YouVersion Logo
Search Icon

โยบ 19

19
โยบ​พูด​อีก
1แล้ว​โยบ​ก็​ตอบ​ว่า
2“พวก​ท่าน​จะ​ทรมาน​ข้า​ไป​อีก​นาน​แค่ไหน
พวก​ท่าน​พยายาม​จะ​บดขยี้​ข้า​เป็น​ชิ้นๆ​ด้วย​คำพูด​อย่างนี้​ไป​อีก​นานไหม
3พวกท่าน​พยายาม​ฉีกหน้า​ข้า​มา​ตั้ง​สิบครั้งแล้ว
ยัง​ไม่​รู้สึก​อาย​ที่​ทำ​ผิด​ต่อ​ข้า​อย่างนี้หรือ
4สมมุติ​ว่า​ข้า​ได้​ทำ​ผิดจริง
ข้า​เอง​จะ​ต้อง​เป็น​ผู้รับผิด
5ถ้า​พวกท่าน​พองตัว​ว่า​ดี​กว่า​ข้า
และ​ถือ​เอา​ความ​ตกต่ำ​ของ​ข้า​เป็น​เครื่อง​พิสูจน์​ว่า​ข้า​ผิด
6ก็​รู้​ไว้​เถิด​ว่า​เป็น​พระเจ้า​ที่​ทำ​ให้​ข้า​ดู​เหมือน​เป็น​คนผิด
แล้ว​ปิด​ล้อม​โจมตี​ข้า​อย่างนี้
7ถึง​ข้า​จะ​ร้อง​ว่า ‘ช่วยด้วย ข้า​ถูกโบยตี’
ก็​ไม่​มี​ใคร​ฟัง​ข้า​อยู่ดี
ถึง​ข้า​จะ​ร้อง​ให้​ช่วย
ก็​ยัง​ไม่​มี​ความ​ยุติธรรม​เกิดขึ้น
8พระองค์​กั้น​ทาง​ข้า​ไม่​ให้​ผ่าน
และ​ทำ​ให้​เส้นทาง​ทั้งหลาย​ของ​ข้า​มืดไป
9พระองค์​ปลด​ศักดิ์ศรี​ของ​ข้า​ไปหมด
และ​ถอด​มงกุฎ​ไป​จาก​หัวข้า
10พระองค์​รื้อ​ข้า​ลง​จาก​ทุกด้าน จน​ข้า​สูญสิ้น​ไป
ความหวัง​ของ​ข้า​ถูก​พระองค์​ถอนราก​ถอนโคน​เหมือน​ต้นไม้
11พระองค์​จุด​ความ​โกรธ​เกรี้ยว​ต่อ​ข้า
และ​นับว่า​ข้า​เป็น​ศัตรู​ของ​พระองค์
12กองทัพ​ทั้งหลาย​ของ​พระองค์​เรียง​หน้า​บุก​เข้า​มา​พร้อม​กัน
พวกเขา​สร้าง​เนินดิน​ไว้​บุก​กำแพง​ข้า
และ​ตั้ง​ค่าย​ล้อมรอบ​เต็นท์​ของ​ข้า
13พระองค์​ทำ​ให้​พี่น้อง​ของ​ข้า​เหิน​ห่าง​จาก​ข้า
ส่วน​เพื่อนๆ​ของ​ข้า​ทำ​ตัว​เป็น​คน​แปลกหน้า​กับข้า
14ญาติ​พี่น้อง​และ​พวก​เพื่อนสนิท​ของ​ข้า​ได้​ทอดทิ้ง​ข้าไป
แขก​ทั้งหลาย​ที่​เคย​มา​บ้าน​ข้า​หลงลืม​ข้า​หมดแล้ว
15สาวใช้​ของ​ข้า​มอง​ข้า​เป็น​คน​แปลกหน้า
ข้า​กลาย​เป็น​คน​ต่างด้าว​ใน​สายตา​พวกเขา
16ข้า​เรียก​ทาส​ชาย​ของข้า แต่​เขา​ไม่ตอบ
