Nehemya 9
9
BAP 9
1 VE bu ayın yirmi dördüncü gününde İsrail oğulları, oruçlu olarak, ve üzerlerinde çul ve başlarında toprak olduğu halde toplandılar. 2Ve İsrail zürriyeti bütün ecnebilerden ayrıldılar, ve durup suçlarını ve atalarının fesatlarını itiraf ettiler. 3Ve oldukları yerde ayağa kalktılar, ve günün dörtte birinde Allahları RABBİN şeriat kitabından okudular; ve dörtte birinde suçlarını itiraf edip Allahları RABBE secde kıldılar. 4Ve Yeşua, ve Bani, Kadmiel, Şebanya, Bunni, Şerebya, Bani, ve Kenani, Levililer merdiveni üzerinde ayağa kalkıp yüksek sesle Allahları RABBE feryat ettiler.
5Ve Yeşua, ve Kadmiel, Bani, Haşabneya, Şerebya, Hodiya, Şebanya, ve Petahya, Levililer, dediler: Ayağa kalkın ve Allahınız RABBİ ezelden ebede kadar takdis edin; ve her takdisten ve hamtten üstün olan izzetli ismin mubarek olsun. 6Sen, yalnız sen RABSİN; gökleri, göklerin göklerini, ve bütün ordularını, yeri ve onun üzerinde olan bütün şeyleri, denizleri ve onlarda olan bütün şeyleri sen yarattın, ve onların hepsini korursun; ve göklerin ordusu sana secde kılar. 7Ya RAB, sen o Allahsın ki, Abramı seçtin, ve onu Kildanîlerin Ur şehrinden çıkardın, ve onun adını İbrahim koydun, 8ve onun yüreğini senin önünde sadık buldun, ve Kenânlıların, Hittîlerin, Amorîlerin, ve Perizzîlerin, ve Yebusîlerin, ve Girgaşîlerin diyarını onun zürriyetine vermek üzre onunla ahit kestin, ve sözlerini yerine getirdin; çünkü sen âdilsin.
9Ve Mısırda atalarımızın düşkünlüğünü gördün, ve Kızıl Denizin yanında onların feryadını işittin, 10ve Firavunun üzerinde, ve bütün kullarının üzerinde, ve memleketinin bütün kavmı üzerinde alâmetler ve hârikalar gösterdin; çünkü onlara karşı azgınlık ettiklerini bildin, ve bugün olduğu gibi kendine isim kazandın. 11Ve onların önünde denizi yardın, ve denizin ortasından kuru yerden geçtiler; ve onları kovalıyanları enginlere, büyük sulara bir taş gibi attın. 12Ve gündüzün bulut direğinde, ve yürüyecekleri yolda onlara ışık vermek için geceleyin ateş direğinde kendilerine yol gösterdin. 13Ve Sina dağı üzerine indin, ve onlarla göklerden söyleştin, ve onlara doğru hükümler, ve gerçek şeriatler, iyi kanunlar ve emirler verdin, 14ve senin mukaddes Sebt gününü onlara bildirdin, ve kulun Musa vasıtası ile onlara emirler, ve kanunlar, ve bir şeriat emrettin, 15ve acıkınca onlara göklerden ekmek verdin, ve susayınca onlara kayadan su çıkardın, ve onlara vermek üzre and ettiğin diyarı mülk edinmek için içine girsinler diye emrettin.
16Fakat onlar, ve babalarımız azgınlık ettiler, ve enselerini sertleştirdiler, ve senin emirlerini dinlemediler, 17ve söz dinlemek istemediler, ve onların arasında yapmış olduğun hârikalarını anmadılar, ancak enselerini sertleştirip isyanlarında kendi köleliklerine dönmek için bir reis koydular. Fakat sen bağışlıyan, lûtfeden ve çok acıyan, geç öfkelenen, ve inayeti çok olan Allahsın, ve onları bırakmadın. 18Kendileri için dökme buzağı yaptıkları, ve: Seni Mısırdan çıkaran Allahın budur; dedikleri, ve büyük küfür ettikleri zaman bile, 19sen çok merhametlerinden ötürü onları çölde bırakmadın; onlara yol göstermek için gündüzün bulut direği, ve kendilerine ışık ve yürüyecekleri yolu göstermek için geceleyin ateş direği onların üzerinden ayrılmadı. 20Ve öğretmek için onlara iyi Ruhunu verdin, ve onların ağzından manı esirgemedin, ve susayınca onlara su verdin. 21Ve kırk yıl onları çölde besledin, ve hiç eksikleri yoktu; esvapları eskimedi, ve ayakları kabarmadı. 22Ve onlara ülkeler ve kavmlar verdin, ve paylarına göre onlara böldün; ve Sihonun memleketini, Heşbon kıralının memleketini, ve Başan kıralı Ogun memleketini mülk olarak edindiler. 23Oğullarını da göklerin yıldızları gibi çoğalttın, ve mülk olarak edinmek için gireceklerini atalarına söylediğin diyara onları soktun. 24Ve oğulları girip diyarı mülk olarak edindiler, ve onların önünde memlekette oturanlara, Kenânlılara, boyun iğdirdin, ve onlara keyiflerine göre davransınlar diye onları, ve kırallarını, ve memleketin kavmlarını ellerine verdin. 25Ve duvarlı şehirler, ve yağlı toprak aldılar, ve bütün iyi şeylerle dolu evler, kazılmış sarnıçlar, bağlar, ve zeytinlikler, ve bol bol yemiş ağaçları mülk edindiler; ve yediler, ve doyup semirdiler, ve senin büyük iyiliğinle zevk buldular.
