YouVersion Logo
Search Icon

1 ซามูเอล 14

14
โยนาธาน​สู้​กับ​คน​ฟีลิสเตีย
1วัน​หนึ่ง​โยนาธาน​ลูกชาย​ของ​ซาอูล​ได้​พูด​กับ​เด็ก​หนุ่ม​ผู้​ถือ​อาวุธ​ของ​เขา​ว่า “มา​เถอะ ให้​พวก​เรา​ไป​ที่​ค่าย​ของ​คน​ฟีลิสเตีย​ที่​อยู่​ฝั่ง​โน้น​กัน” แต่​เขา​ไม่​ได้​บอก​ซาอูล​พ่อ​ของ​เขา
2(ขณะนั้น​ซาอูล​กำลัง​พักผ่อน​อยู่​ที่​ชาน​เมือง​กิเบอาห์​ใต้​ต้นทับทิม​ใน​มิโกรน กับ​คน​ประมาณ​หกร้อย​คน 3ซึ่ง​ใน​จำนวน​นั้น​มี​อาหิยาห์​ผู้​ที่​ใส่​เอโฟด​อยู่​ด้วย เขา​เป็น​ลูกชาย​ของ​อาหิทูบ​ซึ่ง​เป็น​พี่ชาย​ของ​อีคาโบด อีคาโบด​และ​อาหิทูบ​เป็น​ลูกชาย​ของ​ฟีเนหัส ฟีเนหัส​เป็น​ลูกชาย​ของ​เอลี เอลี​เคยเป็น​นักบวช​ของ​พระยาห์เวห์​อยู่​ที่​เมือง​ชิโลห์ ไม่​มี​ใคร​รู้​ว่า​โยนาธาน​ได้​ออก​ไป​แล้ว
4ทาง​ข้าม​ทั้ง​สอง​ข้าง​ที่​โยนาธาน​จะ​ใช้​ข้าม​เข้า​ไป​ยัง​ค่าย​ของ​ฟีลิสเตีย​นั้น​เป็น​หน้า​ผา หน้าผา​ทั้ง​สอง​ด้าน​นี้ ข้าง​หนึ่ง​เรียกว่า​โบเซส และ​อีก​ข้าง​หนึ่ง​เรียกว่า​เสเนห์ 5หน้าผา​ด้าน​หนึ่ง​อยู่​ทาง​เหนือ​ตรง​ฝั่ง​เมือง​มิคมาช ส่วน​หน้า​ผา​อีก​ด้าน​อยู่​ทาง​ใต้​ตรง​ฝั่ง​เมือง​เกบา)
6โยนาธาน​พูด​กับ​เด็ก​หนุ่ม​ผู้​ถือ​อาวุธ​ของ​เขา​ว่า “ไป​กัน​เถอะ พวก​เรา​ข้าม​ไป​ยัง​ป้อม​ทหาร​ของ​ไอ้​พวก​ผู้ชาย​ที่​ยัง​ไม่​ได้​ทำ​พิธีขลิบ​พวก​นั้น บางที​พระยาห์เวห์​อาจ​จะ​มา​ช่วย​เรา​ทำ​สิ่งนี้​ก็​ได้ ไม่​มี​อะไร​จะ​มา​ขัดขวาง​ไม่​ให้​พระยาห์เวห์​มา​ช่วย​กู้​ได้ ไม่​ว่า​พระองค์​จะ​ใช้​คน​มาก​หรือ​น้อย​ก็​ตาม”
7คน​ถือ​อาวุธ​ของ​เขา​พูด​ว่า “ทำ​อะไร​ก็​ได้​ตาม​ใจ​ท่าน ลุย​ไป​เลย ข้าพเจ้า​จะ​อยู่​เคียง​ข้าง​ท่าน​ตลอด​ไป”
8โยนาธาน​พูด​ว่า “ถ้า​อย่าง​นั้น​ไป​กัน​เถอะ พวก​เรา​จะ​ข้าม​ไป​หา​คน​ฟีลิสเตีย และ​ปล่อย​ให้​พวก​เขา​เห็น​พวก​เรา 9ถ้า​พวก​เขา​พูด​กับ​พวก​เรา​ว่า ‘คอย​อยู่​ที่​นั่น​จน​กว่า​พวก​เรา​จะ​ลง​ไป​หา​เจ้า’ พวก​เรา​ก็​จะ​หยุด​ใน​ที่​ที่​พวก​เรา​อยู่​และ​จะ​ไม่​ไป​หา​พวก​เขา 10แต่​ถ้า​พวก​เขา​พูด​ว่า ‘ขึ้น​มา​หา​พวก​เรา​สิ’ พวก​เรา​ก็​จะ​ปีน​ขึ้น​ไป เพราะ​นั่น​จะ​เป็น​สัญญาณ​ให้​กับ​เรา ว่า​พระยาห์เวห์​ได้​มอบ​พวก​เขา​ไว้​ใน​กำ​มือ​ของ​พวก​เรา​แล้ว”