แม้​ข้า​จะ​อ้อนวอน​ให้​เขา​มา​ช่วย​ก็ตาม
17กลิ่น​ปาก​ของ​ข้า​เป็น​ที่​น่า​รังเกียจ​แก่​เมียข้า
และ​พี่น้อง​ท้อง​เดียว​กับ​ข้า​ก็​สะอิดสะเอียน​ข้า
18แม้แต่​เด็ก​เล็กๆ​ก็​ดูหมิ่น​ข้า
เมื่อ​ข้า​ยืนขึ้น​พูด พวกเขา​ก็​พูด​ต่อว่า​ข้า
19พวกเพื่อน​สนิท​ทุกคน​ของ​ข้า​ต่าง​ก็​สะอิดสะเอียน​ข้า
ส่วน​คน​เหล่านั้น​ที่​ข้า​รัก​ก็​หักหลัง​ข้า
20กระดูก​ของ​ข้า​อ่อน​ปวกเปียกซะ​จน​ต้อง​เกาะ​หนัง​และ​เนื้อ​ไว้
ข้า​รอด​ตาย​อย่าง​หวุดหวิด​เหลือ​แต่​หนังหุ้มฟัน
21เพื่อนๆ​ของ​ข้า สงสาร​ข้า​ด้วย สงสาร​ข้า​ด้วย​เถิด
เพราะ​มือ​ของ​พระเจ้า​ได้​ตบตี​ข้า
22ทำไม​พวกท่าน​ต้อง​ไล่ล่า​ข้า​เหมือน​กับ​ที่​พระเจ้า​ทำ​อยู่นี้
กิน​เนื้อ​ข้า​ยัง​ไม่​อิ่ม​หรือ
23ข้า​อยาก​ให้​มี​คน​บันทึก​คำพูด​ของ​ข้า​เหลือเกิน
ข้า​อยาก​ให้​จารึก​ไว้​บน​แผ่น​หิน
24ข้า​อยาก​ให้​สลัก​คำพูด​ทั้งหมด​ของ​ข้า​ไว้​บน​แผ่นหิน​ตลอด​ไป
ด้วย​สิ่ว​เหล็ก​และ​เคลือบ​ตะกั่ว
25เพราะ​ข้า​รู้​ว่า​ผู้ที่​จะ​แก้​ต่างให้​กับ​ข้านั้น​มี​ชีวิต​อยู่
เขา​จะ​ยืน​ขึ้น​ใน​ที่สุด​เพื่อ​พูด​แทน​ข้า​บน​ผืนดินนี้
26แม้ว่า​หนัง​ของ​ข้า​จะ​ถูก​ถลก​ออก​ไป​แล้ว​ก็ตาม
แต่​ข้า​ก็​ยัง​อยาก​จะ​เห็น​พระเจ้า​ใน​ขณะ​ที่​ข้า​ยัง​อยู่​ใน​เนื้อหนังนี้
27ข้า​อยาก​จะ​เห็น​พระองค์​ด้วย​ตัว​ข้าเอง
ด้วย​ตา​ของ​ข้าเอง ไม่​ใช่​มี​แต่​คน​อื่น​เห็น
ข้า​คอย​จน​เหนื่อยใจ​แล้ว
28เมื่อ​พวกท่าน​พูด​ว่า ‘ไล่ล่า​มัน​ไป’
และ​กล่าว​ว่า ‘ปัญหา​ของ​มัน​ก็​อยู่​ที่​ตัว​มัน​นั่นแหละ’
29ให้​ระวัง​ดาบ​ไว้​ให้ดี
เพราะ​ความ​โกรธ​เกรี้ยว​ของ​พวกท่าน สมควร​จะ​ถูก​ลงโทษ​ด้วย​ดาบ
แล้ว​พวกท่าน​จะ​ได้​รู้​ว่า​การ​พิพากษา​มี​จริง”

Currently Selected:

โยบ 19: THA-ERV

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in