26Fakat itaatsizlik ettiler, ve sana karşı âsi oldular, ve senin şeriatini arkalarına attılar, ve onları sana döndürmek için kendilerine karşı şehadet eden senin peygamberlerini öldürdüler, ve büyük küfürler ettiler. 27Ve düşmanlarının eline onları verdin, ve onları sıkıştırdılar; ve sıkıntıları vaktinde sana feryat ettiler, ve sen göklerden işittin, ve çok merhametlerine göre onlara kurtarıcılar verdin, bunlar da düşmanlarının elinden onları kurtardılar. 28Fakat rahat bulunca yine senin önünde kötülük ettiler, bundan dolayı düşmanlarının elinde onları bıraktın, ve üzerlerinde saltanat sürdüler; fakat onlar dönüp sana feryat edince göklerden işittin; ve rahmetlerine göre çok kereler onları kurtardın, 29ve onları kendi şeriatine döndüresin diye onlara karşı şehadet ettin. Fakat azgınlık ettiler, ve senin emirlerini dinlemediler, fakat hükümlerine karşı suçlu oldular (o hükümler ki, insan onu yapmakla yaşar), ve omuzlarını yükten kaçırıp enselerini sertleştirdiler, ve dinlemediler. 30Fakat onlara karşı çok yıllar sabrettin, ve senin Ruhunla peygamberlerinin vasıtası ile onlara karşı şehadet ettin; fakat kulak asmadılar; ve onları memleketlerin kavmları eline verdin. 31Fakat çok merhametlerinden ötürü onları büsbütün bitirmedin, ve onları bırakmadın; çünkü sen lûtfeden ve çok acıyan Allahsın.
32Ve şimdi, ey Allahımız, ahdi ve inayeti koruyan büyük, kudretli ve heybetli Allah, Aşur kırallarının günlerinden bugüne kadar, kırallarımızın, reislerimizin, ve kâhinlerimizin, ve peygamberlerimizin, ve babalarımızın, ve bütün senin kavmının, bizim, başımıza gelen zahmetin hepsi senin gözünde az görünmesin. 33Fakat sen başımıza gelen her şeyde âdilsin, çünkü hakikatle davrandın, fakat biz kötülük ettik; 34ve kırallarımız, reislerimiz, kâhinlerimiz, ve babalarımız senin şeriatini tutmadılar, ve onlara karşı şehadet ettiğin emirlerini ve şehadetlerini dinlemediler. 35Ve kendi ülkelerinde, onlara verdiğin bol iyilik içinde, ve önlerine koyduğun geniş ve semereli diyarda sana kulluk etmediler, ve kötü işlerinden dönmediler. 36İşte, bugün biz köleleriz, ve semeresini ve iyiliğini yemek için atalarımıza verdiğin diyar, işte biz onun üzerinde köleleriz. 37Ve suçlarımız yüzünden üzerimize koyduğun kırallara çok mahsul veriyor, ve bedenlerimiz ve hayvanlarımız üzerinde keyiflerine göre saltanat sürüyorlar, ve biz büyük sıkıntı içindeyiz. 38Ve hep bundan ötürü biz kuvvetli ahit ediyoruz, ve onu yazıyoruz; ve reislerimiz, Levililerimizle kâhinlerimiz onu mühürliyorlar.
Currently Selected:
Nehemya 9: KMEYA
Highlight
Share
Copy
Want to have your highlights saved across all your devices? Sign up or sign in
© Kitab-ı Mukaddes Şirketi 1941