11โยนาธาน​และ​คน​ถือ​อาวุธ​ของ​เขา​จึง​แสดง​ตัว​ให้​คน​ฟีลิสเตีย​ที่​ค่าย​ได้​เห็น พวก​เขา​ก็​พูด​ว่า “ดูซิ พวก​ฮีบรู​กำลัง​คลาน​ออก​จาก​รู​ที่​พวก​มัน​ใช้​หลบซ่อน” 12ชาย​คน​หนึ่ง​ใน​ค่าย​ก็​ตะโกน​ใส่​โยนาธาน​และ​คน​ถือ​อาวุธ​ของ​เขา​ว่า “ขึ้น​มา​หา​พวก​เรา​สิ แล้ว​พวก​เรา​จะ​ให้​บท​เรียน​กับ​พวก​เจ้า”
ดังนั้น​โยนาธาน​จึง​พูด​กับ​คน​ถือ​อาวุธ​ของ​เขา​ว่า “ปีน​ตาม​เรา​มา พระยาห์เวห์​ได้​มอบ​พวก​เขา​ให้​อยู่​ใน​กำ​มือ​ของ​คน​อิสราเอล​แล้ว”
13โยนาธาน​ปีน​ขึ้น​ไป​ด้วย​มือ​และ​เท้า​ของ​เขา คน​ถือ​อาวุธ​ของ​เขา​ปีน​ตาม​มา​อย่าง​ติดๆ โยนาธาน​สู้รบ​กับ​คน​ฟีลิสเตีย และ​คน​ฟีลิสเตีย​ก็​ล้ม​ลง​ต่อหน้า​โยนาธาน คน​ถือ​อาวุธ​ของ​เขา​ก็​ตาม​มา​ติดๆ​และ​ได้​ฆ่า​ฟัน​พวก​นั้น​อยู่​ข้างหลัง​เขา 14ใน​การ​ปะทะ​กัน​ครั้ง​แรก พวก​เขา​สอง​คน​ฆ่า​คน​ฟีลิสเตีย​ตาย​ประมาณ​ยี่สิบ​คน​ใน​พื้นที่​ประมาณ​สอง​ไร่
15จาก​นั้น​ทหาร​ทั้ง​กองทัพ​ของ​ฟีลิสเตีย​ก็​ตกใจ​กลัว​จน​ตัว​สั่น คือ​พวก​ที่​อยู่​ใน​ค่าย ใน​สนามรบ พวก​ที่​อยู่​ตาม​ป้อม​ต่างๆ​และ​พวก​ที่​อยู่​ใน​กอง​กำลัง​ย่อย ได้​เกิด​แผ่นดิน​ไหว​ขึ้น มัน​เป็น​ความ​หวาดกลัว​ที่​พระเจ้า​ส่ง​มา
16พวก​ยาม​ของ​ซาอูล​ที่​กิเบอาห์​ใน​แผ่นดิน​เบนยามิน เห็น​ทหาร​ฟีลิสเตีย​วิ่งหนี​ไป​คนละ​ทิศ​ละ​ทาง 17ซาอูล​จึง​พูด​กับ​คน​ที่​อยู่​กับ​เขา​ว่า “เรียก​พวก​เรา​มา​รวม​พล​กัน​ให้​หมด และ​ดู​ว่า​ใคร​หาย​ไป”
เมื่อ​ตรวจ​ดู​ก็​พบ​ว่า​โยนาธาน​และ​คน​ถือ​อาวุธ​ของ​เขา​ไม่​ได้​อยู่​ที่​นั่น
