YouVersion Logo
Search Icon

เยเนซิศ 11

11
1คน​ทั้ง​หลาย​ทั่ว​โลก​มี​ภาษาพูด​อย่าง​เดียว​กัน. 2ครั้น​เมื่อ​พา​กัน​เที่ยว​ไป​ทิศตะวันออก, ก็ได้​พบ​แผ่น​ดิน​ราบ​ใน​เมือง​ซี​นา​ร, ก็​เลย​ตั้งอยู่​ที่นั่น. 3แล้ว​ต่าง​คน​ก็​ต่าง​พูด​กัน​ว่า. “มา​เถิด, ให้​เรา​ทำ​อิฐ​เผา​ให้​สุก​แข็ง.” เขา​จึง​มี​อิฐ​ใช้​ต่าง​หิน, และ​มี​ยาง​โซ​มาร​ใช้​ต่าง​ปูน. 4เขา​ทั้ง​หลาย​ปรึกษา​กัน​ว่า, “มา​เถิด, ให้​เรา​สร้าง​เมืองขึ้น, และ​ก่อ​หอ​สูง​ให้​มี​ยอด​เทียม​ฟ้า; เพื่อ​เรา​จะ​ได้​มี​ชื่อเสียง​ไว้, ไม่​ต้อง​กระจัดกระจาย​ไป​ทั่ว​โลก.” 5ฝ่าย​พระ​ยะ​โฮ​วา​จึง​เสด็จ​ทอด​พระเนตร​หอ​ที่​มนุษย์​ได้​ก่อสร้าง​ขึ้น​นั้น. 6แล้ว​พระ​ยะ​โฮ​วา​ตรัส​ว่า, “จง​ดู​เถิด, คน​ทั้งปวง​ก็​เป็น​แต่​พวก​เดียว, มี​ภาษา​อย่าง​เดียว​กัน, เขา​จึง​ลงมือ​กระทำ​อย่าง​นี้. แล้ว​ประเดี๋ยว​จะ​ห้าม​เขา​ไม่​ให้​ทำ​สิ่ง​ที่​เขา​คิด​จะ​ทำ​นั้น​ก็​ไม่​ได้ 7ให้​เรา​ลง​ไป, ทำ​ให้​ภาษา​ของ​เขา​วุ่นวาย​ต่าง​กัน​ไป, อย่า​ให้​เขา​พูด​เข้าใจ​กัน​ได้.” 8พระ​ยะ​โฮ​วา​จึง​ทรง​บันดาล​ให้​เขา​พลัดพราก​จาก​ที่นั่น​ไป​ทั่ว​พื้น​แผ่น​ดิน​โลก; คน​ทั้ง​หลาย​ก็​เลิก​การ​สร้าง​เมือง​นั้น​เสีย. 9เหตุ​ฉะนี้​จึง​เรียก​ชื่อ​หอ​นั้น​ว่า​บาเบล; เพราะว่า​ที่นั่น​พระ​ยะ​โฮ​วา​ทรง​บันดาล​ภาษา​ของ​เขา​ให้​วุ่นวาย​ไป: และ​พระ​ยะ​โฮ​วา​ให้​เขา​ทั้ง​หลาย​พลัดพราก​จาก​ที่นั่น​ไป​ทั่ว​พื้น​แผ่น​ดิน​โลก
10บัดนี้​จะ​ลำดับ​เรื่อง​พงศ์พันธุ์​ของ​เซ​ม. อายุ​เซ​ม​ได้​ร้อย​ปี​จึง​มี​บุตร​ชื่อ​อา​ระ​ฟัก​ซัด ที่​หลัง​น้ำท่วม​ได้​สอง​ปี: 11ตั้งแต่​เซ​ม​ได้​บุตร​อา​ระ​ฟัก​ซัด​แล้ว, ก็​มี​ชีวิต​นั้น​ไป​ได้​อีก​ห้า​ร้อย​ปี, มี​บุตรชาย​หญิง​อีก​หลาย​คน
12อายุ​ยา​ระ​ฟัก​ซัด​ได้​สาม​สิบ​ห้า​ปี​จึง​มี​บุตร​ชื่อ​เซ​ลา: 13ตั้งแต่​อา​ระ​ฟัก​ซัด​ได้​บุตร​เซ​ลา​แล้ว, มี​ชีวิต​ยืน​ไป​ได้​อีก​สี่​ร้อย​สาม​ปี, มี​บุตรชาย​หญิง​อีก​หลาย​คน
14อายุ​เซ​ลา​ได้​สาม​สิบ​ปี​จึง​มี​บุตร​ชื่อ​เอเบ​ระ: 15ตั้งแต่​เซ​ลา​ได้​บุตร​เอเบ​ระ​แล้ว​ก็​มี​ชีวิต​ยืน​ไป​ได้​อีก​สี่​ร้อย​สาม​ปี, มี​บุตรชาย​หญิง​อีก​หลาย​คน
