เปโตรฉะบับสอง 2
2
1แต่ว่าได้มีผู้พยากรณ์เท็จเกิดขึ้นท่ามกลางพวกพลไพร่นั้น, เช่นกับจะมีผู้สอนผิดในท่ามกลางท่านทั้งหลาย, ที่จะแอบอ้างเอามิจฉาลัทธิอันจะให้ถึงความพินาศเข้ามาเสี้ยมสอน, และจะปฏิเสธองค์พระผู้เป็นเจ้าผู้ได้ทรงไถ่เขาไว้, และจะพลันนำความพินาศมาถึงตนเอง. 2จะมีหลายคนประพฤติตามความชั่วช้าลามกของเขาและเพราะเหตุคนเหล่านั้น ทางของความจริงจะถูกกล่าวร้าย. 3และโดยใจโลภเขาจะกล่าวตลบตะแลงค้ากำไรจากท่านทั้งหลาย การลงโทษแก่คนเหล่านั้นที่ได้ถูกพิพากษานานมาแล้วจะไม่รอช้า, และความพินาศของเขาจะไม่ม่อยหลับไป
ทรงทราบวิธีที่จะให้ลงโทษทุรชน
4เพราะว่าถ้าแม้ว่าพระเจ้าไม่ได้ยกเว้นพวกทูตสวรรค์ที่ได้ทำบาปนั้น, แต่ได้ทรงผลักเขาลงไปสู่ทุคคติ, และได้ขังเขาไว้ในขุมมืด, คุมไว้จนถึงเวลาทรงพิพากษา 5และไม่ได้ทรงยกเว้นมนุษย์โลกครั้งโบราณนั้น, แต่ได้ทรงอุปถัมภ์โนฮาผู้เป็นคนประกาศความชอบธรรม กับคนอื่นอีกเจ็ดคน, ครั้งเมื่อพระองค์ได้ทรงบันดาลให้น้ำมาท่วมแผ่นดินโลกแห่งทุรชนทั้งปวง 6และได้ทรงลงโทษเมืองซะโดมและเมืองอะโมรา ให้กลายเป็นเท่าถ่านถึงความพินาศ, เพื่อให้เป็นตัวอย่างแก่คนทั้งหลายที่จะประพฤติอธรรม 7และได้ทรงช่วยโลตคนชอบธรรมนั้นให้รอด, ผู้ที่ได้มีทุกข์เป็นอันมากเพราะการประพฤติลามกของคนชั่วเหล่านั้น. 8ด้วยว่าคนชอบธรรมนั้น, ซึ่งได้อาศัยอยู่ในท่ามกลางเขาเหล่านั้น, เมื่อท่านได้เห็นและได้ยิน, ใจสัตย์ซื่อของท่านก็เป็นทุกข์เป็นร้อนทุกวันๆ เพราะการประพฤติอธรรมของคนเหล่านั้น. 9องค์พระผู้เป็นเจ้าทรงทราบวิธีที่จะช่วยคนชอบธรรมให้รอดพ้นจากการทดลองต่างๆ, และทรงทราบวิธีที่จะคุ้มครองรักษาทุรชนไว้ จนถึงวันพิพากษาเพื่อจะได้ลงโทษเขา 10แต่ตัวเอ้นั้นคือคนเหล่านั้นที่ประพฤติตามเนื้อหนังไปในทางความกำหนัดอันโสโครก, และหมิ่นประมาทต่อผู้ใหญ่ที่มีอำนาจ เป็นคนเหี้ยมโหด, ประพฤติตามอำเภอใจ, ไม่สะทกสะท้านในการที่จะบริภาษต่อผู้ใหญ่ 11แต่ฝ่ายพวกทูตสวรรค์, ที่มีฤทธิ์และมีกำลังมากกว่า, ก็ยังไม่ได้เอาข้อความหยาบหยามของเขามาฟ้องจำเพาะพระพักตรองค์พระผู้เป็นเจ้า. 