18ซาอูล​จึง​พูด​กับ​อาหิยาห์​ว่า “ให้​นำ​เอโฟด​มา​ที่​นี่” (ใน​เวลา​นั้น​อาหิยาห์​ใส่​เอโฟด​ยืน​อยู่​ต่อ​หน้า​ชาว​อิสราเอล)#14:18 ข้อ​นี้​มา​จาก​สำเนา​กรีก​โบราณ แต่​ฉบับ​ฮีบรู​ที่​นิยม​ใช้​กัน เขียน​ว่า “ให้​นำ​หีบ​ของ​พระเจ้า​มา​ที่​นี่ เพราะ​ว่า​ใน​เวลา​นั้น​หีบ​นั้น​ได้​อยู่​กับ​คน​อิสราเอล” 19ขณะ​ที่​ซาอูล​กำลัง​พูด​กับ​นักบวช เพื่อ​คอย​คำ​แนะนำ​จาก​พระเจ้า ก็​เกิด​เสียง​อึกทึก​ขึ้น​ใน​ค่าย​ฟีลิสเตีย​และ​มัน​ก็​ดัง​ขึ้นๆ ซาอูล​จึง​พูด​กับ​นักบวช​ว่า “ไม่​ต้อง​ดึง​สลาก​จาก​เอโฟด​เพื่อ​ถาม​พระยาห์เวห์​แล้ว ไม่​มี​เวลา​แล้ว”#14:19 ไม่​ต้อง​ดึง … ไม่​มี​เวลา​แล้ว แปล​ตรงๆ​ได้​ว่า “ดึง​มือ​ของ​เจ้า​ออก​มา​ได้​แล้ว”
20ดังนั้น​ซาอูล​และ​ประชาชน​ที่​อยู่​กับ​เขา​จึง​ออก​ไป​เพื่อ​จะ​รบ แต่​พวก​เขา​กลับ​พบ​ว่า​คน​ฟีลิสเตีย​อยู่​ใน​ความ​สับสน​ถือ​ดาบ​ฆ่า​ฟัน​กัน​เอง 21คน​ฮีบรู​ที่​เดิม​เคย​อยู่​กับ​คน​ฟีลิสเตีย​และ​พวก​ที่​อยู่​ใน​ค่าย​ก็​หัน​มา​ร่วม​มือ​กับ​คน​อิสราเอล มา​อยู่​ฝ่าย​เดียว​กับ​ซาอูล​และ​โยนาธาน 22เมื่อ​คน​อิสราเอล​ทั้งหมด​ที่​หลบซ่อน​อยู่​ตาม​แถบ​เทือกเขา​เอฟราอิม​รู้​ข่าว​ว่า​คน​ฟีลิสเตีย​กำลัง​หนี พวก​เขา​ก็​เข้า​ร่วมรบ และ​ไล่ล่า​คน​ฟีลิสเตีย​อย่าง​ดุเดือด
23ใน​วัน​นั้น​พระยาห์เวห์​ได้​ช่วยกู้​คน​อิสราเอล​ไว้ การ​สู้รบ​ได้​ขยาย​เลย​เมือง​เบธาเวน​ออก​ไป กองทัพ​ทั้งหมด​ได้​อยู่​กับ​ซาอูล ตอนนั้น​เขา​มี​ทหาร​อยู่​หนึ่ง​หมื่น​คน การ​สู้รบ​ได้​ขยาย​ไป​ทุก​เมือง​ใน​แถบ​เนินเขา​ของ​เอฟราอิม#14:23 กองทัพ​ทั้งหมด … ของ​เอฟราอิม มา​จาก​สำเนา​แปล​กรีก​โบราณ
ซาอูล​ทำ​ความ​ผิด​อีก​ครั้ง
24แต่​ซาอูล​ได้​ทำ​ผิด​อย่าง​ใหญ่หลวง​ใน​วัน​นั้น#14:24 แต่​ซาอูล … ใน​วัน​นั้น ประโยค​นี้​มา​จาก​สำเนา​กรีก​โบราณ คน​อิสราเอล​ทั้ง​เหน็ด​เหนื่อย​และ​หิว​จัด เพราะ​ซาอูล​ได้​บังคับ​ประชาชน​ให้​สาบาน​ว่า “ใคร​ก็​ตาม​ที่​กิน​อาหาร​ก่อน​ค่ำ​และ​ก่อน​ที่​เรา​จะ​ได้​แก้​แค้น​ศัตรู​ของ​เรา ขอ​ให้​ถูก​สาปแช่ง” ดังนั้น​จึง​ไม่​มี​ใคร​ใน​กองทัพ​ได้​กิน​อาหาร​เลย
