากแผ่นดิน: โนฮาก็เปิดหลังคาที่ปิดนาวาแลดูเห็นว่าพื้นดินแห้ง. 14ครั้นถึงเดือนที่สองวันที่ยี่สิบเจ็ดแผ่นดินก็แห้งแล้ว. 15พระเจ้าจึงตรัสแก่โนฮาว่า, 16“เจ้าจงออกไปจากนาวาเถิด, ทั้งภรรยาบุตรชายและบุตรสะใภ้ของเจ้าด้วย. 17จงพาสรรพสัตว์ที่มีอยู่ด้วยเจ้าทุกอย่างที่มีชีวิตคือนก, สัตว์ใช้และสรรพสัตว์ที่เลื้อยคลาน, ให้ออกมา; เพื่อจะได้เกิดพืชพันธุ์มากหลายทวีขึ้นบนแผ่นดิน.” 18โนฮาก็ออกไปทั้งบุตรภรรยาและบุตรสะใภ้ด้วยกัน: 19บรรดาสัตว์ที่มีชีวิตและที่เลื้อยคลาน, กับบรรดานก, และสารพัตรสัตว์ที่เลื้อยคลานบนแผ่นดิน ตามเพศพันธุ์ของมันก็ได้ออกไปจากนาวา

20โนฮาก็ก่อแท่นบูชาพระยะโฮวา, แล้วเลือกเอาสัตว์ และนกที่สะอาดทุกอย่างมาเผาถวายบูชาที่แท่นนั้น. 21ฝ่ายพระยะโฮวาทรงดมกลิ่นหอมหวาน, แล้วทรงดำริในพระทัยว่า, “เราจะไม่สาปแผ่นดินเพราะเหตุมนุษย์อีกต่อไป, เพราะว่าความคิดในใจของมนุษย์นั้นล้วนแต่ชั่วตั้งแต่เด็กมา; เราจะไม่ประหารบรรดาสัตว์ที่มีชีวิตอีก, เหมือนอย่างที่เราได้กระทำแล้วนั้น. 22แต่นี้ไปจนสิ้นโลกจะมีฤดูหว่านกับฤดูเกี่ยว, ฤดูหนาวกับฤดูร้อน, และวันกับคืนไม่ขาดอีกเลย

Currently Selected:

เยเนซิศ 8: TH1940

Highlight

Copy