Luka 14

BAP 14

1 VE vaki oldu ki, bir Sebt günü Ferisi reislerinden birinin evine ekmek yemeğe gittiği zaman, onlar İsayı gözetliyorlardı. 2Ve işte, istiskalı bir adam onun önünde idi. 3Ve İsa cevap verip fakihler ve Ferisilere söyliyerek dedi: Sebt günü şifa vermek caiz midir, yahut değil midir? 4Fakat onlar sustular. Ve onu alıp iyi etti ve salıverdi. 5Ve İsa onlara dedi: Sizden kimin bir eşeği yahut bir öküzü kuyuya düşse, Sebt gününde onu hemen dışarı çıkarmaz? 6Ve bunlara karşı cevap veremediler.

7Ve çağırılanların baş yerleri nasıl seçtiklerini İsa görünce, onlara bir mesel söyliyip dedi: 8Sen bir kimse tarafından düğüne çağırıldığın zaman, baş yere oturma; belki senden üstün sayılan bir kimse onun tarafından çağırılmıştır, 9seni ve onu çağıran gelip sana: Bu adama yer ver, der, sen de utanarak en alt yere oturmağa başlarsın. 10Fakat çağırıldığın zaman, git, en alt yere otur da seni çağıran gelip sana: Ey dost, yukarı çık, desin; o zaman bütün seninle beraber yemekte oturanlar karşısında sana itibar olur. 11Çünkü her kendini yükselten alçaltılır, ve kendini alçaltan yükseltilir.

12Ve İsa kendini çağırana da dedi: Sen bir öğle yahut bir akşam yemeği yaptığın zaman, ne dostlarını, ne kardeşlerini, ne akrabanı, ne zengin komşularını çağır; ta ki, onlar da seni çağırarak sana bir karşılık olmasın. 13Fakat ziyafet ettiğin vakit, fakirleri, sakatları, topalları, körleri çağır; 14ve mutlu olursun; çünkü onların sana karşılık yapacak bir şeyleri yoktur; fakat sana salihlerin kıyametinde karşılık verilir.

15Ve yemekte onunla beraber oturanlardan biri bu şeyleri işitince, İsaya dedi: Allahın melekûtunda ekmek yiyecek olana ne mutlu! 16Fakat İsa ona dedi: Adamın biri bir büyük akşam yemeği yaptı, çok kimseyi çağırdı, 17ve yemek vaktinde çağırılanlara: Gelin, çünkü şimdi hazırdır, demek için hizmetçisini gönderdi. 18Hepsi birden özür dilemeğe başlıyarak, birincisi ona dedi: Bir tarla satın aldım, çıkıp onu görmekliğim lâzım; sana rica ederim, beni mazur gör. 19Ve bir başkası dedi: Beş çift öküz satın aldım, onları denemeğe gidiyorum; sana rica ederim, beni mazur gör. 20Bir başkası da dedi: Ben evlendim, bundan dolayı gelemem. 21Ve hizmetçi gelip efendisine bu şeyleri söyledi. O zaman ev sahibi kızarak, hizmetçisine dedi: Çabuk, şehrin meydanlarına, sokaklarına git, fakirleri, sakatları, körleri ve topalları buraya getir. 22Ve hizmetçi dedi: Efendi, senin emrin yapıldı, daha yer var. 23Ve efendi hizmetçiye dedi: Yollara ve çitlerin boyuna çık, bulduklarını içeri girmeğe zorla da evim dolsun. 24Çünkü size diyorum ki, çağırılan adamlardan hiç biri akşam yemeğimden tatmıyacaktır.

25Büyük kalabalıklar İsa ile beraber gidiyorlardı; ve İsa dönüp onlara dedi: 26Eğer bir kimse bana gelir, ve kendi babasına, anasına, karısına, çocuklarına, kardeşlerine, kızkardeşlerine, evet hattâ kendi canına buğzetmezse, benim şakirdim olamaz. 27Her kim haçını taşıyıp arkamdan gelmezse, benim şakirdim olamaz. 28Çünkü sizden kim bir kule yapmak ister de, onu tamamlıyacak şeyi var mı diye, oturup önce masrafı hesap etmez? 29Ta ki, temel koyup bitiremediği zaman onu görenlerin hepsi: 30Bu adam yapmağa başladı, bitiremedi, diye onunla eğlenmeğe başlamasınlar. 31Yahut hangi kıral başka bir kıralla cenkte karşılaşmağa gittiği zaman, yirmi bin ile üzerine gelene on bin ile karşı çıkabilir miyim diye, önce oturup öğütleşmez? 32Yoksa öteki kıral daha çok uzakta iken, elçiler gönderir, nasıl barış olur diye sorar. 33Bunun için sizden her kim bütün varından böylece vazgeçmezse, benim şakirdim olamaz. 34Tuz iyidir; fakat tuz da tatsız olmuşsa, ne ile ona tat verilir? 35O, ne toprağa ne de gübreye yarar; onu dışarı atarlar. İşitecek kulakları olan işitsin.

Currently Selected:

Luka 14: KMEYA

Highlight

Copy