25ฝ่าย​กองทัพ​ได้​เข้า​ไป​ใน​ป่า และ​ได้​พบ​รัง​ผึ้ง​อยู่​บน​พื้น 26เมื่อ​พวก​เขา​เข้า​ไป​ใน​ป่า ก็​เห็น​น้ำผึ้ง​กำลัง​ไหล​ออก​จาก​รัง แต่​ไม่​มี​ใคร​เอา​มือ​ไป​รอง​น้ำผึ้ง​มา​กิน เพราะ​พวก​เขา​กลัว​คำ​สาบาน 27แต่​โยนาธาน​ไม่​รู้เรื่อง​ที่​ซาอูล​พ่อ​ของ​เขา​บังคับ​ให้​ประชาชน​สาบาน เขา​จึง​ใช้​ปลาย​ไม้เท้า​ที่​ถือ​อยู่​ใน​มือ​แหย่​เข้า​ไป​ใน​รัง​ผึ้ง แล้ว​เอา​มือ​ปาด​น้ำผึ้ง​มา​เข้า​ปาก ทำ​ให้​กลับ​มี​เรี่ยวแรง​ขึ้น
28ตอนนั้น​มี​ทหาร​คน​หนึ่ง​บอก​เขา​ว่า “พ่อ​ของ​ท่าน​บังคับ​ให้​เหล่า​ทหาร​สาบาน​ว่า ‘ใคร​ที่​กิน​อาหาร​วันนี้​จะ​ถูก​สาปแช่ง’ นั่น​เป็น​เหตุ​ที่​ทำ​ให้​ผู้​คน​อ่อน​เพลีย”
29โยนาธาน​พูด​ว่า “พ่อ​ของ​เรา​ได้​ทำ​ความ​ลำบาก​แก่​ผู้​คน​ใน​ประเทศ​แล้ว ดูซิ​ว่า​เรา​สดชื่น​ขึ้น​ขนาด​ไหน เมื่อ​เรา​ได้​ชิม​น้ำผึ้ง​เพียง​เล็กน้อย 30มัน​จะ​ดี​แค่​ไหน​ถ้า​วันนี้​ประชาชน​ได้​กิน​อาหาร​ที่​พวก​เขา​ริบ​มา​จาก​ศัตรู เรา​ก็​คงจะ​ฆ่า​พวก​ฟีลิสเตีย​ได้​มาก​กว่า​นี้​อีก​เยอะ​ทีเดียว”
31ใน​วัน​นั้น​หลังจาก​ที่​คน​อิสราเอล​ได้​โจมตี​คน​ฟีลิสเตีย จาก​เมือง​มิคมาช​ไป​จนถึง​เมือง​อัยยาโลน พวก​เขา​ก็​หมด​เรี่ยวแรง 32พวก​เขา​เข้า​ยึด​ข้าว​ของ​ต่างๆ ริบ​เอา​แกะ วัว​ตัวผู้​และ​ลูก​วัว​มา แล้ว​จัด​การ​ฆ่า​บน​พื้น​และ​กิน​เป็น​อาหาร​รวมทั้ง​กิน​เลือด​ด้วย
33จาก​นั้น​ก็​มี​คน​ไป​บอก​ซาอูล​ว่า “ดูซิ พวก​ทหาร​กำลัง​ทำ​บาป​ต่อ​พระยาห์เวห์​ด้วย​การ​กิน​เนื้อ​ที่​ยัง​มี​เลือด​ติด​อยู่”
ซาอูล​พูด​ว่า “พวก​เจ้า​ได้​ทำ​บาป​แล้ว กลิ้ง​ก้อนหิน​ก้อน​ใหญ่​มา​ที่​นี่​เดี๋ยวนี้” 34จากนั้น​เขา​ก็​พูด​อีก​ว่า “ไป​แจ้ง​กับ​ประชาชน​ทั้งหลาย​ว่า ‘ให้​แต่​ละ​คน​เอา​วัว​และ​แกะ​มา​ให้​เรา แล้ว​ฆ่า​พวก​มัน​กิน​กัน​ที่​นี่ อย่า​ทำ​บาป​ต่อ​พระยาห์เวห์ ด้วย​การ​กิน​เนื้อ​สัตว์​ที่​ยัง​มี​เลือด​ติด​อยู่​อีก’”
ดังนั้น​ทุก​คน​จึง​เอา​วัว​ของ​เขา​มา​ฆ่า​ที่​นั่น​ใน​คืน​นั้น 35จาก​นั้น​ซาอูล​ได้​สร้าง​แท่น​บูชา​ต่อ​พระยาห์เวห์ ซึ่ง​เป็น​ครั้ง​แรก​ที่​เขา​ได้​ทำ​อย่าง​นี้