16อายุ​เอเบ​ระ​ได้​สาม​สิบ​สี่​ปี, จึง​มี​บุตร​ชื่อ​เพเก็ฆ. 17ตั้งแต่​เอเบ​ระ​ได​บุตร​เพเล็ฆ​แล้ว​ก็​มี​ชีวิต​ยืน​ไป​ได้​อีก​สี่​ร้อ​สาม​สิบ​ปี, มี​บุตรชาย​หญิง​อีก​หลาย​คน
18อายุ​เพเล็ฆ​ได้​สาม​สิบ​ปี จึง​มี​บุตร​ชื่อ​ระ​อู: 19ตั้งแต่​เพเล็ฆ​ได้​บุตร​ระ​อู​แล้ว​ก็​มี​ชีวิต​ยืน​ไป​ได้​อีก​สี่​ร้อย​เก้า​ปี, มี​บุตรชาย​หญิง​อีก​หลาย​คน
20อายุ​ระ​อู​พู​ได้​สาม​สิบ​สอง​ปี​จึง​มี​บุตร​ชื่อ ซะ​รู​ฆ: 21ตั้งแต่​ระ​อู​ได้​บุตร​ซะ​รู​ฆ​แล้ว​ก็​มี​ชีวิต​ยืน​ไป​ได้​อีก​สอง​ร้อย​เจ็ด​ปี, มี​บุตรชาย​หญิง​อีก​หลาย​คน
22อายุ​ซะ​รู​ฆ​ได้​สาม​สิบ​ปี​จึง​มี​บุตร​ชื่อ นา​โฮร: 23ตั้งแต่​ซะ​รู​ฆ​ได้​บุตร​นา​โฮร แล้ว​ก็​มี​ชีวิต​ยืน​ไป​ได้​อีก​สอง​ร้อย​ปี, มี​บุตรชาย​หญิง​อีก​หลาย​คน
24อายุ​นา​โฮร​ได้​ยี่​สิบ​เก้า​ปี​จึง​มี​บุตร​ชื่อ​เธ​รา: 25ตั้งแต่​นา​โฮร​ได้​บุตร​เธ​รา​แล้ว​ก็​มี​อายุ​ยืน​ไป​ได้​อีก​ร้อย​สิบ​เก้า​ปี, มี​บุตรชาย​หญิง​อีก​หลาย​คน
26อายุ​เธ​รา​ได้​เจ็ดสิบ​ปี​จึง​มี​บุตร​ชื่อ​อับ​ราม, นา​โฮร​และ​ฮา​ราน
27ทีนี้​จะ​ลำดับ​วงศ์​วาน​ของ​เธ​รา. เธรา​มี​บุตร​ชื่อ อับ​ราม, นา​โฮร​และ​ฮา​ราน. 28ฮา​ราน​มี​บุตร​ชื่อ​โลต. ส่วน​ฮา​ราน​สิ้นชีพ​เสียก่อน​เธ​รา​ผู้​บิดา ใน​แผ่น​ดิน​ที่​ตน​บังเกิด, คือ​เมือง​อู​ระ​แขวง​แผ่น​ดิน​เคเซ็ด, 29อับ​ราม​กับ​นา​โฮร​ต่าง​ก็ได้​ภรรยา: ภรรยา​ของ​อับ​ราม​ชื่อ​ซา​ราย; ภรรยา​ของ​นา​โฮร​ชื่อ​มิ​ละ​คา; มิ​ละ​คา​เป็น​บุตรสาว​ของ​ฮา​ราน; ฮา​ราน​เป็น​บิดา​ของ​นาง​มิ​ละ​คา​และ​บิดา​ของ​นาง​ยิศ​คา. 30ฝ่าย​นาง​ซา​ราย​นั้น​เป็น​หมัน, หา​มี​บุตร​ไม่. 31เธรา​ก็​พา​อับ​ราม​บุตร​ของ​ตน​กับ​โลต​หลาน​ชาย คือ​บุตรชาย​ของ​ฮา​ราน​นั้น, และ​นาง​ซา​ราย​บุตร​สะใภ้​คือ​ภรรยา​ของ​อับ​ราม, ออก​ไป​จาก​เมือง​อู​ระ แขวง​แผ่น​ดิน​เคเซ็ด, จะ​เข้า​ไป​ใน​แผ่น​ดิน​คะ​นา​อัน; เมื่อ​เขา​ทั้ง​หลาย มา​ถึง​เมือง​ฮา​ราน​แล้ว​ก็​ตั้งอยู่​ที่นั่น. 32อายุ​เธ​รา​ได้​สอง​ร้อย​ห้า​ปี​จึง​ตาย​อยู่​ที่​เมือง​ฮา​ราน​นั้น

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in