โยบ 37

1พายุฝนฟ้าคะนองทำให้หัวใจของผมสั่นรัว

และเต้นออกมานอกอก

2ฟังสิ ฟังเสียงอันกึกก้องของพระองค์

และฟังเสียงคำรามที่ออกมาจากปากของพระองค์

3สายฟ้าของพระองค์สว่างจ้าไปทั่วใต้ฟ้า

และสว่างจ้าไปจนสุดปลายแผ่นดินโลก

4แล้วเสียงของพระองค์ก็คำรามตามไป

พระองค์แผดเสียงกึกก้องอย่างน่าเกรงขาม

เมื่อได้ยินแล้ว ไม่มีใครหยั่งรู้ว่ามันจะไปไหนต่อ

5พระองค์แผดเสียงกึกก้องด้วยวิธีการอันน่าอัศจรรย์

และพระองค์ทำสิ่งยิ่งใหญ่ทั้งหลายที่เราไม่อาจเข้าใจได้

6พระองค์พูดกับหิมะว่า “ตกลงมาสู่แผ่นดินสิ”

พระองค์บอกกับหยาดฝนว่า “ตกลงมาอย่างหนัก”

7พระองค์ทำให้ทุกคนต้องถูกกักไว้ข้างใน

เพื่อทุกคนจะได้รู้ถึงสิ่งที่พระองค์ทำ

8ส่วนสัตว์ก็กลับไปยังที่ซ่อนของมัน

และไม่ออกมาจากรังของมัน

9ลมพายุก็พัดมาจากคลังของมัน

ความหนาวเหน็บก็มาจากลมเหนือ

10น้ำแข็งมาจากลมหายใจของพระเจ้า

และทะเลกว้างใหญ่ก็เริ่มแข็งตัว

11พระองค์บรรจุความชุ่มชื้นไว้ในเมฆที่หนาทึบ

และทำให้สายฟ้าแลบของพระองค์กระจายออกจากหมู่เมฆ

12หมู่เมฆหมุนวนไปรอบๆตามการนำของพระองค์

เพื่อพวกมันจะได้ทำให้คำสั่งของพระองค์สำเร็จบนผิวโลกที่มนุษย์อาศัยอยู่

13ไม่ว่าพระองค์จะให้ฝนตกเพื่อการตีสอนหรือเพื่อเป็นประโยชน์ต่อแผ่นดินของพระองค์

หรือเพื่อแสดงความรักอันมั่นคงของพระองค์ พระองค์ก็เป็นผู้ทำให้มันเกิดขึ้นทั้งนั้น

14ลุงโยบครับ ฟังเรื่องนี้ให้ดี

ให้อยู่นิ่งๆแล้วไตร่ตรองอย่างถี่ถ้วนถึงการกระทำต่างๆอันน่าทึ่งเหล่านี้ของพระองค์

15ท่านรู้หรือว่าพระเจ้าประกาศสั่งหมู่เมฆ

และทำให้สายฟ้าแลบออกมาจากหมู่เมฆของพระองค์ได้ยังไง

16ท่านรู้หรือว่าหมู่เมฆแผ่กระจายไปได้ยังไง

ท่านรู้ถึงการกระทำต่างๆอันน่าทึ่งของพระองค์ผู้รอบรู้หรือยังไง

17เมื่อลมร้อนจากทิศใต้พัดมาทุกคนในแผ่นดินต่างก็หยุดนิ่ง

แล้วท่านก็เหงื่อแตกอยู่ในเสื้อของท่าน

18แล้วแบบท่านนี่นะ จะมาคลี่หมู่เมฆออกเหมือนกับที่พระองค์ทำได้หรือ

คือให้มันแข็งราวกับกระจกที่ทำจากเหล็กที่เทลงในแม่พิมพ์

19ไหน ช่วยสอนเราหน่อยสิว่าเราควรพูดอะไรกับพระองค์ดี

เพราะพวกเราอยู่ในความมืดและไม่รู้จะรวบรวมคดีฟ้องพระองค์ได้ยังไง

20เหมาะแล้วหรือที่จะให้ใครไปบอกพระองค์ว่า มนุษย์อย่างผมนี่นะจะฟ้องร้องพระองค์

สับสนอย่างนี้จะไปพูดในศาลได้ยังไง

21แค่แสงสว่างเจิดจ้าในท้องฟ้าตอนที่ลมพัดกวาดเอาหมู่เมฆไป

มนุษย์ก็ยังมองดูไม่ได้เลย

22แต่พระองค์นั้นมาจากทางเหนือด้วยแสงทองสว่างไสว

พระเจ้าสวมใส่แสงที่แผ่รัศมีอันน่าเกรงขาม

23พระองค์ผู้ทรงฤทธิ์นั้นพวกเราไม่สามารถเข้าใกล้ได้

พระองค์ยิ่งใหญ่ด้วยพลังอำนาจ ความยุติธรรม และความถูกต้อง

ซึ่งพระองค์ไม่มีวันฝ่าฝืน#37:23 ซึ่งพระองค์ไม่มีวันฝ่าฝืน หรือแปลได้อีกอย่างหนึ่งว่า “พระองค์ไม่ตอบพวกเราเมื่อพวกเราพยายามจะฟ้องพระองค์ เพื่อขอความยุติธรรม”

24ดังนั้น มนุษย์จึงยำเกรงพระองค์

แม้แต่คนฉลาดทั้งหลายก็ยังไม่สามารถมองเห็นพระองค์ได้”

Currently Selected:

โยบ 37: THA-ERV

Highlight

Copy