36ซาอูล​พูด​ว่า “ให้​เรา​ลง​ไป​ไล่ล่า​คน​ฟีลิสเตีย​ใน​คืน​นี้​จน​ถึง​รุ่งเช้า ยึด​ข้าวของ​ต่างๆ​ของ​พวก​มัน และ​อย่า​ปล่อย​ให้​มี​ใคร​รอด​ชีวิต​แม้​แต่​คน​เดียว”
ประชาชน​ก็​พูด​ว่า “ทำ​ตาม​ที่​ท่าน​เห็น​ว่า​ดี​เถิด”
แต่​นักบวช​กลับ​พูด​ว่า “ให้​เรา​ถาม​พระเจ้า​ใน​ที่​นี้​ดู​ก่อน​เถอะ”
37ดังนั้น​ซาอูล​จึง​ถาม​พระเจ้า​ว่า “เรา​ควร​ไล่​ตาม​คน​ฟีลิสเตีย​หรือ​ไม่ พระเจ้า​จะ​ให้​พวก​เขา​ตก​อยู่​ใน​กำ​มือ​ของ​คน​อิสราเอล​หรือ​ไม่” แต่​พระเจ้า​ก็​ไม่​ได้​ตอบ​อะไร​แก่​ซาอูล​ใน​วัน​นั้น
38ซาอูล​จึง​พูด​ว่า “ผู้นำ​ของ​ทหาร​ทั้งหลาย​มา​ที่​นี่​เถอะ และ​ค้นหา​ดู​สิ​ว่า ใคร​ทำ​บาป​ใน​วันนี้ 39เรา​ขอ​สาบาน​ต่อ​พระยาห์เวห์ ผู้​ช่วย​ชีวิต​คน​อิสราเอล ถ้า​แม้แต่​โยนาธาน​ลูกชาย​ของ​เรา​เอง​ทำ​บาป เขา​ก็​ต้อง​ตาย” ไม่​มี​ใคร​พูด​อะไร​สัก​คำ
40ซาอูล​พูด​กับ​คน​อิสราเอล​ทั้งหมด​ว่า “พวก​ท่าน​ทั้งหลาย​ยืน​อยู่​ที่​นั่น เรา​และ​ลูกชาย​จะ​ยืน​อยู่​ที่​นี่”
ประชาชน​ก็​ตอบ​ว่า “ทำ​ใน​สิ่ง​ที่​ท่าน​เห็น​ว่า​ดี​เถิด”
41จาก​นั้น​ซาอูล​ก็​อธิษฐาน “ข้า​แต่​พระยาห์เวห์ พระเจ้า​ของ​อิสราเอล ได้​โปรด​ตอบ​ข้าพเจ้า​ผู้รับใช้​ของ​พระองค์​ใน​วัน​นี้​ด้วย​เถิด#14:41 จาก​นั้น​ซาอูล … ใน​วัน​นี้​ด้วย​เถิด ประโยค​นี้ พบ​ใน​ฉบับ​สำเนา​กรีก​โบราณ ส่วน​ฉบับ​ฮีบรู​ที่​นิยม​ใช้ เขียน​ว่า “แล้ว​ซามูเอล​ก็​อธิษฐาน​ต่อ​พระยาห์เวห์ พระเจ้า​ของ​อิสราเอล​ว่า ‘โปรด​ให้​คำ​ตอบ​ที่​ถูก​ต้อง’” ข้า​แต่​พระยาห์เวห์ พระเจ้า​ของ​อิสราเอล ถ้า​เป็น​ตัว​ข้าพเจ้า​หรือ​โยนาธาน​ลูกชาย​ข้าพเจ้า​ที่​ได้​ทำ​บาป ก็​ขอ​ให้​สลาก​ออก​มา​เป็น​อูริม แต่​ถ้า​อิสราเอล​คน​ของ​พระองค์​ได้​ทำ​บาป ก็​ขอ​ให้​สลาก​ออก​มา​เป็น​ทูมมิม”
แล้ว​ซาอูล​และ​โยนาธาน​ก็​ถูก​เลือก ประชาชน​อื่นๆ​ก็​รอด​ไป 42ซาอูล​พูด​ว่า “โยน​สลาก​อีก​ครั้ง​หนึ่ง ดู​สิ​ว่า​ระหว่าง​เรา​กับ​โยนาธาน​ลูก​ของ​เรา ใคร​เป็น​คน​ทำ​ผิด” แล้ว​โยนาธาน​ก็​ถูก​เลือก
43แล้ว​ซาอูล​ได้​พูด​กับ​โยนาธาน​ว่า “บอก​พ่อ​ซิ​ว่า เจ้า​ทำ​อะไร​ลง​ไป”