12แต่ว่าคนเหล่านั้นเหมือนสัตว์เดียรัจฉานที่ปราศจากความคิด, ที่เกิดมารังแต่จะถูกจับฆ่าตายเปล่า, ยังยืนพูดหยาบคายกล่าวด้วยข้อความที่เขาไม่เข้าใจเลย, จะต้องพินาศในการชั่วร้ายของตัวเอง, 13จะรับบำเหน็จแห่งการอธรรม, คือคนที่ถือการเสเพลเฮฮาในกลางวันแสกๆ ว่าเป็นความสุขสำราญ เขาเหล่านั้นด่างพร้อยและพิการ, และประพฤติการเสเพลเฮฮา ขณะเขากำลังกินเลี้ยงกับท่านทั้งหลาย. 14ตาเขาเต็มไปด้วยความปรารถนาแห่งการล่วงประเวณี, และเขาหยุดกระทำบาปไม่ได้เลย เขาวางกับดักคนที่มีจิตต์โลเล เขามีใจชินคับการโลภ เขาเป็นลูกแห่งความแช่งสาป 15เขาได้สละทิ้งทางตรง, ได้หลงทางไป, ได้ทำตามอย่างบีละอามบุตรบะโอระ, ที่ได้ชอบบำเหน็จแห่งการอธรรม 16แต่บีละอามได้ถูกติเพราะการที่ตนได้กระทำนั้น ลาที่พูดไม่เป็นนั้นยังพูดเป็นภาษามนุษย์ แล้วได้ห้ามอาการพลุ่มพล่ามของผู้พยากรณ์คนนั้น
เขาพ้นจากความชั่วโดยพระเยซูเป็นผู้ช่วย
17คนเหล่านี้เป็นบ่อที่ไร้น้ำ, เป็นหมอกที่ถูกพายุพัดไป. ทรงเก็บความมืดทึบไว้สำหรับคนเหล่านั้น 18เพราะว่าเขาพูดเย่อหยิ่งอวดตัว, และเขาใช้ความปรารถนาแห่งเนื้อหนัง, กับความกำหนัด, เพื่อจะล่อลวงคนทั้งหลายที่กำลังหนีไปจากคนเหล่านั้นที่หลงประพฤติผิด. 19เขาสัญญาว่าจะให้คนเหล่านั้นพ้นจากการเป็นทาส, แต่ตัวเขาเองยังเป็นทาสของความชั่ว เพราะว่าถ้าผู้ใดยอมแพ้แก่สิ่งใดๆ เขาก็เป็นทาสแก่สิ่งนั้น. 20ด้วยว่าถ้าแม้เมื่อเขาพ้นจากความชั่วของโลกนี้แล้ว โดยที่ได้รู้จักพระเยซูคริสต์เจ้าผู้ช่วยให้รอด เขายังคิดกังวลและยอมแพ้แก่การชั่วนั้นอีก, เบื้องปลายของเขาก็ชั่วร้ายยิ่งกว่าเบื้องต้น
21เพราะว่าถ้าเขาไม่ได้รู้จักทางชอบธรรมนั้นเสียเลย ก็ยังจะดีกว่าที่เขาได้รู้แล้วๆ กลับหลังหันให้พระบัญญัติอันบริสุทธิ์ที่ได้ทรงโปรดประทานให้เขานั้น. 22เหตุก็เกิดขึ้นแก่เขาตามคำสุภาษิตอันจริงนั้นที่ว่า, สุนัขได้กลับกินซึ่งมันได้สำรอกออกมาแล้ว, และสุกรที่ชำระล้างตัวแล้วก็กลับลุยลงนอนในปลักอีก
Currently Selected:
เปโตรฉะบับสอง 2: TH1940
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
พระคริสตธรรมคัมภีร์ ภาคพันธสัญญาเดิมและใหม่ ฉบับ 1940 สงวนลิขสิทธิ์ 1940 โดยสมาคมพระคริสตธรรมไทย The Holy Bible – Thai 1940 Copyright ©1940 Thailand Bible Society