โยนาธาน​ตอบ​ว่า “ลูก​เพียง​แค่​ชิม​น้ำผึ้ง​ที่​ติด​อยู่​ที่​ปลาย​ไม้เท้า​เท่านั้น ตอน​นี้ ลูก​ก็​พร้อม​ที่​จะ​ตาย​แล้ว”
44ซาอูล​พูด​ว่า “ขอ​พระเจ้า​ลงโทษ​เรา​อย่าง​หนัก​ถ้า​เรา​ไม่​รักษา​คำ​พูด โยนาธาน เจ้า​จะ​ต้อง​ตาย”
45แต่​ประชาชน​พูด​กับ​ซาอูล​ว่า “โยนาธาน​สมควร​จะ​ตาย​อย่าง​นั้น​หรือ เขา​คือ​ผู้นำ​ชัยชนะ​อัน​ยิ่งใหญ่​มา​สู่​อิสราเอล ไม่​มี​ทาง พระยาห์เวห์​มี​ชีวิต​อยู่​แน่​ขนาด​ไหน ก็​ให้​แน่ใจ​ขนาด​นั้น​เลย​ว่า จะ​ไม่​มี​ผม​สัก​เส้น​บน​หัว​ของ​เขา​ต้อง​ตก​พื้น เพราะ​เป็น​พระเจ้า​เอง​ที่​ช่วย​เขา​ให้​รบ​ชนะ​ใน​วันนี้” ดังนั้น​ประชาชน​ได้​ช่วย​ชีวิต​โยนาธาน​ไว้ เขา​จึง​ไม่​ตาย
46แล้ว​ซาอูล​ได้​หยุด​ติดตาม​คน​ฟีลิสเตีย และ​พวก​เขา​ก็​กลับ​ไป​ยัง​แผ่นดิน​ของ​ตน
ซาอูล​สู้​กับ​ศัตรู​ของ​อิสราเอล
47หลังจาก​ที่​ซาอูล​ได้รับ​หน้าที่​ปกครอง​อิสราเอล เขา​ได้​สู้รบ​กับ​ศัตรู​ที่​อยู่​รอบ​ด้าน คือ​ชาว​โมอับ ชาว​อัมโมน ชาว​เอโดม พวก​กษัตริย์​ของ​โศบาห์ และ​ชาว​ฟีลิสเตีย ไม่ว่า​เขา​จะ​หัน​ไป​ทาง​ไหน เขา​ก็​มี​ชัย​เหนือ​คน​เหล่า​นั้น 48เขา​ต่อสู้​อย่าง​กล้าหาญ​และ​ทำ​ให้​พวก​อามาเลค​พ่ายแพ้ และ​ช่วย​คน​อิสราเอล​ให้​รอดพ้น​จาก​เงื้อม​มือ​ของ​คน​เหล่านั้น​ที่​เคย​ปล้น​อิสราเอล
49ซาอูล​มี​ลูกชาย​คือ​โยนาธาน อิชวี และ​มัลคีชูวา ส่วน​ลูกสาว​คนโต​ของ​เขา​ชื่อ​เมราบ และ​ลูกสาว​คน​เล็ก​ชื่อ​มีคาล 50เมีย​ของ​เขา​ชื่อ​อาหิโนอัม​ซึ่ง​เป็น​ลูกสาว​ของ​อาหิมาอัส
แม่ทัพ​ของ​ซาอูล​คือ​อับเนอร์​ลูกชาย​ของ​เนอร์ เนอร์​เป็น​ลุง​ของ​ซาอูล 51พ่อ​ของ​ซาอูล​คือ​คีช และ​พ่อ​ของ​อับเนอร์​คือ​เนอร์ ทั้ง​คีช​และ​เนอร์​ต่าง​ก็​เป็น​ลูก​ของ​อาบีเอล
52ตลอด​ชีวิต​ของ​ซาอูล ได้​ทำ​สงคราม​กับ​คน​ฟีลิสเตีย​อย่าง​หนัก และ​เมื่อ​ซาอูล​พบ​คน​เก่ง​และ​กล้าหาญ ก็​จะ​เอา​มา​อยู่​ด้วย​กับ​เขา

Highlight

Share

Copy

None

Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in